مراکز جدیدی با هدف محافظت از زنان ژورنالیست در افغانستان

کابل -- راپورترهای بدون مرز (آر اس اف) سه شنبه (17 حوت) یک مرکز را جهت محافظت از زنان ژورنالیست در افغانستان راه اندازی کردند. این کشور بعد از سوریه دومین مکان خطرناک برای راپورترها است.

هدف این مرکز لابی کردن در دولت جهت تأمین وضعیت کاری بهتر و حقوق زنان راپورتر است.

این مرکز همچنان با فامیل ها گپ می زند و کوشش می کند تا این تعبیر را که ژورنالیسم حرفه مناسبی برای زنان نیست، تغییر دهند.

فریده نیکزاد، رئیس این مرکز، گفت: «ما می خواهیم از زنان ژورنالیست در ساحات جنگی و هم در سازمان های خبری که در آنها شاغل هستند، حمایه کنیم تا از حقوق و هم از ایمنی فیزیکی آنها دفاع نماییم.»

فقدان امنیت، وفور سوءاستفاده جنسی

نیکزاد گفت کلان ترین چلنج فقدان امنیت و وفور سوءاستفاده جنسی در محل کار است.

کریستوف دلویر، دبیرکل راپورترهای بدون مرز، گفت: «ما با محافظت از زنان ژورنالیست، از آزادی رسانه ها در افغانستان دفاع می کنیم.»

حدود 300 تا 400 زن ژورنالیست در افغانستان و عمدتا در شهرهای کلان مصروف فعالیت می باشند.

آنها مابین شبه نظامیان طالبان و فامیل خودشان که این حرفه را مناسب زنان نمی دانند، گرفتار آمده اند.

بنا بر اعلام راپورترهای بدون مرز، از سال 2002 تا حال چهار زن ژورنالیست به دست اقوام و فامیل خودشان به همین علت کشته شده اند.

سال 2016 مرگبارترین سال برای راپورترهای افغان

بر بنیاد یک راپور اخیر کمیته امنیت ژورنالیست های افغان، سال 2016 مرگبارترین سال برای ژورنالیست های افغان بود.

بنا بر اعلام این کمیته سال قبل سیزده ژورنالیست افغان کشته شدند که طالبان در کم از کم 10 مورد نقش داشتند.

در ماه جدی سال 2016 یکی بمب گذاری انتحاری طالبان در کابل سبب کشته شدن هفت کارمند شبکه طلوع نیوز، شبکه ای که از خاطر انتقاد به ستیزه جویان معروف بود، گردید. این گروپ شبه نظامی انفجار متذکره را انتقام برای «پروپاگندا» ضد طالبان عنوان کردند.

این مرکز همچنان امید دارد که رؤسای رسانه ای را جهت مبارزه با تبعیض تحت فشار قرار دهد.

شیلا بهیر، یک ژورنالیست 25 ساله اهل ولایت بلخ، گفت که او مجبور شد بعد از تحمل «بی احترامی همکارانم» ایستگاه تلوزیونی محل کارش را ترک کند. او الان یک راپورتر مستقل رادیو می باشد.

تقدیر از راپورترهای زن

زنانی که کوشش می کنند حرفه ای را در رسانه های خبری بسازند، از این مرکز استقبال می نمایند.

نجمه زلا، یک ژورنالیست مقیم کابل، به سلام تایمز گفت: «ما در مناطق جنگی مشکل داریم و به کسی نیاز داریم که ما را در این نواحی یاری کند. این فرصت خوبی برای زنان ژورنالیست ما می باشد.»

وی افزود که تشکیل این مرکز پیام نیرومندی را به زنان ژورنالیست در ارتباط با ارزشی که برای ایمنی شان قائل شده است، ارسال می کند.

یک ژورنالیست دیگر مقیم کابل به نام وحیده فیضی به سلام تایمز گفت که این مرکز کمک های قابل توجهی را به زنان راپورتر ارائه می دهد. او گفت که زنان راپورتر در معرض خطر بسیار کلانی استند و کمک ضرورت دارند. خصوصا در ساحات دوردست که همه زنان با معضل مواجه می باشند.

فیضی گفت: «ما از این مرکز می خواهیم به زنان ژورنالیست افغان کمک کند ... و از آنها در این ولایت ها محافظت نماید.»

[عزازالله از کابل در تهیه این راپور مشارکت کرده است.]