قدرت های جهان به یک صدا از مذاکرات مستقیم بین کابل و طالبان حمایت کردند

تاشکند -- در یک کنفرانس دو روزه در تاشکند که دوشنبه ۶ حمل شروع شد پنج عضو دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد و بیش از دوازده هیات نماینده گی از کشورهای دیگر بروز سه شنبه (۷ حمل) حمایت شان را از پروسهء صلح در افغاستان اعلام کردند.

بیش از ۲۰ امضاء کننده این بیانیه به شمول ایالات متحده، ‌روسیه، چین، فرانسه و انگلستان تعهدشان را نسبت به یک پروسهء صلح «با هدایت افغان و متعلق به افغان ها» ابراز داشتند. هر چند غیبت طالبان از این کنفرانس مهم در پایتخت ازبکستان تردیدهایی را دربارهء ارزش این گفتگوها بوجود آورده است.

اوایل ماه روان، اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان به طالبان پیشنهاد صلح داد و گفت که اگر آنها آماده مذاکره استند، می توانند منحیث یک حزب سیاسی شناخته شوند و در آینده افغانستان یک نقش مشروع داشته باشند.

یک جبهه متحد

هدف کنفرانس تاشکند نشان دادن یک جبهه متحد در حمایت از مذاکرات مستقیم حکومت افغانستان و طالبان بود.

بیانیه نشر شده در پایان این کنفرانس به «حمایت نیرومندانهء امضاء کننده گان آن از پیشنهاد حکومت وحدت ملی [افغانستان] جهت شروع مذاکرات مستقیم با طالبان بدون هیچ پیش شرط» اشاره کرده و از طالبان خواسته است تا این پیشنهاد را قبول کند.

اما برغم درخواست های مکرر برای اشتراک کردن طالبان این گروه در یک خبرنامه یک سه شنبه از طریق واتس اپ به خبرگزاری فرانسه فرستاده شده، ادعا کرده است که «به کنفرانس تاشکند دعوت نشده و هنوز برای اظهارنظر در مورد نتایج این کنفرانس خیلی زود است.»‌

خروج ازبکستان از سایه

با اینکه کنفرانس تاشکند هیچ نتیجه چشمگیری نداشته است، اما احتمال ظهور مجدد ازبکستان را بحیث یک بازیگر سیاسی در منطقه پس از یک دوره انزوای نسبی در دوران رهبر متوفی خود اسلام کریموف برجسته کرده است.

ازبکستان از یک موقعیت مکانی ستراتیژیک در آسیای میانه برخوردار است و با چهار کشور دیگر عضو اتحاد جماهیر شوروی سابق -- قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ترکمنستان -- و نیز با افغانستان هم مرز می باشد.

شوکت میرزایف، رئیس جمهور ازبکستان که بعد از مرگ کریموف به سال ۲۰۱۶ به قدرت رسید، جهت بهبود روابط با همسایه گان منطقوی که سابقاً و در زمان حکومت تقریباً سی ساله کریموف شاهد روابط متفاوتی با تاشکند بودند، کوشش کرده است.