یک مقام سابق طالبان در ادعایی مضحک می گوید که جنگجویان با محروم کردن دختران از تحصیل از آنان محافظت می کردند

کابل -- اقشار مختلف جامعه افغانستان ادعای یک طالبان مبنی بر این که دلیل ممانعت این گروه از به مکتب رفتن دختران محافظت از خود آنها بود را باد تمسخر گرفتند.

سید اکبر آغا، یک مقام ارشد سابق طالبان که حالا در کابل زنده گی می کند، در ماه جدی به سلام تایمز گفته بود: «در زمان حکومت طالبان [۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰]، ما گرفتار جنگ و ناامنی بودیم و به این خاطر آنان به زنان و دختران اجازه ترک خانه های شان را برای رفتن به مکتب، سر کار، و غیره نمی دادند.»

او گفت: «طالبان نمی خواستند زنان و دختران افغان خانه های شان را ترک کرده و آبرو و عصمت شان را به خطر بیاندازند. رهبری طالبان ... همعقیده بودند که زنان نباید اجازه کار یا تحصیل در خارج از خانه هایش شان را داشته باشند.»

او گفت: «اگر تحصیل زنان مطابق با قانون شریعت است و اگر امنیت تامین شده باشد، طالبان اجازه خواهند داد تا دختران درس خوانده و تحصیلکرده شوند.»

مگر علمای دینی تحلیلگران و باشنده های کابل این تحریف و بازنویسی تاریخ را به باد تمسخر گرفته اند.

«یک بهانه مضحک»

فوزیه صفدری، ۴۶ ساله معلم یک مکتب در کابل، ‌به سلام تایمز گفت که تمسک طالبان به جنگ بحیث بهانه ای برای ناآگاه نگه داشتن دختران و در خانه محبوس کردن شان «جز یک بهانه مضحک و مسخره نمی باشد.»

او گفت: «من دقیقا به یاد دارم چند سال را که طالبان در کابل حکومت میکردند اصلا در شهر کابل جنگ نبود اما در ان زمان نیز دختران و زنان افغان در خانه هایشان مانند زندانی ها زنده گی میکردند.»

وی گفت: «دیدگاه طالبان غیراسلامی است. به خاطری که بر علاوه اسلام در هیچ دین و مذهب دیگر هم زنان از حق علم و دانش محروم نمی باشند.»

یونس فکور، آگاه امور سیاسی مقیم کابل، به سلام تایمز گفت: «آنها دروغ می گویند. در رژیم طالبان حتی آن ساحات که امنیت داشت این گروه زنان و دختران را از تعلیم و تحصیل و تمام حقوق اسلامی و انسانی شان محروم کرده بودند.»

او گفت که برنامه و ستراتیژی طالبان این است که «مردم افغان بی سواد باشند. آنها می خواهند به آسانی ایدئولوژی افراطی شان را تطبیق نمایند و بالای مردم حاکمیت کنند.»

فکور گفت: «عقیده طالبان این است که زنان ها تنها می توانند قران بیاموزند، وضو کردن را یاد بگیرند نماز بخوانند و در خانه باشند. مگر اسلام به مانند مرد ها به زن ها نیز حقوق و وجایب داده است. اسلام تحصیل و تعلم زنان را فرض کرده است.»‌

نوریه نزهت، سخنگوی وزارت معارف، هشدار داد که به وجود آوردن یک نسل از زنان افغانستان» که نیم از پیکر جامعه می باشند از سواد محروم شوند و فرزندان را که زنان افغان در آینده تربیه و پرورش میدهند از علم و معرفت دور باشند.

او به سلام تایمز گفت: «از سال ۲۰۰۱ به این طرف با گذشت هر سال دانش آموزان دختر در مکاتب افغانستان بیشتر شده است.»

او گفت: «در سال جاری خورشیدی در سراسر افغانستان ۹ میلیون و ۶۵۰ هزار دانش آموز به مکتب می روند که از این جمع ۳.۶ ملیون آن دختر می باشد که امسال نسبت به سال گذشته ۲۰۳ هزار و ۲۸ دختر به جمع دانش آموزان دختر اضافه شده است.»‌

عمدا مانع آموزش دختران شدن

طبق نظر محققان مذهبی، طالبان از روی جهل عمل می کنند.

سالم حسنی، یک تن از عالمان دینی مقیم کابل، گفت: «طالبان از اصول و احکام اسلام آگاهی ندارند و عمدا مانع تعلیم و تحصیل دختران می شوند.»

او به سلام تایمز گفت: «به خاطریکه دین اسلام و قران هیچگاهی برای ممانعت زنان از تعلیم و تحصیل چیزی نگفته است.» وی افزود که نگرش های سخت گیرانه طالبان هزینه بسیار بالای برای زنان افغان دربر داشته است.

حسنی گفت: «همین حالا هم در هیچ ساحه تحت تسلط طالبان مکاتب لیسه وجود ندارد چون به عقیده طالبان دختران از ۷ تا ۱۱ سالگی می توانند درس بخوانند.»‌

او گفت: «در اسلام سن دختر و یا پسر برای آموختن علم و دانش محدود نشده است. اصل در دین اسلام این است که از گهواره تا به گور زن و مرد می تواند تعلیم و تحصیل نمایند.»

گریزی از روزهای طالبان

زنان افغان که با وجود ظلم و ستم طالبان، تحصیل کرده اند، دیگر وقت ندارند تا ببینند ستیزه جویان در مورد آنچه که باید یا نباید انجام دهند، کدام ایده هایی دارند.

تهمینه ۲۳ ساله باشنده کابل و دانشجوی رشته حقوق و علوم سیاسی در یکی از دانشگاه های خصوصی، گفت: «همین حالا جنگ و نا امنی بیشتر از زمان حاکمیت طالبان می باشد اما خوشبختانه میلیون ها دختر به مکاتب و پوهنتون ها مصروف تعلیم و تحصیل اند.»

او به سلام تایمز گفت: «کوشش های طالبان برنامه ریزی شده تا مانع آموزش دختران می شوند ... آنها،صد ها مکتب دخترانه را آتش زدن، در بعضی ولایت ها معلمان زن را به قتل رسانده اند و دانشجویان دختر را به مرگ تهدید کرده اند ایا در این مورد دلیل منطقی برای زنان افغان دارند؟ معلوم دار است که ندارند.»

او گفت: «تعلیم و تحصیل دختران یکی از دست آورد های بزرگ دولت افغانستان و جامعه جهانی می باشد.»

تهمینه پس از سقوط طالبان تحصیلات اش را آغاز کرد.

او گفت: « من دانش کار با کمپیوتر، انترنت و با زبان انگلیسی دارم. من با افتخار درس می خوانم و تمام این دست آورد های خود و ملیون ها دختر دیگر افغان را نتیجه سقوط امارت طالبان و همکاری جامعه بین المللی میدانم.»