تروریسم

افغان ها کوشش می کنند که از طریق تداوی و ورزش از وحشت جنگ خلاص شوند

نجیب الله

یک زن افغان در تاریخ 29 عقرب در کابل در یک کلاس یوگا شرکت کرده است. این کلاس کمک می کند تا استرس ناشی از زندگی روزمره با مظاهر شبه نظامی گری در آنها کم شود. [نجیب الله]

یک زن افغان در تاریخ 29 عقرب در کابل در یک کلاس یوگا شرکت کرده است. این کلاس کمک می کند تا استرس ناشی از زندگی روزمره با مظاهر شبه نظامی گری در آنها کم شود. [نجیب الله]

کابل -- شبه نظامیان در افغانستان کوشش کرده اند تا با اجرای حملات انتحاری، تهاجم به مکاتب، و اختطاف، و قطع سر افراد ملکی به شمول زنان و اطفال مردم را دچار ترس و وحشت کنند.

ناظران می گویند که این خشونت آسایش روحی و روانی افغان ها را در سراسر کشور مختل کرده است.

آمنه، یک دانشجوی دانشگاه طبی کابل، از جمله کسانی است که تحت تأثیر این شرایط قرار گرفتند. او پس از این که حمله ستیزه جویان به یک دانشگاه دیگر در کابل جان 13 دانشجو را گرفت موقتا از ادامه تحصیل دست کشیده است. وی به سلام تایمز گفت که کابوسی که پس از آن گریبانگیرش گردید، سبب شد تا وی آرامش فکری خود را از دست بدهد.

مطالعات صحت روانی در کشوری که این چنین بر اثر جنگ درهم کوبیده شده، تقریباً غیرممکن است. اما بنا بر اعلان مرکز راپورت بحران پولیتزر، یک تیم مطالعات خارجی در سال 2002 نتیجه گرفت که 42 فیصد از افغان ها به دپرشن ناشی از استرس فشارهای روانی مبتلا می باشند.

ایجاد ترس و وحشت

افراد ملکی می گویند که با این حال این خشونت ها نشانه ضعف تروریست ها است. آنها می افزایند که شبه نظامیان پس از شکست در جبهه های جنگ حالا به «هدف های نرم» حمله می کنند.

نوید که 25 ساله و از ولایت قندوز است، به سلام تایمز گفت: «ستیزه جویان می دانند که در جنگ رو در رو هیچ موفقیت دایمی نخواهند داشت. به همین منظور آنها تلاش می کنند تا با ... بی رحمی ترس و وحشت ایجاد کنند.»

او گفت که با مشاهدۀ وحشی گری و بی رحمی طالبان در ولایت خود، دیگر به هیچ وجه نمی خواهد که این گروه دوباره برگردند.

فریبا نوری 22 ساله که باشنده اصلی ولایت بلخ و ساکن فعلی کابل است، به سلام تایمز گفت که مفهوم تروریزم در واقع دشمنی با شهروندان عادی کشور است.

او گفت: «یک روز برادر 10 ساله ام را از مکتب به خانه می آوردم که در مقابل ما انفجار شد. تا یک ماه بعد از آن برادرم کابوس می دید.»

روانشناسان و ورزش

شرف الدین عظیمی، استاد دانشگاه و روانشناس افغان، به سلام تایمز گفت که او هر روز با مریضان دچار آسیب های روانی سر و کار دارد.

او گفت که حملات انتحاری مرگبار در کابل در ماه های سرطان و میزان موجب شده تا تعداد کلانی از اعضای فامیل و بستگان قربانیان برای مشوره نزد او مراجعه کنند.

عظیمی گفت که اکثر مراجعین نزد وی جوانان می باشند.

یک طریق دیگر که جوانان تلاش کرده اند تا از وحشت جنگ خلاصی پیدا کنند، مشارکت در سپرت ها و سایر تمرینات است. این جوانان می گویند که آنها با همه نوع مشکلات مقابله کرده اند و حالا آرامش روحی می خواهند.

این افراد به شمول تعدادی دختر و زن هستند که غم و اندوه و استرس را از طریق ورزش یوگا در یک باشگاه ورزشی در کابل برطرف می کنند.

رخسار حبیب زی، یک دختر که در این باشگاه ورزش می کند، به سلام تایمز گفت که شهروندان افغان همه روزه شاهد انفجار و انتحار و کشتار هستند.

او گفت که او در ورزش آرامش را پیدا کرده است.

آمنه، دانشجوی طب که موقتا ترک تحصیل کرده، نیز حالا هر روز ورزش می کند.

او گفت: «داکتران و روانشناسان با من گفتند که برای فراموشی [حمله ماه اسد به دانشگاه] باید ورزش کنم. حالا من هر روز ورزش می کنم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

راپورهای شما جالب و مقبول استند. اگر شما از این صفحه حمایه کنید تعداد لایک های آن افزایش خواهد یافت. ما همیشه راپورهای شما را مطالعه می کنیم و آنها را می پسندیم. اما اگر شما مطالب جدیدتری را منتشر کنید بهتر خواهد بود.

پاسخ

بسیار تشکر می کنم. این معلومات واقعا مفید هستند. من مایلم به شما توصیه کنم که از صفحه فیسبوک تان حمایه کنید. اگر شما دوصد یا سه صد دالر خرج کنید تعداد هواخواهان شما به چندهزار و حتی چندصدهزار نفر خواهد رسید و از آن به بعد همه آنها بر دریافت این معلومات مفید قادر خواهند شد.

پاسخ