افغان های بیجا شدهٔ داخلی از ولایت های غربی، با بهبود یافتن امنیت، به خانه باز می گردند

هرات -- هزاران خانواده از غرب افغانستان، که توسط شورش طالبان در داخل آواره شده اند، با کمک حکومت به خانه باز می گردند.

به گفتهٔ احمد جاوید نادم، رئیس دیپارتمنت مهاجرین و عودت کنندگان در ولایت هرات، سال گذشته، تشدید حملات توسط طالبان همراه با خشکسالی که در حدود نیم میلیون افغان را به بیجا شدن مجبور کرد.

بیشتر این بیجا شده گان افغان از ولایت های بادغیس، غور و فاریاب آمده اند و در ولایت هرات مستقر شده اند.

نادم گفت، «ما انتظار داریم كه تقریباً ۳۰۰۰ خانواده با عزت به مناطق خود برگردند.»

وی گفت، «بررسی خانه به خانه در مورد بیجا شده گان به مدت یک ماه طول کشید و در طی این مدت ما توانستیم بیش از ۶۰۰۰ خانواده را بررسی کنیم. در میان آنها، ۲۸۰۰ خانواده واجد شرایط بازگشت به مناطق اصلی خود در ولایت های بادغیس، فاریاب و غور بوده اند.»

وی گفت، «طبق برنامه ما، ما روزانه ۱۵۰ خانواده را مجدداً بر می گردانیم.»

نادم افزود، «ما مبلغ ۲۰۰۰۰ افغانی (۲۵۵ دالر) به صورت نقدی به هر خانواده می دهیم تا آنها بتوانند زندگی عادی خود را از سر بگیرند.»

وی گفت که انتظار دارد ۶۰۰۰ خانواده دیگر نیز به خانه باز گردند و از حکومت و اداره های امدادی کمک بگیرند.

فرار از طالبان

بیشتر افراد بیجا شده در منطقه غربی افغانستان به دلیل نبرد طالبان در روستاهای آنها، مناطق خود را ترک کردند.

بهاء الدین قادسی، عضو شورای ولایتی بادغیس گفت، «غیرنظامیان به دلیل جنگ و حضور طالبان [در مناطق آنها] برای مدت یک سال خانه های خود را ترک کردند – طالبان خانه های ساکنان را منحیث قرارگاه خود استفاده نمودند. طالبان خانه ها و املاک عمومی را در برخی از قسمت های مربوط به ولسوالی های بالا مرغاب قادس ولایت بادغیس آتش زدند.»

وی گفت که به دلیل حملات طالبان، بسیاری از روستائیان مجبور به فرار شدند و شماری از آنها به ولایت هرات پناه بردند، در حالیکه برخی از آنها به دامنهٔ قلعه نو، ولایت بادغیس سفر کردند.

قادسی گفت، «حملات طالبان به خانه های غیرنظامیان یک ظلم است. این کار وضعیتی را ایجاد می کند که به ساکنان اجازه نمی دهد مجروحان را بیرون کنند و اجساد [اعضای خانواده آنها] را از مناطق تحت کنترل طالبان بیرون آورند. طالبان هنگام جنگ با نیروهای حکومتی از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی استفاده می کنند.»

وی افزود، «اکنون که غیرنظامیان به خانه برمی گردند و سعی می کنند زندگی و کار خود را از سر بگیرند، ما می خواهیم که طالبان جلوی آسیب رساندن به آنها را بگیرند و اجازه دهند آنها در صلح زندگی کنند. ما همچنین انتظار داریم که حکومت اجازه ندهد که طالبان دوباره آنها را بیرون کنند.»

سازمان ملل متحد به روز پنج شنبه (۲۴ اسد) گفت، درگیری با طالبان هنوز صدها هزار افغان را -- که اکثر آنها کودک هستند -- از خانه های خود بیرون آورده اند و این امر باعث نیاز شدید به کمک های بشردوستانه در سراسر کشور شده است.

براساس گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (یونوچا)، بیش از ۲۱۷۰۰۰ افغانها مجبور شده اند که به دلیل جنگ در هفت ماه اول سال ۲۰۱۹ (از جدی ۱۳۹۷ تا سرطان ۱۳۹۸) فرار کنند.

دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد گفته است كه از جملهٔ این آوارگان، ۵۸٪ كودكان زیر ۱۸ سال بودند.

این اداره در اعلامیه ای گفت: دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد «تخمین می زند که نزدیک به یک میلیون نفر در حرکت، تا پایان این سال به کمک های بشردوستانه نیاز خواهند داشت.»

برگشت به خانه

با این حال، امنیت در برخی مناطق بهبود یافته است.

بهاری جان، باشنده ولایت بادغیس می گوید، «روستای ما امسال بسیار امن است و به پیش رفته است. سه سال پیش، ما به دلیل جنگ و خشکسالی به ولایت هرات آمدیم، و حکومت در اینجا از ما مراقبت کرده است. اکنون حکومت امنیت را در دهکدهٔ ما فراهم کرده است و جنگی صورت نمی گیرد.»

وی افزود، «امسال دهقانان در قریهٔ ما زمین های زراعتی خود را کشت و خشکسالی کم رنگ شده است. طالبان در گذشته عشر و زکات را از ما جمع می کردند، اما اکنون ما این مشکل را نداریم و هیچ کس به ما آسیب نمی رساند.»

رنگین، یکی دیگر از باشنده گان ولایت بادغیس که از ارائه اسم مکمل خود امتناع ورزید موافقت کرد که، امنیت تا حد زیادی بهبود یافته است.

وی گفت، «ما سال گذشته به دلیل جنگ و خشکسالی از روستای خود فرار کردیم اما اکنون منطقه ما صلح آمیز و امن است و ما می خواهیم به منطقه خود بازگردیم.»

وی افزود، «طالبان ما را مجبور به فرار کردند. هر روز در قریهٔ ما درگیری بود و طالبان در خانه های باشنده گان پنهان می شدند، اما اکنون اوضاع بهتر شده است.»

عبدالعزیز شیخ الاسلامی، فردی بیجا شده در ولایت هرات گفت، «وضعیت امنیتی در روستاهای این خانواده ها بهبود یافته است و آنها هم اکنون می توانند زندگی بهتری را در مناطق خود سپری کنند.»

وی افزود، «ما امیدواریم که طالبان به این مناطق برنگردند. غیرنظامیان بسیاری از مشکلات ناشی از جنگ و خشونت را تحمل کرده اند، و دیگر نمی خواهند در جنگ زندگی کنند.»