چین از رسانه ها برای تقویت نفوذ خود و انجام تهاجم ها استفاده می کند

تحقیقات نشان می دهد چین پس از تسلط بر محیط اطلاعات داخلی خود از طریق سانسور رسانه ای و سرکوب اینترنت، توجه خود را به کنترل فضای رسانه ای در کشورهای خارجی نیز معطوف کرده است.

بجینگ به ترکیبی از دیپلوماتهای «گرگ جنگجو»، رسانه‌های دولتی و خصوصی و تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی برای دستکاری روایت جهانی در مورد موضوعات حساس به جمهوری خلق چین متکی است.

وزارت امور خارجه آمریکا به تاریخ ۲ سنبله در گزارشی اعلام کرد که، «تاکتیک‌های پیام‌رسانی جمهوری خلق چین به‌دنبال خفه کردن روایت‌های انتقادی هم از طریق سیل در محیط اطلاعات بین‌المللی برای محدود کردن دسترسی به محتوایی است که با خط ‌مشی رسمی بجینگ در تضاد است و می خواهد ظاهری مصنوعی حمایت از سیاست‌های جمهوری خلق چین را ایجاد کند».

این گزارش بر تلاش های چین برای دستکاری افکار عمومی جهانی در مورد سینکیانگ متمرکز شده است، جایی که بجینگ متهم به نسل کشی و جنایت علیه بشریت علیه اویغورهای عمدتا مسلمان و اعضای دیگر گروه های قومی و مذهبی است.

بجینگ متهم است که بیش از یک میلیون اویغور و دیگر مردم عمدتا مسلمان و ترک زبان را در منطقه دوردست غرب به عنوان بخشی از سرکوب چندین ساله که ایالات متحده، . سایر دولت ها و فعالان حقوق بشر آن را «نسل کشی» خوانده اند، بازداشت کرده است

هدف کمپاین نفوذ اطلاعاتی چین به طور کلی سرکوب روایت های مهم برای منافع چین و تقویت روایت های ترجیحی بجینگ است.

بر اساس این گزارش، بجینگ بیش از ۲۰۰ نفوذ داران رسانه های اجتماعی کشور ثالث برای دستیابی به مخاطبان بین المللی به حداقل ۳۸ زبان - از جمله انگلیسی، هسپانیایی، فرانسوی، عربی و روسی - و به طور متوسط ۳۰۹۰۰۰ دنبال کننده استفاده می کند.

کمیسیون امور فضای سایبری و ادارهء تبلیغات مرکزی جمهوری خلق چین به طور مستقیم حدود ۲ میلیون شهروند چینی و شبکه ای از ۲۰ میلیون «داوطلب ملکی» نیمه وقت دیگر را برای هدف قرار دادن مخاطبان داخلی چین و جوامع چینی زبان در جهان استخدام کرده اند.

دولت چین همچنین از شبکه گسترده دیپلمات ها و حساب های رسانه های اجتماعی دیپلماتیک خود در سراسر جهان استفاده می کند.

اکثر پیام‌های دیپلماتیک رسانه‌های اجتماعی بر برجسته کردن روابط خوب با سایر کشورها متمرکز هستند.

سایر بازیگران که دیپلمات‌های «جنگجوی گرگ» نامیده می‌شوند، رویکرد تهاجمی‌تری برای انکار، «رد» و انحراف روایت‌هایی دارند که برخلاف پیام‌های رسمی جمهوری خلق چین است.

در گزارش وزارت خارجه آمریکا آمده است، «اجیران حمله، جنجال برانگیختن، توهین و آزار کاربران اینترنتی برای مسموم کردن محیط اطلاعاتی و منحرف کردن حواس از روایت‌های انتقادی از جمهوری خلق چین را رهبری می‌کنند».

علاوه بر کمپاین بجینگ، برای شکل دادن به روایت سینکیانگ، کمپاین های جمهوری خلق چین همچنین با هدف سرکوب جنبش های طرفدار دموکراسی در هانگ کانگ و تایوان، انتشار اطلاعات نادرست در مورد تهاجم روسیه به اوکراین و ترویج تیوری های توطئه در مورد سایر موضوعات مهم جهانی انجام داده میشوند.‌

کنترل روایت در مورد چین یک اولویت استراتژیک برای بجینگ است زیرا این کشور به دنبال ایجاد نفوذ سیاسی، نظامی و اقتصادی خود از طریق پروژه زیرساختی کمربند و جاده (بی آر آی) است که به نام یک کمربند، یک جاده (او بی او آر) نیز شناخته می شود.

نفوذ به خاورمیانه

به گفته نادیه هلمی، دانشمند علوم سیاسی در پوهنتون بنی سویف مصر که در بخش سیاست چین تخصص دارد، مدل چینی در برخی محیط ها مخاطب پیدا کرده است.

بطور مثال، در خاورمیانه، روزنامه‌نگاران، چهره‌های رسانه‌ای و فعالان عرب زبان چینی «فعالیت قابل توجهی» در رسانه‌های اجتماعی، به‌ویژه توییتر، برای تبلیغ دیدگاه رسمی بجینگ در مورد تعدادی از موضوعات از خود نشان داده‌اند.

او به تاریخ ۲۷ سرطان برای وب سایت دیپلماسی مدرن نوشت، «آنچه در اینجا قابل توجه است، موفقیت این روش های چینی در جذب اعراب است، که علیرغم تاخیر در حضور آنها در رسانه های عربی برای شفاف سازی سیاست های چین صورت می گیرد.»

هلمی نوشت، «چین در ایجاد زیرساخت دیجیتال گسترده ای موفق شده است که به آن امکان کنترل و نظارت بر تمامی پلاتفورم های اجتماعی و نمایش دیدگاه های رسمی دولت چین و حزب کمونیست حاکم بر آن را می دهد.»

او گفت که با بیش از ۳۰۰ دیپلمات چینی در سراسر جهان و هر یک از آنها یک حساب در برترین پلاتفرم های رسانه های اجتماعی غربی دارند که در مجموع بیش از ۵۰۰ حساب فیسبوک و توییتر دارد.

نامبرده نوشت، «وظیفه این حساب‌ها بازتوییت، انتشار یا لایک کردن پست‌هایشان توسط خودشان یا از طریق سایر فالوورها است که در نهایت منجر به انتشار و بیان دیدگاه چین در سطح جهانی درباره همه مسائل می‌شود.»

هلمی نوشته کرده است، «چین برای ایجاد یک نیروی متقابل کار می کند تا با هر آنچه در سطح جهانی در مورد آن نوشته می شود از نقطه نظری بر خلاف بجینگ مقابله کند.»

هجوم به آسیای مرکزی

حضور رسانه ای بجینگ در آسیای مرکزی مثال دیگری را ارائه می دهد.

بر اساس گزارشی که آکادمی سازمان امنیت و همکاری اروپا (او اس سی ای) به تاریخ ۳ سنبله در بیشکک منتشر کرد، قرغزستان یک مطالعه موردی در مورد تلاش های چین برای فشار به حوزه آسیای مرکزی ارائه می دهد.

در این گزارش آمده است که چین امیدوار است با سرمایه گذاری هنگفت در بخش رسانه فقیر قرغزستان، گسترش رسانه های دولتی خود و ایجاد مشارکت با شرکت های محلی، چشم انداز اطلاعاتی در منطقه را شکل دهد.

این بیانیه افزود، بجینگ «نیاز به کنترل محیط اطلاعاتی در کشورهای خارجی را تشخیص می دهد.»

نیوا یاو، پژوهشگر ارشد آکادمی سازمان امنیت و همکاری اروپا و نویسنده این گزارش، به تاریخ ۲۷ اګست به رادیو آزادی گفت، «گپ از پول است، و این یک مشکل است، زیرا بخش رسانه ای [قرغزستان] بسیار کم بودجه است.

او گفت، «[چین] پول زیادی برای سرمایه گذاری و خرج کردن دارد.»

بر اساس مطالعه سازمان امنیت و همکاری اروپا، استراتیژی چین دارای سه عنصر اصلی؛ درج محتوا در رسانه های قرغزستان، ایجاد حضور محلی رسانه های جمهوری خلق چین و پیگیری تعامل در رسانه های اجتماعی، است.‌

رادیو آزادی گزارش داد که سفارت چین در بیشکک با ترتیب دادن سفرهای گزارش رایگان و ارائه بودجه و سایر مشوق ها، همکاری قرغزستان را تقویت می کند تا روزنامه نگاران محلی گزارشهای مطلوب را منتشر کنند و از اخبار منفی خودداری کنند.

تلاشهای ناشایسته

باید اذعان کرد که چین در برخی مواقع در تلاش برای فروکش کردن رسانه های خارجی دچار لغزش شده است.

یاو می‌گوید، «در طرف چینی ناشایستی‌های زیادی برای مشاهده وجود دارد، اما باز هم، به‌ ویژه در رسانه‌های اجتماعی در حال رشد و تطبیق است».

او گفت، «[چین] در مورد رسانه های جهانی کاملاً ناپخته است. زمانی که به خارج از کشور می روند آن مدل را [از خانه] کاپی و پیست می کنند و در بسیاری از موارد از گوش دادن به مردم محلی که برای آنها کار می کنند، خودداری می کنند.»

کارمندان قرغزستان اغلب برای پول به آرمان چینی می پیوندند و نه از سر اعتقاد.

یاو گفت، «برای بسیاری از مردم، قلب آنها در آن نیست. این چیزی عملی است زیرا هیچ گزینه دیگری وجود ندارد.»

سازمان امنیت و همکاری اروپا هشدار داد که اگر بجینگ بدون چالش پیش رود، عواقب آن می تواند وخیم باشد.

در این مطالعه آمده است، «در صورت عدم رسیدگی، توجه به منافع چین می‌تواند به طور بالقوه بخش رسانه‌های قرغزستان را به ابزاری برای نفوذ بر مواضع رسمی دولت در مورد موضوعات مهم تبدیل کند.»