طالبان همانند افغانستان در پاکستان هم کدام رحم به اطفال نشان نمی دهند

پیشاور -- داکتران و تحلیلگران امنیتی پاکستانی می گویند هدف قرار دادن اطفال توسط طالبان در حملات خشونتبار نشان دهنده بی رحمی، بزدلی، و ورشکستگی آنان است.

داکتر محمد شوکت، در شفاخانه لیدی ریدینگ (ال آر اچ) پیشاور، گفت: «اقدام شبه نظامیان طالبان در قتل و مجروح کردن بی دلیل اطفال به شدت محکوم است.»

او گفت که در این شفاخانه طی سه سال گذشته 350 طفل که در حملات تروریستی مجروح شده بودند، بستری شدند.

مأموریت سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرد که در سال 2016 تعداد 923 طفل کشته و 2,589 طفل دیگر زخمی شدند.

او به پاکستان فوروارد گفت: «متخصصین امور صحی وقتی اطفال مجروح شده در بمب گذاری ها و حملات انتحاری را تحویل می گیرند، به گریه می افتند.»

شبه نظامیان اطفال معصوم را می کشند و مجروح می کنند

در یک حادثه که اخیرا در تاریخ 5 ثور در ایجنسی مرکزی کرم روی شد، 15 نفر، به شمول چهار طفل و پنج زن، از اثر انفجار یک بس حامل مردم ملکی توسط بمب کنارجاده ای کنترول از دور کشته شدند.

دو ماه قبل از آن هم در تاریخ 3 حوت گروه جماعت الاحرار وابسته به تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) کوشش کردند تا یک حمله انتحاری عظیم را بالای تعمیر محکمه در تنگه تحصیل ولسوالی چارسده در خیبرپختونخوا اجرا کنند.

پولیس قبل از این که آنها وارد مجتمع محکمه شوند، دو تن از بمب گذاران را به قتل رساند و این حمله را خنثی کرد، مگر یکی از بمبگذاران مواد منفجره خود را انفجار داد.

شوکت گفت که در این انجار 8 نفر کشته و 16 نفر دیگر، به شمول ازنا بی بی دو ساله، مجروح شدند که جراحات این طفل در ناحیه شکم و اندام های تحتانی او بود. برادر چهار ساله این طفل نیز جزو مقتولان بود.

شوکت گفت: «او نمی داند که چه اتفاقی برایش حادث شده است.» وی افزود که ازنا دو روز را در واحد مراقبت های مخصوص در شفاخانه لیدی ریدینگ سپری کرد. وی گفت که این طفل بعد از ده روز لبخندزنان شفاخانه را ترک کرد.

شوکت گفت که ماجرای ازنا و برادرش قلب را به درد می آورد و مثالی از بی رحمی طالبان است.

شکورخان، پدر ازنا، که او نیز متحمل جراحات جزئی شده بود، به پاکستان فوروارد گفت که زخم ها و لطمات جسمانی دخترش التیام یافته اند. مگر این حادثه تا همیشه در با او خواهد ماند.

او گفت: «ما می دانیم که او در آینده شبه نظامیان را محکوم خواهد کرد.»

وی افزود: «ما از حکومت تقاضا می کنیم که با شدت زیادتر شبه نظامیان را تعقیب کند و کمک کند تا مردم در صلح دوام دار زندگی کنند. من قاتلان پسرم و کسانی که دخترم را مجروح کردند را نخواهم بخشید.»

التیام جراحات

کمیته بین المللی صلیب سرخ (آی سی آر سی) سرویس فیزیکال تراپی مجانی را در سال 2016 به 12,224 باشنده خیبرپختونخوا، به شمول تعداد زیادی از اطفال، ارائه داد.

نجم عباسی، سخنگوی کمیته بین المللی صلیب سرخ در پاکستان، گفت که این افراد اندام های مصنوعی و خدمات فیزیوتراپی را به حیث قسمتی از بازپروریشان دریافت کردند.

او گفت که 63,503 نفر، به شمول 37,273 طفل، در کمپ بخاخیل مخصوص افراد بیجاشده داخلی در بانو تداوی شدند. همچنان 12,360 نفر دیگر، به شمول 8,804 طفل کمتر از 15 سال، در سال 2016 در معبر مرزی تورخم از سرویس های کمیته بین المللی صلیب سرخ منتفع شدند.

عباسی گفت که این ارقام اکثرا «شامل اطفال است که در حوادث خشونتبار مجروح شده بودند.»

تأثیرات دوام دار خشونت

اجمل حسین، دبیر شعبه خیبر پختونخوا انجمن صحی پاکستانی، ضمن محکوم کردن شبه نظامیان از خاطر کشتار اطفال، گفت که اثرات فیزیکی و احساسی خشونت دوام دار استند.

او به پاکستان فوروارد گفت: «این یک مصیبت عظیم است؛ زیرا اطفال باید در ساحات جنگی در امان باشند. شبه نظامیان طالبان باید به اطفال احترام بگذارند.. اطفال از جنگ یا صلح کدام چیز نمی دانند.»

میان افتخار حسین، یک روانشناسی باشنده پیشاور، خشونت را عامل بسیاری از عارضه های روانی مردم ساکن در مناطق جنگی می داند.

او به پاکستان فوروارد گفت: «اطفال آسیب پذیرترین قربانیان تروریسم استند؛ زیرا آنان دچار معضلات روانی می شوند که در آینده به ناخوشی های مزمن بدل خواهند شد.»

او گفت که اطفال افرادی که در ساحات جنگزده به قتل می رسند، در عرصه تعلیم و تعلم با معضل رو به رو خواهند شد و همچنان دچار سایر مشکلات روانی و احساسی خواهند گردید.

او گفت: «البته ممکن است که اطفال مستقیما از اقدامات خشونتباری که جهت به وحشت انداختن افراد ملکی اجرا می شوند، رنج نبرد، مگر این موضوع بر آنها هم تأثیر خواهد گذاشت.»

حراست از نسل آینده

زهره یوسف، رئیس کمیسیون حقوق بشر پاکستان، گفت که پاکستان و طالبان نمی توانند همزیستی داشته باشند.

او به پاکستان فوروارد گفت: «قتل بالغ بر 120 طفل در حمله بالای مکتب عامه اردو در پیشاور در ماه قوس سال 2014 یادآور تلخ بی رحمی های طالبان بود.»

او گفت: «کدام دین، عنعنات درگیری های مسلحانه، یا شرف انسانی هدف قرار دادن اطفال را مجاز نکرده است.»

یوسف گفت: «قاتلان و بادارانشان که قتل اطفال را تأیید می کنند، کدام احترام برای فرامین دینی یا استانداردهای اعمال نیک قائل نمی باشند.»

او گفت که جنگ علیه طالبان جنگ برای نجات جان اطفال و تضمین آینده ایمن و عاری از بی رحمی وحشیانه برای آنها می باشد.

او به پاکستان فوروارد گفت: «ما باید تلاش هایمان را جهت صلح ادامه دهیم تا از نسل آینده مان حراست کنیم.»

عزیزالرحمان، یک دانشجوی سال آخر مؤسسه مطالعات صلح پوهنتون پیشاور، گفت که جنگ راه حل مشکلات پیش روی پاکستان نیست.

او اظهار داشت: «کوشش ها جهت برقراری صلح باید تداوم داشته باشند و ما باید همه کسانی که [بی ثباتی و ناامنی] به وجود می آورند را از بین ببریم.»

رحمان گفت: «شبه نظامیان نمی توانند با قوای [مسلح پاکستان] با شجاعت مبارزه کنند ... پس به اطفال و زنان حمله می کنند. قتل و معلول کردن اطفال مشخصا علامت بزدلی است.»

طالبان صحت و تحصیل اطفال را هدف قرار دادند

برید جنرال (متقاعد) محمودشاه، وزیر سابق امنیت مناطق قبیله ای فدرال (فتا) باشنده پیشاور، گفت که شبه نظامیان آن قدر ضعیف شده اند که قدرت مبارزه با قوای امنیتی را ندارند و از ترس جانشان مخفی شده اند.

او به پاکستان فوروارد گفت: «اما آنها دنبال فرصت هایی می گردند تا بتوانند به بیگناهان ضربه بزنند.»

شاه گفت که طالبان خصومت خاصی با اطفال دارد.

وی گفت: «شبه نظامیان طالبان نه تنها اطفال را با بمب، اسلحه گرم، و مواد منفجره هدف قرار می دهند، بلکه مدارس را نیز نشانه می روند تا آنها را از تحصیل محروم کنند.»

او اظهار داشت که در سال 2012 طالبان از مایه کوبی فلج اطفال (پولیو) در ساحات تحت کنترولشان ممانعت کردند و موجب شدند که بالغ بر 250 طفل معلول شوند.

شاه گفت: «این علامت خوبی است که حالا عامه مردم از اجندای واقعی شبه نظامیان طالبان مطلعند و دیگر به آنها اعتماد ندارند.»

او گفت که شبه نظامیان خیلی زود با شکست کامل رو به رو خواهند شد؛ زیرا هم قوای نظامی و هم مردم معمولی با آنها مقابله می کنند.