د ملګرو ملتونو له خوا د کار په بدل کې د خوراکي توکو پروګرام په تخار کې له ۵۰۰۰ څخه ډېر کسان په کار ګومارلي دي

تخار -- د ملګرو ملتونو د خوړو نړۍ وال پروګرام (ډبلیو اېف پي) د کار په بدل کې د خوراکي توکو د یوه نوښت له لارې په تخار ولایت کې له اړمنو او کم وسو کورنیو سره خپله مرسته زیاته کړې ده.

د تخار د کلیو د بیارغونې او پراختیا ریاست کې د پروګرامونو آمر مؤحدالله حمید وویل، د ولایت په مرکز تالقانو او بېلابېلو ولسوالیو کې ۵۹ پروژې پیل شوي دي.

ډبلیو اېف پي دا پروګرام د کب په ۸مه پیل کړ، او په دوو میاشتو کې به تطبیق شي.

هغه وویل، «په دې پروژو کې د ویجاړو شویو کلیوالي سرکونو بیارغول، هوارول او پاکول؛ د نویو سرکونو جوړول؛ او د بزګرانو لپاره د اوبه خور د کانالونو پاکول شامل دي.»

هغه وویل، «د بېلابېلو کلیو تقریبا ۵۴۲۸ کسان په دې کار کوي چی د دغو پروژو سم تطبیق یقیني کړي.»

هر کاریګر په اونۍ کې د څلورو ورځو په ترڅ کې د اته ساعته کار په بدل کې، هر ۱۶ ورځې وروسته ۵۰ کیلوګرامه اوړه، ۵ لېټره غوړي، ۴ کیلوګرامه نخود او ۷ کیلوګرامه مالګه ترلاسه کوي، ترڅو د خپلې کورنۍ لپاره خوراکي توکي برابر کړي.

حمید وویل، «د دې پروژو بشپړتیا به د زرګونو کورنیو لپاره د سرکونو د نشتوالي ستونزه حل کړي او بزګرانو ته به د زراعت اوبه برابرې کړي.»

د دې پروژو هدف دا دی چې د عامو خلکو لپاره ټرانسپورټ اسان کړي، د زراعت لپاره اوبه برابرې کړي، کاري فرصت رامنځته او د فقر او لوږې پر ضد مجادله وکړي.

حمید وویل، «په دغه ولایت کې اکثر کلیوالي سرکونه په ډېر بد حالت کې دي. په ځینو کلیو کې سرکونه نشته او خلک په تګ راتګ او په ځانګړې توګه ژمي کې له ډېرو ستونزو سره مخامخ وي.»

د فقر او لوږې پر ضد مجادله

د سیمې خلکو د داسې پروژو د تطبیق هرکلی وکړ، او د هغو د دوام غوښتنه یې وکړه.

د تالقان یوه اوسېدونکي میرویس حکیمي چې ۳۷ کاله عمر لري، او په یوه پروژه کې د مزدورکار په توګه کار کوي، وویل چې د کار له پیل څخه مخکې هغه په سختۍ سره دومره پیسې ګټلی شوای چې د خپلې څلورکسیزې کورنۍ نفقه ترې برابره کړي.

هغه وویل، «زه یو نجار یم. په روان بد اقتصادي حالت کې، هیڅوک هم نه غواړي چې په لاس جوړ لرګین فرنیچر باندې پیسې ولګوي. څو میاشتې کېږي چې زه بې کاره او له اقتصادي ستونزو سره مخامخ یم.»

هغه وویل، «اوس زه ډېر خوښ یم چې یوه وظیفه لرم او کولی شم چې نفقه وګټم او د خپلې کورنۍ په دسترخوان باندې حلال خواړه کېږدم.»

هغه زیاته کړه، «دا پروژې موږ ته دا وړتیا راکوي چې د خپلو کورنیو د ملاتړ لپاره بدیلې لارې ومومو.»

د تالقانو د نهر چمن کلي یوه لرګي ماتوونکي توخته مراد چې ۵۳ کاله عمر لري، وویل هغه خوښ دی چې په دې پروژه کې کار کوي.

هغه وویل، «څو کاله کیږي چې زه د خپل لاس د تڼاکې له لارې نفقه ګټم. معمولا په ژمي کې کار ښه وي، خو له هغه وروسته زه میاشتې میاشتې بې کاره یم.»

هغه وویل، «زه چې بې کاره وم، نه پوهېدم چې څنګه خپلې اوه کسیزې کورنۍ ته خواړه برابر کړم، خو اوس زه خوښ یم چې خواړه ترلاسه کوم او په خپله سیمه کې د سرکونو په بیارغونه کې مرسته کوم.»

هغه په ملګرو ملتونو باندې غږ وکړ چې په دې ولایت کې په راتلونکي کې هم دې ته ورته پروژې پیل کړي څو د بې روزګاره خلکو ملاتړ پرې وکړي.

د سرکونو د حالت ښه کول

ډېر هغه سرکونه چې د تخار کلي سره نښلوي په تېرو کالونو کې د جګړې په ترڅ کې ویجاړ شوي ول، او جدي بیارغونې ته اړتیا لري.

ځایي اوسېدونکي او مقامات وایي، لنډمهالې پروژې لکه د ډبلیو اېف پي پروژه تر یوه حده پورې دا ستونزې حلوي.

په تالقانو کې د یوې پرمختیایي شورا یوه غړي شمس الدین قادري وویل، اکثر کلیوال بازارونو او روغتیایي کلینیکونو ته د تګ راتګ پر وخت د سرکونو د وضعیت د خرابوالي له امله له جدي ستونزو سره مخامخ کیږي.

هغه زیاته کړه، د داسې پروژو تطبیق کولی شي چې د ټرانسپورټ په برخه کې د عامو خلکو ستونزې هوارې کړي.

قادري وویل، «دا چې اکثر سرکونه چې کلیو ته ځي په بد حالت کې دي یا غټې کندې په کې دي، حتی موټروانان نه غواړي چې پرې لاړ شي. ځینې وختونه اوسېدونکي مجبورېږي چې ناروغان د مرکب په واسطه کلینیکونو ته ورسوي ځکه چې موټرونه نه وي.»

هغه وویل، «په موجودو شرایطو کې د کار په بدل کې د خوراکي توکو پروژې ډېرې مؤثرې دي ځکه چې هغه د سرکونو په بیارغونه کې مرسته کوي او عام خلک په لېوالتیا سره په داسې رغنیز کار کې برخه اخلي.»