افغان ها به خاطر انتقام افتتاح بند کمال خان از شکنجه شدن در ایران حکایت می کنند

کابل -- مقامات محلی در ولایت نیمروز و مهاجرین افغان که توسط ایران اخراج شده اند می گویند، حکومت ایران به تعقیب افتتاح بند کمال خان فشار را بالای مهاجرین در آن کشور افزایش داده است.

معلومات ریاست امور مهاجرین و عودت کنندگان نیمروز نشان می دهد که تعداد مهاجرین افغان که ایران طی ماه گذشته آنها را اخراج کرده است، ۵۰٪ افزایش یافته است.

محمد سالم قاضی خیل رئیس این اداره گفت، مهاجرین بازگشت کننده از رفتار غیرانسانی نیروهای امنیتی ایران شکایت می کنند.

وی با خاطرنشان کردن اینکه فقط در یک ماه گذشته در حوادث جداگانه «۱۵ نفر از مهاجرین افغان فوت کرده اند در حالیکه بیش از ۸۰ نفر زخمی شده اند» گفت، ارتش ایران به شکنجه و آزار و اذیت مهاجرین افغان شدت بخشیده است.

وی گفت، ارتش ایران بالای بعضی از آنها كه قصد ورود به ایران را داشتند حمله كرد، در حالیكه دیگران در شهرهای ایران مورد حمله پولیس قرار گرفتند.

قاضی خیل گفت، هر هفته ۱۰ الی ۲۰ نفر از مهاجرین زخمی از ایران به افغانستان برمی گردند.

وی افزود، «روزانه از ۱۶۰۰ الی ۲۷۰۰ نفر مهاجرین از طریق گذرگاه مرزی نیمروز به کشور بازمی گردند، در حالیکه این تعداد طی ماه های گذشته روزانه کمتر از ۱۰۰۰ نفر بودند.»

افغانستان با افتتاح پروژه بند کمال خان به تاریخ ۴ حمل که مدت ها انتظار آن می رفت، پایان جریان آب رایگان به کشورهای همسایه را اعلام کرد.

رئیس جمهور اشرف غنی در مراسم افتتاح گفت، «ما دیگر به هیچ کس آب رایگان نخواهیم داد. وی در خطاب به ایران که مرز آن سمت پائین دریای هلمند است گفت، «اگر شما آب می خواهید، باید نفت بدهید. اگر آب می خواهید، باید در بدل آن چیزی را بدهید.»

شکنجه و رفتار غیرانسانی

گل احمد احمدی معاون شورای ولایتی نیمروز گفت، شکنجه و آزار و اذیت مهاجرین افغان توسط رژیم ایران در انتقام تکمیل بند کمال خان، خصومت ایران در برابر رونق و انکشاف در افغانستان را نشان می دهد.

وی گفت، «حکومت ایران خود را 'اسلامی' می خواند، اما رفتار آن با مهاجرین افغان كه همه آنها مسلمان هستند و بنا بر مجبوریت پناهنده شده اند، غیر اسلامی است.»

وی افزود، ایران به طور منظم ادعا می کند که دوست افغانستان است، اما اقدامات آن به وضاحت خصومت آن را نشان می دهد.

به گفته مهاجرین افغان که اخیراً ایران آنها را اخراج کرده است، از زمان پایان جریان آب رایگان به ایران، نیروهای امنیتی ایران فشار بالای آنها را افزایش داده اند.

یاسر یکی از باشندگان کندز که مقامات ایرانی وی را اخراج کردند و به تاریخ ۷ ثور وارد نیمروز شد گفت، «آزار و اذیت ما توسط نیروهای ایرانی، از روز افتتاح بند کمال خان به شدت افزایش یافت».

وی گفت، «اگرچه من پاسپورت و ویزه ایران را داشتم، اما پولیس مرا از وظیفه ام دستگیر کرده و برایم گفتند که اسناد من بی ارزش است.»

وی گفت، «پولیس ایران به من گفتند که بروم و به حکومت خود بگویم كه آب را از بند كمال خان آزاد كند تا ایران دوباره آب داشته باشد.»

وی گفت، «خانواده ام در اصفهان مانده است. پولیس حتی به من اجازه ندادند كه در مورد اخراج خود به آنها اطلاع دهم و یا معاش خود را از استخدام کننده ام بگیرم. آنها قبل از اخراج به افغانستان مرا به زور زندانی کردند.»

هارون یکی از باشندگان ولایت غزنی که ارتش ایران به تاریخ ۷ ثور از آنجا اخراج کرد گفت، شکنجه مهاجرین افغان از روزی افزایش یافت که جریان آب دریای هلمند به ایران متوقف شد. وی از طریق ولایت نیمروز به افغانستان بازگشت.

وی گفت، «پولیس ایران هر افغانی را که دستگیر می کنند برای مدت بیشتر از یک هفته زندانی می کنند و غذایی که به آنها می دهند قابل خوردن نیست.»

وی افزود، «افتتاح بند کمال خان ارتش ایران را بسیار عصبانی ساخته است. پولیس مرا در شهر تهران دستگیر کرده و در حالیکه از من سؤال می کردند که چرا حکومت من جریان آب به کشور آنها را مسدود کرده است، مرا بسیار لت و کوب کردند.»

مجیب الرحمن یک باشنده ولایت ننگرهار که مقامات ایرانی اخیراً وی را اخراج کرده اند گفت که آنها وی را پس از دو روز حبس اخراج کردند، جاییکه پولیس وی را مورد لت و کوب، شکنجه و توهین قرار دادند.

وی گفت، «پولیس سؤالات زیادی را در مورد بند کمال خان از من پرسیدند.»

یک همسایه زشت

باشنده گان نیمروز بدرفتاری حکومت ایران با مهاجرین افغان و پالیسی های مخرب آن در قبال افغانستان را نشانه خصومت می دانند.

بهرام حقمل یک باشنده زرنج مرکز ولایت نیمروز گفت، با اعمار شدن بند کمال خان، حکومت ایران مداخلات مخرب خود را افزایش داده است.

وی با افزودن اینکه این کشور از گروه های افراطی تحت حمایت خود، مانند طالبان، استفاده می کند تا بالای بند های برق آبی و آبیاری و پروژه های زیربنایی حمله کنند گفت، «این کشور هرگز صلح و انکشاف در افغانستان را نپذیرفته است».

عبدالحمید وطندوست یکی دیگر از باشندگان زرنج گفت، شکنجه کردن و اخراج کردن غیرانسانی افغان هایی که ویزه یا اقامت ایران را دارند، تمام اصول بین المللی را نقض می کند.

وی خاطرنشان کرد، این چنین رفتار باعث ایجاد خصومت های شدید میان این دو کشور خواهد شد، با اینکه افغان ها همیشه ایران را به عنوان یک دشمن می بینند.

بی بی حوا حکیمی یک باشنده زرنج گفت، «حکومت ایران هزاران نفر از افغان های فقیر را برای اهداف خود به جنگ سوریه فرستاد و آنها را در معرض خطر قرار داد.»

وی در اشاره به نگهبانان مرزی ایران گفت، «آنها روزانه تعدادی از افغان ها را شلیک می کنند و آنها را می كشند. آنها در ماه جوزای سال گذشته در ولایت یزد، بالای یک موتر حامل افغان ها آتش گشودند. موتر آتش گرفت؛ سه نفر از افغان ها جان باختند.»

وی پرسید، «کدام کشور در جهان با همسایه های خود این چنین رفتار می کند؟»

حکیمی گفت، «اگر به خاطر منفعت خودشان نمی بود، ایران حتی یک نفر از مهاجرین افغان را حتی برای یک روز در خاک خود نمی ماند.»