قرار است مذاکره کننده ایالات متحده گفتگوهای صلح با طالبان را از سرگیرد

کابل -- زلمی خلیلزاد نماینده خاص ایالات متحده برای مصالحه افغانستان، قبل از عازم شدنش به دوحه برای از سرگیری مذاکرات با طالبان، به روز چهار شنبه (۱۳ قوس) برای گفتگوها صلح با مقامات حکومت افغانستان وارد کابل شد.

به اساس اعلامیه وزارت خارجه ایالات متحده، خلیلزاد، مقامات حکومت افغانستان و دیگر رهبران افغان در کابل خواستار این شدند که چگونه تلاش های تسریع شده را بهتر حمایت کنند تا همه طرفها را وارد مذاکرات بین الافغانی بسازند.

در دو نشست جداگانه، خلیلزاد با رئیس جمهور اشرف غنی و رئیس اجرایه عبدالله عبدالله به تاریخ ۱۳ قوس در کابل رای زنی کرد.

به اساس یک اعلامیه که توسط دفتر غنی به تاریخ ۱۳ قوس منتشر شد، غنی و خلیلزاد مساله یک آتش بس با طالبان را مورد بحث قراردادند.

بازدید وی کمتر از یک هفته پس از آن انجام می شود که دونالد ترمپ رئیس جمهور ایالات متحده به افغانستان آمد و خواستار از سرگیری مذاکرات شد.

در دوحه، خلیلزاد گفتگوها را با طالبان از سر خواهد گرفت تا مراحل بعدی که منجر به مذاکرات بین الافغانی و یک حل جنگ، خصوصآ کاهش در خشونت که منتج به یک آتش بس شود بحث خواهد کرد.

وزارت خارجه ایالات متحده در اشاره به نگرانی های که از سوی غنی مطرح شده، خواستار حمایت از یک آتش بس شد که طلبان از زمان طولانی آن را رد کرده اند و در پیش نویس توافقنامه که قبلاً خلیلزاد با شورشیان دست یافته بود ذکر نشده بود.

در ماه سنبله، ایالات متحده و طالبان در آستانه امضاء کردن یک توافقنامه باطالبان ظاهر شده بود که در آن دیده میشد که واشینگتن هزارها سرباز خود را در بدل تعهدات طالبان بر قطع روابط با تندروان خارجی از افغانستان بیرون می کند.

همچنان توقع میرفت که این کار زمینه را برای گفتگوهای مستقیم بین طالبان و حکومت افغانستان در کابل مساعد میسازد و متعاقباً پس از بیشتر از ۱۸ سال جنگ یک توافق احتمالی صلح بوجود میاید.

اما همان ماه، ترمپ دعوت شورشیان را به نشست در ایالات متحده پس از آن رد کرد که این گروه ۱۲ تن بشمول یک سرباز امریکایی را در کابل کشت.

ترمپ در جریان یک بازدید غیر مترقبه از پایگاه نظامی امریکا در افغانستان به تاریخ ۷ قوس گفت، «طالبان میخواهند توافق کنند».

طالبان بعداً گفتند که خیلی وقت است تا گفتگوها را با واشینگتن از سرگرفت.

نشانه های همکاری

طالبان مکرراً هر گونه توقف انجام خشونت وحشتناک را که به از آنه بحیث اعمال نفود استفاده میکنندرد کرده اند.

اما حتی در جریان عدم پیشرفت گفتگوها، خلیلزاد نشانه های را که طالبان آماده همکاری هستند دیده است.

وی اخیراً در تبادله کردن زندانیان که شامل سه قوماندان شبکه حقانی و دو استاد پوهنتون امریکایی افغانستان که طالبان برای سه سال گروگان گرفته بودند کمک کرد.

و در یک علاقه غیر مستقیم که از سوی خلیلزاد مورد توجه قرارگرفت این بود که هردو طرف هم نیروهای ایالات متحده و افغان و هم طالبان با شاخه خراسان داعش جننگیده اند.

پیشروی در مقابل شاخه خراسان داعش

نیروهای افغان اخیراً از شکست کامل شاخه خراسان داعش در ولایت ننگرهار خبر دادند.

خلیلزاد به اشاره به عملیات های مؤثر که از سوی حکومت افغانستان و طالبان راه اندازی شده اند در یک تویت نوشته است، «شاخه خراسان داعش نابود نشده است اما این یک پشرفت واقعی است.»

خلیلزاد همچنان از کشورهای مختلف بشمول پاکستان که برای صلح افغانستان حیاتی می باشد بازیده کرده است.

در ماه میزان، یک گروه ارشد اعضای طالبان از سوی مقامات پاکستانی در اسلام آباد جایکه شاه محمود قریشی خواستار از سرگیری گفتگوهای افغانستان شد، پذیرایی گردید.

پس از متوقف شدن مذاکرات صلح به رهبری ایالات متحده در ماه سنبله، فرکسیون های طالبان خواستار پشتیبانی از متحدان جنجالی شان شدند.

به تاریخ ۲۲ سنبله، سه مقام طالبان با ضمیر کابلوف نماینده خاص روسیه برای افغاستان در مسکو گفتگو کردند. .

وزیر خارجه روسیه و ریانوستی آژانس خبری دولتی این کشور از این نشست تائید کردند، اما حسابات رسانه های اجتماعی طالبان در این مورد چیزی نگفتند و این نشان میدهد که این گروه میخواستند که آن را کم ارزش جلوه دهند.

هفته گذشته، تهران ظاهراً از یک هیئت طالبان میزبانی کرد و تلاش ها بخاطر یافتن یک حل به جنگ افغانستان را موردبحث قرار داد.

اما با توجه به پشتیبانی نظامی، مالی و لوژستیکی ایران از طالبان، باور کردن به نیات صادقانه این رژیم برای مصالحه افغانستان دشوار است.

افزایش امیدها برای مسالحه

نظرسنجی سالانه بنیاد آسیا مستقر در سانفرانسیسکو که این هفته منتشر شد، حاکی از حمایت بیش از حد صلح با طالبان بود.

در این نظرسنجی آمده است كه ۸۸،۷٪ از ۱۷،۸۱۲٪ افغانها كه مورد بررسی قرار گرفته اند یا از تلاشهای مصالحه زیاد و یا اندك حمایت كرده اند.

اکثریت -- ۶۴٪ - فکر می کردند که می توان به صلح دست یافت. این افزایش ۱۰ درصدی نسبت به سال گذشته بود، هرچند زنان -- که حقوق آنها به شدت تحت کنترل رژیم طالبان در سال های ۱۳۷۴الی ۱۳۸۰ محدود شده بود -- بیشتر شکاک بودند.