یو اس ای آی دی به کشاورزان قندهار کمک می کند تا از کشت خشخاش به پرورش ماهی روی آورند

قندهار -- پروژه زنجیر حمایه ارزش های افغانستان (ای وی سی) با حمایت مالی اداره انکشاف بین المللی ایالات متحده (یو اس ای آی دی) به کشاورزان قندهار کمک می کند تا کشت خشخاش را با مزارع پرورش ماهی جایگزین کنند.

مرحله اول برنامه جایگزین مواد مخدر ۳۰ فارم پرورش ماهی ایجاد کرده و تجهیزات پرورش ماهی و خوراک ماهی را در اختیار کشاورزان قرار داده است.

این تلاش با هدف نجات کشاورزان از فقر و بیکاری و کمک به کسب درآمد پایدار انجام داده می شود.

محمد حامد، مدیر اداره مالداری در ریاست زراعت، آبیاری و مالداری قندهار گفت، کشاورزان به عنوان بخشی از این برنامه در زمینه پرورش ماهی به طور حرفه ای آموزش می بینند.

او گفت، «در گذشته حدود ۱۷۰۰ فارم پرورش ماهی در قندهار فعال بود، اما بیشتر آنها در نتیجه خشکسالی و به دلیل روی آوردن کشاورزان به کشت خشخاش تعطیل شدند،»

با حمایت پروژه ای وی سی، ما می خواهیم این مزارع را دوباره فعال کنیم.

وی افزود، «از نظر اقتصادی، پروژه فارم های پرورش ماهی برای کشاورزان بسیار مفید است... گسترش این پروژه منجر به کاهش کشت خشخاش در قندهار خواهد شد،»

حامد گفت که کشاورزان از کشت خشخاش خسته شده اند و کمک های بین المللی منجر به رشد محصولات جایگزین شده است.

کسب و کار مفید

ایجاد فارم جدید ماهی و پرورش ماهی حرفه ای در قندهار باعث افزایش تولید ماهی در این ولایت می شود.

کشاورزانی که در گذشته خشخاش کشت می کردند و اکنون فارم های پرورش ماهی دارند، می گویند که آنها از توقف دادن به کشت غیرقانونی خوشحال هستند.

قیام الدین رحمانی، ۳۲ ساله، یک کشاورز در ولسوالی ارغنداب، ولایت قندهار، گفت که در حال پرورش حدود ۲۰۰۰ ماهی در فارم خود است و تا چند ماه دیگر آنها آماده فروش خواهد بود.

او گفت، «من یک فارم کوچک پرورش ماهی در خانه داشتم، اما اکنون از برکت حمایت پروژه ای وی سی یک فارم بزرگ دارم،»

او گفت، «تجهیزاتی از جمله دستگاهی برای تهیه غذای ماهی و همچنین جال های ماهیگیری، غذای ماهی و داروی ماهی دریافت کردم.»

وی افزود، «من چندین روز در زمینه پرورش ماهی آموزش دیدم و نحوه تهیه غذای ماهی، شناسایی و پیشگیری از امراض در ماهی و افزایش وزن ماهی را یاد گرفتم و اکنون بهتر از قبل می توانم ماهی پرورش دهم،»

رحمانی گفت، حمایت مالی یو اس ای آی دی زندگی او را متحول کرده است و او اکنون به جای کشت خشخاش در زمین خود ماهی پرورش می دهد و درآمد حلال (مشروع) برای خانواده خود به دست می آورد.

ولی شاه ۳۸ ساله، دهقان دیگر از ولسوالی ارغنداب نیز گفت که پرورش ماهی او را از فقر نجات می دهد و دیگر مجبور نیست در زمین خود خشخاش کشت کند.

او گفت، «من به مدت دو سال در باغ خود یک فارم کوچک پرورش ماهی داشتم، اما با کمک هایی که دریافت کردم، آن را توسعه دادم،»

شاه گفت، آموزش هایی که او دیده است به این معنی است که او می تواند ماهی های بیشتری را نگه دارد.

وی افزود، «حدود ۱۰ فارم پرورش ماهی در ولسوالی ما وجود دارد، اما مردم خواستار حمایت سازمان های کمک رسان هستند تا آنها را به ۳۰ یا ۴۰ فارم افزایش دهند،»

او گفت، «مردم علاقه زیادی به پرورش ماهی و کشت محصولات حلال دارند و دیگر تمایلی به کشت خشخاش ندارند.»

شاه گفت، پرورش ماهی یک تجارت سودآور است و افزود که خوشحال است که دیگر از مشکلات اقتصادی رنج نخواهد برد.

زندگی بهتر

باشندگان قندهار که از کمک های بشردوستانه بین المللی بهره مند شده اند می گویند که این کمک ها آنها را از فقر شدید و گرسنگی نجات داده است.

نیاز محمد، ۳۷ ساله، باشنده شهر قندهار که تجهیزات یک فارم پرورش ماهی را دریافت کرده بود، می گوید که اگر این کمک ها را دریافت نمی کرد، با فقر شدید مواجه، و مجبور به مهاجرت به همراه خانواده اش می شد.

او گفت، «کمک های بین المللی جان تازه ای به افغان های فقیر مانند من داده است. این فارم ماهی ... خانواده من را از فقر نجات داده است.»

او گفت، «به شدت به این کمک نیاز داشتم زیرا مشکلات اقتصادی زندگی مرا بسیار سخت کرده بود،»

او گفت، «در گذشته خشخاش کشت می کردم، اما به جای سود، ضرر می کردم، حتی سال گذشته در یک هکتار زمین خشخاش کشت کردم، محصول از خشکسالی بسیار کم شد و درآمد من حتی مصارف من را پوره نه کرد.»

محمد گفت که شرایط اقتصادی او از آن زمان با فارم ماهی بهبود یافته است و او دیگر خشخاش کشت نمی کند.

ولی محمد، ۴۵ ساله، باشنده ولسوالی ارغنداب با یک خانواده هفت نفره، گفت که تا دو سال پیش در دفتر ریاست فواید عامه قندهار کار می کرد و زندگی خوبی داشت، اما دو سال پیش کار خود را از دست داد و با فقر مواجه شد.

وی گفت، «در اوج مشکلات و ناامیدی، من شامل پروژه برنامه جهانی خوراک شدم، و بیش از یک سال است که هر ماه کمک های غذایی و نقدی دریافت می کنم،»

وی گفت، «این کمک جان من و اعضای خانواده ام را نجات داد زیرا ما هیچ منبع درآمد دیگری نداشتیم.»

او گفت، «سپس در یک پروژه انکشافی گنجانده شدم که معاش ماهانه ۱۲۰۰۰ افغانی (۱۳۷ دالر) به من می داد.

او افزود، «این پروژه توسط سازمان ملل متحد حمایت می شد و برای صدها نفر مانند من فرصت کار فراهم کرده بود. پس از اتمام آن، با حمایت سازمان های کمک رسان یک فارم پرورش ماهی را راه اندازی کردم.»

محمد گفت خوشحال است که کمک های بین المللی در چنین شرایط سختی به افغان ها می رسد و از کشورهای کمک کننده خواست که افغان ها را در چنین شرایط سخت تنها نگذارند.