افزایش تمایل عمومی به تحصیل دختران در ولایت پروان

کابل -- در حالی که حکومت افغانستان و دونرهای بین المللی به سرمایه گذاری در سکتور معارف در کشور ادامه می دهند -- بشمول احداث مکتب های جدید و تجهیز آنها با ابزارهای پیشرفته تحصیلی -- تمایل عمومی به تحصیل دختران در ولایت پروان رو به افزایش است.

مقامات وزارت معارف افغانستان می گویند که آنها جهت افزایش تعداد مکب ها در کشور تلاش می کنند که دلیل آن بلند رفتن تمایل به تحصیل است.

مکتب دختران ضربیه در ولسوالی جبل‌السرالج ولایت پروان یکی از این موارد است.

ساختمان جدید این مکتب به تاریخ ۲۰ عقرب وسط مقامات حکومی افتتاح شد، با حمایت حکومت کره جنوبی ساخته شده است شامل هشت صنف، یک سالن کنفرانس، یک لابراتوار کمپیوتر، و همه تجهیزات ضروری است.

وحیده شهکار، سخنگوی والی پروان، گفت: «وضعیت معارف در ولایت پروان نسبت به دیگر ولایات خوب است و در سال روان ما شاهد کارهای خوبی بودیم.»

او با اشاره به «افتتاح ۱۲ مکتب بسیار خوب و مجهز» به سلام تایمز گفت: «تغییراتی بسیار خوبی را به خصوص در این اواخر در نزدیکی های پایان سالی مالی شاهد بوده ایم.»

شهکار گفت: «سطح آگاهی مردم در پروان بلند رفته و فکر خانواده ها باز شده و به همین دلیل علاقمند شده اند که فرزندان شان به خصوص دختران شان را اجازه رفتن به مکتب را بدهند.»

او گفت: «برنامه های معلوماتی رسانه ها، پیام از طریق منبر و کوشش دانشمندان و علما و همچنان ریاست امور زنان ... در بلند بردن آگاهی مردم نقش اساسی داشته است.»

بالا بردن آگاهی، تغییر ذهنیت

روشنا خالد، یک فعال حقوق زنان در ولایت پروان، با این امر که افکار مردم در بخش آموزش دختران در ولایت پروان تغییر کرده است و رسانه ها نقش مهمی در این راستا بازی کرده اند، موافق است.

او گفت که اغلب خانواده ها در مورد آموزش فرزندانشان مشتاق هستند.

او به سلام تایمز گفت: «مردم در گذشته به دلیل عدم آگاهی از اهمیت آموزش، فکر می کردند که دختران تا صنف شش هم اگر بخوانند کافی است. اما حالا این ذهنیت از بین رفته است. حالا به دختران شان اجازه آموزش را می دهند.»

او گفت: «در سال های اخیر در بخش معارف پروان بهبودی به وجود آمده است. [برای مثال] مکاتبی که تعمیر نداشتند برای شان تعمیر ساخته شده است.»‌

او گفت: «در حال حاضر در پروان بر علاوه مکاتب، دانشگاه پروان و انستیتوت های شخصی زیاد وجود دارد.»‌

دختران علاقه بیشتری به مطالعه موضوعات مختلف نشان می دهند.

وی توضیح داد: «برای مثال، در حالی که دختران در گذشته به تحصیل در انستیتوت زراعت [پروان] علاقمندی نداشتند اما فعلا ۱۰۰ دختر در این انستیتوت درس می خوانند.»

او افزود: «به همان اندازه که به معلم، حقوق دان، داکتر و دیگر بخش ها متخصص مرد نیاز است به متخصص زن نیز نیاز است.»‌

سرمایه گذاری در آموزش و پرورش

نوریه نزهت، سخنگوی وزارت معارف افغانستان، به سلام تایمز نیز گفت: «قبل از سال ۲۰۰۱ که حضور دختران در معارف افغانستان در حد صفر بود.»‌

او گفت: «اما، در نتیجه تلاش وزارت معارف و برنامه های آگاهی دهی مانند وزارت حج و اوقاف، شورای ادارای و نهادهای مدنی تلاش کردیم. این تلاش ها سبب شد تا میزان علاقمندی به آموزش بیشتر شود.»

وی اظهار داشت که افغانستان ۹.۳ میلیون شاگرد در مکاتب دارد که ۳.۵ میلیون آن دختران استند.

وی اشاره کرد: «در حال حاضر بیش از ۴۰ فیصد شاگردان ما را در معارف دختران تشکیل می دهد. علاوه بر این، ۳۳ فیصد معلمان زن است و ما تلاش می کنیم تا حضور زنان در معارف بیشتر شود.»

او در ادامه گفت که وزارت معارف افغانستان تلاش دارد تا سهولت های بیشتری را برای شاگردان مکاتب به خصوص دختران فراهم کند تا علاقمندی آنان به آموزش بیشتر شود.

نذهت گفت: «اعمار ۶۰۰۰ مکتب یکی از پروژه های بزرگ وزارت معارف است که رییس جمهور در آغاز سال تعلیمی امسال اعلام کرده بود.»‌

او افزود که در سال روان خورشیدی، که از ۱ حمل آغاز می شود، ۲۷۰۰ باب مکتب قرار است اعمار شود.

وی گفت: «ما اعمار ۱۹۴۶ باب مکتب را در ۱۷ ولایت که نیاز بیشتر داشتند، آغاز کرده ایم.» ‌او افزود که این پروژه از محل پلان بهبود کیفیت آموزش و پرورش بانک جهانی افغانستان تمویل می شود که ۱۷۵ ملیون دالر (۱۳.۳ هزار ملیون افغانی) روی این برنامه هزینه گذاری شده است.

او گفت: «علاوه بر این، ۷۰۰ مکتب که نیاز به ملحقات داشت مانند دیوار احاطوی، تشناب های صحی و آب آشامیدنی که از طریق برنامه متذکره ساخته می شود.»‌

ارزش سواد

عبدالاحمد، یک آموزگار محلی،‌ گفت که باشنده گان پروان آگاهی شان بلند رفته و درک کرده اند آموزش دختران بر علاوه رساندن سود به خودشان به جامعه شان نیز مفید تمام می شوند.

او به سلام تایمز گفت: «با گذشت هر سال شمار شاگردان دختر و پسر در مکاتب پروان بیشتر می شود. زیرا جامعه به اهمیت درس و تحصیل پی برده است.»‌

احمد گفت: «مردم حالا این را درک کرده اند که بی سوادی مانند کور بودن است و با سواد می توانند به هر مقامی که بخواهند می رسند.»

وی اشاره کرد: «ما خوشحال استیم از این که مردم ما قدر آموزش را می دانند؛ زیرا ریشه اکثر بدبختی های کشور ما در بی سوادی است.»

او اظهار داشت: «در گذشته مردم درگیر عادات ناپسند و یک نوع ننگ بی جا بودند و دختران شان را به مکتب اجازه نمی دادند. و آنها هم که اجازه می دادند از صنف ششم به بعد اجازه نمی دادند.»

وی افزود: «هنگامی که سطح آگاهی مردم محلی افزایش یافت، آنها متوجه شدند که اگر دخترانشان داکتر شوند، نه تنها به [دختران] بلکه به همه ساکنان قریه شان کمک خواهد کرد.»‌