پناهندگان

با نزدیک شدن زمستان، رژیم ایران اخراج پناهجویان افغان را افزایش داده است

گزارش از عمر

رژیم ایران حتی با نزدیک شدن فصل زمستان، به تشدید اخراج پناهجویان افغان ادامه می دهد. به گفته مقامات محلی، تعداد افغان‌هایی که از نیمه ماه عقرب از طریق دروازهء مرزی اسلام قلعه در ولایت هرات از ایران اخراج شده‌اند، از ۴۰۰۰ نفر در روز فراتر رفته است که تقریباً دو برابر ماه‌های قبل است. [عمر/سلام تایمز]

هرات -- رژیم ایران حتی با نزدیک شدن فصل زمستان، به تشدید اخراج پناهجویان افغان ادامه می دهد.

به گفته عبدالله قیومی، مسئول امور پناهندگان در گذرگاه اسلام قلعه، تعداد افغان‌هایی که از نیمه ماه عقرب از طریق گذرگاه مرزی اسلام قلعه در ولایت هرات از ایران اخراج شده‌اند، از ۴۰۰۰ نفر در روز فراتر رفته است که تقریباً دو برابر ماه‌های قبل است.

وی این هفته به خبرگزاری فرانسه گفت، «این ارقام در حال حاضر در مقایسه با یک ماه قبل دو برابر شده است،» که تعداد از ۱۵۰۰ - ۲۰۰۰ نفر در روز به ۳۰۰۰ - ۴۵۰۰ افزایش یافته است.

قیومی گفت، «ایران اعلام نکرده است [که افغان‌ها را اخراج می‌کند]، اما به طور مستمر در ارقام ما کاهشی بوجود نه آمده، و روز به روز افزایش می یابد،»

در این عکس که به تاریخ ۱۳عقرب گرفته شده است، گروهی از مهاجران افغان که از ایران به افغانستان بازگردانده شده اند، از نقطهء تلاشی اسلام قلعه در ولایت هرات عبور می کنند. [عمر/سلام تایمز]

در این عکس که به تاریخ ۱۳عقرب گرفته شده است، گروهی از مهاجران افغان که از ایران به افغانستان بازگردانده شده اند، از نقطهء تلاشی اسلام قلعه در ولایت هرات عبور می کنند. [عمر/سلام تایمز]

قیومی به سلام تایمز گفت، این اقدام در حالی صورت می گیرد که پاکستان همچنین اعلام کرده است که تمام افغان های مقیم غیرقانونی را از خاک خود اخراج خواهد کرد.

پاکستان این تعداد را حدود ۱.۷میلیون نفر اعلام کرده است.

قیومی گفت، «بدرفتاری و شکنجه پناهجویان افغان توسط نظامیان ایرانی به میزان قابل توجهی افزایش یافته است،»

او گفت، «بسیاری از پناهجویان با ضرب و شتم پولیس ایران با دست و پا شکسته به سراغ ما می آیند و حتی برخی بینایی خود را از دست داده اند. پولیس ایران بر خلاف تمام قوانین بین المللی، پناهجویان افغان را با وحشیگری کامل شکنجه می کند.»

قیومی افزود، «مقامات ایرانی بارها اعلام کرده اند که افغان های مقیم غیرقانونی در ایران را اخراج خواهند کرد، این درحالی است که برخی از افغان های اخراج شده دارای پاسپورت و ویزای معتبر هستند،»

وی گفت، «افسران پولیس ایران به طرز وحشیانه ای پاسپورت و اجازه اقامت پناهندگان را پاره کرده و آنها را به افغانستان اخراج می کنند.»

قیومی گفت، زنان و کودکانی که از خانواده های خود جدا شده و به تنهایی اخراج شده اند از جمله افغان هایی هستند که از ایران بازگشته اند.

رفیع الله ظاهری، ۲۶ ساله، باشندهء ولایت سرپل که اخیراً توسط رژیم ایران اخراج شده بود، در ولایت مازندران کار می کرد.

او گفت که او نیمه شب در کنار ۱۰ نفر دیگر توسط پولیس بازداشت شد و گروه آنها را تحت شکنجه و ضرب و شتم قرار دادند.

او به روز شنبه (۱۳ عقرب) در اسلام قلعه گفت، «افسران پولیس ایران بسیار وحشی بودند. آنها دست و پای ما را بسته کرده و ما را بسیار لت کردند،»

او گفت، «آنها با ما مانند حیوانات رفتار می کردند و بسیار خشن بودند. پولیس پول و تلیفون موبایل ما را گرفت و دو شبانه روز در زندان به ما نان و آب داد.»

وی افزود، «در چند روز گذشته فشارها بر پناهجویان افزایش یافته است. پولیس هر جا که افغان ها را پیدا کند، آنها را بازداشت کرده و لت وکوب می کند،»

وی گفت، «افغان ها نمی توانند در ایران بیرون بروند. حتی نمی توانند از نانوایی ها نان بخرند.»

حملات شبانه وحشیانه

ظاهری تنها افغانی نیست که توسط پولیس ایران در یک یورش شبانه دستگیر شده است.

عبدالغفار، ۲۶ ساله، که اخیراً از ایران اخراج شده، گفت که پولیس او و چهار دوستش را شب هنگام در حالی که ساعت ۲ شب در محل کارش خواب رفته بود، بازداشت و پس از شکنجه های شدید روانه زندان کرد.

او گفت،‌«پولیس پس از بازداشت ما در خواب دست و پای ما را با زنجیر بسته کردند و ما را با چکش و سیخ آهنی ما را زدند. آنها ما را دو شبانه روز در بازداشت نگه داشتند و به طرز فجیعی با ما بدرفتاری کردند. حتی نان و آب هم به ما ندادند و گفتند که ما باید بمیریم.»

وی افزود، «بازداشت افغان‌ها در روزهای اخیر در ایران افزایش یافته است، قبلاً این‌طور نبود، اما اکنون پولیس شبانه وارد خانه‌های افغان‌ها می‌شود و آنها را، به شمول کودکان و زنان، وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد و آنها را اخراج می‌کند. در سراسر کشور، تکسی‌های ایرانی افغان‌ها را انتقال نمی دهند و نانوایی‌ها به آنها نان نمی‌فروشند.»

غفار گفت که اخیراً زندگی برای افغان‌ها در سراسر ایران بسیار دشوار شده است و دیگر امکان ندارد در آنجا بمانند.

امید ۲۳ ساله، یکی دیگر از پناهجویان افغان اخراج شده، گفت که پس از ضرب و شتم از مراقبت صحی وی انکار شده است.

او گفت، «شب خواب بودیم که پولیس به اتاق ما حمله کرد. آنها ابتدا من و سه نفر از هم اتاقی هایم را با مشت و لگد سخت زدند و سپس ما را به مرکز توقیف منتقل کردند. بخشی از گردنم زخمی شده بود و خونریزی داشت. من از آنها خواهش کردم که مرا به شفاخانه ببرند تا خونریزی ام متوقف شود، اما آنها... در عوض مرا به مرکز توقیف منتقل کردند.»

او گفت، «من هنوز زخمی هستم و وقتی به شهر هرات رسیدم باید به شفاخانه بروم.»

امید گفت، پولیس ایران همچنین تمام پول این گروه را ضبط کرد و آنها را بدون یک افغانی برای بازگشت به خانه رها کرد.

اخاذی توسط مستخدمین ایرانی

در میان افزایش اخراج ها، مستخدمین ایرانی به جای پرداخت اجوره های باقی مانده، افغان ها را به مقامات تحویل می دهند.

ثناءالله کریمی، ۲۵ساله، باشنده ولایت تخار که اخیراً از ایران اخراج شده است، گفت که به مدت دو ماه در یک ساحهء تعمیراتی کار کرده است.

مستخدم ایرانی اش به جای پرداخت اجوره اش با پولیس تماس گرفت.

او با یادآوری اینکه مستخدم او بابت کار دو ماهه اش حدود ۹۵۰ دالر به او بدهکار بود، گفت، «روزها و شب ها خیلی سخت کار کردم».

او گفت، «وقتی از مستخدم اجوره ام را خواستم... او با پولیس تماس گرفت و مرا اخراج کرد،»

او افزود، «بسیاری از مستخدمین ایرانی شما را فریب می دهند. آنها به کارگران افغان اجوره نمی دهند. مستخدمین از افزایش فشار پولیس بر پناهندگان سوء استفاده می کنند.»

کریمی گفت، وقتی پولیس او را گرفت، او فرصتی برای برداشتن تلیفون موبایل، لباس و مقداری پول نقد در محل کارش نداشت.

جمعه گل حسینی، ۲۷ ساله، باشنده ولایت هرات که او نیز از ایران اخراج شده بود، یک ماه در کارخانه ای در شهر اصفهان کار کرده بود.

او گفت، «زمانی که پولیس مرا در محل کارم بازداشت کرد، من از صاحب کارم اجوره ام را خواستم،»

وی افزود، «او پاسخ داد که من به طور غیرقانونی در آنجا کار می کنم، از این بابت نمی توانم اجوره کارم را دریافت کنم. پولیس با خشونت مرا از کارخانه خارج کرد و مرا به مرکز توقیف منتقل کرد.»

حسینی گفت، «من کارت اقامت ایران را داشتم اما وقتی آن را به پولیس نشان دادم آن را پاره کردند و مرا بازداشت کردند و گفتند که هیچ افغان حق زندگی در ایران را ندارد.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

12 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، وزارت امور خارجه پاکستان در بیانیه‌ای در خصوص حملات بامداد امروز به یک روستای مرزی در اطراف سراوان، اعلام کرد: امروز صبح پاکستان مجموعه‌ای از حملات نظامی هماهنگ و به طور خاص هدفمند را علیه مخفیگاه‌های تروریستی در استان سیستان-بلوچستان ایران انجام داده است. در این بیانیه همچنین آمده است: پاکستان کاملاً به حاکمیت و یکپارچگی ارضی جمهوری اسلامی ایران احترام می‌گذارد. تنها هدف از حملات امروز، پیگیری امنیت و منافع ملی پاکستان بود که مهم است و نمی‌تواند به خطر بیفتد. وزارت خارجه پاکستان علاوه بر این گفت: ایران یک کشور برادر است و مردم پاکستان احترام و محبت زیادی به مردم ایران دارند. ما همواره بر گفتگو و همکاری در مقابله با چالش‌های رایج از جمله تهدید تروریسم تأکید کرده‌ایم و برای یافتن راه حل‌های مشترک در مقابله با تروریسم همچنان ادامه خواهیم داد. این کشور در بیانیه رسمی خود مدعی شد: در طی چند سال گذشته پاکستان به طور مداوم نگرانی‌های جدی خود را در مورد مقرهای تروریست‌ها که منشأ پاکستانی دارند با ایران به اشتراک گذاشته است. پاکستان همچنین چندین پرونده با شواهد مشخص از حضور و فعالیت این تروریست‌ها به اشتراک گذاشت. پاکستان همچنین در ادعایی نوشت: با این حال به دلیل عدم اقدام به نگرانی‌های جدی ما، گروه تروریستی "سرماچار" همچنان به خونریزی پاکستانی‌ها ادامه می‌دادند. امروز صبح با توجه به اطلاعات معتبر از فعالیت‌های تروریستی در مقیاس بزرگ، اقدامات لازم انجام شد. به امید اینکه این سګهای وحشی (پاکستان و ایران) که همیشه خون افغانها را جاری ساخته، یکی دیګر را بخورند و خداوند متعال انتقام افغانهای مظلوم را از آنها بګیرد. امین

پاسخ

ممکن روند توزیع کمک‌ها شفاف نبوده، اما به حکومت فعلی افغانستان سودمند واقع شده و کشور را از بحران نقدینه‌گی نجات داده و ثبات مالی را در بازار مدیریت کرده است. با رسیدن فصل سرما و کاهش کمک‌های خارجی، افغانستان به سمت یک فاجعه بزرگ روان است. فقر سبب افزایش سیلی از مهاجرت‌ها می‌شود. کاهش کمک‌های خارجی به افغانستان، سبب افزایش فقر می‌شود و فقر باعث شیوع بیماری‌های گوناگون می‌شود. پیامدهای منفی کاهش کمک‌های خارجی در سال‌های آینده قابل لمس و غیر قابل کنترل خواهد بود. با این وصف، آگاهان مسایل اقتصادی از طالبان می‌خواهند که برای جلوگیری از قطع کمک‌های خارجی که منجر به افزایش دامنه فقر در کشور می‌شود، سیاست خود را تغییر دهند و توجه نهادهای مددرسان را به افغانستان جلب کنند.

پاسخ

در حالی که فقر در کشور بیداد می‌کند و دامن بحران اقتصادی با گذشت هر روز گسترده‌تر می‌شود، حکومت های ایران و پاکستان اخراج پناهجویان افغان را افزایش داده است... نهادهای امدادرسان از کمبود بودجه در افغانستان خبر می‌دهند و میګویند که در افغانستان برای کمک به نیازمندان پول کافی در اختیار ندارند. با توجه به این‌که زمستان دشواری در پیش‌رو است، کمبود بودجه سازمان‌های مددرسان می‌تواند وضعیت اقتصاد کشور را وخیم‌تر سازد. آگاهان امور اقتصادی از پیامدهای ناگوار کاهش کمک‌ها خارجی به افغانستان خبر می‌دهند و می‌گویند که با کاهش این کمک‌ها، ممکن فاجعه‌ای اقتصادی در کشور رخ بدهد. آنان از حکومت امارت اسلامی افغانستان می‌خواهند که سیاست خود را تغییر دهند و توجه نهادهای مددرسان را به کشور جلب کنند، به مردم خود همکاری ها را افزایش دهد. فرصت های کاری برای شان تهیه بسازد، تا مشکلات اقتصادی مردم کمتر و فرار کادر های علمی و طبقه یی جوان که از کشور ادامه دارند، ایستاده شود. این هم قابل یاد اوری است که حمایت از کودکان نیز مهم است، به خاطری که کودکان اینده یی یک کشور است، ولی متاسفانه کودکان در افغانستان در وضع وخیم قرار دارد، و به جای این که مدرسه و مکتب بروند، فامیل های زیات هستند که انها را به کارهای شاقه و دشوار رو به رو کرده است. که به این خاطر هم اینده افغانستان تاریک خواهد بود، اما اګر امارت اسلامی و سازمان های مددرسان به کودکان همکاری ها را افزایش دهد، این مشکلات رفع خواهد شد. افغانستان در چندین حکومت گذشته نیاز به حمایت‌های مالی داشته و این کمک‌های بشردوستانه کشور را از بحران بزرگ اقتصادی نجات داده و شاید هم جان هزارها نفر را نجات داده باشد.

پاسخ

حکومت های ایران و پاکستان اصلا نه از خدا می ترسند و نه به قوانین بین المللی مهاجرت پابند هستند. با خواسته های مکرر سازمانهای بین المللی نه پاکستان از کار خود عقب می رود و نه هم ایران. به اساس گزارشها، بابر بلوچ، سخنگوی کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در پاکستان از دولت اسلام‌آباد خواست تا روند اخراج اتباع افغانستان در جریان فصل سرما و زمستان را متوقف کند، زیرا به گفته او سرمای شدید افغانستان کشنده بوده و ممکن است جان بازگشت کنندگان را بگیرد. این در حالی است که جستجوی خانه‌به‌خانه پناهجویان افغان در پاکستان ادامه دارد تا افغان‌های فاقد مدارک اقامتی شناسایی و از این کشور اخراج شوند. پاکستان در اوایل ماه اکتوبر به تمام مهاجرین خارجی فاقد مدرک اقامتی در آن کشور، از جمله ۱.۷ میلیون تبعه افغانستان، تا اول نومبر فرصت داد تا داوطلبانه آن کشور را ترک کنند، در غیر اینصورت پس از این تاریخ بازداشت و به‌طور اجباری اخراج خواهند شد. بر اساس آماری که مقام‌های حکومت طالبان و مسئولان پاکستانی ارائه کرده اند، در چند هفته گذشته حدود ۴۰۰ هزار تبعه افغان از پاکستان بازگردانده شده‌اند. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان تأکید می‌کند که روند بازگشت مهاجرین افغان باید داوطلبانه باشد و حکومت پاکستان باید مهاجرین آسیب‌پذیر افغان را که به حفاظت بین‌المللی نیاز دارند، شناسایی و کمک کند. حکومت پاکستان تاکنون به تقاضاهای بین‌المللی برای توقف روند اخراج مهاجرین افغان پاسخ مثبت نداده و این تصمیم را مطابق با قوانین داخلی پاکستان خوانده است.

پاسخ

رفیع الله ظاهری گفت، «افسران پولیس ایران بسیار وحشی بودند. آنها دست و پای ما را بسته کرده و ما را بسیار لت کردند. آنها با ما مانند حیوانات رفتار می کردند و بسیار خشن بودند. پولیس پول و تلیفون موبایل ما را گرفت و دو شبانه روز در زندان به ما نان و آب داد. در چند روز گذشته فشارها بر پناهجویان افزایش یافته است. پولیس هر جا که افغان ها را پیدا کند، آنها را بازداشت کرده و لت وکوب می کند. افغان ها نمی توانند در ایران بیرون بروند. حتی نمی توانند از نانوایی ها نان بخرند.» به لحاظ خدا!!! آیا اینها مسلمان هستند؟ آیا آنها انسان هستند؟ نخیر. آیا آنها از آنعده یهودی های وحشی بدتر نیستند که امروز غزه را بطور بی رحمانه بمبار می کنند، مرد، زن، طفل، حیوان، سګ، خر... را می کشند؟ بلی که نیستند. افسوس بر حال چنین یک همسایه بی رحم و وحشی که در جوار ما افغانها زندګی می کند. بدبختانه که افغانستان در دو طرف خود دو همسایه وحشی و بدبخت پاکستان و ایران دارند که در طی نیم قرن ګذشته در مقابل افغانها از هیچ ظلم و ستم دریغ نکردند.

پاسخ

نگاه کردن به ایران و پاکستان به عنوان دوست یک خیال و جنون است. ایران و پاکستان زمانی دوستان افغانستان بودند که اتحاد جماهیر شوروی مانند اژدها می دوید و افغان ها را آزاد می کردند. داکتر اشرف غنی می گفت در سیاست دوست و دشمن ابدی وجود ندارد. ناامنی چند دهه گذشته در افغانستان ثابت کرده است که ناامنی خاک افغانستان توسط کسانی که آن را ایجاد کرده اند وهمچنان به دنبال آن هستند، تداوم یافته است. هر زمان که اوضاع در افغانستان بد می شود، افغان ها شروع به صحبت و شکایت از ایران و پاکستان کرده اند. می گویند پاکستان یک کشور مسلمان است! ایرانی ها خود را مسلمان می دانند! اینطور نیست. موضوع این است که انگلیسها به افغانستان آمدند و برگشتند، روس ها آمدند و برگشتند و امریکایی ها آمدند و رفتند. سوال اینجاست که افغان ها از این ابرقدرت ها چه فایده را بدست آوردند؟ اما شکی نیست که با ورود همه نیروهای قدرت به افغانستان، همسایگان ما و همچنین مهاجمان ما را غارت کردند. پس ای برادران و دوستان، مسئله این است که افغان ها دیگر نباید از روسیه، چین، امریکا صحبت کنند... دهه ها از اشغال افغانستان و پاکستان و ایران می گذرد. مهمترین چیز این است که افغان ها گرد هم بیایند، یکدیگر را بپذیرند و یک دولت مرکزی قوی تشکیل دهند و پس از آن بتوانند مشکلات را حل کنند. اگر این اتفاق نیفتد شکایت یا سرزنش دیگران فایده ای ندارد. اگر کسی پناهجویان افغان را در سرما یا گرما بیرون می کند، بستگی به سیاست کشورش دارد و بس. شایان ذکر است که افغان ها عاشق صلح هستند و طرفدار روابط خوب با همسایگان خود هستند، اما در سیاست امروز، نه دوست دایمی و نه دشمن دایمی وجود دارد. فقط کسی پیروز شد که سیاست خوب را انجام داد.

پاسخ

لایق یوسفزی با عارض تمام حرمت میخواهم بنویسیم که مایان طفل نیستیم. تمام جوانب سنناریو های سیاسي و استخباراتي را به تمام قوت درک میکنیم. درست است یک ملت فقیر، بیچاره و بیسواد هستیم اما هنوز هم در میان ما نخبه ګان الحمد لله هستند که جوانب چندین بعدی مسایل را درک میکند. شماها، منظورم سلام تایمز هست یکي از دستګاه های تبلیقغاتي و استخبارات امریکايي هستید که هیچګاه هیچ راپور تان علیه منافع و سیاست های منافقانه غرب نشر نشد. همواره شما ایران را منحیث حریف تان در راپورهای تان مورد تهاجم قرار میدهید. من ایراني نیستم از ایران و پاکستان مثل دیګران نفرت دارم اما دسایس خروج مهاجرین از پاکستان که در هماهنګی با برتانیا و امریکا صورت میګیر هیچوقت به سلام ټامیز مسله یی بشردووستانه و بشري نبوده. شما اکثر اوقات حرکات و رفتارهای حصمانه و ضد بشریت پاکستان رانادیده ګرفته هیچوت علیه شان د رویب سایت تان کدام راپور نخواندم. برای من منحیث یک افغان و یک ژورنالست بیطرفي شما زیر سوال هست. شما موازین اخلاقي و بین المللي ژورنالیزم را همواره زیر پاي کرده راپورهای یک طرفه را نشر میکننید. شماها به مسایل در مورد چین و روسیه هر وقت در کمین نشسته اید. علی الرغم مسایل مربوط به چین روسیه و ایران در صفحات شما راپورهای ظهور میکنند اما در قبال مسایل ضد انسانیت و بشریت و دسایس استخباراتي پاکستان در مورد افغانستان برخوزد محتاطانه و محافظه کارانه دارید. ماها از ظلم پاکستان بعد از ظهور نظام طالبان در افغانستان میګذزد اما شما رهیچوقت منکس نکردید. من همین امرزو با یکي از رهنماهای معاملات در کابل برای رشوت معامله کردم تا بر یک مریض من ویزه پاکستان را در مقابل ۱۵۰۰ دالر امریکايي از سفارت پاکستان بکشد. تبصره من در کمنت بعدی

پاسخ

این درست است که سلام تایمز بسیاری اوقات سیاست های ایران را مورد انتقاد قرار می دهد و از پاکستان حتی نام نمی برد. اما حقیقت اینست که نه تنها پاکستان بلکه ایران نیز در تخریب افغانستان و قتل افغانها دست داشته و هنوز هم دست دارد. ما افغانها این را قبول داریم که پاکستان از تقریبا ۵۰ سال قبل به اینسو بطور مستقیم و غیر مستقیم در قتل و قتال افغانها دست دارد، در تخریب مکاتب، سرکها، پل ها، شفاخانه ها، بندهای برق... و دیګر زیربناها دست داشته و دارد. پاکستان لعنتی از مهاجرینی که در کمپ های پاکستان زندګی می کنند، عسکرګیری کرده و در چند مرحله از آنها برای تخریب افغانستان استفاده کرده است. این یک حقیقت است که در مقابل جنګ امریکا و شوروی که مردم افغانستان قربانی آن جنګ سرد شدند، پاکستان منافع زیادی را بدست آورد و صاحب اسلحه و حتی بم اتوم شد. همه اینها را بخاطر قربانی افغانها که برای منافع امریکا متحمل شدند، بدست آورد. کدرهای علمی افغان را مجبور به فرار کرد بخاطریکه آنها را تکفیر می کردند، و تعدادی از آنها را حتی در خاک افغانستان اشغال شده (پشتونخوا) به قتل رساندند، که میشود از پوهاند دوکتور بهاءالدین مجروح، داکتر سعادت شګیوال، انجنیر عزیز عثمان، عزیزالرحمان الفت، معلم تاج محمد... و امثال آن نام برد، یعنی پاکستان منحیث میراث خور بریتانیای کبیر به دشمنی خود در مقابل افغانستان ادامه داد، اما این را هم باید بیاد داشته باشیم که ایران کثیف نیز افغانها را کشته و می کشد. هزارها افغان را به سوریه و عراق فرستاد و در آنجا آنها را در جنګ های بی ګانه کشتند. ما خوب به یاد داریم که چند بار بر بندهای برق در هرات، هلمند، و نیمروز حمله کردند و عساکر افغان را کشتند. مرګ بر هر دو پاکستان کثیف و ایران نامرد.

پاسخ

دولت های ستمگر پاکستان و ایران در این زمستان سرد، پناهندگانی را علیه تمامی اصول مهاجرت فرستادند که این ظلم بزرگی است که در حق آنها رخ داده و ادامه دارد. ما از سازمان ملل متحد و سازمان بین المللی مهاجرت می خواهیم که جلوی این ظلم را بگیرند. هیچ خانواده مهاجر و سیستم حاکم پایه ای برای بازگشت پناهجویان به این کشور ندارد و ورود این همه پناهجو به یکباره برای نظام حاکم و پناهندگان بازگشته فاجعه است. جامعه جهانی باید جنایات جاری و جاری علیه پناهجویان افغان در پاکستان را زیر سوال ببرد، کاری که تاکنون در حق حجه انجام نشده است.

پاسخ

کشورهای که بنیاد آن به اساس مذهب گذاشته شده باشد، در قلب خود در مقابل پیروان دیگر مذاهب جز نفرت چیزی دیگری نیست.
شما ببینید پاکستان که از سوی بریتانیای کبیر تهداب گذاشته شد، و شعار خود را (پاکستان کا مطلب کیا – لا اله الا الله) اظهار می کند، نه تنها اینکه در مقابل پيروان مذهب هندو از بغض و نفرت کار می گیرد، در مقابل افغانها و افغانستان نیز از نفرت کار گرفته و در طول پنجاه سال گذشته صدها هزار افغان را به یک نام و نام دیگر به قتل رساند.
ایران همچنان قسمیکه از این گزارش معلوم می شود، در مقابل پیروان مذهب سنی از نفرت و بغض کار گرفته و افغانهای مهاجر را از کشور خود اخراج می کند. ایرانیان کثیف حین یک تصادم موتر در ایران به افغانهای که سوار موتر مذکور بود، حتی آب نه می دادند.
مثال دیگر از اسراییل است که در طول یک و نیم ماه هزارها انسان بی گناه به خصوص اطفال معصوم را در جریان بمباران کور خود به قتل رساند. من یک دوست یهودی دارم. من برای او گفتم که چرا عساکر شما اطفال بی گناه فلسطینی را قتل می کنند؟ وی گفت این محض تبلیغات رسانه های غربی است اما در عین حال گفت زمینی که اسرائیل در آن است زمین ابایی آنها است و عربها حق ندارند که در آنجا زندگی کنند. این در حالی است که در سال ۱۹۳۳ همین یهودی های که حال فلسطینی ها را قتل می کنند، به حیث مهاجر به فلسطین رفتند و در آنجا جابجا شدند. یعنی اگر به اسرائیل اجازه داده شود، بعد از قتل مسلمانها به قتل کردن عیسوی ها نیز آغاز خواهند کرد.

پاسخ

پاکستان وایران هردو کشور باید در این زمستان سرد پنا هجویان افغان را از کشورخود اخراج نمی کرد .در این زمستان سر د که اکثر پناهجویان همراه هوا سرد افغانستان بلد هم نیستند و آمادگی کامل هم برای هوا سرد زمستان ندارند بیسیار مشکل است برای پناهجویان که از پاکستان نو به افغانستان آمدند . اکثریت پناهجویان که نو از پاکستا ن به افغانستان آمدند از اقتصاد ضعیف بر خودرا هستند و اکثر شان در افغانستان خانه هم ندارند ودر کابل خانهای کرایی بسیار به مشکل پیدا می شود در خیمه زندگی کردند در این زمستان سرد بسیار مشکل است . پاکستان پناهجویان افغان را به بسیار بی عزتی از خاک خود اخراج کردن که این کار پاکستان قابل بخشدنی نیست این یک ظلم بزرگ را پاکستان همراه پناهجویان افغانستان کرد . افغانان هم باید دیگر بفهمند که به اشاره دیگر کشورها وطن خود را ویران نکنند . کشور دیگران هیچ وقت از ما نمی شود اگر صد سال هم در یک جاه زندگی کنم بازهم هویت ما افغان است . هر وقت که وطن ما آباد باشد اقتصاد ماقوی باشد سطح علم ما بلند باشد خود کفا باشیم باز همان وقت در دیگر کشورها دنیاعزت ما است . اگر بی سواد بودیم اقتصاد قوی نداشتیم وطن ما هم ویران باشد باز در هیچ قونچ دنیا جای برای شپ گدشتنه خود نداریم . حالی هم سر وقت است بیایند همین وطن ویرانه خودرا آباد کنم هر چیز دارم اگر به این وطن خود ماوفاکنم شاید یکی از بهترین کشورهای جهان این وطن مایادآوری شود هر چیز امکان دارد اما اکر به راستی وبه صداقت کامل قدم برداریم .

پاسخ

شما از پاکستان و ایران منافق انتقاد می کنید که چرا در این زمستان سرد مهاجران افغان را از کشورشان بیرون کردند. آنها نه مسلمان هستند وه نه به انسانیت متعهد هستند، بنابراین جای نگرانی نیست. اکنون باید برای این خانواده های افغان سرپناه و غذا فراهم شود. بقیه کشور باید بتوانند از خود محافظت کنند و کشور را توسعه دهند.

پاسخ