همزمان با تحقیق مسئولین در رابطه با حمله بر شفاخانه مردم افغانستان جواب های اندکی را دریافت کرده اند

کابل -- قریب به 10 روز از حمله شبه نظامیان بالای کلان ترین شفاخانه نظامی افغانستان سپری شده است. اما بسیاری از افغان ها هنوز از میزان وحشیگری و بربریت این حمله متحیر هستند و مسئولین همچنان کوشش دارند تا واقعیت آن چه حادث شده است را کشف کنند.

شاهدان عینی و فامیل های قربانیان نسبت به جنایاتی که در تاریخ 18 حوت در شفاخانه سردار داود خان به وقوع پیوستند، با خشم و غضب واکنش عکس العمل نشان دادند.

دکتر حوریه عظیمی، که در جریان حمله در این شفاخانه حضور داشت، به سلام تایمز گفت: «آنها همه کس را، اعم از داکتران و مریضان، به قتل می رساندند. آنها چگونه می توانند خود را مسلمان بنامند.»

زیدالله، یک باشنده کابل که پسر کاکایش که یک داکتر بود در این شفاخانه به قتل رسید، گفت که قاتلان «یک بار دیگر بی حرمتی کامل خود برای جان ملکیان افغان را به نمایش گذاشتند.»

او به سلام تایمز گفت که استفاده آنها از مواد منفجره قوی و اسلحه گرم داخل یک شفاخانه «ممکن است به حیث جنایات جنگی محسوب شود.»

در این حمله وحشیانه قاتلان مریضان بستری روی تخت را چاقو زدند، به داخل راهروهای شلوغ نارنجک پرتاب کردند، و مردم را از فاصله نزدیک هدف مرمی قرار دادند. سه جنرال بستری در شفاخانه هم کشته شدند.

حقایق مورد اختلاف

آنچه دقیقا در جریان این حمله رخ داد، هنوز نامشخص است.

بعد از این که یک بمب گذار انتحاری پای پیاده خود را در دروازه عقب شفاخانه منفجر کرد، تعدادی از مردان مسلح ملبس به لباس داکتران بالای این مجتمع حمله کردند و داخل این شفاخانه 400 بستری هرج و مرج به پا کردند.

قوای مخصوص افغانستان یک عملیات تصفیوی را شروع کردند که حدود شش ساعت ادامه داشت. آنها بالای بام این شفاخانه فرود آمدند و نهایتا مهاجمان را به ضرب گلوله به هلاکت رساندند.

مابقی حقایق محل اختلاف می باشند.

در حالی که وزارت دفاع تعداد مقتولان را حدود 50 نفر اعلام می کند، منابع امنیتی و نجایت یافتگان می گویند که این رقم بالغ بر 100 نفر بود.

علاوه بر این، چندین نفر از نجات یافتگان از یک «قتل عام همزمان» صحبت می کنند و فاش می کنند که مهاجمانی از قبل داخل این مجتمع موضع گرفته بودند -- و بعضی از آنها از کارکنان آشنا بودند -- بلافاصله بعد از انفجار یک قتل عام را به راه انداختند. بنا بر گفته یکی از مسئولین شفاخانه که هدایت قوای مخصوص افغان را جهت نجات جان قربانیان بر عهده داشت، آنها ظاهرا شامل دو انترن در سنین 20 سالگی بودند که ماه ها در این محل مصروف به کار بودند.

اما وزارت دفاع افغانستان چهارشنبه (25 حوت) ادعاهای مبنی بر مشارکت داخلی در این حمله فاجعه آمیز را رد کرد.

تحقیقات رسمی

این حادثه رهبری امنیتی افغانستان را در مرکز توجه قانونگذاران و کاربران میدیای اجتماعی قرار داد.

رسانه های محلی سه شنبه اعلام کردند که نواب منگل، یک نماینده پارلمان، گفت: «اگر من وزیر دفاع یا رئیس استخبارات و یا وزیر داخله می بودم، استعفای خود را تقدیم می کردم.»

یک افغان در فیسبوک این پرسش را مطرح کرد: «مردم افغان تا کی باید این نوع غفلت ها و رفتارهای غیرمسلکی را تحمل کنند؟.» این بازتاب سیلی از نظرات مشابه بود.

وزارت دفاع اعلام کرد که یک کمیسیون دولتی جهت این تحقیقات تشکیل شده است.

صدیق صدیقی، سخنگوی وزارت داخله، به سلام تایمز گفت که قوای دفاعی و امنیت ملی افغانستان (اِی اِن دی اس اف) «کاملا متعهد به حفظ امنیت کشور می باشند.» وی افزود: «ما جهت تشدید امنیت با موسپیدان قبیله ای همکاری می کنیم.»

یکی دیگر از موارد سردرگمی ریشه در اختلاف نظر در مورد کدام گروپ حمله را اجرا کرد، می باشد.

چند ساعت بعد از این که طالبان مسئولیت اجرای این حمله را رد کرد، «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) ادعا کرد که در این حمله دست داشته است.

اما نجات یافتگانی که خبرگزاری فرانسه با آنها گفت و گو کرده، اعلام کردند که مهاجمان به زبان پشتو شعار می دادند: «زنده باد طالبان» و به همه سالن های شفاخانه به جز دو سالن در منزل اول شفاخانه که مریضان طالبان بستری بودند، حمله بردند.

[عزازالله از کابل در تهیه این راپور مشارکت نموده است.]