باشنده گان کنر گفتند، جنگ بی پایان طالبان جهاد نیست

کنر – صدها عالم دین، بزرگان قومی و باشنده گان ولایت کنر به روز یکشنبه/۱۲ جوزا/ در اسعدآباد مرکز ولایتی، گرد هم آمده اند، تا از طالبان بخواهند اسلحه خویش را به زمین گذاشته صلح کنند.

مولوی نجیب الله حقیار یک عالم دین در کنر به این گردهمایی گفت، «ما جنگ را نمی خواهیم؛ ما در این کشور صلح میخواهیم؛ ما ثبات را میخواهیم. ما از هردو طرف میخواهیم که به زودترین فرصت ممکن آتش بس را اعلان کنند.»

حقیار در خطاب به طالبان گفت، «اگر شما پسران این کشور هستید، ملت جنگ را نمی خواهد. بیائید و در انتخابات شرکت کنید... برای سود دیگران جنگ نکنید.»

مولوی محمد انور یک عالم دیگر دین از کنر در اجتماع گفت، «اگر طالبان از پذیرفتن صلح انکار کنند، این امر یک پیام دیگری به ما، این ملت، می فرستد و آن اینکه طالبان به موقف خود اعتماد ندارند.»

وی در خطابش به طالبان گفت، «در نظام سهم بگیرید؛ در غیر از این، جنگ کردن شما به نام جهاد بر خلاف قوانین اسلام است – خودتان را گول نزنید.»

انور گفت، «حکومت آماده است تا زمینه گفتگوی صلح بی قید و شرط را با طالبان مساعد بسازد، اما طالبانیکه کنترل شان در دستان خودشان نیست، به جنگ و کشتار مردم عام و محافظین کشور ما [نیروهای امنیتی] ادامه میدهند.»

حاجی شاه محمودخان یک بزرگ قومی از کنر گفت،«ملت از جنگ خسته شده است و اگر طالبان صلح را نپذیرند، ملت مجبور خواهد شد تا در برابر آنان ایستاده شود.»

خسته از جنگ

شاه محمودخان گفت، «ما، این ملت از جنگ خسته شده ایم. اگر شما صلح را می پذیرید، خیلی خوب. و گر نه، ملت چاره جز این نخواهد داشت تا در مقابل شما طالبان و داعش اسلحه بر دارد و از دهات و مجاورت های خود به زور بیرون کنند.»

وی در مورد شورشیان گفت، «آنها جهاد نمی کنند؛ آنها خانه های خود را ویران می کنند، و انها برادران خود را می کشند.»

اشتراک کننده گان این گردهمآیی یک اعلامیه ۶ ماده ای را نشر کرده اند که در آن طالبان را به پذیرفتن صلح، اعلام کردن آتش بس و گفتگوی صلح مستقیم با حکومت افغان وادار نمایند.

عبدالستار میرزکوال والی کنر در این گردهمآیی گفت، «شما [طالبان] سال گذشته آتش بس سه روزه را عملی ساختید و ملت به شما محبت فراوان داد.»

وی گفت، «مردم ملکی به شما غذا داد؛ آنها در گردن های تان گل انداختند؛ این همه بخاطر آن بود که شما جنگ را توقف داده و عذر ملت را [بخاطر صلح] بپذیرید. اما شما رفتید و بر سربازانی شلیک کردید که شما را مثل برادران خود در آغوش گرفته بودند.»

میرزکوال گفت، «ما هنوز هم امید داریم که شما آتش بس کنید، صلح کنید و عذر ملت را [برای صلح] بپذیرید. پس پیش بروید، جنگ را خاتمه دهید، اسلحه خود را به زمین گذاشته و در صلح زنده گی کنید.»