اقتصاد

یک موسسه خیریه ۱۴۰۰ خانواده را در تخار به شبکه آبرسانی وصل کرد

گزارش از محمد قاسم

ساکنان محلی به تاریخ ۴ قوس در روستای هزار سوموچ، ولسوالی رستاق، ولایت تخار گرد هم می آیند تا از تکمیل پروژه آب آشامیدنی که توسط کمیته سویدن برای افغانستان (اس سی ای) تمویل شده است، جشن بگیرند. [ریاست احیا و انکشاف دهات تخار]

ساکنان محلی به تاریخ ۴ قوس در روستای هزار سوموچ، ولسوالی رستاق، ولایت تخار گرد هم می آیند تا از تکمیل پروژه آب آشامیدنی که توسط کمیته سویدن برای افغانستان (اس سی ای) تمویل شده است، جشن بگیرند. [ریاست احیا و انکشاف دهات تخار]

تالقان -- کمیته سویدن برای افغانستان (اس سی ای) و ریاست احیا و انکشاف دهات تخار اخیراً پروژه ای را برای تأمین آب آشامیدنی برای ۱۴۰۰ خانواده تکمیل کردند.

به گفته فیض الله هویدا، رئیس دفتر اس سی ای برای زون شمال شرق مستقر در ولایت کندز، این پروژه شامل اعمار شبکه آبرسانی جدید در قریه هزار سوموچ ولسوالی رستاق است که در اوایل ماه حمل آغاز شد و در ۹ ماه تکمیل شد.

هویدا گفت که ساکنان سه روستا در ولسوالی رستاق -- هزار سوموچ بالا، هزار سوموچ پایان و توت -- تامین آب آشامیدنی را به عنوان اولویت اصلی معرفی کردند.

وی گفت، «این پروژه شامل احداث دو مخزن آب با حجم ۶۰ و ۲۰۰ مترمکعب آب، احداث ۸۰ شیردهن در نقاط مختلف روستاها و استقرار پایپ های آب به طول ۳۵ کیلومتر بود.»

وی گفت، «این شبکه برای پمپ کردن آب و پرکردن مخازن با انرژی خورشیدی کار می کند و آب با استفاده از پایپ ها به روستاهای مشخص توزیع می شود.»

او افزود، «این پروژه ۹.۷ میلیون افغانی (۱۰۹۶۰۵ دالر) هزینه داشته و آب آشامیدنی را برای حدود ۱۴۰۰ خانواده در سه روستا تامین می کند.»

سمیع الله صمیمی، سخنگوی ریاست احیا و انکشاف دهات تخار، گفت که پیش از این، ساکنان قریه های ولسوالی رستاق مجبور به نوشیدن آب آلوده از رودخانه و نهر بودند که باعث بیماری و حتی مرگ و میر ناشی از بیماری های ناشی از آب می شد.

وی گفت، «متأسفانه ساکنان این مناطق با کمبود شدید آب خوردن مواجه بودند. اکنون که آنها به شبکه آبرسانی وصل شده اند، می توانند به صورت رایگان از نزدیکترین شیردهن یا نل نزدیک خانه خود آب تمیز بیاورند.»

وی افزود، «این پروژه با هدف تامین آب آشامیدنی پاک برای ساکنان محلی آسیب دیده از خشکسالی و کمبود آب انجام شد.»

کمبود آب و بیماری

قبل از آغاز فعالیت شبکه آبرسانی، باشندگان قریه های ولسوالی رستاق مجبور بودند از رودخانه ها و نهرها تا فاصله ۴ کیلومتر دور آب بیاورند.

آنها از کمکهای موسسات امدادی قدردانی کردند.

سید نظام الدین عبیدی، ۴۲ ساله، باشنده ولسوالی رستاق، گفت که قبل از راه اندازی این شبکه، یک یا دو تن از اعضای خانواده اش باید هر روز وظیفه آب آوردن برای خانواده را بر عهده می گرفتند.

وی گفت، «از شبکه آبرسانی روستایمان خوشحالم. ما سال‌ها از کمبود آب رنج می‌بردیم و آب آلوده و گل آلود می‌نوشیدیم.»

او گفت، «چند سال آب آشامیدنی کافی نداشتیم. زمانی بود که مجبور بودیم از آب باران استفاده کنیم، زیرا آب پاکی برای استعامل پیدا نمی‌کردیم.»

نصرالله، ۵۶ ساله، باشنده ولسوالی رستاق، گفت که از دسترسی به آب آشامیدنی پاک احساس آرامش می کند.

وی گفت، «قبل از افتتاح شبکه آبرسانی به دلیل اینکه چاره دیگری نداشتیم آب کثیف و ناسالم مصرف می کردیم.»

وی افزود، «چند سالی است که آب آلوده باعث شیوع بیماری در روستای ما شده است، هرگاه یکی از اعضای خانواده به ویژه کودک را نزد داکتر می بردیم علت مریضی را آب آلوده می گفتند.»

او گفت، «بچه های ما از نهر آب می آوردند که حیوانات هم می آمدند و از همان آب می نوشیدند. چون به آب پاک دسترسی نداشتیم، مجبور شدیم آن را بنوشیم تا زنده بمانیم.»

یافتن راه حل دائمی

محمد عمر توحیدی، رئیس مدیریت انکشافی ریاست اقتصاد ولایت تخار گفت که باشندگان مرکز و ولسوالی های تخار به آب آشامیدنی نیاز مبرم دارند و این ریاست برای اولویت بندی پروژه ها تلاش می کند.

او گفت، «تخار ۱۶ ولسوالی دارد و ساکنان بسیاری از ولسوالی ها به آب آشامیدنی دسترسی ندارند. ما بسیاری از پروژه های تامین آب را برای سال آینده خورشیدی در اولویت قرار داده ایم که با حمایت سازمان های خیریه اجرا می شود.»

وی گفت، «برای رسیدگی به مشکلات ساکنان، اخیراً در جلساتی که با سازمان‌های داخلی و بین‌المللی داشتیم، حفر چاه‌های عمیق و کم عمق و احداث شبکه‌های آبرسانی را مطرح و پیشنهاد کرده‌ایم.»

توحیدی گفت، «سطح آب زیرزمینی در سراسر کشور به دلیل خشکسالی کاهش یافته است و مردم محلی توانایی حفر چاه های عمیق را ندارند، بنابراین امیدواریم سازمان های امدادی کار خود را در این بخش متمرکز کنند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

این کار حیاتی است. تامین آب سالم برای مردم بسیار مهم است. میلیون ها نفر در افغانستان هنوز هم به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند. باید برای آبرسانی به مردم یک مارشال پلان ساخته شود اما تا وقتیکه چنین یک برنامه کلان ساخته می شود، این برنامه های کوچک باید ادامه پیدا کند. در این زمینه من دو پیشنهاد دارم: 1. این نل های آب برای جلوگیری از فرسایش نباید روی زمین بلکه نیم متر زیر آن تېر شوند. 2. مردم محلی باید از آنها محافظت کنند و مسئولیت را بر عهده بگیرند. به علاوه درهر روستا باید کمیته ای ایجاد شود. آن کمیته باید ماهی یک بار بل آب نل را از هر خانواده دریافت کند. برخی از مردم ممکن است استدلال کنند که غریب هستند و توانایی پرداخت آن را ندارند. در اینجا دو چیز وجود دارد: اگر پول نقد یا پول نقد کمی دارند، می توانند حداقل ۵۰ افغانی بپردازند. اگر کمبود پول وجود داشته باشد، کسی می تواند گندم، جواری یا مواد دیگر بدهد، اما دریافت رایگان آب، برق، گاز یا خدمات دیگر مانند آموزش گدایی به گیرنده است. امیدوارم کسی از حرف های من ناراحت نشود. توجه: پول/چیزهای جمع آوری شده می تواند برای ترمیم و توسعه سیستم آب مصرف شود.

پاسخ

آب یکی از ضرورت های زندگی است. در روستاهای ما آب نسبت به آبی که در شهرها است پاک تر است اما بیشتر چاه ها سرپوشیده نیستند. به همین دلیل است که آب چاه ها آلوده می شود. نیاز به یک سیستم سازمان یافته و همکاری در این زمینه وجود دارد. این تلاش ریاست احیا و انکشاف دهات ولایت تخار و کمیته سویدن برای افغانستان قابل ستایش است. این همکاری کمیته سویدن نو نیست، اما کمک زیادی به افغان ها کرده است.

پاسخ

مردم افغانستان به آب آشامیدنی شفاف بیسار کم دسترسی دارند . نبود کانالهای مشکلات فراوان برای تمامی ولایت های افغانستان است . نبود مخزن های آب درولسوالی های ودرولایت های یک چالش عمده است. مردم ولسوالیهای به آب آشامیدنی پاک دسترسی کافی ندارد . اصلا در افغانستان برای فاضلابها یک کانال وجود ندارد که مردم آب گسف خود را از داخل منزلشان توسط کانال بیرون کند همین است که آب آشامیدنی پاک وجود ندارد . مردم به آب خوردن تا پاک به مریض کونا کون مبتلا هستند . از موسیس کمیته سویدن تقاضا می‌کنم که بروژه های آب راسانی را در ولایت های افغانستان روی کار بگیرید از هرآنچیز حق اولویت را برای بروکرام آب آشامیدنی بدهید ودرضمن سر یک کانال کار کنند که فاضلاب های شهری کابل را تو سط یک کانال آز شهر بیرون کند . تا آب آشامیدنی پاک برای مردم شهر کابل میسر شود تشکر از پروگرام های کمیته سویدن

پاسخ