تروریسم

همزمان با ادامه آواره سازی های گسترده، افغان ها فعالیت های شبه نظامیان را محکوم می کنند

نوشته سلیمان

افغان های بیجا شده در اثر نبردهای روان علیه شبه نظامیان طالبان در روز 18 میزان گذشته در داخل یک کمپ موقت در ولایت تخار راه می روند. بنا بر دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اُ سی اچ اِی) حدود 250 هزار افغان در نتیجه جنگ خانه ها شان را ترک کردند.

افغان های بیجا شده در اثر نبردهای روان علیه شبه نظامیان طالبان در روز 18 میزان گذشته در داخل یک کمپ موقت در ولایت تخار راه می روند. بنا بر دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اُ سی اچ اِی) حدود 250 هزار افغان در نتیجه جنگ خانه ها شان را ترک کردند.

کابل -- شبه نظامیان طالبان و «دولت اسلامی» (داعش) با کمپاین های روان جنایت و خشونت شان به فعالیت های خود در تباه کردن زندگی مردم در افغانستان ادامه می دهند و مردم ملکی را به ترک منازل شان مجبور می کنند.

کریم الله 53 ساله گفت که پیشتر در سال روان از این که طالبان از خانه او به حیث سنگر جنگ استفاده می کرد، مجبور به ترک خانه خود شده است.

او به سلام تایمز گفت: «طالبان از خانه های ما به حیث سنگر جنگی شان استفاده می کنند. من با فامیلم و هزاران باشنده دیگر ناوه نه ماه پیش مجبور شدیم که خانه های مان را ترک کنیم و به شهر لشکرگاه [مرکز هلمند] بیاییم.»

او گفت که به دلیل این که جنگ جریان دارد تا حال نتوانسته اند دوباره به خانه های شان، که طالبان تعداد زیادی از آنان را ویران کرده است، برگردند.

دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد یکشنبه (2 میزان) گزارش داد که تنها در هفت ماه گذشته حدود 258 هزار تن از اثر جنگ ها و ناامنی های داخلی مجبور به ترک خانه های شان شده اند.

سوختاندن خانه ها، قتل عام روستاییان

جعفر حسینی، از بزرگان قومی قریه میرزا اولنگ ولایت سرپل، گفت که طالبان، داعش، و دیگر شبکه های تروریستی تنها برای کشتار افغان و تباهی افغانستان فعالیت می کنند.

او به سلام تایمز گفت: «تا امروز هر قدم که آنها برداشته اند به ضرر افغان ها و افغانستان بوده است.» او به حیث مثال از «نسل کشی هزاره ها» در قریه اش یاد کرد.

وی گفت: «حدود دو ماه پیش طالبان و داعشیان مشترکا 55 باشنده این قریه را که در میان شان اطفال و زنان نیز بودند، به فجیع ترین شکل قتل عام کردند.»

وی اظهار داشت: «باشنده های میرزا اولنگ یک عمر زحمت کشیده بودند برای خود خانه و زندگی جور کرده بودند.»

بنا بر گفته های حسینی، نگر تمام این ها طی چند روز نابود شد، زیرا افراد وابسته به طالبان و داعش تمام مال و دارایی مردم را یا سوختاندند و یا هم به غارت بردند.

او گفت: «ستیزه جویان طالبان و داعش با مسلط شدن 5 روزه شان در این قریه ... 450 خانه را آتش زدند.»

او اظهار داشت: «جنایات دو ماه گذشته طالبان و داعش باعث شد که بالغ بر 1,500 باشنده این قریه مجبور به ترک خانه هایشان شوند و به مراکز ولایت های سر پل و بلخ مهاجرت کنند.»

تداوم بیرحمی های داعش

حاجی سید الله شینواری، یک تن از بزرگان قومی ولایت ننگرهار، گفت که داعش و گروپ های تروریستی دیگر خانه های مردم را در ولسوالی های شینوار، کوت، و اچین ولایت ننگرهار آتش زدند.

وی به سلام تایمز گفت: «آنها حاصلات زمین های زراعتی و باغ های میوه باشنده گان آن مناطق را به حیث عشر و زکات به زور از آنها گرفتند.»

برعلاوه، تعداد از متنفذین قومی و ملاکان در قریه های که با داعش مخالف بودند توسط داعش کشته شدند.

شینواری گفت: «یک تعداد از باشنده های بیگناه این ولسوالی ها که توسط گروپ داعش اسیر گرفته شده بودند یا سربریده شدند و یا تیرباران شدند.»

شینواری اظهار داشت که فعالیت های داعش سبب شد تا برنامه های انکشافی حکومت در بسیاری ساحات ولایت ننگرهار تطبیق نشود. در نتیجه ضربه سنگین به معارف و انکشاف این ولایت وارد شده است.

او گفت: «در دو سال حضور داعش در ننگرهار، اطفال در ساحات تحت تسلط آنها به مکتب رفته نمی توانستند و کلینیک های صحی بسته بود؛ چون قوای داعش از مکاتب و مراکز صحی به حیث پایگاه استفاده می کردند.»

سوءاستفاده از جوانان

شینواری گفت که داعش طی دو سال گذشته سخت تلاش کرده است تا ساکنان جوان ننگرهار را برای پیوستن به صفوف خود جذب کند.

وی گفت: «با این حال، نه تنها [ساکنان ننگرهار] حاضر به پیوستن به آنها نشدند، بلکه آنها علیه داعش قیام مردمی به راه انداختند؛ زیرا اعتقادات تروریست ها با اعتقادات، سنت ها، و فرهنگ مردم افغانستان مطابقت ندارد.»

وی اظهار داشت: «امروز به یاری خداوند، قیام های مردمی و عملیات های نیروهای امنیتی داعش در مناطق ما از بین رفته است

محمد فیصل سمیع، یکی از اعضای مشرانو جرگه (مجلس علیای پارلمان)، به سلام تایمز گفت: «هیچ گروپ تروریستی به شمول داعش برای تمام افغان ها قابل قبول نیست و باورهای شان هیچگاه ‌پذیرفتنی نخواهد بود.»

او افزود: «گروپ های تروریستی با فریب و به زور جوانان را به خود جلب و جذب می کنند، و بعد از شستشوی مغزی آنها را به تروریست و جنایتکاران مبدل می سازند.»

وی در حالی که در مورد مرگ و فقر حتمی هشدار می داد گفت: «[این گروپ ها] برای [جوانان]، خانواده هایشان، و جامعه بسیار زیان بار می باشد.»

سمیع گفت: «افغان های که با گروپ های تروریستی یکجا می شوند حتما کشته و زخمی می شوند و فامیل ها، زنان، و اطفال شان بی سرپرست مانده و بار دوش جامعه می گردند ... آنها یک عمر دچار مشکلات اجتماعی، اقتصادی، و روانی می گردند. علاوه بر این، آنها از جامعه طرد شده و قربانی قاچاقبران انسان و مافیای مواد مخدر می شوند.»

«یک زندگی مشقت بار»

یکی از این زنان یک مادر 35 ساله دارای چهار طفل و باشنده اصلی ولسوالی سنگین بود و از گرفتن نام اش خوداری کرد تا بتواند داستان خود را بگوید.

او فعلا در شهر لشکرگاه در فقر شدید زند گی می کند و سبب اش این است که شوهرش از اعضای طالبان بود.

او به سلام تایمز گفت: «شوهرم مدت سه سال همراه با طالبان فعالیت می کرد. اما سال گذشته در جنگ ولسوالی سنگین کشته شد.»

وی گفت: «من با سه پسر و یک دختر کوچک ام زندگی بسیار مشقت بار داریم.» او در ادامه افزود: «جنگ و طالبان زندگی ما را از بین برده است. وضعیت مالی ام به حدی خراب شده است که حتی بعضی شب ها نان برای خوردن نداریم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

0 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500