پناهندگان

پناهندگان افغان اعزام شده به جنگ سوریه علیه ایران صحبت می کنند

نوشته نجیب الله

مردان افغان در تاریخ 19 دلو 2015 در کمپ آوارگان شهید ناصری در قریه طراز ناهید ایران تجمع کرده اند. ایران به اعزام پناهندگان افغان برای مشارکت در جنگ سوریه متهم شده است. [خبرگزاری فرانسه/بهروز مهری]

مردان افغان در تاریخ 19 دلو 2015 در کمپ آوارگان شهید ناصری در قریه طراز ناهید ایران تجمع کرده اند. ایران به اعزام پناهندگان افغان برای مشارکت در جنگ سوریه متهم شده است. [خبرگزاری فرانسه/بهروز مهری]

کابل -- برخی از پناهندگان افغان که از ایران به افغانستان عودت کرده اند می گویند که ایران آوارگان افغان را در ازای پرداخت پول و وعده مجوز اقامت در ایران برای جنگیدن در سوریه اعزام می کند.

محمدعلی 25 ساله پس از جنگیدن در سوریه سال گذشته دوباره به افغانستان برگشت.

وی به سلام تایمز گفت: «دو سال پیش به دلیل بیکاری به ایران رفتم. من به یک مرد ایرانی معرفی شدم و از او سراغ اشتغال را گرفتم. او من را به [سپاه] پاسداران انقلاب [اسلامی] (سپاه) معرفی کرد تا به جنگ سوریه بروم تا هم پول کسب کنم و هم بتوانم به گونه قانونی در ایران زندگی کنم.»

یکی از قوماندانان سپاه پاسداران -- که علی نامش را فراموش کرده -- او را تشویق کرد تا به جنگ برود و ماهانه 54,000 افغانی (787 دالر) عایدی دریافت کند و پس از مراجعت هم حکومت ایران برایش خانه و اقامت دایمی بدهد.

علی گفت که او این پیشنهاد را قبول کرد، زیرا در آن زمان گزینه های بهتر نداشت.

علی گفت که اما او پس از مراجعت به ایران بعد از کشته شدن چهارتن از همراهان افغانش در شهر دمشق سوریه، نخواست اقامت آن کشور را بگیرد و بار دیگر به جنگ سوریه برود و بنابراین دوباره به افغانستان برگشت.

وی گفت: «شهروندان افغان را با وجود که تعالیم لازم نظامی را ندیده اند در خط مقدم جنگ قرار می دهند.» او افزود: «به همین دلیل شماری زیادی از افغان ها در سوریه قربانی می شوند.»

مشخصا علی جعفری، یک قوماندان افغان تیپ فاطمیون که یک گروه ملیشیای مورد حمایه ایران است، مطابق گزارش ها در ماه سرطان در سوریه کشته شد.

برادران مفقود در سوریه

یک شهروند دیگر افغان که نخواست نامش گرفته شود به سلام تایمز گفت که برادرش پس از آن که دو سال نتوانست در کابل کار پیدا کند در جستجوی کار به ایران رفت.

این مرد افغان گفت که وقتی برادرش در ایران بود، حکومت آن کشور وی را به جنگ سوریه فرستاد.

او گفت که برادرش 38 سال سن دارد و صاحب 4 طفل است و از «نهایت استیصال و مجبوری» به جنگ سوریه رفته است. وی افزود که برادرش تا کنون یک مقدار پیسه نیز به فامیلش ارسال کرده است.

او گفت: «نه برادرم، نه خانمش، و نه هم ما می خواستیم که برادرم به جنگ سوریه برود. حالا ما هر لحظه نگرانیم که مبادا در جنگ کشته شود و اطفالش بی سرپرست بماند.»

محمدرضا، یک شهروند 20 ساله افغان مقیم کابل، گفت که از برادر 35 ساله اش که در ایران کار می کرد از سه سال به این سو معلومات ندارد.

وی به سلام تایمز گفت: «بار آخری که سه سال پیش همرایش صحبت کردیم گفت که برای یک مدت کوتاه به جنگ در سوریه می رود. او گفت قصد دارد پس از برگشت از جنگ همه فامیل را با خود به ایران ببرد. اما پس از آن کسی هیچ خبری از وی ندارد.»

رضا گفت که فامیلش به خاطر نبود برادرش شب ها و روزها را در غم و نگرانی سپری می کنند، زیرا این احتمال وجود دارد که وی در جنگ سوریه کشته و یا به دست ستیزه جویان اسیر شده باشد.

«سوءاستفاده بی رحمانه»

آمارها در رابطه با رقم افغان های مقیم ایران متفاوت می باشند.

بنا بر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان (یو ان اچ سی آر) در ماه دلو 2016 تعداد 951,142 نفر از اتباع افغان ثبت شده در ایران زندگی می کردند. با این که برخی از آوارگان افغان در سال های اخیر از خشونت و ناامنی ها در کشورشان گریخته اند، اما اکثریت این افراد از زمان انقلاب ثور در ماه ثور 1978 در ایران تولد و بزرگ شده اند.

وزارت داخله ایران در سال 2015 رقم افغان های باشنده ایران را تا 2.5 ملیون نفر اعلام کرد که این رقم متشکل از پناهندگان ثبت شده در نزد کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان، دارندگان ویزه ایران، و افراد که به صورت غیرقانونی وارد این کشور شده اند، می باشد.

طبق گزارش رسانه های ایران تیپ فاطمیون حدود 20 هزار رزمنده دارد. همچنان طبق گزارش رسانه های دیگر این تیپ زیادترین تلفات را در بین شبه نظامیان متشکل از سپاه پاسداران در سوریه متحمل شده است.

با این حال، آمار رسمی و دقیق در مورد تعداد شهروندان افغان که در سوریه نبرد می کنند و یا رقم تلفات افغان ها در سوریه وجود ندارد.

افغان ها با نام تیپ فاطمیون به خط مقدم نبرد اعزام می شوند که در آن جا به گفته ناظرین نظامی به دلیل سپری نکردن تعالیم موثر نظامی قربانی می شوند.

جنرال (متقاعد) عتیق الله امرخیل، یک قوماندان سابق اردوی افغانستان که باشنده کابل است، به سلام تایمز گفت: «ایران ظالمانه از پناهجویان که به خاطر کار به آن کشور می روند سوءاستفاده کرده و آنان را به جنگ ارسال می کند.»

«پرتگاه مرگ»

غلام رسول، یک دانشجوی رشته حقوق در یکی از دانشگاه های شهر کابل، گفت که کوشش دارد در منطقه درگیری های فرقه ای ایجاد کند.

او به سلام تایمز گفت: «حکومت ایران گاهی با هشدار مبنی بر اخراج پناهجویان افغان از آن کشور حکومت ما را تهدید می کند. گاهی هم از مجبوریت شهروندان ما سوءاستفاده کرده آنان را به پرتگاه مرگ می فرستد.»

وی اظهار داشت که در درازمدت اقدام ایران در اعزام افغان ها برای جنگیدن در سوریه دشمنی و فتنه را بین پیروان مذاهب مختلف در افغانستان ایجاد می کند و سبب می شود افغان ها با مردم سوریه دشمن شوند.

امرخیل گفت که یکی دیگر از اثرات مداخله ایران در منطقه این است که این افغان ها -- اگر در جنگ کشته نشوند -- زمانی که به کشور بر گردند هیچ کاری به جز جنگ و درگیری بلد نیستند. وی افزود که آینده نظامی آنان نیز روشن نیست؛ زیرا اردوی افغانستان رزمندگان تعلیم ندیده را نمی پذیرد.

جنرال دولت وزیری، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان، بدون این که در مورد اعزام پناهجویان افغان به جنگ سوریه توسط ایران تبصره داشته باشد، گفت: «افراد فقط بعد از گذراندن چند مرحله فلتر در اردو شامل می شوند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

4 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

BBCاز افغان های که توسط مزدوران پاکستانی در سن خورد وطفلی به پاکستان برده انتحاری،انفجاری وچسپکی تر بیه نموده پس برای قتل مردم بیگناه روان کرده که چند برابر کسانیکه به سوریه می روند در حق این مردم ظلم است.

پاسخ

ایران همیشه دشمن مردم افغانستان بوده و هست

پاسخ

به نظر من مقصر اصلی دولت افغانستان است که زمینه بازگشت آبرومندانه مهاجرین و زمینه کار و اشتغال را در کشور فراهم نمی سازند تا همه افغانهای مهاجر از کشورهای دور و نزدیک به کشور باز گردند و بیش ازن شکار سیاست های استعمار گران نشوند....

پاسخ

هزاره ها جنگ دیگران را به افغانستان می آورند. از خاطر آن است که حملات تروریستی در مساجد شیعیان در کابل اجرا شدند. اما آنها هم مقصر می باشند؛ چون آنها بودند که رفتند و در حمایه از رژیم ظالم بشار اسد در سوریه شروع به جنگیدن کردند.

پاسخ