'پیشگامان' زن خواستار مشارکت بیشتر در روند صلح شدند

هرات -- بیش از ۱۰۰ زن به نمایندگی از ولایات هرات، فراه، غور و بادغیس طی یک گردهمایی در شهر هرات خواستار مشارکت بیشتر زنان در روند صلح شدند.

این گردهمایی به تاریخ ۱۹ جدی تحت عنوان «زنان منحیث پیشگامان صلح»، با مشارکت مأموریت همکاری سازمان ملل در افغانستان (یوناما) برگزار شد.

شرکت کنندگان خواسته ها و نگرانی های کتبی خود در مورد روند صلح را به یوناما ارسال کردند که به نوبه خود آنها را با طرف های شرکت کننده در روند صلح به اشتراک خواهد گذاشت.

در این اعلامیه آمده است، «شرایط وضع شده برای مذاکرات صلح توسط زنان حوزه غربی این است که حقوق اساسی زنان حفظ شود، زنان نباید از تعلیم محروم شوند، قربانیان جنگ نباید فراموش شوند، قانون اساسی ممکن است تغیر نکند و دستاوردهای زنان دو دهه گذشته را نباید نادیده گرفت.»

سکینه حسینی، یک عضو شورای ولایتی هرات و یک شرکت کننده در این گردهمایی گفت، مذاکرات صلح در یک مرحله حساس قرار دارد و افغان ها نباید این فرصت را از دست دهند.

وی گفت، «ما زنان از ایالات متحده امریکا، حکومت افغان، و طالبان می خواهیم كه به دستاوردهای زنان احترام بگذارند و نقش آنها در روند صلح را نادیده نگیرند.»

وی گفت، «تمام زنان آسیب دیده از طرف های جنگ به ویژه از طالبان جبران خسارت می خواهند.»

حسینی گفت، «زنان در طول جنگ مشکلات بزرگی دیده اند و به کمک نیاز دارند. کسانی که نان آوران خانواده ها را کشته اند ... باید [به این خانواده ها] غرامت بدهند.»

وی افزود، «زنان از جنگ خسته شده اند و عزیزان خود را از دست داده اند، و آنها از طرف های درگیر جنگ می خواهند که بلافاصله در مورد آتش بس توافق کنند.»

حفظ حقوق و دستاوردهای زنان

زنان شرکت کننده در این گردهمایی خواستار شنیدن صداهای آنها شدند.

آرزو عزیزی، یک استاد در پوهنتون هرات و یک شرکت کننده در این گردهمایی گفت، «یکی از نگرانی های اصلی ما این است که ممکن از دستاوردها و حقوق زنان در مذاکرات صلح چشم پوشی شود.»

وی گفت، «زنان افغان تقریباً در طول دو دهه گذشته دستاوردهای متعددی داشته اند و به مقام های عالی رسیده اند. ما هرگز نمی خواهیم که این دستاوردها در بازیهای سیاسی به خطر بیفتند.»

وی گفت، «ما زنان صلح می خواهیم. اما این باید صلحی باشد که حقوق کسی را نقض نکند.»

نوریه احمدی، یک باشنده ولایت غور گفت، زنان افغان بیش از ۱۵ سال در این جنگ قربانی های بی سابقه ای را داده اند.

وی گفت، «زنان در ولایت غور می خواهند که جنگ پایان یابد و صلح در کشور برقرار شود. چیزهایی که زنان برای دستیابی به آن بسیار تلاش کردند نباید نادیده گرفته شوند. طرف های مذاکرات صلح باید به حقوق تمام اعضای جامعه بخصوص خانواده های قربانیان جنگ توجه کنند.»

وی گفت، «ما برای مذاکرات صلح بسیار امیدوار هستیم و معتقدیم که صلح پایدار به کشور خواهد آمد.»

صالحه محمدی، یک باشنده ولسوالی کشک رباط سنگی ولایت هرات و یک شرکت کننده در این گردهمایی گفت، زنان می خواهند در مذاکرات صلح شرکت کنند تا بتوانند مستقیماً تقاضاها و نگرانی های خود را با طرف های مذاکره کننده مطرح کنند.

وی گفت، «زنان در افغانستان در این جنگ رنج کشیدند و قربانی دادند. پس از آنکه مردان در این جنگ جان خود را از دست دادند، زنان مجبور شدند مسئولیت خانواده را به عهده بگیرند و آنها در شرایط دشوار کار کرده اند تا درآمدی را برای تغذیه فرزندان خود کسب کنند.»

حکومت افغان 'با زنان' می ایستد

مونسه حسن زاده، معاون والی هرات گفت، «حکومت در کنار زنان ایستاده است، و همیشه به صدای آنها گوش فرا داده است. ما معتقدیم که نگرانی ها و خواسته های زنان در مورد روند صلح قابل درک است، و ما سعی می کنیم خواسته های آنها را با جامعه جهانی و طرف های درگیر در مذاکرات صلح در میان بگذاریم.»

وی با قول دادن این كه حکومت همچنان به حمایت از زنان ادامه خواهد داد گفت، حکومت افغان این فرصت را برای زنان فراهم كرده است تا تلاش كنند.

وی گفت، «حقوق و دستاوردهای زنان افغان به خطر نمی افتند و طالبان باید به خواسته های زنان در مذاکرات صلح احترام بگذارند. حکومت با صلحی كه زنان را نادیده می گیرد موافقت نخواهد كرد.»

مسعوده کروخی، نماینده ولایت هرات در ولسی جرگه گفت، همه زنان با جنگ مخالف هستند و دیگر اجازه نمی دهند که طالبان و سایر گروه ها به مردم ملکی بیشتر آسیب رسانده و افغانستان را نابود کنند.

وی گفت، «طالبان از مشارکت زنان در مذاکرات صلح راضی نیستند، اما آنها باید بدانند که زنان افغان در موقعیتی که ۲۰ سال پیش قرار داشتند، نیستند و باید بتوانند از همه طرف ها حقوق خود را طلب کنند.»

کروخی گفت، «زنان مجبور نیستند که برای آنچه دیگران در مورد شان تصمیم می گیرند منتظر باشند و چیزها را از دور مشاهده کنند. زنان صداهای خود را بلند کرده اند و به دیگران اجازه نمی دهند سرنوشت شان را تعین کنند.»

وی گفت، در روند صلح افغانستان مشارکت اعضای همه اقشار جامعه لازم است.

وی گفت، «زنان نیمی از جمعیت افغانستان را تشکیل می دهند، بنابراین اگر نقش آنها در روند صلح نادیده گرفته شود، این بدان معنی است که از نصف مردم افغان در این روند نمایندگی نمی شود.»