جامعه

کوشش های مورد حمایت سازمان ملل برای سازماندهی هرج و مرج شهری کابل

خبرگزاری فرانسه

مقامات شهر کابل کوشش می کنند به روند فزاینده مناظر بدون سند رسمی در پایتخت افغانستان نظم و سامان دهند. در همین حال، رئیس جمهور اشرف غنی کوشش می کند که این شهر را برای اولین بار در تاریخ به یک سیستم ثبت اراضی مجهز کند. [نصرالله عطار/ تلویزیون خبرگزاری فرانسه/ خبرگزاری فرانسه]

کابل -- وکیل محمد صادق در کوچه ای که مابین دیوارهای گلی کابل قدیم ساخته شده اصرار دارد که به میهمانان اش یک فنجان چای بدهد و به این ترتیب مقدم شان را گرامی بدارد.

خانه وکیل یکی از هزاران خانه سازمان نیافته است که در داخل کابل پایتخت افغانستان چای گرفته است. از مدت ها پیش و از زمانی که بیجا شده گان به خیل عظیم و فزاینده جمعیت جوان ملحق شده اند محدوده های شهری کابل از مدت ها پیش گسترش یافته است.

اکنون رئیس جمهور اشرف غنی می خواهد برای اولین بار در تاریخ کابل این شهر را به یک سیستم ثبت اراضی مجهز کند و به همین خاطر مسؤولین کابل می کوشند تا به خیل خانه های بدون قاعده و غیر معیاری سر و سامان دهد.

کوسای بولاییچ، سخنگوی برنامه اسکان بشر ملل متحد که این برنامه را با شراکت حکومت افغانستان اجرا می کند، می گوید: «اینجا شهری شدن تحت هدایت درگیری ها و بحران های بشری یوده است.»‌

بتاریخ ۲۹ جوزا، چند مرد در کابل بر روی بام خانه شان کار می کنند. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

بتاریخ ۲۹ جوزا، چند مرد در کابل بر روی بام خانه شان کار می کنند. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

در این عکس مورخه ۲۹ جوزا، کابل از فراز یک تپه مشاهده می شود. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

در این عکس مورخه ۲۹ جوزا، کابل از فراز یک تپه مشاهده می شود. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

بنتریخ ۲۲ جوزا، کارکنان سروی تیم اسکان بشر ملل متحد در زمان ثبت خانه های غیرمجاز در کابل مدارک و اسناد را بررسی می کنند. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

بنتریخ ۲۲ جوزا، کارکنان سروی تیم اسکان بشر ملل متحد در زمان ثبت خانه های غیرمجاز در کابل مدارک و اسناد را بررسی می کنند. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

وی اشاره کرد که «یگانه تلاش برای پلان گذاری شهری به دوران شوروی ها» در اواخر دهه ۱۳۵۰ بر می گردد.

کابل امروز بیش از ۴ میلیون جمعیت دارد. در جنگ حدودا ۴۰ ساله افغانستان باعث شده تا صدها هزار نفر از باشنده های دهات به پایتخت پناه بیاورند و به این ترتیب محله های جدید فاقد هر گونه پلان یا راجستر یا سند و مدرک را به وجود آورند.

حالا هیچ نشانه ای از کند شدن روند ورود این افراد مشاهده نمی شود. از اوایل سال ۲۰۱۵ شهرهای واقع در سرتاسر افغانستان، بشمول کابل، در مجموع میزبان بیش از ۲.۵ ملیون بیجا شده جنگی جدید بوده است.

بولاییچ گفت: «از مجموع ۲۵۵ هزار املاک ارزیابی و سروی شده در کابل توسط برنامه اسکان بشر ملل متحد فقط ۱۵ فیصد اسناد رسمی دارند، ۴۱ فیصد اسنادی دارند که ارزش قانونی نداند، و ۴۴ فیصد دیگر اصلا هیچ سندی ندارند.»

حراست از محلات

بیشتر خانه های واقع در ساحات حاشیه ای کابل بر اساس مقررات ساخته نشده اند. خیلی از آنها با خشت و گل ساخته شده اند و فاقد برق و آب شرب استند.

مگر خانه های غیررسمی خانه های باستانی مانند خانه صادق و هم ویلاهای بسیار مجلل و قیمتی در خیابان های تمیز و آسفالت شده محله های ثروتمند کابل را نیز شامل می شود.

‍در صورت فقدان یک مالک کسانی که بتوانند ثابت کنند حد اقل ۱۵ سال در یک ملک بوده اند، گواهی سکونت دریافت می کنند.

سید سعدالله وهاب، هماهنگ کننده پروگرام «شهر برای همه»، توضیح داد که تیم اسکان بشر ملل متحد برای یافتن مالکان این منازل اول شاروالی و آرشیف های آن را بررسی می کند و سپس به سراغ همسایه گان می رود.

اگر آنها صاحب خانه را پیدا نکنند، یک گواهی سکونت با اعتبار پنج ساله را در مسجد محل نصب می کنند.

او گفت: «اگر بعد از پنج سال کسی مدعی نشود، مستاجر مالکیت کامل را به دست خواهد آورد.»

وی افزود که بعد از آن که از همسایه ها سوال و جواب شد، معمولا ظرف چند روز اگر مالکی موجود باشد، حتی اگر در نقاط دوردست جهان مانند آمریکا یا جرمنی باشد، پیدا می شود و می آید.

او با لبخند ادامه داد: «همسایه ها به او زنگ می زنند.»

جایی که خیابان ها نام ندارد

خبرگزاری فرانسه به همراه تیم محققان وهاب به خانه دیگر رفت. ماکل آن خانه با نام سلیم احمد سال قبل توسط طالبان کشته شده بود. حالا خسر او آمده است تا ادعای مالکیت فامیل بر آن زمین را مطرح کند.

مگر این تملک هرگز برسمیت شناخته نشده است و اسناد به خوبی مراقبت شده هیچ ارزش قانونی ندارد.

تیم اسکان بشر ملل متحد اسناد و مدارک، قبوض برق،‌ و هویت ساکنان کنونی را ثبت کرده و مقیاس های زمین و خانه را ضبط و ثبت می کند. این تیم سپس از این معلومات جهت تهیه گواهی سکونت و مبلغ صفایی ملک استفاده می کند.

حکومت غنی اولین اسناد را در کابل و نیز در هرات و در جلال آباد در ولایت ننگرهار توزیع کرده است.

حالا برای اولین در تاریخ افغانستان زنان هم مانند مردان اسناد مالکیت دریافت می کنند. به گفته سازمان ملل متحد، زنان فقط ۵ فیصد مالکان اراضی کشور را تشکیل می دهند.

برنامه اسکان بشر ملل متحد در این پروژه ۱۲۰۰ کارمند دارد و تا سال ۲۰۲۰ بودجه آن به مبلغ ۶۳ میلیون دالر (۴.۷ ملیون افغانی) بوسیله اتحادیه اروپا و آژانس انکشاف بین المللی ایالات متحده تامین شده است.

حلی اسحاق‌زی ۲۵ ساله که یکی از بازرسان این تیم است می گوید که پس از سال ها بی قانونی این پروژه اکنون با چالش هایی از سوی برخی باشنده گان روبرو شده است که اطمینان ندارند که پرداخت صفایی به نفع آنها خواهد بود.

اما یک کمپاین معلومات رسانی برای آگاه کردن همگان نسبت به استفاده از مبالغ در هر محله مؤثر بوده است.

زنان، سالمندان، و حتی اطفال می توانند رای بدهند و تصمیم بگیرند که این پول صرف چه مصارفی از جمله نگهداری و تعمیرات سرک ها و یا مکتب ها شود.

پروگرام ثبت املاک همچنان شاهد نام گذاری معلوم و مشخص معابر و سرک ها خواهد شد که هم اکنون کاملا گیج کننده اند، و همچنان یک مجموعه نوآورانه برای تحول بخشیدن به ناوبری در این شهر عملی خواهد شد. هم اکنون نشانی و آدرس ها در این شهر غالبا با ذکر اماکن معروف بیان می شوند: پشت سوپرمارکیت، چراغ دوم بعد از مسجد، سمت چپ در آبی و غیره.

وهاب می گوید که از ماه عقرب گذشته تا کنون مقامات ذیربط در حدود ۱.۴ ملیون دالر (۱۰۶ ملیون افغانی) جمع آوری کرده اند.

در محله قدیمی کابل خانواده صادق نیز برای اولین بار در ۹۰ سال گذشته سهم صفایی شان را که ۸۰۰ افغانی (۱۲ دالر) بود پرداخته است.

او از پرداخت این مبلغ بسیار خوشحال بود. او با امیدواری می گوید: «آنها به اینجا خواهند آمد و سرک های مان را پاک کاری خواهند کرد، آب های کثیف را بیرون خواهند برد و ما همچنان آرزو داریم که کلینیک صحی داشته باشیم.»‌

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

1 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

بیش از ۵۰ فیصد از این منازل غیرعادی بعد از سال ۱۳۸۰ ساخته شدند و همه مسؤولیت این ساختمان های بی قاعده بر دوش حکومت و فساد موجود در حکومت است. اگر حکومت اقدامات فوری انجام داده و اراضی را سروی و مطابق اسناد و مدارک موجود در ساحاتی که مردم خانه های شان را احداث کرده اند، تعیین و تقسیم می نمود، هرگز این بی قاعدگی و بی نظمی بوجود نمی آمد. من شنیدم که سال پار از میان ده ها شهرکی مسکونی جدید تنها ۸ شهرک مطابق [مصوبه های حکومت] احداث شدند. حالا می توانید بگویید که این اشتباه از مردم است یا از حکومت؟‌

پاسخ