جنایت و عدالت

یک گروهء حامی رسانه ها در افغانستان از جنایات تروریستان به دیوان جزایی بین‌المللی شکایت کرد

نوشتهء نجیب الله

یکی از اقارب در کنار جسد بیجان سعید جواد حسینی ۲۹ ساله که شامل هفت قربانی یک حمله انتحاری طالبان بالای یک مینی بس حامل کارمندان تلویزیون طلوع افغانستان در کابل بتاریخ ۱ دلو ۱۳۹۴ بود،‌ عکس العمل نشان می دهد. گروه های حمایت از حقوق رسانه ها و حقوق بشر می گویند این حملات به منزله جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت هستند. [شاه مری/خبرگزاری فرانسه]

یکی از اقارب در کنار جسد بیجان سعید جواد حسینی ۲۹ ساله که شامل هفت قربانی یک حمله انتحاری طالبان بالای یک مینی بس حامل کارمندان تلویزیون طلوع افغانستان در کابل بتاریخ ۱ دلو ۱۳۹۴ بود،‌ عکس العمل نشان می دهد. گروه های حمایت از حقوق رسانه ها و حقوق بشر می گویند این حملات به منزله جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت هستند. [شاه مری/خبرگزاری فرانسه]

کابل -- «نی»، یک سازمان غیرانتفاعی حمایت کننده رسانه های آزاد افغانستان، ۱۹۰ قضیه خشونت که گروه های تروریستی از سال ۲۰۰۳ تاکنون علیه ژورنالیستان و کارمندان رسانه ها مرتکب شده اند را در دیوان جزایی بین‌المللی (آی سی سی) در لاهه ثبت کرد.

عبدالمجیب خلوتگر رییس اجرایی «نی»، به تاریخ دوم دلو گفت که این جنایات شامل ۴۸ مورد قتل، ۷۴ رویداد مجروحیت، ۱۵ مورد اختطاف و ۵۳ مورد تهدید و تخویف خبرنگاران و کارمندان رسانه‎ ها ‌است.

«نی» می گوید که هشت مورد از این پرونده ها مربوط به خبرنگاران زن است.

به گفته «نی»، شبکهء حقانی و «دولت اسلامی» (داعش) در اکثر این جنایات مقصر استند.

بتاریخ ۱۶ عقرب در کابل منسوبین امنیتی افغانستان بعد از حمله مردان مسلح ملبس به لباس پولیس بالای یک چینل تلویزیونی در کابل موضع می گیرند. مردان مسلح حداقل دو نفر را کشتند تا اینکه نیروهای امنیتی افغانستان بر تروریست ها غلبه کرده و کارکنان گرفتار در داخل ساختمان را نجات دادند. به گفته نی،‌ این گونه حملات هماهنگ شده علیه رسانه ها جنایات جنگی استند. [شاه مری/خبرگزاری فرانسه]

بتاریخ ۱۶ عقرب در کابل منسوبین امنیتی افغانستان بعد از حمله مردان مسلح ملبس به لباس پولیس بالای یک چینل تلویزیونی در کابل موضع می گیرند. مردان مسلح حداقل دو نفر را کشتند تا اینکه نیروهای امنیتی افغانستان بر تروریست ها غلبه کرده و کارکنان گرفتار در داخل ساختمان را نجات دادند. به گفته نی،‌ این گونه حملات هماهنگ شده علیه رسانه ها جنایات جنگی استند. [شاه مری/خبرگزاری فرانسه]

یک خبرنگار افغان پس از یک حمله انتحاری در خارج یک تالار عروسی در کابل بتاریخ ۲۵ عقرب تداوی می شود. به گفتهء مقامات رسمی بمب گذار که ظاهرا سعی داشت یک تجمع سیاسی که در داخل هوتل جریان داشت را هدف قرار دهد، خودش را منفجر کرد و حد اقل نه نفر را کشت. [شاه مری/خبرگزاری فرانسه]

یک خبرنگار افغان پس از یک حمله انتحاری در خارج یک تالار عروسی در کابل بتاریخ ۲۵ عقرب تداوی می شود. به گفتهء مقامات رسمی بمب گذار که ظاهرا سعی داشت یک تجمع سیاسی که در داخل هوتل جریان داشت را هدف قرار دهد، خودش را منفجر کرد و حد اقل نه نفر را کشت. [شاه مری/خبرگزاری فرانسه]

فرشته محبوبی، یک مجری ۲۳ ساله تلویزیون زن که در این تصویر مورخ ۸ عقرب در کابل نشان داده شده می گوید هیچکس نمی تواند از کار کردن او جلوگیری کند. زنان افغان با راه اندازی یک مجله و یک چینل تلوزیونی جدید تصویر از رسانه های کشور را از نو ترسیم کرده اند و در عین حال با اعطای یک صدا به زنان با خطر خشم افراط گرایان روبرو شده اند. [زیار]

فرشته محبوبی، یک مجری ۲۳ ساله تلویزیون زن که در این تصویر مورخ ۸ عقرب در کابل نشان داده شده می گوید هیچکس نمی تواند از کار کردن او جلوگیری کند. زنان افغان با راه اندازی یک مجله و یک چینل تلوزیونی جدید تصویر از رسانه های کشور را از نو ترسیم کرده اند و در عین حال با اعطای یک صدا به زنان با خطر خشم افراط گرایان روبرو شده اند. [زیار]

افغانستان در سال ۲۰۰۳ عضویت دیوان جزایی بین‌المللی را کسب کرد. این محکمه صلاحیت بررسی قضایای مثل نسل کشی، جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی -- به شمول خشونت علیه خبرنگاران -- را دارد.

فاتو بنسودا، سارنوال دیوان جزایی بین‌المللی، در ماه میزان گفت که این محکمه برای آغاز تحقیقات در‌ باره جنایات جنگی و موارد نقض حقوق بشر در افغانستان آماده‌گی دارد.

بر بنیاد ویب سایت دیوان جزایی بین‌المللی، ویب گفت: «مردم افغانستان چندین دهه از بلای درگیری مسلحانه رنج برده اند. پس از یک بررسی مقدماتی دقیق وضعیت، من به این نتیجه رسیده ام که تمام معیارهای قانونی ضروری ... برای آغاز تحقیقات، فراهم شده است.»

جنایات جنگی تروریست ها، جنایت علیه بشریت

به گفتهء نی، مطابق تعریف اساسنامه روم دیوان جزایی بین‌المللی گروه های تروریستی در افغانستان مرتکب جنایت علیه بشریت و هم جنایات جنگی شده اند.

نی همچنان گفت که ماده ۷ اساسنامه روم دیوان جزایی بین‌المللی که شامل جنایت علیه بشریت می باشد، قتل ۴۸ نفر از کارمندان رسانه در حملات تروریستی در افغانستاناز سال ۲۰۰۳، و هم شکنجه و سربریده شدن خبرنگار افغان اجمل نقشبندی در سال ۲۰۰۷ بوسیلهء طالبان در ولایت هلمند، را نیز دربر می گیرد.

در همین حال بر بنیاد ماده ۸ این اساسنامه، حملات تروریستی سازمان یافته علیه دفاتر و وسایط نقلیه رسانه ها از موارد جنایت های جنگی می باشند.

حملات اخیر یک حمله انتحاری اخیر داعش بالای یک ساختمان مرتبط با خبرگزاری صدای افغان (اوا) در کابل به تاریخ ۷ جدی، که به کشته شدن حد اقل ۴۱ نفر منجر شد را شامل می باشد.

همچنان به تاریخ ۲۶ عقرب جنگجویان داعش بر مرکز تلوزیون شمشاد در کابل حمله بردند و در حدود ۲۰ کارمند آن ایستگاه تلوزیون را زخمی نمودند.

بربنیاد گزارش سالانه کمیته مصونیت خبرنگاران افغان طی ماه های جوزا و قوس، خشونت علیه خبرنگاران در سال گذشته [میلادی] به بالاترین حد خود در افغانستان رسید.

در این گزارش آمده است که در سال ۲۰۱۷ [میلادی] مجموع ۱۶۹ مورد تهدید علیه خبرنگاران، به شمول ۲۰ فقره قتل، ثبت شد که نسبت به سال پیش از آن ۶۷ درصد افزایش داشته است.

پرونده های دیوان جزایی بین‌المللی هشداری برای تروریستان

خبرنگاران و حقوق‌ دانان افغان این اقدام «نی» را یک اقدام موثر در کاهش خشونت علیه خبرنگاران دانسته اند.

عبدالکبیر رنجبر، یک نماینده پیشین در ولسی جرگه و عضو اتحادیهء حقوق دانان افغانستان به سلام تایمز گفت: «این یک اقدام نهایت مهم است و باید از یکجا یا یک نهاد صدایی برای محکوم کردن جنایات ضد بشری و جنایت های جنگی بلند شود.»

وی گفت: «این اقدام خوبی است و به نظر من نتایج مثبت خواهد داشت. جنایتکاران جنگی و کسانی که مرتکب جنایات ضد بشری می شوند خواهند دانست که جنایت های شان هیچ وقت فراموش نخواهد شد و آنها مجازات خواهند گردید.»

علی رضا احمدی، یک خبرنگار افغان مقیم کابل نیز از این اقدام استقبال کرده است.

او گفت: «متاسفانه همان گونه که زنده گی انسان ها برای طالبان و داعش اهمیت ندارد، زنده گی خبرنگاران و کارمندان رسانه ها هم برای شان ارزش ندارد.»

او گفت که ثبت جنایت های تروریستان در دیوان جزایی بین‌المللی می تواند هشداری به دهشت افگنان باشد که هیچگاه خانواده قربانیان و شهروندان افغان جنایت شان را فراموش نمی کنند.

شکیب حارث، یک خبرنگار دیگر باشنده کابل گفت: «این اقدام می تواند هشداری باشد به دهشت افگنان که جنایت های را که علیه خبرنگاران افغان مرتکب می شوند نه تنها در تاریخ و محاکم افغانستان، بلکه در محاکم بین المللی نیز ثبت شده است.»

او به سلام تایمز گفت: «در افغانستان اکثر افراد و گروه های که مرتکب جرایم می شوند به این فکر اند که این جنایت های شان هیچ گاه مورد بازپرس قرار نمی گیرد. اما اگر بدانند که روزی به خاطر اعمال شان مجازات خواهند شد از ارتکاب آن خودداری می کنند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

0 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500