تروریسم

افغان ها از «وحشت مطلق» از خشونت طالبان در ولایت غزنی فرار می کنند

خبرگزاری فرانسه

بتاریخ ۲۴ عقرب ۱۳۹۷، افراد ملکی بعد از گریختن از ولسوالی جاغوری برای نجات از نبردهای روان بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان، در شهر غزنی استراحت می کنند. خشونت فزاینده موجب شده تا هزاران تن از مردم قریه های شان را در ولسوالی های اکثر هزاره نشین رها کنند تا به مرکز ولایت برسند. [زکریا هاشمی/ خبرگزاری فرانسه]

بتاریخ ۲۴ عقرب ۱۳۹۷، افراد ملکی بعد از گریختن از ولسوالی جاغوری برای نجات از نبردهای روان بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان، در شهر غزنی استراحت می کنند. خشونت فزاینده موجب شده تا هزاران تن از مردم قریه های شان را در ولسوالی های اکثر هزاره نشین رها کنند تا به مرکز ولایت برسند. [زکریا هاشمی/ خبرگزاری فرانسه]

غزنی -- عبدالرحمان و فامیل اش تمام شام را سوار بر یک موتر کرایه ای حرکت کردند تا از «وحشت مطلق» خشونت فزاینده طالبان در ولایت غزنی بگریزند و با هزاران تن دیگر از افرادی که قریه های شان را در ولسوالی های تحت کنترول هزاره ها رها کرده اند، یکجا شوند.

فامیل های بسیار زیادی به مرکز این ولایت، یعنی شهر غزنی، رفته اند. برخی از آنها خانه های شان را در نیمه های شب ترک کرده و برای پرهیز از پوسته های امنیتی بازرسی طالبان در سرک های فرعی حرکت کردند.

فامیل ها «از ترس جان شان» فرار می کنند

رحمان ۶۵ ساله بعد از طی یک سفر ۲۰ ساعته زجرآور - که به خاطر خراب شدن موتر شان در مسیر طولانی تر هم شده بود -- پنجشنبه (۲۴ عقرب) به غزنی رسید.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «مردم خانه های شان را ترک کرده اند و برای نجات جان شان از ولسوالی جاغوری گریخته اند. در ساحه ما ترس و وحشت مطلق برقرار بود.»‌

بتاریخ ۲۲ عقرب ۱۳۹۷، یک فامیل بیجا شده داخلی همراه با اموال شان بعد از فرار از ولسوالی جاغوری جهت نجات یافتن از درگیری های روان بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان در ولایت غزنی در حال حرکت استند. [زکریا هاشمی/ خبرگزاری فرانسه]

بتاریخ ۲۲ عقرب ۱۳۹۷، یک فامیل بیجا شده داخلی همراه با اموال شان بعد از فرار از ولسوالی جاغوری جهت نجات یافتن از درگیری های روان بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان در ولایت غزنی در حال حرکت استند. [زکریا هاشمی/ خبرگزاری فرانسه]

فامیل رحمان در شمول صدها خانواده ای استند که در اثر درگیری های شدید آواره شده اند؛ در حالی که طالبان در ولسوالی های سابقا امن جاغوری و مالستان با میلیشیای هزاره تبار و نیروهای امنیتی افغانستان مصروف نبرد استند.»

آنها در مسجدها و هتل های شهر غزنی و نیز در خانه های اقارب شان پناه گرفته اند.

رحمان گفت که این خروج گسترده مردم موجب شده است که هزینه کرایه یک موتر ظرف مدت چند روز ۱۰ برابر افزایش یافته و به ۵۰۰۰ افغانی (۷۰ دالر) برسد.

زینب، که تنها از نام کوچک اش را گرفت، گفت: «ما ترسیده بودیم، دیگران در حال فرار بودند، و ما هم تصمیم گرفتیم آنجا را ترک کنیم.»‌ او به همراه پنج فرزند اش مدت ۱۲ ساعت در جاده های گلی حرکت و از خانه اش در ولسوالی جاغوری به شهر غزنی رفت.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما هرگز چنین جنگی را ندیده بودیم و من و فرزندانم وحشت کرده بودیم.» شوهر زینب در آنجا ماند تا از اموال شان محافظت کند.

محمدعلی از مسجدی که او به همراه نه عضو فامیل اش در آن اقامت کرده، به خبرگزاری فرانسه گفت که ولسوالی جاغوری «در محاصره تعداد بسیار زیاد طالبان قرار دارد.»

«آنها [طالبان] بسیار مجهز بودند و دوربین های شب بین و اسلحه سنگین داشتند.»‌

عبدالرحمان احمدی، سخنگوی والی ولایت بامیان، گفت که چندین هزار تن دیگر به ولایت بامیان گریخته اند.

ناصرعلی ۳۸ ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: «تقریبا همه افراد قریه ام فرار کرده اند.» او و فامیل اش سه شنبه (۲۲ عقرب) خانه شان را ترک کرده و به بامیان رفتند.

علی و مردان دیگر قریه او چندین روز و شب را به دفاع از منازل شان در برابر طالبان پرداختند. او گفت که ولی «اوضاع روز به روز بدتر می شد و ما چاره ای جز فرار نداشتیم.»

نیروهای افغان اقدامات تهاجمی شان را افزایش می دهند

جنگجویان طالبان بیش از یک هفته قبل و پس از آن که خشونت از ولایت اروزگان به این ساحه کشیده شد، حمله بر ولسوالی جاغوری و مالستان را آغاز کردند.

احمدخان سیرت، سخنگوی پولیس ولایت غزنی، سه شنبه به خبرگزاری فرانسه گفت: «نیروهای کماندو به هر دو، جاغوری و مالستان، اعزام شدند.» وی افزود که: «اوضاع تحت کنترول است.»‌

نیروهای افغان می گویند که آنها حملات هوایی و زمینی شان را در این منطقه ناآرام افزایش داده اند و این کار در نتیجه حمایت هوایی حساس و نظارت ارائه شده توسط ایالات متحده و نیروهای ائتلاف میسر شده است.

انجمن صلیب سرخ افغانستان نیز چندین لاری پر از مواد خوراکه، چادر و رو انداز را برای صدها فامیل که گمان می رود هنوز در آن ولسوالی ها گرفتار شده باشند، ارسال کرده است. مگر مسدود کردن سرک بوسیله طالبان تاکنون مانع از رسیدن این کمک ها به آنان شده است.

بنا بر ارقام ارائه شده توسط مردم محلی و مقامات حکومتی، صدها نفر بشمول مردم ملکی اعضای گروه های میلیشیا، کماندوها، و جنگجویان کشته شده اند.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

0 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500