اعتراضات

گسترش 'جنبش مردمی صلح' در سراسر افغانستان و فشار بر طالبان

نوشتهء صفت‌الله ذاهدی

یک مظاهرهء صلح آمیز که توسط یک گروه از مردان جوان در لشکرگاه ولایت هلمند شروع شده بود، به سرعت در یک حرکت بی سابقه که همه اقشار جامعه را دربر گرفته به سراسر افغانستان گسترش یافته است. [صفت‌الله ذاهدی]

هلمند -- یک مظاهره مسالمت آمیز که بوسیله یک گروه از مردان جوان در لشکرگاه ولایت هلمند شروع شده بود، حالا بسرعت در یک حرکت بی سابقه که همه اقشار جامعه را دربر گرفته به سرتاسر افغانستان گسترش یافته است.

بتاریخ ۴ حمل یک روز بعد از آن که یک موتر مملو از مواد منفجره خارج یک ستدیوم در شهر لشکرگاه منفجر شد و به کشته شدن حد اقل ۱۷ فرد ملکی و زخمی شدن ۵۵ نفر دیگر انجامید، ده ها نفر از باشنده گان ولایت هلمند یک خیمه را در لشکرگاه برپا کردند.

در حالیکه کدام گروه مسؤولیت این انفجار را بر دوش نگرفته مظاهره کننده گان اما از طالبان می خواهند صلح کرده و از کشتار مردم ملکی دست بکشند.

مظاهره کننده گان خودشان را «جنبش مردمی صلح» می نامند. آنها بزرگان قبایل، فعالان جامعه مدنی و اقارب قربانیان کشته شده در خشونت را شامل می شوند و از حمایت شورای عالی صلح افغانستان، شورای علمای افغانستان و رهبران سیاسی این کشور برخوردار می باشند.

تحصن آغاز شده توسط جوانان لشکرگاه بتاریخ ۴ حمل به منظور درخواست از طالبان برای متوقف کردن کشتار مردم ملکی که در این تصویر مورخ ۱۶ حمل مشاهده می شود، همچنان به ساحات دیگر افغانستان گسترش یافته است. به روی این شعار نوشته شده است «از لشکرگاه به موسی قلعه. جنبش مردمی صلح.» [صفت‌الله ذاهدی]

تحصن آغاز شده توسط جوانان لشکرگاه بتاریخ ۴ حمل به منظور درخواست از طالبان برای متوقف کردن کشتار مردم ملکی که در این تصویر مورخ ۱۶ حمل مشاهده می شود، همچنان به ساحات دیگر افغانستان گسترش یافته است. به روی این شعار نوشته شده است «از لشکرگاه به موسی قلعه. جنبش مردمی صلح.» [صفت‌الله ذاهدی]

بتاریخ ۳ حمل مردان افغان بعد از انفجار یک موتور بم در لشکرگاه ولایت هلمند یک مرد زخمی را به شفاخانه منتقل می کنند. این انفجار مظاهره های مردمی برای صلح را سبب شد که از آن زمان از لشکرگاه به ساحات دیگر هلمند و همچنان به ولایت های قندهار، زابل، اروزگان، فراه، بامیان، بلخ و ننگرهار گسترش یافته است. [نورمحمد/ خبرگزاری فرانسه]

بتاریخ ۳ حمل مردان افغان بعد از انفجار یک موتور بم در لشکرگاه ولایت هلمند یک مرد زخمی را به شفاخانه منتقل می کنند. این انفجار مظاهره های مردمی برای صلح را سبب شد که از آن زمان از لشکرگاه به ساحات دیگر هلمند و همچنان به ولایت های قندهار، زابل، اروزگان، فراه، بامیان، بلخ و ننگرهار گسترش یافته است. [نورمحمد/ خبرگزاری فرانسه]

همچنان در یک اقدام نادر در این ولایت محافظه کار زنان نیز بتاریخ ۷ حمل با این تحصن یکجا شدند.

به گفتهء صدای آمریکا یک زن ماه گذشته در هلمند گفت: «از بیوه کردن ما و گریاندن ما در مرگ اطفال مان دست بکشید.»‌

گسترش جنبش صلح

این جنبش مردمی با یک خیمه که در لشکرگاه برپا شده بود، شروع شد. اما حالا که سه هفته از آن می گذرد، به سرعت به ولسوالی های گرشک و ناوه در ولایت هلمند رسیده است.

باشنده گان ولایت های قندهار، زابل، اروزگان، فراه، بامیان، بلخ و ننگرهار نیز خیمه هایی را در حمایت از مردم هلمند و فراخوان صلح طلبی شان برپا کردند.

احمد جان خادم، ۳۲ ساله و از رهبران جنبش صلح هلمند گفت که مظاهره کننده گان تا زمانی به تحصن ادامه داده و به خانه های شان بر نمیگردند تا آنکه طالبان از فراخوان صلح شان استقبال کند.

او به سلام تایمز گفت: «طالبان هنوز از جنگ دست نکشیده اند. آنها تاکنون هیچ گونه تعهدی را برای صلح را از خود نشان نداده اند.»‌

او پرسید: «تا کی ما باید به جنگ ادامه دهیم؟ بیایید صلح کنیم.»‌

بعضی از مظاهره کننده گان بتاریخ ۹ حمل و بعد از آن که تقاضاهای شان برای آتش بس بین نیروهای امنیتی افغانستان و طالبان برآورده نشد، دست به اعتصاب غذایی زدند.

خادم گفت:‌ «ما برای مدت ۵۰ ساعت اعتصاب غذایی کردیم. حکومت به ما قول آتش بس را داد، مگر طالبان آتش بس را اعلان نکردند.»‌

بعد از آنکه چند نفر از معترضین در شفاخانه بستری شدند، علمای دینی محل و همچنان بزرگان قومی بخاطر خاتمه دادن به اعتصاب غذایی مداخله کرده و به مظاهره کننده گان اطمینان دادند که مذاکرات صلح با طالبان برگزار خواهد شد.

باچا خان مولاداد ۲۷ ساله، که در این اعتصاب غذایی اشتراک کرده بود به سلام تایمز گفت: «ما از جنگ خسته شده ایم؛ آنها و هم ما کشته می شویم، اما نمی دانیم که چرا [طالبان] صلح نمی کنند.»‌

او گفت: «خدا و قرآن [به مسلمانان] امر کرده تا صلح کنند، مگر تا اکنون طالبان از حکم خدا و قرآن اطاعت نکرده اند.»‌

مولاداد گفت: «ما بشدت مصمم استیم که تا صلح بازنگشته است، خیمه های مان را برنچینیم.»

طالبان یک راهپیمایی صلح آمیز را رد می کند

مظاهره کننده گان به شمول زنان پلان داشتند مصافت بیش از ۱۰۰ کیلومتر را راهپیمایی کنند تا به مقرهای قدرت طالبان در این ولایت به شمول شهر موسی قلعه که تحت کنترل طالبان است، برسند و کوشش کنند جنگجویان را به توقف جنگ متقاعد کنند.

مگر طالبان در یک پیغام که بتاریخ ۸ حمل با استفاده از واتس اپ به ژورنالیستان ارسال کرده بودند، اشتراک کننده گان حرکت صلح مردم را هشدار دادند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، طالبان گفتند: «اگر اتفاقی بیافتد، مسؤولیت آن بر دوش های شما خواهد بود. چون شما می دانید که ما در حال جنگ استیم.»

رحمت الله همت،‌ ۲۵ ساله که در شفاخانه بُست در هلمند بحیث نرس کار می کند و عضو جنبش مردمی است، به سلام تایمز گفت که بعد از این هشدار طالبان دیگر به مظاهره کننده گان اجازه رفتن به موسی قلعه برای مذاکره را ندادند.

او گفت: «طالبان نگذاشتند مردم در ولسوالی موسی قلعه با آنها مذاکره مستقیم انجام دهند.»‌

همت از طالبان تقاضا کرد خشونت شان را متوقف کنند. او گفت: «دیگر افغان ها را نکشید. اطفال خواهران و مادران مان را نکشید. بگذارید ما زنده گی کنیم.»‌

افزایش حمایت از جنبش

محمد کریم خلیلی، رئیس شورای عالی صلح بتاریخ ۱۴ حمل در اجلاس عمومی شورای عالی صلح در قندهار گفت: «ما از فراخوان باشنده گان هلمند برای صلح و آتشبس تقدیر می کنیم.»

وی گفت: «امروز، فراخوان صلح از [هلمند] آغاز شده و این فراخوان به سراسر کشور توسعه خواهد یافت.»‌ وی افزود که سراسر جهان شاهد و ناظر است.

او گفت که اگر افغان ها همگی به هم برخیزند، صلح ممکن خواهد بود.

اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان نیز در تویتر حمایت اش را از جنبش مردمی صلح ابراز نمود.

او گفت: «من از این کمپاین در هلمند و ولایت های دیگر که طی آن زنان، سالمندان و جوانان جهت درخواست صلح گردهم آمدند و یکپارچه علیه جنگ و خشونت فریاد زدند، استقبال می کنم. و امیدوارم این جنبش ملی مسالمت آمیز توسط گروه های کثیر از مردم تقویت و حمایت شود.»

حیات الله حیات، والی هلمند از مظاهره کننده گان به خاطر کوشش های شان تقدیر کرد.

وی بتاریخ ۱۵ حمل در لشکرگاه گفت: «مظاهره کننده گان هلمند به افغانستان و به جهانیان نشان دادند که آنها قربانیان واقعی تروریزم استند و تشنه ترین و امیدوارترین مردم به صلح می باشند.»‌

وی از طالبان خواست تا «از این حرکت مردمی استقبال کند، جنگیدن را متوقف نماید و فراخوان کشور برای صلح را بپذیرد تا افغان ها از شر این جنگ و مصیبت خلاص شده بتوانند و یک زندگی صلح آمیز داشته باشند.»‌

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

1 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

ما امیدواریم که سازمان ملل به جنگ در افغانستان پایان دهد. در غیر این صورت افغان ها از جنگ خسته شده اند. ما خوب می دانیم که جنگ روان در افغانستان ربطی به افغانستان ندارد و متعلق به خارجیان است. به کشتار افغان ها خاتمه دهید!

پاسخ