سلامتی

سازندگان اعضای مصنوعی در هرات، شروع زندگی جدیدی را برای معلولین جنگ فراهم کردند

گزارش از عمر

گروهی متشکل از ۱۵ جوان افغان که اخیراً از بخش ساختن اعضای مصنوعی انستیتوت علوم صحی هرات فارغ التحصیل شده اند، برای هموطنان خود که دست و پای خود را در جنگ از دست داده اند، یک خدمت ارزنده ای را ارائه می دهند. [عمر]

هرات -- گروهی متشکل از ۱۵ جوان افغان که امسال از بخش ساختن اعضای مصنوعی انستیتوت علوم صحی هرات فارغ التحصیل شده اند، برای هموطنان خود که دست و پای خود را در جنگ از دست داده اند، یک خدمت ارزنده ای را ارائه می دهند.

این زنان و مردان جوان آموخته اند که چگونه بازوها و پاهای مصنوعی را بسازند و ببندند، به طوری که افراد معلول در جنگ -- که اکثر آنها در بمب گذاری های انتحاری و سایر انفجارهای انجام شده توسط طالبان، اعضای بدن خود را از دست داده اند -- می توانند امید تازه ای برای زندگی داشته باشند.

عبدالله سوری، یک متخصص تازه آموزش دیده ساختن اعضای مصنوعی، گفت، «کمکی که می توانیم به معلولان ارائه دهیم ساختن اندامهای مصنوعی -- بازوها و پاها برای آنها است تا بتوانند تحرک خود را بازیابند.»

سوسن عثمانی، یک متخصص دیگر ساختن اعضای مصنوعی گفت که امیدوار است به معلولان کمک کند تا استقلال را دوباره به دست بیاورند.

در تصویر دیده می شود که، دو زن متخصص پروستیتیز (سازنده اعضای مصنوعی) به تاریخ ۲۷ اسد یک پای مصنوعی را برای یک زن معلول، در بخش ساختن اعضای مصنوعی انستیتوت علوم صحی هرات می بندند. [عمر]

در تصویر دیده می شود که، دو زن متخصص پروستیتیز (سازنده اعضای مصنوعی) به تاریخ ۲۷ اسد یک پای مصنوعی را برای یک زن معلول، در بخش ساختن اعضای مصنوعی انستیتوت علوم صحی هرات می بندند. [عمر]

در این تصویر که به تاریخ ۲۷ اسد گرفته شده است، چهار مرد معلول دیده می شوند که، در بخش ساختن اعضای مصنوعی انستیتوت علوم صحی هرات، منتظر دریافت خدمات هستند. [عمر]

در این تصویر که به تاریخ ۲۷ اسد گرفته شده است، چهار مرد معلول دیده می شوند که، در بخش ساختن اعضای مصنوعی انستیتوت علوم صحی هرات، منتظر دریافت خدمات هستند. [عمر]

وی گفت، «از آنجا که جنگ در افغانستان ادامه می یابد و مردم هر روز اعضای بدن خود را از دست می دهند، ما سعی می کنیم به افراد معلول در جامعهٔ خود کمک کنیم. ما اندامهایی را جور می کنیم ... که بتوانند جایگزین اندامهایی باشد که آنها از دست داده اند و آنها را قادر می سازیم تا فعالیت های روزانه خود را انجام دهند.»

حامد محمدی، یک فارغ التحصیل تازهٔ دیگر از بخش ساختن اعضای مصنوعی گفت، «هدف ما از ساختن اندامهای مصنوعی خدمت به کسانی است که در اثر جنگ آسیب دیده اند. ما می خواهیم معلولین جنگ را به زندگی عادی آنها برگردانیم.»

وی گفت، «ما سعی می کنیم به معلولان کمک کنیم تا آنها بتوانند به طور مستقل فعالیت های روزانه خود را انجام داده و خودکفا شوند.»

داکتر نصیراحمد صادقیار، یک مربی در بخش ساختن اعضای مصنوعی انستیتوت علوم صحی هرات گفت، با توجه به اینکه جنگ و حملات تروریستی به آسیب رساندن به مردم ملکی ادامه می یابد، تعداد افغان های که نیاز به اعضای مصنوعی دارند، همچنان رو به افزایش است.

وی گفت، « برای برآوردن نیاز به اندام های مصنوعی میلیون ها نفر که در ۴۰ سال جنگ در افغانستان معلول شده اند، نیاز مبرم برای ساختن اعضای مصنوعی به طور حرفه ای وجود دارد. تعداد معلولان هر روز به دلیل جنگ ها، حملات انتحاری و بمب گذاری ها افزایش می یابد -- و این واقعاً نگران کننده است.»

معلولین خواستار صلح هستند

افغان هایی که در اثر جنگ و حملات تروریستی دست و پای خود را از دست داده اند، از سازندگان اعضای مصنوعی قدردانی کردند. آنها همچنان از طالبان خواستند که کشتار و معیوب ساختن بیگناهان را بس کنند.

نثاراحمد ۵۰ ساله، ۱۰ سال پیش در هنگام برخورد با وسیله انفجاری در کنار جاده ای در منطقه تحت کنترل طالبان در هرات، یک پا و یک گوردهٔ خود را از دست داد.

وی گفت، «وقتی معلول شدم، با مشکلات زیادی در زندگی روبرو شدم. من مجبور بودم از خانواده هشت نفره ام حمایت كنم، اما معلولیت آن را بسیار دشوار كرده است.»

احمد گفت، «ما از جنگ خسته شده ایم. طالبان باید به افغانستان و آینده خود فکر کنند. آنها باید فقط یک بار از خود بپرسند که در این جنگ چند ساله چه دستاوردهایی را به دست آورده اند و چه چیزی را به افغانستان داده اند. اگر این موضوع را مرور کنند، متوجه می شوند که آنها حتی به فرزندان خود هم رحم نداشته اند.»

رمضان ۶۵ ساله که گفته است چند سال پیش یکی از پاهای خود را در اثر انفجار در ولسوالی گذره، ولایت هرات از دست داد گفت، «ما از جنگ سیر شده ایم ... به اندازه کافی. نیمی از مردم ما معلول شده اند.»

وی گفت، «ما می خواهیم که طالبان با حکومت صلح برقرار کنند. همه افغان ها از هر گوشه کشور فریاد می زنند و خواستار صلح هستند. طالبان باید به صدای آنها گوش دهند و جنگ را متوقف کنند.»

غلام محمد ۵۵ ساله، یک باشندهٔ ولسوالی قادس ولایت بادغیس، که یکی از پاهای خود را در جنگ از دست داد، خواستار صلح شد.

وی با افزودن اینکه طالبان و حکومت افغانستان «باید کنار هم بنشینند، به توافقی برسند و آشتی کنند» گفت، «ما دیگر جنگ نمی خواهیم.»

وی گفت، «ما تلفات زیادی دیدیم و بسیاری از جوانان جان خود را از دست دادند. خانواده های آنها با بیوه ها و یتیم ها مانده اند.»

تلفات جنگ همچنان ادامه دارد

مردم ملکی همچنان متحمل تأثیرات جنگ هستند.

بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، در سال ۱۳۹۷ به تعداد ۳۸۰۴ نفر ملکی – به شمول بیش از ۹۰۰ کودک -- در افغانستان کشته شده و ۷۱۸۹ نفر دیگر زخمی شده بودند.

در شش ماه نخست سال ۲۰۱۹ در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته تلفات کاهش یافته است، اما با ۱۳۶۶ ملکی کشته و ۲۴۴۶ زخمی هنوز ترسناک است.

روح الله امین، رئیس مؤسسهٔ بشریت و گنجانیدن (که سابقاً هندیکپ انترنیشنل نام داشت) در افغانستان گفت، تعداد افغانانی که به طور جدی در این درگیری مجروح شده اند در حال افزایش است.

وی با اشاره به نهاد بشریت و گنجانیدن گفت، «در چند سال گذشته، بیش از ۸۰۰۰ نفر معلول به تنهایی از این مرکز در کندهار بازدید کرده و اعضای مصنوعی و سایر کمک ها را دریافت کرده اند.»

وی افزود، «این دریافت کنندگان شامل مردان، زنان و کودکانی می شوند که بر اثر جنگ های مسلحانه معلول شده اند.»

وی گفت، «ما با حمایت کمیته سوئدن برای افغانستان و اتحادیه اروپا، برای معلولین جنگ اعضای مصنوعی جور می کنیم و اعضای مصنوعی را برای وزارت صحت عامه و کمیته بین المللی صلیب سرخ (آی سی آر سی) فراهم می کنیم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

0 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500