اقتصاد

پروژه کار در برابر غذای سازمان ملل متحد صدها فرصت کاری را در تخار ایجاد می کند

گزارش از محمد قاسم

باشندگان محلی به تاریخ ۴ دلو در یک پروژه ساخت سرک در ولسوالی چال، ولایت تخار که توسط برنامه جهانی غذا تمویل می شود، شرکت می کنند. [ریاست احیا و انکشاف دهات تخار]

باشندگان محلی به تاریخ ۴ دلو در یک پروژه ساخت سرک در ولسوالی چال، ولایت تخار که توسط برنامه جهانی غذا تمویل می شود، شرکت می کنند. [ریاست احیا و انکشاف دهات تخار]

تالقان -- برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد (دبلیو اف پی) یک طرح غذا در برابر کار را در ولایت تخار از سر گرفته است که هدف آن کمک به خانواده ها برای غلبه بر مشکلات اقتصادی و مبارزه با گرسنگی شدید است.

سمیع الله صمیمی، سخنگوی ریاست احیا و انکشاف دهات ولایت تخار به تاریخ ۳ دلو گفت، این اداره در تخار کار بازسازی و هموار ساختن یک سرک روستایی به طول ۵ کیلومتر را آغاز کرد که به رفع مشکلات رفت و آمد صدها خانواده در ولسوالی چال کمک می کند.

او به سلام تایمز گفت «کار بازسازی طی دو ماه از طریق یک پروژه کار در برابر غذا تکمیل خواهد شد.»

صمیمی گفت، روزانه بیش از ۱۰۰ نفر در این پروژه مشغول به کار خواهند شد.

وی گفت، «سرک سومی در حال بازسازی در قریه جیر تبار ولسوالی چال قرار دارد. این جاده از چند سال پیش در وضعیت بسیار بدی قرار داشت و مردم در هنگام رفت و آمد به ویژه در فصل زمستان با مشکلات زیادی مواجه بودند.»

وی افزود، «خوشبختانه این پروژه تصویب شد و کار در حال انجام است.»

وی گفت، «هر کارگر ماهانه ۵۰ کیلوگرام آرد، ۵ لیتر روغن، ۶ کیلوگرام نخود و یک کیلوگرام نمک دریافت می کند. این پروژه نه تنها مسائل دسترسی محلی را بهبود می بخشد، بلکه غذا را برای ساکنان محلی نیز فراهم می کند.»

صمیمی گفت که قرار است این پروژه به زودی در مرکز این ولایت و ۱۷ ولسوالی دیگر تطبیق شود.

وی افزود، «هدف از این پروژه اولویت دادن به احیای راه های روستایی و پاکسازی بندها و کانال های آبیاری در ولسوالی های باقی مانده است.»

مبارزه با فقر و گرسنگی

به گفته ذینفعان، پروژه هایی مانند این پروژه گام های مثبتی در جهت ایجاد فرصت های شغلیو کاهش فقر و گرسنگی است.

لعل محمد، ۴۸ ساله، باشنده ولسوالی چال که در این پروژه به عنوان کارگر کار می کند، گفت که قبل از شروع کار در این پروژه، به سختی می توانست پول کافی برای حمایت از خانواده شش نفره خود به دست آورد.

او افزود، «من ۱۰ سال است که بحیث گلکار کار می کنم. در سال گذشته هیچ شغلی وجود نداشت و اقتصاد سقوط کرد، بنابراین هیچ کس نمی خواهد چیزی بسازد. کار گلکاری به خصوص در زمستان کمیاب شده است.»

وی گفت، «من با مشکلات شدید اقتصادی و بیکاری مواجه بودم اما اکنون که شغلی پیدا کرده ام بسیار خوشحالم که می توانم امرار معاش کنم و لقمه حلال را بر روی دسترخوان خانواده ام بمانم.»

خدایبردی، ۴۲ ساله، به سلام تایمز گفت که از کار روی این پروژه خرسند است.

خدایبردی که کشاورز است، گفت، «من ترجیح می دهم کاری داشته باشم زیرا نتیجه دو چیز است؛ من این فرصت را پیدا می کنم که فعال باشم و در عین حال کشورم را شکوفا کنم و توسعه دهم.»

او گفت که زمانی که بیکار شده بود به فکر رفاه خانواده‌اش بود، اما اکنون «به ما قول دادند که ۵۰ کیلوگرام آرد، یک قوطی روغن خوراکی، نخود و نمک دریافت می کنیم و ما بسیار خوشحالیم.»

او افزود، «این پروژه ما را قادر می سازد تا گزینه های بدیل برای حمایت از خانواده خود پیدا کنیم.»

تسهیل دسترسی

باشنده گان محلی می گویند که به دلیل وضعیت جاده ها در گذشته با چالش های زیادی در رفت و آمد به بازارها و کلینیک های صحی مواجه بودند، اما اکنون امیدوارند که این مشکلات با تکمیل پروژه حل شود.

گل محمد خیرزاده، ۶۲ ساله، یکی از بزرگان محلی در ولسوالی چال، به یاد می آورد که چگونه وسایل نقلیه در گل و لای گیر می ماندند و مسافران به ویژه در فصل زمستان با مشکلات جدی مواجه می شدند.

او گفت، «زمانی که کار تعمیر و بازسازی در جاده آغاز شد، من نتوانستم از خوشحالی گریه خود را متوقف کنم. این جاده حیاتی است که مشکلات دسترسی را برای ۳۰۰ خانواده که در این ولسوالی زندگی می کنند حل خواهد کرد.»

وی افزود، «جاده ها به دلیل چقری ها خراب بود و مسافران نمی توانستند راحت رفت و آمد کنند.»

وی گفت، «مردم ما نمی دانستند که چگونه در زمستان مریضان خود را به مرکز تخار ببرند تا به داکتر مراجعه کنند زیرا راه صعب العبور بود.»

خیرزاده گفت، «ما اکنون خوشحالیم که سرک ما در حال بازسازی است و می توانیم در تمام فصول به مرکز تخار و دیگر شهرها برسیم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

پاکستان شیطان صفت بار دیگر فرهنگ پشتون ها را دلیل بستن مکاتب و پوهنتون ها بر روی دختران خواند. منیر اکرم، نماینده پاکستان در سازمان ملل متحد در اظهارات اخیر خود گفته است، «محدودیت های تحصیل دختران توسط حکومت فعلی افغانستان ریشه مذهبی ندارد، بلکه از فرهنگ پشتون نشأت می گیرد که به زنان دستور می دهد در خانه بمانند. او می گوید سال هاست که پشتون ها این کار را ارزش خود می دانند.» در حالی که بستن مکاتب علیه دختران در فرهنگ افغانستان نیست. در غیر این صورت باید یک سروی انجام شود تا معلوم شود که افغان ها امروز چه می خواهند. اگر شما به حرف های هر افغان گوش دهید، ۱۰۰ درصد می گویند که برای دختر و پسرشان تحصیل می خواهند. تعداد مکاتب و پوهنتون ها که در افغانستان تعطیل شده است به دستور پنجاب بسته شده و طالبان آن را اجرا کردند. مقامات پاکستانی چنین توجیهات توهین آمیزی می کنند. در همین زمان، سران قبایل پشتون در مناطق مختلف افغانستان چندین بار به تصمیم جرگه مکاتب دخترانه را افتتاح کردند اما طالبان آنها را شکنجه کردند. پاکستان گروه حاکم در افغانستان را آموزش داده است که نتوانسته دلیلی اسلامی برای نقض حقوق دختران افغان برای تحصیل و کار پیدا کند، زیرا اکنون آنها در مورد پشتون ها به گونه ای تحقیر آمیز صحبت می کنند و می خواهند آنها را به جامعه جهانی به عنوان دشمن دانش معرفی کنند.

پاسخ

هر آن پروژه که در ولایتهای افغانستان آز طرف سازمان ملل متحد ویا دفتر( دبلیو آف پی) آغاز میشود به خیر مردم افغانستان است . این پروژه های سازمان جهانی مواد غذایی کمر مردم افغانستان را بسته کرده است . اگر کمک این سازمان ملل متحد نمی بود مردم فقیر افغانستان به مشکلات زیادی مواجه می شدند . فواید این پروژه سازمان جهانی مواد غذایی در ولایت تخار این است که به ساختاراین سرک یک قریه را به قریه دیگر وصل می کند و مردم این روستا در کار مصروف می شوند وا از همین درک کار در سرک سازی ۱۰۰نفر برای فامیلهای شأن غذایی خوردن را پیدا می کنند . مردم افغانستان به کمک یک قطره آب آشامیدنی هم ضرورت دارند چه بادا که این رقم پروژه های که از سوی سازمان ملل متحد تدبیق شود .

پاسخ