اسلام نه بلکه حرص در امتداد مرز افغانستان و پاکستان به جنگجویان انگیزه میدهد

اسلام آباد -- تحلیلگران می گویند که گروه های جنگجو در امتداد مرز پاکستان با افغانستان بر خلاف ادعای شان به خاطر نوع دوستی اسلامی نه، بلکه بر سر پول و قدرت رقابت می کنند.

بنابر گزارش نشر شده بتاریخ ۱۱ دلو بوسیله انستیتوت مطالعات ستراتیژیک اسلام آباد، حد اقل ۲۱ گروه مختلف جنگجو، به شمول برخی گروه های مستقر در پاکستان، در افغانستان حضور دارند.

این گزارش موج اخیر حملات جنگجویان عضو طالبان و «دولت اسلامی» (داعش) بر پایتخت افغانستان را که موجب کشته و زخمی شدن صد ها نفر شده را مورد بررسی قرار داده است.

این گزارش نتیجه گرفته که با ستیزه جویی فزاینده باید مقابله شود تا خونریزی خاتمه یافته و صلح در افغانستان برقرار شود.

مواد مخدر و خشونت هیچ ربطی به اسلام ندارد

برید جنرال (متقاعد) محمود شاه، وزیر سابق امنیت منطقه قبایلی فدرال (فتا) که باشنده پیشاور است، گفت: «از مجموع این ۲۱ گروه برخی در هر دو کشور مصروف اجرای حملات تروریستی استند که هیچ ربطی به مفکوره اسلام ندارد.»

او به پاکستان فوروارد گفت: «[داعش]، طالبان افغان، تحریک طالبان پاکستان -- به شمول هر دو شعبات فضل الله و محسود -- القاعده، گروه حقانی، لشکر اسلام، لشکر طیبه، لشکر جنگوی، سپاه محمد، حرکت اسلامی ازبکستان، انصارالاسلام، حرکت جهاد اسلامی و سایر گروه های تروریستی سال های زیاد است که در افغانستان فعالیت داشته اند.»

او گفت که عملیات نظامی در وزیرستان شمالی و جنوبی به شمول عملیات ضرب عضب به سال ۲۰۱۴ رهبران بسیاری از گروه های ستیزه جوی مستقر در پاکستان مجبور به فرار به افغانستان کرده است.

بعضی از این گروه ها نیروهای امنیتی و مردم ملکی را در فقط در افغانستان هدف قرار می دهند، در حالیکه دیگران اقدامات خشونت آمیزشان را به پاکستان توسعه می دهند.

شاه گفت که در هر حال، اقدامات آنها «فقط برای پول است.»

او گفت:‌ «گروه های ستیزه جو در افغانستان سالانه زیادتر از ۱۰ ملیارد دالر [۶۸۰ ملیارد افغانی] از راه زراعت کوکنار، قاچاق مواد مخدر و اسلحه، اخاذی و مطالبه مالیه در ساحات تحت کنترول شان عایدی دارند.»‌

نبرد جنگجویان بر سر «پول کثیف»

شاه گفت که طالبان افغان در خط مقدم کسب پول آلوده استند، زیرا آنان کنترول بیشتر ساحات را که حضور نیروهای افغان در آنها کم است را در دست دارند.

افزایش زراعت کوکنار در افغانستان در سال های اخیر از منابع عمده عایدی طالبان افغان و سایر گروه های جنگجو بوده است. کوکنار جهت تهیه مواد مخدر ممنوعه مثل تریاک و هروئین که در اسلام حرام محسوب می شوند، می باشد.

به گفته شاه، گروه های تروریستی از محل این عایدات ممنوعه هزینه اقدامات جنگجویانه، خریداری اسلحه، استخدام و جذب اعضا و تمویل کلی هزینه های عملیاتی شان استفاده می کنند.

وی گفت که در افغانستان طالبان در ولایت های قندهار و هلمند فعالیت دارند، در حالی که داعش در حملات تروریستی در ولایت های ننگرهار و قندوز دست دارد. او افزود که دو گروه متذکره با یکدیگر بر سر قدرت و پول مبارزه می کنند.

هر دو گروه مصروف حمله به تاسیسات ملکی و حکومتی در کابل بوده اند.

افغانستان و پاکستان باید به همراه هم با تروریزم مقابله کنند

به گفته تحلیلگران امنیتی گروه های ستیزه جو از بی ثبات کردن افغانستان و پاکستان منفعت می برند تا به این ترتیب بتوانند سود حاصله غیرقانونی شان را حفظ کنند.

دگَروال (متقاعد) علیرضا میر، که در گذشته با شاخه ضد تروریزم استخبارات پاکستان کار می کرد، گفت:‌ «یگانه هدف فعالیت های تقریبا همه گروه های تروریستی در افغانستان بی ثبات کردن افغانستان و پاکستان از طریق اجرای حملات و بم گذاری ها است.»‌

او به پاکستان فوروارد گفت: «در افغانستان اسلحه به سهولت برای فروش به جنگجویان موجود می باشد، زیرا باندهای قاچاقبران بین المللی قادر به حمل سلاح به هر نقطه از آن کشور محصور در خشکی می باشند.»

در سمت پاکستان مسؤولین وضعیت مدیریت مرزی را بهبود بخشیده و بخش های از مرز پاکستان با افغانستان را حصار کشیده اند. وی گفت که این ستراتیژی شدت حملات تروریستی در پاکستان در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ را بسیار کاهش داده است.

میر گفت: «نیروهای امنیتی پاکستان همچنان به اجرای عملیات مبتنی بر معلومات استخباراتی بالای جنگجویان، منهدم کردن شبکه های تروریستی، و بهبود وضعیت امنیتی ادامه می دهند.»

سترجنرال قمر جاوید بجوا، لوی درستیز پاکستان اخیرا در جریان یک کنفرانس امنیت منطقوی که بتاریخ ۲۴ دلو در افغانستان برگزار شد، موفقیت عملیات نظامی کشورش را تشریح کرد.

بجوا به شرکت کننده گان در این کنفرانس توصیه کرد تا سیاست عدم تحمل مطلق را اختیار کنند تا به این ترتیب از ستیزه جویی در افغانستان ممانعت شود.

میر گفت که افغانستان و پاکستان باید به اتفاق جهت یافتن یک راه حل صلح دوام دار در هر دو کشور گفتگو کنند.