امنیت

بر اساس توافق جدید صلح قوماندان امنیه افغانستان طالبان تسلیم شده را امان می دهد

خبرگزاری فرانسه و تحریریه

مولوی عبدالرؤوف 37 ساله، قوماندان اسبق طالبان افغانستان، در تاریخ 2 حمل در ولسوالی پنچوی ولایت قندهار با خبرگزاری فرانسه مصاحبه کرد. قوماندانی پولیس قندهار به آن گروپ از جنگجویان طالبان و فامیلشان که در پاکستان پناه گرفته اند، امان می دهد و از این استراتیژی رادیکال جهت خاتمه دادن به ستیزه جویی استفاده می کند. [خبرگزاری فرانسه]

مولوی عبدالرؤوف 37 ساله، قوماندان اسبق طالبان افغانستان، در تاریخ 2 حمل در ولسوالی پنچوی ولایت قندهار با خبرگزاری فرانسه مصاحبه کرد. قوماندانی پولیس قندهار به آن گروپ از جنگجویان طالبان و فامیلشان که در پاکستان پناه گرفته اند، امان می دهد و از این استراتیژی رادیکال جهت خاتمه دادن به ستیزه جویی استفاده می کند. [خبرگزاری فرانسه]

کابل -- یک قوماندان پولیس افغان به جنگجویان طالبان و فامیلشان که آن طرف سرحد در پاکستان پناه گرفته اند، امان می دهد و از این استراتیژی رادیکال جهت خاتمه دادن به ستیزه جویی استفاده می کند.

عبدالرازق، قوماندان امنیه ولایت قندهار، ماه قوس گذشته خواستار ایجاد یک «زون امن» جهت شبه نظامیان طالبان ش. این یک پلان دوام دار است که بر اتهام زنی بلندمدت افغانستان متمرکز می باشد که می گوید ستیزه جویی از حمایه پاکستان در پناهگاه های واقع در طرف دیگر سرحدات قوت می گیرند.

منابع امنیتی می گویند که از آن وقت حدود بیست و چند ستیزه جو -- به شمول قوماندانان ارشد و جنگجویان رده پایین -- در ولایت های جنوبی پناه گرفته اند. در این رابطه سلطان محمد، معین معتمد رازق، در مجاب کردن آنها جهت ترک پاکستان بسیار مؤثر بوده است.

پاکستان اتهام حمایه از شبه نظامیان را رد می کند و می گوید که از پناهگاه های طالبان به حیث یک «اهرم» جهت وارد آوردن فشار بر این گروپ برای مذاکره با کابل استفاده می کند.

«به وطن خود مراجعت کنید»

سه نفر از جنگجویان سابق از محل های سری در قندهار با تلیفون با خبرگزاری فرانسه گپ زدند. همه آنها گفتند که امان گرفته اند و بعض از آنها در ازای مراجعت نکردن به میادین جنگ مسکن و پیسه دریافت کردند.

ملاعبدالرئوف که 37 ساله و عضو سابق کمیسیون اکونومی طالبان است، به خبرگزاری فرانسه گفت: «سلطان محمد به من گفت: بدون کدام ترس و هراس به کشور و وطن خود مراجعت کن. من ضمانت می دهم کدام کس تو را دست نخواهد زد.»

رئوف که اوایل سال روان همراه به سه زن و اطفالش از کویته در جنوب غربی پاکستان مراجعت کرده، گفت: «او با موترش به سرحد آمد تا از فامیلم استقبال کند.»

از جمله چهره های دیگر طالبان که منابع ادعا می کنند متقاضی پناهندگی در قندهار شدند، قوماندانان ارشد آنها، یعنی مالیم پیدا و محمدالله خان و هم یک رهبر ستیزه جویان موسوم به دکتر خلیل -- یک فراری که در یک اقدام بزرگ فرار از زندان در سال 2011 در قندهار از حبس گریخت -- می باشند.

اگرچه جذب تعداد انگشت شماری از شبه نظامیان از طرف دیگر مرز بعید است تأثیر کلانی بر تقلیل شدت درگیری ها داشته باشد، مگر این تلاش نشان دهنده کوشش جدید مسئولین جهت تغییر آن چه که آنها مرکز ثقل ستیزه جویی محسوب می کنند، از پاکستان به افغانستان می باشد.

اما پناه دادن یا تحویل ساحات به ستیزه جویانی که دستانش به خون آلوده است، اقدامی پرمخاطره و جنجالی است.

طالبان در روز 1 حمل یکی از مرگبارترین حملات را بالای یک مقر نظامی اردوی افغانستان از سال 2001 تا کنون اجرا کردند و طی آن کم از کم 144 نفر را به قتل رساندند. این حمله خشم عمومی را برانگیخت و موجب شد که قوای امنیتی با هرج و مرج مواجه شوند.

همزمان با گسترش این ستیزه جویی دوام دار، محمد کوشش خود را به ایجاد «حفره هایی کوچک در یک سد بسیار کلان» تشبیه کرد که هدف از آن فرو ریختن تدریجی این بنا می باشد.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «مراجعت این افراد طالبان مسیر را برای مراجعت دیگران هموار خواهد کرد.»

«خسته از جنگ»

خالد گفت که فقط چند دقیقه بعد از عبور سرحد از طریق شهر چمان در پاکستان در سال روان طالبان را تحت تعقیب قرار دادند.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «آنها می خواستند من را به خاطر جدا شدن از این جنبش به قتل برسانند.»

او که از جنگ خسته شده بود، از کویته با محمد تماس گرفت و محمد به او پیشنهاد امان داد و در عین حال تصریح کرد که او باید با فامیلش مراجعت کند -- که ظاهراً این تضمینی باشد جهت اطمینان از این که او قصد نیرنگ ندارد.

خالد گفت که وقتی به افغانستان آمد، محمد امکانات، غذا، و مبلغ 200 دلا (13,523 افغانی) را به او پرداخت.

او حالا به محمد کمک می کند تا نمبر تلیفون سایر اعضای طالبان مستقر در پاکستان که می خواهند جا به جا شوند را به دست آوردد.

خالد گفت: «بسیاری از افراد از جنگ خسته شده اند و می خواهند مراجعت کنند، اما در آن طرف سرحد از استخبارات پاکستان هراس دارند و در این سمت مرز می ترسند که دستگیر و شکنجه شوند.»

«خود را در جنگ دیگران درگیر نکنید»

شورای امنیت ملی افغانستان در قندهار حاضر نشد راجع به این استراتیژی قندهار نظر بدهد و فقط اعلام کرد که طالبان مجاز استند تا تحت حمایه دولت به افغانستان نقل مکان کنند.

سال قبل یک مقام ارشد امنیتی به خبرگزاری فرانسه گفته بود که هدف دولت «بازگرداندن طالبان از پاکستان به افغانستان است.»

بعضی افغان ها در تأثیرگذاری این استراتیژی تردید کرده اند، در حالی که دیگران می گویند هر کوششی به پروسه صلح کمک خواهد کرد.

رحمت الله امیری، یک محقق مستقر در کابل، گفت: «عدد طالبان که فقط یکصد، دوصد، یا سه صد نمی باشد. آنها هزاران نفر استند و همه آنها هم در پاکستان نیستند. این پلان چطور موثر خواهد بود؟»

سلطان محمد گفت که خلع سلاح و ادغام مجدد حتی یک تعداد کم هم ارزش آن را دارد که برایش کوشش شود.

او گفت که هر بار واکی تاکی او صدا می کند و صدای یک ستیزه جو شنیده می شود که به او دشنام می دهد و از او می خواهد سلاح های مصادره شده را پس بیاورد، او یک پیام مهم را به ستیزه جو منتقل می کند: «خود را در جنگ دیگران درگیر نکنید. به خانه مراجعت کنید.»

جنرال عبدالخالق بارکزای، نماینده مردم قندهار در پارلمان افغانستان، ضمن حمایه از این استراتیژی گفت که بازگرداندن اعضای سابق طالبان به یک زون ایمن به جذب آنها به پروسه صلح کمک خواهد کرد.

او به سلام تایمز گفت: «اگر ما رهبران که برای طالبان جنگیده اند را جذب کنیم، آنها می توانند پیروانشان را قانع کنند که آنها هم بیایند و به پروسه صلح ملحق شوند.»

[عزازالله از کابل در تهیه این راپور مشارکت کرده است.]

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

0 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500