پیشاور -- به گفتهء ناظرین، طالبان افغان و هم تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) برخلاف ادعاهای شان هیچ مشکلی با قتل زنان و اطفال ندارند.
در یک مورد اخیر، جاشوا بویل، یک مرد کانادایی که به مدت پنج سال همراه با فامیل اش در اسارت طالبان افغان بود، گفت شبه نظامیان دخترک نوزاد او را به قتل رسانده و بر خانم اش تجاوز کردند. خانم او کیتلن کلمن، شهروند آمریکا، است.
اردوی پاکستان این فامیل را در ماه میزان از اسارت نجات داد.
یک سابقهء همراه با بی رحمی
خادم حسین، تحلیلگر امنیتی باشنده پیشاور، به پاکستان فوروارد گفت: «اتهام مطروحه توسط زوج کانادایی ... مبنی بر این که طفل نوزادشان به قتل رسیده، خبر تازه ای نمی باشد، زیرا طالبان به قتل زنان و اطفال عادت دارند.»
یک ژورنالیست ساکن وزیرستان جنوبی که خواست نامش گرفته نشود، گفت با این که طالبان افغان این اتهام را نفی کرده اند، اما جنگجویان سابقه طولانی در تجاوز به زنان دارند.
وی به پاکستان فوروارد گفت: «در ساحات قبیله ای افغاننستان و پاکستان جنگجویان طالبان زنان را لت و کوب کرده و اجازه نمی دهند بدون همراهی یکی از اقارب نزدیک مذکرشان از خانه شان خارج شوند.»
وی گفت که جنگجویان همچنان بدون کدام شرم و حیا زنان و اطفال بیگناه را به قتل می رسانند.
این ژورنالیست به نقل از یک گزارش سازمان ملل در ماه سرطان افزود شبه نظامیان طالبان در شش ماه اول سال 2017 در افغانستان 1,662 غیرنظامی را کشته و 3,581 تن را مجروح کردند که این ارقام به شمول بسیار از زنان و اطفال می باشد.
در یک فقره از این حوادث بسیار وحشتناک طالبان و «دولت اسلامی» (داعش) به تاریخ 14 اسد مشترکاً مجموع 60 مرد، زن، و طفل را در ولسوالی دوردست صیاد، ولایت سرپل، به قتل رساندند.
همچنان در یک حملهء دیگر بالای مردم ملکی یک بمب گذار انتحاری به تاریخ 13 میزان در آرامگاه یک صوفی در ولسوالی جهل مگسی، ولایت بلوچستان پاکستان، حداقل 18 نفر به شمول سه طفل را به قتل رساند و ده ها نفر دیگر را به زخمی کرد.
شبه نظامیان «هیچ رحم» نشان نمی دهند
حسین گفت که خاطرهء قتل عام مکتب دولتی اردو در ماه قوس سال 2014 در پیشاور هنوز در اذهان باشندگان این محل تازه است. در آن قتل عام مردان مسلح تحریک طالبان پاکستان با حمله بر این مکتب بالغ بر 140 طفل و معلم را به قتل رساندند.
وی گفت: «آنها رحم به بشریت ندارند و زن و کودک و پیر و جوان را در راه رسیدن به هدف شان می کشند.» وی افزود که دلیل اصلی تقلیل حمایهء از طالبان رفتار آنان با زنان و اطفال است.
دکتر مشتاق احمد، از شفاخانه لیدی ریدینگ در پیشاور، گفت که این اقدامات بی رحمانه نشان دهندهء «عنعنات جنگجویان نسبت به زنان و اطفال می باشد.»
احمد، که در دپارتمنت امرجنسی این شفاخانه وظیفه دارد، به پاکستان فوروارد گفت: «ما طی 10 سال گذشته، حدود 3,000 نفر که در اثر انفجارها و حملات انتحاری زخمی شده بودند را پذیرش کرده ایم که نیمی از آنها زنان و اطفال بودند.»
او گفت ده ها نفر از آن قربانیان معلول شده اند و دیگر نمی توانند زندگی عادی داشته باشند.
وی اظهار داشت: «اکثر حملات بالای مارکیت هایی بوده اند که خانم ها به آنها مراجعه می کردند. زنان و اطفال در داخل خانه های شان نیز مورد تهاجم قرار گرفته اند.»
اقدامات بزدلانه علیه اسلام
خالد رحمان، یک جامعه شناس در دانشگاه پیشاور، گفت هدف قرار دادن بی رحمانهء زنان و اطفال توسط جنگجویان محکوم می باشد.
وی به پاکستان فوروارد گفت: «این عمل علیه اسلام و عنعنات محلی است که بر اساس آنها زنان جایگاه بسیار والا دارند.» وی افزود: «جامعهء پشتون برای زنان احترام بسیار کلان قائل است.»
او گفت که طی حکومت ترس و وحشت شورشیان در سال 2007-2009 بر ولسوالی سوات خیبر پختونخوا جنگجویان زنان را خروج از خانه های شان محروم کرده و مانع از اشتغال نرسان و داکتران زن در شفاخانه ها شده بودند.
اطفال نیز اغلب قربانیان حملات طالبان می باشند.
محمد اسامه 10 ساله در ماه حوت در یاجنسی خیبر از اثر انفجار یک ماین به شدت زخمی شد. او در هر دو پای اش را از دست داد و تا آخر عمر زمین گیر خواهد بود.
محمد شوکت، پدر این پسرک، به پاکستان فوروارد گفت: «او داشت با سایر اطفال کرکت بازی می کرد که پایش را روی یک ماین جاکاری شده توسط جنگجویان گذاشت. ما به سرعت او را به مجتمع طبی حیات آباد پیشاور بردیم، مگر زخم های او بسیار کلان کاری بودند ... او پاهایش را از دست داد.»
شوکت گفت که او بیش از بیست طفل را در ساحه اش می شناسد که پاهای شان را از اثر انفجار ماین های زمینی از دست داده اند.
او گفت: «مردم برای تروریست ها که موجب وحشت اطفال و زنان می شوند، هیچ احترام قائل نیستند. [جنگجویان] توان مبارزهء رو به رو با اردو را ندارند و از همین خاطر مردم ملکی را هدف قرار می دهند -- که این نشان رشادت نمی باشد.»