زنان مبارز افغان پیش روی تهدیدهای طالبان خواستار حقوق خود شدند

هرات -- صدها زن مبارز به روز سه شنبه (۱۶ سنبله) در جاده های کابل راهپیمایی کرده و از طالبان خواستند که به حقوق آنها احترام بگذارند، که این گروه برای متفرق ساختن راهپیمایی ها با شلیک های هوایی پاسخ داد.

حد اقل سه راهپیمایی در سراسر کابل به منظور نشان دادن مقاومت برگزار شدند که این امر در دوران گذشته قدرت طالبان زمانیکه مردم در محضر عام اعدام می شدند و دستان سارقین قطع می شدند، غیرقابل تصور بود.

سارا یک معترض در یکی از راهپیمایی ها به ای اف پی گفت، «زنان افغان می خواهند که کشورشان آزاد باشد. آنها می خواهند که کشورشان بازسازی شود. ما خسته شده ایم.»

این جوان ۲۵ ساله گفت، «ما می خواهیم که همه مردم ما زندگی عادی داشته باشند. تا کی ما باید در این وضعیت زندگی کنیم؟»

ویدیوهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی یک راهپیمایی جداگانه را نشان می دهد که بیش از ۱۰۰ نفر در جاده ها پیش روی اعضای مسلح طالبان راهپیمایی می کردند.

زهرا یک داکتر در کابل یکی دیگر از معرضین گفت، «ما می خواهیم که افغانستان آزاد شود. ما آزادی می خواهیم.»

طی روزهای اخیر در شهرهای کوچکتر به شمول هرات و مزارشریف تظاهرات پراکنده ای صورت گرفته اند که زنان خواستار مشارکت در حکومت جدید شده اند.

جنرال مبین یکی از مقامات طالبان که مسؤل امنیت در پایتخت است به ای اف پی گفت که وی از سوی نگهبانان طالب به محل رویداد فراخوانده شد که می گفتند، «زنان یک اختلال را ایجاد می کردند».

یک ژورنالست افغان که این تظاهرات را تحت پوشش قرار می داد به ای اف پی گفت که کارت شناسایی رسانه ای و کامره اش از سوی طالبان ضبط شده است.

وی گفت، «مرا با لگد زدند و گفتند برو.»

حدود ۳۰ زن به روز جمعه اعتراض کرده و خواستار حق کار و مشارکت در حکومت شدند.

اعتراضات هرات

زنان هرات به روز پنجشنبه گذشته علیه اقدامات اخیر طالبان اعتراض کردند.

تعدادی از زنان که برای حکومت و سکتور خصوصی در هرات کار می کردند می گویند که طالبان پس از سقوط شهر هرات آنها را از رفتن به کار منع کرده اند.

یک گروهی که از حدود ۵۰ زنان معترض تشکیل شده بود و لوایحی را در جاده های شهر هرات تکان داده و شعار می دادند، «ما حق داریم که تحصیل، کار و امنیت داشته باشیم».

فرخنده که پنج سال در ریاست احیا و انکشاف دهات هرات کار کرده است گفت که پس از بازگشت طالبان به قدرت وی وظیفه خود را از دست داد.

وی گفت، «هزاران زن با رسیدن طالبان وظایف خود را از دست داده اند. طالبان به زنان اجازه نمی دهند که کار کنند.»

وی گفت، وقتی وی تلاش کرد تا به وظیفه اش برود، جنگجویان برایش اجازه ندادند که به دفتر کارش داخل شود.

وی گفت، «زنان و دختران افغان با وجود تهدیدهای طالبان برای سال ها سخت کار کردند، درس خواندند و کار پیدا کردند. این دردناک است که دوباره در خانه زندانی شویم».

وی افزود، «درخواست ما از جامعه بین المللی این است که زنان افغان را تنها نگذاشته و از حقوق آنها دفاع کند.»

لینا یک معلم مکتب در شهر هرات گفت، «تلاش و دستاوردهای زنان افغان در ۲۰ سال گذشته را نباید نادیده گرفت. این دستاوردها بسیار با سختی به دست آمدند.»

وی گفت، «ما می خواهیم که صدای زنان افغان دیگر خاموش نشود.»

لینا از «جامعه بین المللی و کشورهایی که از حقوق زنان حمایت می کنند، خواست تا برای دفاع از حقوق و دستاوردهای ما در کنار ما بایستند».

یک حکومت همه شمول

معترضین در هرات علاوه بر تقاضای اجازه کار برای زنان، خواستند که در روند تصمیم گیری کشور برای زنان صدایی داده شود.

طالبان که در مورد تشکیل یک حکومت جدید بحث می کنند، تعهد سپرده اند که رهبری آنها «همه شمول» خواهد بود، اما بسیاری شک دارند که زنان در حکومت جدید افغانستان جایگاهی را پیدا کنند.

ای اف پی گزارش داد، هفته گذشته یک مقام ارشد گفت که احتمال آن کم است که زنان شمولیت پیدا کنند.

فریبا یک فعال جامعه مدنی در شهر هرات به سلام تایمز گفت، ممنوع شدن زنان در حکومت از سوی طالبان به معنای حذف کردن نصفی از قوای بشری افغانستان است.

وی با افزودن اینکه «خانواده های ما به ما اجازه کار می دهند و ما ظرفیت کار کردن را داریم، پس طالبان نباید مانع ما شوند» گفت، زنان همیشه مطابق قوانین شرعی کار کرده اند و خواهند کرد.»

فریبا گفت، زنان افغان هرگز نخواهند گذاشت که طالبان از کار و فعالیت آنها مانع شوند.

اما بصیره یکی از ترتیب دهندگان این تظاهرات نگران است که در گردهمایی ها و جلسات طالبان درباره آینده افغانستان هنوز هیچ زنی اشتراک نکرده است.

وی گفت، «اگرچه طالبان همیشه تعهد کرده اند که زنان ممکن در فعالیت های سیاسی، اجتماعی و تعلیمی اشتراک کنند، در حقیقت آنها به این تعهد عمل نکرده اند.»

وی افزود، «اگر زنان یک نقش پرمعنی و مهمی را در حکومت نداشته باشند، حکومت ناقص خواهد بود و برای مدت زیادی دوام نخواهد آورد.»

زنان از حقوق خود دفاع خواهند کرد

آسیه یک محصل پوهنتون هرات گفت، بسیاری از زنان تحصیل کرده و کارفهم برای مشارکت در حکومت واجد شرایط هستند و آنها نباید نادیده گرفته شوند.

وی گفت، «ما زنان، نصفی از نفوس افغانستان را تشکیل می دهیم. ما می خواهیم که مانند مردان کار کنیم و در همه عرصه های زندگی فعال باشیم.»

وی افزود، «ما رژیمی را نمی پذیریم که ما را از بین می برد و حقوق ما را نادیده می گیرد.»

آسیه افزود، «قوانینی که کرامت انسانی و حقوق زنان را تضعیف می کند، هرگز قابل تطبیق یا قابل قبول نخواهد بود.»

رابعه یک معلم در شهر هرات گفت، آن زمان گذشته است که زنان را خاموش می ساختند.

رابعه گفت، «ما از تمام دستاوردهای خود محافظت خواهیم کرد و به هیچ کس اجازه نخواهیم داد که آنها را تضعیف کند.»

رابعه گفت، صرف نظر از این که چقدر فشار وارد می شود، زنان افغان از حقوق خود دفاع خواهند کرد.

مریم یک فعال حقوق زنان گفت، «ما لباسی را خواهیم پوشید که می پوشیدیم، به بازار خواهیم رفت و به فعالیت های اجتماعی خود ادامه خواهیم داد.»