اقتصاد

افغان ها شرکت های چینی را به غارت معادن کشور شان متهم می کنند

گزارش از عمران

در این عکس که به تاریخ ۴ جوزا گرفته شده، نمای کلی یک معدن سنگ مرمر در ولسوالی سیدآباد ولایت میدان وردک به تصویر کشیده شده است. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

در این عکس که به تاریخ ۴ جوزا گرفته شده، نمای کلی یک معدن سنگ مرمر در ولسوالی سیدآباد ولایت میدان وردک به تصویر کشیده شده است. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

هرات -- چین در سال های اخیر تلاش های خود را برای کنترل معادن و منابع زیرزمینی افغانستان تسریع کرده است.

در دو سال گذشته بیش از ۵۰۰ سرمایه گذار چینی برای سرمایه گذاری در معادن افغانستان به افغانستان آمده، و حدود ۱۰۰ شرکت چینی برای سرمایه گذاری در بخش معادن کشور در وزارت معادن و پترولیم ثبت نام کرده اند.

اما تحلیلگران می گویند که چنین سرمایه گذاری به نفع بجینگ است در حالی که به افغانستان فایدهء کم می رساند.

یک شرکت دولتی چین در ماه سرطان قرارداد نفت و گاز آمودریا را در ولایت سرپل برنده شد و استخراج را آغاز کرد.

در این عکس که به تاریخ ۲۷ ثور سال ۱۴۰۱ بیس یک کنسرسیوم چینی در مس عینک، در ولایت لوگر، دیده می شود. یک شهر بودایی باستانی که از قله های عظیم در نزدیکی کابل حک شده است، در خطر ناپدید شدن برای همیشه قرار دارد. یک کنسرسیوم چینی تلاش می کند تا با سوء استفاده از یکی از بزرگترین ذخایر مس جهان شهر مذکور را بلع کند. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

در این عکس که به تاریخ ۲۷ ثور سال ۱۴۰۱ بیس یک کنسرسیوم چینی در مس عینک، در ولایت لوگر، دیده می شود. یک شهر بودایی باستانی که از قله های عظیم در نزدیکی کابل حک شده است، در خطر ناپدید شدن برای همیشه قرار دارد. یک کنسرسیوم چینی تلاش می کند تا با سوء استفاده از یکی از بزرگترین ذخایر مس جهان شهر مذکور را بلع کند. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

یک شرکت چینی دیگر در تلاش است تا حقوق استخراج لیتیم گرانبها را از معادن افغانستان به دست آورد. چینی ها همچنین به دنبال دسترسی کامل به معادن مس عینک در ولایت لوگر هستند.

لیتیم و مس به طور گسترده در صنایع ساخت وسایط نقلیه، بطری و تلیفون همراه استفاده می شود.

نادر عظیم، یک تحلیلگر امور سیاسی در هرات گفت، «چین برای کسب بیشترین سود از معادن افغانستان وارد عمل شده است. با سرمایه گذاری های کوچک، چین سود زیادی به دست خواهد آورد.»

او گفت، «سرمایه گذاری چینی ها در معادن افغانستان به اقتصاد این کشور کمک نمی کند -- همچنین باعث ایجاد مشکلات محیط زیست می شود.» در خلای کنونی، چین در تلاش است تا بیشتر معادن ارزشمند افغانستان را از آن خود کند.

عظیم گفت، چین بدون رقابت، قراردادهای تک منبعی را برای استخراج معادن افغانستان منعقد می کند و افزود که بجینگ از این وضعیت بیشترین استفاده را می کند.

دین محمد یکی از بزرگان قومی در ولایت بادغیس گفت که در حالی که معادن متعلق به مردم افغانستان است، در شرایط کنونی از استخراج مواد معدنی سودی دریافت نمی کنند.

او گفت، «چین به جای کمک به افغان ها در شرایط سخت کنونی، به غارت معادن ما روی آورده است.»

وی افزود، «قراردادهای استخراج معادن با چین باید شفاف باشد و اطلاعات باید با مردم به اشتراک گذاشته شود، اما ... این قراردادها بیشتر به صورت مخفیانه انجام می شود.» معادن ثروت ملی است که متعلق به همه است. هر نوع معامله معدنی ناعادلانه یک خیانت ملی است.

غارت معادن ادامه دارد

شاهدان می گویند که استخراج مخفیانه منابع گرانبها از معادن افغانستان در برخی ولایات ادامه دارد.

یکی از باشندگان هلمند که نخواست نامش فاش نشود، به سلام تایمز گفت که ده ها موتر بارگیری شده با مواد معدنی استخراج شده در ولسوالی های خانشین و دیشو ولایت هلمند ابتدا به پاکستان می روند و سپس به چین منتقل می شوند.

این دو منطقه دارای ذخایر لیتیم و مرمر هستند.

او گفت، «من چندین بار اتباع چینی را در حال استخراج مواد معدنی در هلمند دیده ام. افراد اجازهء عکاسی از سایت ها ندارند.»

وی افزود، «در گذشته چند فعالیت معدنی در مقیاس کوچک وجود داشت، اما در ماه‌های اخیر افزایش یافته است. لاری ‌های بزرگ در معادن بارگیری می‌شوند و در دشت ها و مناطق دورافتاده حرکت می‌کنند. ماشین‌هایی برای فعالیت‌های معدنی آورده شده‌اند که شبانه روز کار می‌کنند.»

استخراج غیرقانونی معادن به ولایت هلمند محدود نمی شود.

باشنده گان ولایت کنر نیزاز استخراج گسترده از معادن خبر داده اند و سپس محصول ها به خارج از کشور منتقل می شود.

اینها شامل معادن سنگهای قیمتی در ولسوالی چپه دره و مانوگی است که حاوی تورمالین، کونزیت، کریستال، مورگانیت و سایر مواد معدنی است.

صاحب خان، یکی از ساکنان منطقه مانوگی، گفت که انجنیران چینی در استخراج مواد معدنی مشارکت دارند و سنگ های قیمتی روزانه با خودرو به خارج از کشور منتقل می شوند.

وی گفت، «در گذشته فعالیت‌های معدنی سنگ‌های قیمتی در مقیاس کوچک توسط مردم محلی انجام می‌شد، اما اخیراً زورمندان داخلی این معادن را تصرف کرده و با همکاری متخصصان چینی سنگ‌های قیمتی استخراج می‌کنند.»

او گفت، «این سنگ ها بسیار گرانبها هستند و بازاری در افغانستان ندارند... چینی ها این سنگ ها را از طریق پاکستان به چین منتقل می کنند. استخراج به صورت کاملا مخفیانه انجام می شود و مردم اجازه رفتن به سایت های معدن را ندارند.»

خان گفت، ساکنان منطقه از استخراج سنگ های قیمتی درآمد کمی کسب می کردند، اما در سال گذشته چیزی دریافت نکرده اند.

جلوگیری از انکشاف افغانستان

ناظران می گویند که سرمایه گذاری در معادن و اعطای قرض با شرایط نامشخص به افغانستان، راه چین برای ایجاد کنترول بر کشور است.

سید اشرف سادات، فعال جامعه مدنی افغان مستقر در سویدن، گفت که دولت چین با ارائه قرض های گران به افغانستان می خواهد تجربه برخی کشورهای آفریقایی را تکرار کند.

وی گفت، «چین با دادن قرض های گران قیمت به برخی از کشورهای افریقایی، آنها را کاملا تحت کنترل خود درآورده است. هدف چین این است که دولت‌ های ضعیف را با دادن قرض ‌های کلان برای بهره‌ مندی از معادن و منابع طبیعی خود تحت سلطه خود درآورد.»

او گفت، «چین با سرمایه گذاری در بخش معدن، می خواهد نفوذ خود را در افغانستان گسترش دهد. چین می خواهد به جهانیان نشان دهد که بر افغانستان کنترل دارد و به راحتی می تواند به معادن غنی این کشور دسترسی داشته باشد.»

سادات هشدار داد، اما سرمایه گذاری ها و وام های چینی مانع رشد و توسعه افغانستان می شود.

محمد رفیع حمیدی، اقتصاددان ساکن هرات گفت که چین به شدت به مواد خام متکی است و تلاش خواهد کرد به هر قیمتی به ثروت معدنی افغانستان دسترسی پیدا کند.

وی گفت، «از نظر مواد معدنی، افغانستان فرصت مناسبی برای چین است. با هزینه بسیار کم، به راحتی مواد معدنی با ارزش را استخراج می کند. به دلیل نزدیکی به افغانستان، چین می تواند به راحتی مواد معدنی را به چین منتقل کند.»

حمیدی گفت، «متأسفانه چین در قراردادهای استخراج معادن خود در افغانستان به استانداردهای بین المللی پایبند نیست. این قراردادها بسیار ابتدایی و یک طرفه است که در نتیجه افغانستان سود بسیار کمی از این قراردادهای معدنی دریافت می کند.»

حمیدی افزود، باید متخصصان بین المللی در تهیه قراردادهای معدنی مشارکت داشته باشند.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

11 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

به گفته او عامل دوم که باعث علاقه مندی چین به افغانستان شده، نگرانی پکن از گسترش و توسعه ناامنی به چین و دامن زدن به جدایی طلبی در چین از مسیر افغانستان بخصوص در استان سین‌کیانگ است. او معتقد است که همکاری اقتصادی چین با افغانستان رنگ و بوی امنیتی و سیاسی دارد. چین در افغانستان به دنبال ثبات است، چون بی‌ثباتی در افغانستان می‌تواند باعث رشد افراط گرایی شود،‌ بی‌ثباتی افغانستان می‌تواند موقعیت چین را در سطح منطقه به خطر ‌اندازد. نوع رژیم در کابل برای چین مهم است؟ یک سئوال اساسی این است که نوع رژیم مطلوب چین در کابل کدام است؟ و آیا تغییر نظام سیاسی در رویکرد چین نسبت به این کشور تغییری می‌آورد یا نه؟ شوروی نظام کمونیستی را در افغانستان آزمود، اما موفق نبود و آمریکا نیز نظام جمهوری اسلامی را آورد که به نتایج مطلوبی نرسید و همزمان با خروج آمریکا سقوط کرد. آقای زائری معتقد است برای چین نوع نظام در افغانستان مهم نیست، چه نظام بر آمده از اراده مردم باشد و یا نظام کاملا استبدادی، تنها چیزی که برای چین مهم است، ثبات افغانستان است. به گفته او، انگیزه اصلی حضور چین در افغانستان و علاقه به سرمایه‌گذاری در افغانستان در قدم اول محدودسازی نفوذ آمریکا و در قدم دوم جلوگیری از مهار بی‌ثباتی در افغانستان است، زیرا بی‌ثباتی افغانستان روندی است که از این مسیر چین هدف قرار خواهد گرفت. این استاد دانشگاه معقتد است حرکت آرام، پیوسته و محتاطانه چین برای توسعه اقتصادی افغانستان در راستای پیوند کابل با استان سین کیانگ نیز است. پکن تلاش دارد که افغانستان را به یک شریک اقتصادی سین کیانگ تبدیل کند.

پاسخ

با توجه به تلاش‌های فزاینده پکن برای سرمایه‌گذاری و ایجاد ثبات در افغانستان، اکنون این سئوال مطرح است که چه چیزی کابل را برای پکن اینقدر با اهمیت ساخته است؟ آنچه چین تاکنون در بخش اقتصادی و دیپلماتیک انجام داده گامهای اولیه در راستای نفوذ در افغانستان قلمداد می‌شود. حسین مهرامی، اقتصاددان، معتقد است که چین به عنوان یک قدرت نو ظهور و تعیین کننده اقتصادی،‌ در صدد تمرکز سیاسی در منطقه است و تلاش دارد که خود را به عنوان قدرت تعیین کننده در منطقه تثبیت کند که حضور در افغانستان جزء از این برنامه است. دلیل دوم که افغانستان برای چین اهمیت دارد به گفته آقای مهرامی پیشرفت اقتصادی سریع چین و نیاز این کشور به مواد خام در سراسر دنیا است. افغانستان در همسایگی چین دارای منابع طبیعی و مواد خام دست نخورده است که مطلوب چین است. به گفته او طرح «کمربند و جاده» چین نیز افغانستان را به یکی از مقاصد مطلوب چین تبدیل کرده است. افغانستان می‌تواند پیونده دهنده چین با دیگر کشورها باشد. اسدالله زائری، استاد دانشگاه در کابل نیز باور دارد، وقتی یک کشور مثل افغانستان که از نگاه ژئوپولتیک اهمیت ویژه دارد در کنار یک قدرت استراتژیک مثل چین قرار گیرد از اهمیت مضاعف برخوردار می‌شود. افغانستان با چین ۹۲ کیلومتر مرز مشترک خاکی در منطقه‌ای کوهستانی دارد که از اهمیت بسیار بالا برای چین برخوردار است. به نظر او، حضور فعال و آرام چین در افغانستان نیز بستگی به دو عامل دارد. اول حضور و نفوذ آمریکا در این محور ژئوپولتیک، چین را به شدت نگران کرده است، زیرا حضور آمریکا می‌تواند منافع پکن را در افغانستان با مخاطرات روبرو کند.

پاسخ

چینی‌ها در کابل چه می‌کنند؟ بهار امسال وزارت معدن و پترولیم طالبان از سفر مسئولان و نمایندگان شرکت چینی «گوچین» به افغانستان خبرداده و نوشته بود که آنان در دیدار با شهاب الدین دلاور، سرپرست این وزارت، از سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیارد دلاری برای استخراج ذخایر لیتیوم افغانستان خبرداده بود. این شرکت در کنار سرمایه گذاری در این بخش،‌ همچنین وعده بازسازی گذرگاه استراتژیک سالنگ را در مدت هفت ماه داده بود و گفته بود که یک تونل دیگر نیز در سالنگ حفر خواهد کرد. همچنین در بدل استخراج لیتیوم، آسفالت جاده کومار- لغمان و ساخت یک نیروگاه آبی در محل را نیز به آقای دلاور وعده داده بود. در زمستان سال گذشته نیز ابراز علاقه مندی چین به سرمایه‌گذاری در زمینه تولید ۵۰۰ میگاوات برق از زغال سنگ منتشر شد و نماینده اتاق تجارت چین در دیدار با محمدحنیف حمزه، رئیس اجرایی شرکت ملی برق افغانستان(برشنا) گفته بود که چین تجربه تولید برق از زغال‌سنگ را در ۱۱ کشور جهان دارد. وزارت صنعت و تجارت طالبان نیز گفته است که چین علاقه مند اتصال دو کشور از طریق دهلیز واخان یا راه ابریشم است. با تحقق این پروژه دو طرف به افزایش مبادلات میان پکن و کابل چشم دوخته اند، روندی که می‌تواند نقش حیاتی در افزایش درآمد دولت افغانستان نیز داشته باشد. در همین حال، عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت افغانستان به بی‌بی‌سی از علاقه مندی دو طرف برای ساخت این جاده واخان سخن گفت و افزود که قرار است چین تا مرز واخان جاده بسازد و افغانستان نیز مسیر واخان را توسعه خواهد داد. به گفته او مذاکره در این زمینه میان دو کشور جریان دارد. به گفته او به زودی این طرح عملی و افغانستان به چین وصل خواهد شد.

پاسخ

لطفا در وقت نوشتن بی انصافی نکنید. افغانها چینی ها را متهم نمی کنند. اتهام چیزی دیگر است و حقیقت چیزی دیگر. ما چینی ها را متهم نمی کنیم، چیزی که ما می گوییم او حقیقت است. چین باوجود آنکه خود را یک سوپر پاور جلوه می دهد، اما هیچوقت به افغانها و افغانستان کمک اقتصادی نکرده است.‌ من خوب به یاد دارم، در سال ۲۰۰۱ بود یا آوایل ۲۰۰۲ بود، در یک کانفرانس بین المللی که در آن کشورهای جهان کمکهای خود را برای افغانستان اعلان می کردند، چین گفت حاضر است که به افغانستان یک میلیون دالر کمک کند. یک میلیون دالر یعنی چه؟‌ و او هم از سوی یک کشور با اقتصاد عظیم، با امکانات وسیع و با تکنالوژی عالی! حقیقت اینست که چین همیشه سعی کرده و سعی می کند تا از کشورهای جهان بخصوص کشورهای که از لحاظ اقتصادی ضعیف هستند به نفع خود استفاده کند. چیزی را که حال در منطقه به نام بی آر آی آغاز کرده است، فقط بخاطر منافع خود چین است. می خواهد که منطقه و جهان را زیر سلطهء یا استعمار جدید خود بیاورد. معادن افغانستان یکی از پروژه های است که چین می خواهد آنرا بدست آورده و از مواد خام آن برای منافع کشور خود استفاده کند.‌ در عوض،‌ به سیاسیون افغانستان فقط چند افغانی یا چند دالر می دهد و آنها را قانع می سازند تا به چین کثیف اجازه دهد معادن افغانستان را غارت کند. اگر چین واقعا خوبی افغانستان را می خواست، اگر کشورهای دیگر جهان که خود را حامی افغانها و افغانستان جلوه میدهند، در گفتار خود صادق می بودند، باید کدرهای مسلکی افغان را تربیه می کردند تا بتوانند معادن افغانستان را خود شان کشف و استخراج کنند، و به این ترتیب به کشور ما که از دهه ها به اینسو قربانی جنگ های شرق و غرب است، فایده برساند.

پاسخ

موافقم
وقتی چند بی سواد مسؤول معادن باشند به راحتی می توان سر آنها را کلاه گشاد گذاشت و معادن را غارت کرد و به صورت خام از افغانستان خارج کرد و در خارج پرسس کرد و سپس چند هزار برابر قیمت دوباره به افغانستان و کشورهای دیگر فروخت ثروت باد آورده بزرگی را کسب کرد در حالی که افغانستان همچنان در فقر و بی چارگی به سر ببرد

پاسخ

رسانه های غربی نیز یک نقش عجیبی را بازی می کنند. ایالات متحده، از جمله ناتو، ۲۰ سال گذشته را در افغانستان سپری کرد. در آن زمان از هیچ رسانه غربی در مورد فعالیت های معدن کاری در افغانستان چیزی نشنیدم. اکنون که امریکا افغانستان را ترک کرده است، این امر حتمی است که مقامات افغانستان با هر کشوری که دوست دارند در زمینه استخراج معادن قرارداد ببندند. امریکایی ها و متحدانشان چیزهای زیادی از افغانستان دزدیدند. آنها کاری را که می خواستند، انجام دادند. در آن زمان امریکایی ها نه از دولت افغانستان و نه از افغان ها اجازه می گرفتند. آنها همه کارها را بطور مستقل انجام می دادند. مسلم است که نه در آن زمان و نه در حال حاضر، افراد فنی در کنار افغان ها در حوزه معادن حضور داشتند. بهتر بود در زمان حضور جهان غرب در افغانستان دستی به افغان ها داده می شد. در آن زمان غربی ها در زمینه استخراج مواد معدنی کاری انجام نمی دادند. آنها با توجه به منافع خود باید تلاش می کردند تا یک لقمه نان برای افغان ها پیدا کنند، اما هیچ چنین کاری نکردند. حال سوال اینجاست که چرا رسانه های غربی از مشارکت چین و سایر کشورها در این عرصه عصبانی هستند؟ این در شرایطی است که تمام کمک‌های غرب برای افغان‌ها مسدود شده و هنوز هم برای آن تلاش می‌کنند. در این زمان مقامات افغانستان پس از تصرف کشور مجبور به انجام کاری برای ملت می شوند. چین یا روسیه قطعا به افغانستان در منطقه کمک خواهند کرد. اگر راست بگوییم غربی ها این چانس را از دست دادند. من می گویم که افغان ها مردمی صلح طلب هستند. در اینحا هیچ تروریستی وجود ندارد و آنها جنگ را دوست ندارند. افغان ها خواهان روابط خوب با تمام جهان هستند. بیائید، هنوز دیر نشده است. زمان کمک به افغان ها فرا رسید

پاسخ

ما ظرفیت توسعه در بخش پروسس را داریم. خام فروشی یک بازار موقت است و باید تلاش کنیم با تدوین برنامه‌های بلندمدت بسترهای مناسبی برای ایجاد اشتغال پایدار در افغانستان ایجاد کنیم.

پاسخ

با کاهش کمک های جامعه جهانی برای افغانستان شاید بهترین راه برای نجات اقتصاد کشور رونق صادرات از طریق دیگر بخش‌ها به ویژه فروش مواد معدنی باشد، البته این مواد اگر پروسس شوند ارزش افزوده چند برابری خواهند داشت. پروسس مواد معدنی ، در زنجیره ارزش صنایع معدنی زمینه ساز ارزش افزوده بالایی است که می‌تواند در بحران بد اقتصادی برای افغانستان مفید باشد. سنگ‌های معدنی پس از پروسس از ارزش بالایی برخوردار می‌شوند و این امری است که باید به آن نگاه ویژه ای شود. افغانستان کشوری فقیر است که معادن زیادی را در خود جای داده اما نبود زیرساخت‌های لازم باعث شده تا بحث پروسس معادن جایگاه مناسبی کسب نکرده باشد. البته تحریم و برخی سنگ اندازی ها نیز موجب شده تا سرمایه گذاران با مشکل مواجه شوند. خام فروشی ما را از توسعه باز می‌دارد در بخش صادرات محصولات معدنی باید سعی کنیم این محصولات به شکل خام صادر نشوند. زمانی که مواد معدنی به صورت خام صادر می‌شوند، فرصت‌های شغلی کاهش پیدا می‌کنند. این مسئله باعث می‌شود ارزش افزوده این مواد برای ما کاهش یافته و به سهولت در اختیار کشورهای دیگر قرار گیرد امروزه بسیاری از کشورهایی که مواد پروسس شده معدنی را صادر می‌کنند، خود نخستین وارد کننده مواد معدنی هستند و ما که سرمایه‌های معدنی بزرگی را در افغانستان در اختیار داریم نباید این فرصت را از دست بدهیم. خام فروشی ما را از مسیر توسعه باز می‌دارد، بسیاری از کشورهای توسعه یافته موفق شدند با ایجاد ارزش افزوده از همین مواد خام مشکلات اقتصادی خود را حل کرده و در مسیر توسعه گام بردارند و اکنون شاهد قدرت اقتصادی آنها در دنیا هستیم. ما ظرفیت توسعه در بخش پروسس را داریم. خام فروشی یک بازار موقت است و باید تلاش کنیم با تدوین برنا

پاسخ

چینی ها مردمی بسیار نفرت انگیز هستند و برای دوستی ارزشی قائل نیستند. چین می خواهد هر چه زودتر مواد معدنی را از افغانستان استخراج کند، زیرا می فهمد که اگر امریکایی ها فرصت بیابند، آنها را از افغانستان بیرون خواهند کرد. از این رو آنها به همه چیز می پردازند و تمام تلاش خود را می کنند تا از هر طریق ممکن مواد معدنی را از افغانستان استخراج کنند. شاید برای استخراج مواد معدنی و گسترش نفوذ خود آمده اند. همچنان، آنها کارهای استخباراتی خاصی را برای نجات خود از خطرات آینده ایالات متحده انجام می دهند. از سوی دیگر، آنها می خواهند در مورد هر قدرت آینده ای که به افغانستان می آید، بدانند.

پاسخ

در دورهء حکومت کرزی، یک خبرنگار در مصاحبه ای از حامد کرزی پرسید که چرا معادن را استخراج نمی کنید؟ او پاسخ داد که اگر این کار را انجام دهیم، نسل های آینده افغانستان چه خواهند خورد و چه خواهند کرد؟ او گفت اگر قرار است معادن افغانستان استخراج شود، باید به صورت مسلکی و استاندارد استخراج شود. در زمان اشرف غنی، کار معادن با دقت انجام می شد و هیچکس اجازه استخراج غیراستاندارد آنها را نداشت، اما اکنون دزدی در معادن افغانستان زیاد است. دولت فعلی قراردادهای زیادی را امضا کرده است و کار روی صدها معدن در حال انجام است، اما هیچ کس در قصه از این نیست که چین یا هر کشور دیگری چگونه آنها را استخراج می کند. نسل آینده افغانستان شروع به گدایی خواهد کرد.

پاسخ

در دوره جمهوری در افغانستان، بر اساس برآوردهای دولت، افغانستان حدود ۲.۲ میلیارد متریک تون سنگ آهن، ۱.۳میلیارد متریک تون سنگ مرمر، حدود ۳۰ میلیون متریک تون مس، و ۱.۴ میلیون متریک تون مواد معدنی زمینی کمیاب و ۲۷۰۰ کیلوگرام ذخایر طلا دارد. در مجموع ۱۴۰۰ ذخایر معدنی در سراسر کشور شناسایی شده است. مواد معدنی در سه ناحیه مختلف دسته بندی می شوند. کمربند اول که از هرات در جنوب غرب تا بدخشان در شمال شرق امتداد دارد شامل سنگ آهن، طلا، مس، باریت، زغال سنگ و سنگ های قیمتی است. کمربند دوم که از هلمند تا ولایات زابل و غزنی در جنوب امتداد دارد، حاوی ذخایر مس، طلا، مولیبیدنوم، زنک، گوگرد و کرومایت است. از این گذشته، منطقه اطراف کابل دارای ذخایر مس است، از جمله معدن عینک در سطح جهانی. در حالی است که پاکستان و چین معادن افغانستان را به گونه ای غارت می کنند که گویا وطن آنهاست نه از افغان ها. در حال حاضر چین با ۱۴۹میلیارد و ۸۱۸ میلیون و ۲۵۹ هزار تون زغال سنگ که ۱۳.۱٪ زغال سنگ جهان را تشکیل می دهد، دارا است که درجه چهارم دارد، هندوستان با داشتن ۱۰۷ میلیارد و ۷۲۶ میلیون و ۵۵۱ تون زغال سنگ که ۹.۵٪ زغال سنگ جهان را تشکیل می دهد در درجه پنجم قرار دارد. علاوه بر این، پاکستان با داشتن ۳ میلیارد و ۳۷۷ میلیون و ۴۷۷ هزار تون که ۰.۳٪ زغال سنگ جهان را تشکیل می دهد، در فهرست ۱۰۰ کشور غنی از زغال سنگ در درجهء بیستم قرار دارد. با این حال، چین در امضای قراردادهای استخراج معادن با دولت افغانستان که نه مشروعیت ملی و نه بین المللی دارد، بسیار بی شرمانه عمل می کند. پاکستان با تمام بی حیایی اش زغال سنگ را از افغانستان می دزدد.

پاسخ