مکتب سیار در ولایت کابل برای ۱۰۰۰ کودک آموزش رایگان فراهم می کند

کابل -- وزیرخان، یک جوان ۲۳ ساله در ولایت کابل، برای ۱۰۰۰ دختر و پسر که از تحصیل باز مانده اند، آموزش رایگان ارائه می دهد.

خان حدود یک سال پیش «مکتب سیار کودک امروز» را افتتاح کرد و در قریه های دور افتاده ولسوالی های بگرامی و خاک جبار ولایت کابل به کودکان آموزش می دهد.

این کودکان به دلیل فقر، نبود مکتب در منطقه خود یا فاصله زیاد بین خانه و مکتب شان از تعلیم و تربیه محروم بودند.

او گفت،‌ «من به عنوان یک ساکن باسواد، می خواستم مسئولیت انسانی خود را در قبال کودکان منطقه خود انجام دهم، بنابراین با امکانات اندکی که داشتم، این مکتب سیار را تاسیس کردم،»

وی افزود، «حدود ۱۰۰۰ کودک که بیشتر آنها دختر هستند روزانه دو ساعت در مکتب سیار درس می خوانند. کودکان معلول و کودکان کوچی ها نیز در این مکتب درس می خوانند و بزرگان محل دوست دارند دروس سواد آموزی را بخوانند،»

او گفت، «من شاگرد سال دوم یک پوهنتون خصوصی هستم. در این مکتب به کودکان دری، پشتو، قرآن کریم، انگلیسی و سخنرانی عمومی آموزش می دهم،»

او گفت، «امروز من با افتخار می توانم بگویم این کودکان که نه با کتاب و نه کتابچه و نه خودکار آشنا بودند، حالا می توانند بخوانند و بنویسند.»

خان گفت،‌ «من این کار را داوطلبانه انجام می دهم تا همه فرزندان کشورم آموزش ببینند و آینده بهتری داشته باشند تا دیگر جهالت در کشور من وجود نداشته باشد و ما نیز مانند سایر کشورها کشوری انکشاف یافته، مترقی و آرام داشته باشیم،»

الهام دادن به نسل آینده

کودکانی که در مکتب سیار خان شرکت می‌کنند، حتی در زیر آفتاب شدید یا باران با اشتیاق فراوان درس می‌خوانند.

وژمه، دختر ۱۰ ساله ای که در مکتب سیار درس می خواند، گفت، «نزدیک به یک سال است که اینجا درس می خوانم و چیزهای زیادی یاد گرفته ام،»

او گفت، «من قبلاً مکتب ای ندیده بودم، زیرا نزدیک ترین مکتب از خانه ما بسیار دور است. من بسیار خوشحالم که می توانم بخوانم و بنویسم و می خواهم در آینده معلم شوم.»

مریم ۸ ساله گفت که او از ۹ ماه گذشته به اینسو در مکتب سیار آموزش می بیند.

او گفت، «ما پنج مضمون را می خوانیم و در یک فضای باز می نشینیم. گاهی اوقات آفتاب بسیار سوزان و گاهی هم هوا بسیار غبارآلود است، اما خوشحالم که فرصت مطالعه در نزدیکی خانه را دارم و چیزهای زیادی یاد گرفته ام،»

این کودکان از مقامات افغان و موسسات کمک های بشردوستانه خواستند تا در مناطق شان مکتب بسازند.

محمدالله ۱۱ ساله که در ولسوالی بگرامی زندگی می کند، گفت، «ما در یک منطقه دور افتاده ولایت کابل زندگی می کنیم که در آن مکتب وجود ندارد. به دلیل مشکلات شدید اقتصادی من هرگز به مکتب نرفته بودم.»

او گفت، «زمانی که استاد وزیرخان یک سال پیش ما را در اینجا جمع کرد، من مشتاقانه شروع به درس خواندن کردم. امروز می توانم به زبان های دری، پشتو و انگلیسی بنویسم و کتاب های درسی صنف اول و دوم را بخوانم.»

محمدالله گفت، «ما در یک منطقه باز در روستا درس می خوانیم. گاهی آفتاب داغ می سوزاند و گاهی باران می بارد. ما ساختمان مکتب و اتاق صنف درسی نداریم.»

وی افزود، «ما از دولت و موسسات کمک رسانی بین المللی می خواهیم که برای ما مکتب بسازند،»

محمد داوود، ۹ ساله، گفت که می خواهد در آینده داکتر شود.

او گفت، «من خوشحالم که فرصت آموزش بدست آورده ام. دولت باید در اینجا مکاتب جدید بسازد و کتاب و کتابچه و خودکار در اختیار ما بگذارد.»

اهمیت تعلیم و تربیه

بزرگان محلی از ابتکار مکتب سیار ستایش کردند.

نادر تره خیل، ۶۰ ساله، یکی از بزرگان محلی، گفت، «آموزش برای کودکان بسیار مهم و حیاتی است. از نظر اسلام، افراد باسواد و بی سواد بسیار متفاوت هستند. آموزش های دینی و عصری برای هر دو از پسران و دختران فرض است و هر خانواده ای باید فرزندان خود را به مکتب بفرستد.»

وی گفت، «ساکنان این منطقه بسیار غریب هستند و همانطور که می بینید، کودکان با شور و شوق در اینجا در فضای باز درس می خوانند.»

وی گفت، «من از مسئولان و موسسات کمک رسان بین المللی می خواهم که برای این کودکان محروم از آموزش، مکتب بسازند و آموزش رسمی برایشان فراهم کنند،»

محمد کریم، ۷۸ ساله، یکی دیگر از بزرگان محلی، گفت، «من برای کودکانی که اینجا درس می خوانند بسیار خوشحال هستم. اینجا همه خوشحال هستند.»

وی گفت، «صدها خانواده فقیر در این منطقه زندگی می کنند،»

کریم گفت، «ما بارها درخواست ساخت مکتب در اینجا کردیم، وعده ها صورت گرفت، اما اقدام عملی نشد،»

او گفت، «من از او جوانی که این مکتب سیار را تاسیس کرده است، تشکر می کنم. کشور ما به ویژه منطقه ای که در آن زندگی می کنیم به معلم، داکتر، نرس و قابله نیاز دارد. ما از مسئولان و جهان می خواهیم اینجا یک مکتب بسازند.»