راهپیمایی صلح خواهی فعالان مدلینگ افغان در سرک های شبرغان

قندوز -- ده ها تن از جوانان مدلنیگ بتاریخ ۱۳ سنبله به خیابان های شبرغان، مرکز ولایت جوزجان، رفتند و از ستیزه جویان خواستند تا دست از جنگ بردارند و بجای آن برای استقرار صلح در کشور فعالیت کنند.

این گروه با پوشیدن لباس های سنتی و ملی و نشان دادن مهارت های مدلینگ شان یک نمایش لباس سنتی را در چوکات یک کمپاین که توسط مرکز آموزشی لینکن در شبرغان راه اندازی شده بود اجرا کردند.

ملالی مبارز ۳۰ ساله، یکی از برگزار کننده گان این راهپیمایی، گفت: «ده ها تن از فرهنگیان، فعالان جامعه مدنی و چندین نفر از فعالین عرصه مدلینگ که لباس های اقوام مختلف افغانستان را برتن داشتند راهپیمایی خویش را با حمل لوحه های صلح، نقشه، و پرچم کشور ... تا مقام ولایت ادامه دادند.»

مبارز به سلام تایمز گفت: «پس ازرسیدن به دروازه مقام ولایت جوزجان، [راهپیمایان] نام های هر ولایت را که با خود حمل کرده بودند با شعارهای صلح، وحدت و یکپارچگی در نقاط معین نقشه افغانستان نصب نمودند. از طریق برنامه می خواهیم کلمه صلح را در ذهنیت عامه زنده بسازیم.»

او افزود: «ما می خواهیم پیام صلح را در میان مردم پخش کنیم و [برای مردم] انگیزه بدهیم. ما می خواهیم که [این کمپاین] ... یک انگیزه دهی شود تا دیگران درک کنند که صلح چیست و به آن چقدر نیاز و ضرورت است.»

مبارز گفت که این گروه چندین برنامه دیگر را به منظور تشویق و ترغیب مردم برای حمایت از صلح در جوزجان برگزار کرده اند.

نیاز برای صلح دوام دار

فلورانس۲۷ ساله، یک فعال مدنی مقیم در جوزجان، گفت که هدف از برگزاری این کمپاین تقویت فرهنگ صلح درکشور، ایجاد انگیزه در میان گروه های درگیر برای پیوستن به پروسه صلح است.

فلورانس به سلام تایمز گفت: «ما با استفاده ازین نمایش فرهنگی، این را به مردم نشان می دهیم که ما خواهان صلح سرتاسری هستیم و در صلح است که ما در امنیت زندگی کرده می توانیم. [افغان ها] انتظار روزهای خوشی را در زندگی دارند.»

محمد الیاس عمری ۳۲ ساله، یک تن از فعالان اجتماعی در جوزجان، گفت: «صلح نیاز اجتماعی همه شهروندان افغان است.»

عمری به سلام تایمز گفت: «حکومت افغانستان باید در حمایت از جامعه جهانی به این خواست مشروع مردم این کشور از هر راه ممکنه تلاش ورزد.»

برخی از ناظران محلی می گویند که معضل اجتماعی دیگری که اقوام ساکن در افغانستان را به هم انداخته همانا تنش های قومی و قبیلوی است.

محمد اکبر سخی زاده، یک تن از شرکت کننده گان برنامه فرهنگی در جوزجان، گفت: «برخی حلقات در تلاش استند تا اقوام ساکن در این کشور را بین همدیگر بیاندازند و آنها را به گروه ها و قبیله ها تقسیم کنند.»‌

او گفت: «اما [همچو حرکت های بشمول این کمپاین] می تواند در از بین بردن فاصله میان اقوام تاثیر گذار باشند.»

سخی زاده به سلام تایمز گفت: «در سال های اخیر تعصب و تبعیض قومیتی و جنسیتی در ولایت های مختلف کشور افزایش یافته است. افغان ها خودشان را به ده ها قوم و قبیله ... تقسیم کرده اند. امروز ما خواستیم با استفاده ازین حرکت به مردم نشان دهیم که ما با هم برادر و قوم متحد استیم.»

او گفت: «ما یک برادر استیم. هر کس که نفاق را دربین ما ایجاد می کند دشمن همه افعان ها است.»‌

موثریت حرکت بر روند صلح

مولوی محمد اکرم، رئیس شورای صلح ولایت جوزجان، گفت که هر نهاد و گروهی که چنین برنامه ها را به هدف حمایت از صلح راه اندازی می کند، نقش بسزای را در راستای ذهنیت دهی مردم در زمینه تحکیم ثبات ایفا می کند.

اکرم به سلام تایمز گفت که همچو برنامه ها کمک می کنند تا گروه ها و افراد و اشخاص به مفاهیم صلح پی برده و راه های صلح را در کشور جستجو نمایند.

اکرم گفت: «هر نهادی که به حمایت از صلح برنامه ریزی کند، یک گام نیک برداشته است. جنگ راه حل نیست و هرگز نتیجه نداده است. مردم کشور به صلح نیاز دارند و ما از چنین حرکت ها استقبال می کنیم.»

وی گفت که در حال حاضر نیز آنان با ایجاد شوراهای همکار در میان توده های مردمی درنظر دارند تا در مناطق و محلات از پروسه صلح حمایت کنند و برای آنان پروژه های مختلف اشتغال زایی نیز راه اندازی شده است.

اکرم گفت که از سال ۱۳۹۰ تا کنون بیش از ۹۰۰ تن از افراد مسلح وابسته به گروه طالبان در این ولایت به پروسهء صلح پیوسته اند که این روند به [ما] برای امنیت این ولایت کمک نموده است.

وی افزود که تسلیم شدن یک گروپ ۱۵۰ نفری گروه وابسته به «دولت اسلامی» (داعش) در ولسوالی درزاب ولایت جوزجان به نیروهای افغان باعث شده است که این استان نیز امن تر شود.

سید شریف عالمیار، باشنده ۳۶ ساله ولایت جوزجان، گفت که پس از آتش‌بس عید سعید فطر با گروه طالبان، حالا علاقه مندی این گروه نسبت به پروسه صلح و آشتی ملی بیشتر شده است.

وی به سلام تایمز گفت: «مردم بسیار زیاد امیدوار بودند که در عید قربان باز هم آتش بس شود، اما طالبان به این خواست پاسخ رد دادند.»

اسلام صلح را تعلیم می دهد

البته جوانان شبرغان یگانه افراد نیستند که خواهان صلح در افغانستان می باشند.

همزمان با راهپیمایی های حرکت های متعدد در سرک ها ده ها تن از علمای دینی از افغانستان و هم علمای سرتاسر جهان اسلام جنگ طالبان را حرام خوانده اند.

مولوی سیداکبر سیرت، یک تن ازعالمان شهر قندوز، گفت که صلح ضامن مصونیت، تامین امنیت، حاکمیت قانون، برقراری عدالت و حفظ آزادی ها و ارزش های مادی و معنوی انسان ها بشمار می رود.

سیرت به سلام تایمز گفت: «صلح و امنیت به رشد و تعالی و رسیدن به خواست ها و آرزوهای مردم کمک می کند. درحالیکه جنگ، همه داشته های مادی و معنوی یک جامعه و کشور را متضرر می سازد.»

او گفت: «علما همیشه صدای صلح خواهانه شان را به گوش امت مسلمان رسانده اند.» وی افزود که «صلح یک کلمه مقدس است. همه طرف های درگیر باید برای این خواست مردم لبیک بگویند.»