جنگجویان سابق طالبان از زنده گی خوب و راحت همراه با صلح در قندوز لذت می برند

قندوز -- شورای عالی صلح قندوز می گوید که جنگجویان طالبان در ولایت قندوز باید به همقطاران شان که از ستیزه جویی دست کشیده و در این ساحه مصروف به کار شده اند، یکجا شوند.

به گقته مقامات این شورا، در حدود ۵۰۰ جنگجوی طابق طالبان در پروژه های انکشافی مختلف از سال ۱۳۸۸ مصروف کار استند و اکثرشان همچنان در همانجا وظیفه دارند.

مولوی عبدالبصیر، رئیس این شورا، به سلام تایمز گفت: «اجرای پروژه های زیرساختی در ساحات مختلف قندوز بحیث یک بستر مناسب و خوب جهت بازگشت طالبان به پروسه صلح عمل کرده است.»

وی افزود که این پروژه ها شامل احداث سرک و مکتب، پاک کاری دریاها، و حفر چاه می باشد.

بصیر گفت که طی سال های ۱۳۸۸ تا اوایل سال ۱۳۹۶ در حدود ۴۶۰ ستیزه جوی سابق در این ساحه با پروسه صلح یکجا شدند و همگی آنها به استخدام درآمده اند و ۴۰ تن دیگر نیز از آن زمان تاکنون مصروف کار گشته اند.

وی گفت: «آنها که طی سال های گذشته به یک زنده گی عادی بازگشته اند، اکنون در کنار فامیل شان در آرامش و آسوده گی زنده گی می کنند.»

او گفت: «طالبان باید درک کنند که حکومت برای شان وظایف خوب را آماده کرده و کنار گذاشته است.»

بصیر گفت که شورای عالی صلح قندوز به اعضای طالبان که جنگ را رها کرده اند، کمک کرده می تواند تا «ضرورت های اولیه زنده شان را در فضای صلح آمیز و امن» از طریق فرصت استخدامی برآورده سازند.

پروژه های زیربنایی که اعضای سابق طالبان را استخدام کرده به بهبود زنده گی باشنده های منطقه نیز کمک می کند.

به گفته اسدالله امرخیل، ریاست سابق شورای عالی صلح، بسال ۲۰۱۳ احداث یک بند برق آبی در ولسوالی دشت ارچی شروع شد.

امرخیل به سلام تایمز گفت که دلیل اصلی احداث این پروژه «یکجا شدن چهار گروه از طالبان با پروسه صلح در ولسوالی متذکره بود.»

وی گفت که هزینه کل این پروژه بالغ بر ۲۰۰ هزار دالر (۱۴ ملیون و ۹۲۰ هزار افغانی) است که این مبلغ از محل بودجه شورای عالی صلح در ولسوالی دشت ارچی تامین شده است.

وی افزود که در حدود ۱۰۰۰ فامیل در ساجه دشت ارچی و اکثر خانواده های باشنده مرکز این منطقه از این برق تولیدی بهره مند خواهند شد.

مولوی سید اکبر، عالم دینی در شهر قندوز، گفت: «مردم افغانستان شاهد پیشرفت چشمگیر به انحاء مختلف خواهند بود. به شر آن که طالبان صلح را بپذیرند. قرآن کریم می فرماید در صلح خیریتی است و مسلمین باید با یکدیگر صلح کنند.»

بازگشت به زنده گی عادی

اعضای سابق طالبان که در سال های اخیر در چوکات پروسه صلح در ولایت قندوز با حکومت یکجا شده اند، می گویند که خاتمه جنگ شان و استخدام شدن شان به آنها در بازگشت به یک زنده گی عادی کمک کرده است.

قطب الدین احمدی، یک قومندان سابق طالبان، بسال ۱۳۹۴ از جنگ دست کشید تا در ولسوالی علی آباد با پروسه صلح یکجا شود. او به سلام تایمز گفت که از کارش راضی است و دوباره با فامیل اش زنده گی می کند.

او گفت: «من هشت سال در ولسوالی علی آباد و ساحات چاردره در ولایت قندوز با حکومت افغانستان و نیروهای اش جنگیدم. من همراه با ۱۰ نفر نیروی تحت امرم شب و روز در دشت ها و کوهستان ها جنگیدیم.»

او گفت که در آن مدت، «فامیل من کسی را نداشت که مراقب شان باشد. در واقع زن و فرزندان ام بیجا و آواره شده بودند؛ آن هم زمانی که من فکر می کردم دارم جهاد می کنم.»‌

احمدی گفت که وقتی پی برد «این جهاد واقعی نیست»، تصمیم گرفت با پروسه صلح یکجا شود و افراد تحت فرمان اش را نیز بیاورد.

او گفت: «زنده گی من حالا تامین شده است. من بسیار آسوده کار می کنم و از زنده گی ام راضی استم.»

یک عضو دیگر طالبان در ولسوالی دشت ارچی که از نام مستعار صدیق‌الله استفاده می کرد، گفت که بعد از این که او چهار سال پیش از جنگیدن دست کشید، شورای صلح برایش یک وظیفه در بخش تعمیرات سرک و پروژه آسفالت پیدا کرد.

او گفت: «بر علاوه کار روزانه من، من پول گرفته ام تا کمک هزینه فامیل ام باشم. طالبان بسیاری مانند من هر روز سخت مصروف کار بوده اند و ما به زنده گی شاد با خانواده مان ادامه خواهیم داد.»

او افزود که او و سایر افراد سابق طالبان «فریب خورده و باور کرده بودند که جنگ با حکومت جهاد مشروع است و ما باید با نظام بجنگیم. مگر ما بعدها فهمیدیم که در مسیر غلط در حرکت استیم.»

تلاش در جهت صلح

در یک صحبت جداگانه، بصیر نیز به سلام تایمز گفت که کاملا مشهود است که روسیه و کشورهای دیگر در جنگ افغانستان اشتراک کرده اند. وی افزود که قدرت های خارجی تسلیحات و مهمات قاچاق را به طالبان می دهند تا جنگ را طولانی کنند.

وی گفت: «روسیه، چین، ایران، و پاکستان مصروف مداخله در امور داخلی افغانستان استند. بدتر از همه آن که بعد از این کشورها ممکن است خودشان طالبان را تمویل کرده و با آنها همعقیده باشند.»

او افزود: «بی تردید طالبان با روس ها روابط دارند و با آنها ملاقات می کنند.»

او گفت: «این حقیقت که راه برای قاچاق باز است، بهترین گواه است که تسلیحات و مهمات از سمت دیگر سرحدات برای طالبان قاچاق می شود.»

بصیر گفت که با این حال، دستیابی به صلح در افغانستان میسر است و گروه های دخیل در جنگ برای مذاکرات صلح آماده اند.

او گفت: «در ملاقات های پیهم که با طالبان در ولایت قندوز داشتیم، آنها به ما اطمینان داده اند و گفتند: ما از دستورهای رهبارن مان در قطر اطاعت می کنیم. هر وقت آنها به ما دستور دهند، اسلحه مان زمین خواهیم گذاشت.»

او گفت: «در این گفتگوها ما دریافتیم که طالبان نیز از جنگ خسته شده اند و بی صبرانه منتظر مشاهده نتیجه مذاکرات صلح استند.»»

بصیر افزود که مردم افغانستان از همه می خواهند تا «هر دو طرف را تشویق کنند تا از صلح و صعادت استقابل نمایند.»