اخاذی، کشتن و سوختاندن تنها بعضی از روش هایست که طالبان افغان ها را با آنها تهدید میکنند

کابل -- طالبان و سایر گروه های تندرو هم مفکوره آن به ارتکاب جنایات شنیع علیه مردم افغانستان به شمول اخاذی ایجاد حریق، قتل، تخریب شبکه های مخابرات، و آواره کردن اجباری ادامه می دهند.

محمد اکرم باشنده ولسوالی خانقاه ولایت جوزجان به سلام تایمز گفت: «طالبان از باشنده های مناطق زیر تسلط شان در ولسوالی خانقاه خواسته اند که سالانه 100,000 افغانی (1,465 دلار امریکا) از بابت زمین های زراعتی و مواشی شان عشر و زکات بدهند.»

وی اظهار داشت: «اما تعداد زیادی از باشنده های این ساحات به دلیل ضعف اقتصادی توان پرداخت این مبلغ را نداشتند، بناً، مجبور به ترک خانه های شان شدند.»

محمد رضا غفوری، سخنگوی والی جوزجان، صحبت های اکرم را تأیید کرد.

او به سلام تایمز گفت: «طالبان در مناطق تحت تسلط شان بر علاوه اخاذی پول از باشنده های این مناطق ... عشر و زکات به زور هم می گیرند و کسانیکه پول ندارند مواشی شان را با خود می برند.»

غفوری گفت: «عملیات سرکوب نمودن طالبان در جوزجان آغاز شده است و این عملیات تا پاکسازی تمام قریه های از وجود طالبان ادامه خواهد داشت.»

قطع خدمات مخابراتی

در همین حال، در ولایت های فراه و غزنی نیز طالبان به شرکت های مخابراتی هشدار داده اند و شبکه ها را از بین می برند.

ناصر مهری سخنگوی والی فراه به سلام تایمز گفت: «طالبان از 19 میزان به این طرف شرکت های مخابراتی خصوصی را تهدید کرده اند که فعالیت نکنند و این شرکت ها مجبور شدند که آنتن های مخابراتی شان را خاموش کنند.»

او گفت: «طالبان شرکت های مخابراتی را تهدید کرده اند که اگر به آنان مالیه ندهند، پس [طالبان] هم مانع فعالیت هایشان خواهد شد.» وی افزود: «تلاش ها برای دوباره فعال شدن این شرکت های مخابراتی جریان دارد.»

مقامات در غزنی از یک وضعیت مشابه خبر می دهند.

خالق داد اکبری عضو شورای ولایتی غزنی به سلام تایمز گفت: «به تاریخ 16 میزان، طالبان سه آنتن مخابراتی مخصوص ارتباط تلفونی میان باشنده های ساحات اطراف شهر غزنی را منهدم کردند.»

او گفت: «اگر طالبان به این جنایت شان ادامه بدهند فعالیت های مخابراتی و همچنان استفاده از انترنت در این ولایت قطع خواهد شد.»

آتش زدن خانه ها

یک حمله طالبان به تاریخ 14 میزان در ولسوالی آب کمری ولایت بادغیس، و بعد از این که جنگجویان بسیاری از خانه ها را سوختاندند، بیش از 200 تن از باشنده ها مجبور به فرار از قریه های خود شدند.

جار الله، باشنده قریه تگاب رباط ولسوالی آب کمری که به قلعه نو در مرکز بادغیس فرار کرده است گفت: «طالبان زمانیکه به قریه ما داخل شدند بالای خانه ها شلیک را شروع نمودند که تعدادی از باشنده های قریه زخمی شدند.»

او به سلام تایمز گفت: «آنها خانه ها را به آتش کشیدند. من با زن و پنج اولاد ام توانستیم که با استفاده از تاریکی شب فرار کنیم.»

او بعدها در مورد آسیب هایی که طالبان ایجاد کرده بود مطلع شد.

او گفت: «طالبان تمام اموال و دارائی ما را هم آتش زدند و هم با خود بردند. حتی مواشی ما را با خود بردند. هیچ چیزی برای باشنده های قریه ما نمانده است ... [ما] دیگر مانند گذشته نمی توانیم در قریه خود زندگی کنیم.»

جنگ،‌ بیجا شدن اجباری

در اواخر ماه سنبله، اعضای طالبان بالای دره فندقستان ولسوالی سیاگرد ولایت پروان حمله کردند.

ذکیه سنگین، نماینده مردم ولایت پروان در پارلمان، به سلام تایمز گفت: «در نتیجهء حملهء گستردهء طالبان در ولسوالی سیاه گرد بتاریخ 7 میزان تعدادی از افراد ملکی کشته و یا زخمی شدند. همچنان بیشتر از دو هزار خانواده از دره فندقستان و ساحات اطراف ان مجبور به ترک خانه های شدند.»

به گفتهء زمان ماموزای قوماندان امنیهء ولایت پروان، نیروهای افغان به تاریخ 12 میزان کنترول دوبارهء این منطقه را بدست گرفتند.

او به طلوع نیوز گفت: «طالبان از این منطقه فرار کرده و به ولایت میدان وردک رفته اند. نیروها همچنان از شورشیان وسایل نقلیه و اسلحه را کشف کرده اند.»

بعد از پنج روز جنگ خسارات آشکار شدند.

محمد رسول، یکتن از بیجا شده گان فندقستان که نزدیک به یک ماه پیش با خانواده اش به کابل آواره شده اند گفت: «طالبان به یکبارگی بر قریه ما هجوم آوردند. ما و صد ها خانواده دیگر بخاطر نجات جان مان همه دار و ندارمان را رها کرده فرار نمودیم.»

رسول گفت: «نیروهای امنیتی منطقه ما را از وجود طالبان دوباره پاکسازی کردند. زمانیکه به خانه ام برگشتم دیدم که طالبان اموال و یک مقدار پول اندک که در خانه ما بود با خود برده بودند و مال و دارایی همسایه های ما را همچنان به غارت برده بودند.»