امنیت

طالبان در ولایت غور به منظور سرپوش نهادن بر جنایات شان تلویزیون های باشنده گان را آتش زدند

نوشته عمر

اعضای طالبان بتاریخ ۲۹ عقرب ۱۳۹۷ در ولایت غور، تلویزیون ها را آتش زدند. به گفته مقامات افغان، طالبان با آتش زدن تلوزیون ها کوشش دارند تا دسترسی عامه به اخبار را محدود کرده و جنایت های شوم شان را پنهان کنند. [سلام تایمز]

هرات -- طالبان در ساحات دوردست ولسوالی دولتیار ولایت غور، به نوع جدیدی از خشونت دست زده است -- که همان سوختاندن تلویزیون های باشنده گان محلی می باشد.

باشنده گان می گویند که این خرابکاری به این معنی است که آنها از جنایات طالبانمطلع نشوند. سوختاندن تلویزیون ها در ملاءعام هدف دوگانه ای دارد که یکی برای تهدید کردن باشنده گان محلی و دیگری محروم کردن آنها از دسترسی به اخبار است.

سیف الدین، یک باشنده ولسوالی دولتیار ولایت غور، به سلام تایمز گفت: «باشنده گان ولسوالی دولتیار حق دارند تا از زندگی شان لذت ببرند. طالبان که در برخی ساحات دولتیار فعالیت دارند، تلویزیون های مردم را بزور از خانه های شان بیرون آورده و جمع آوری کردند و به آتش کشیدند.»

او گفت: «طالبان نمی خواهند که مردم زندگی خوب را داشته باشند.» وی افزود که باشنده گان این ولسوالی از دولت تقاضا کرده اند که جلو این معضل را بگیرد.

بتاریخ ۲۰ سنبله، خبرنگاران افغان در اتاق خبر طلوع نیوز در کابل مصروف کار می باشند. جنگجویان طالبان در ولایت غور تلویزیون ها را از بین برده اند تا افراد محلی از جرایم طالبان آگاه نشوند. [وکیل کوهسار/خبرگزاری فرانسه]

بتاریخ ۲۰ سنبله، خبرنگاران افغان در اتاق خبر طلوع نیوز در کابل مصروف کار می باشند. جنگجویان طالبان در ولایت غور تلویزیون ها را از بین برده اند تا افراد محلی از جرایم طالبان آگاه نشوند. [وکیل کوهسار/خبرگزاری فرانسه]

در این تصویر اجساد غیرنظامیان افغان که موتر شان توسط شورشیان طالبان متوقف شده و به قتل رسیده اند، بتاریخ ۳ اسد ۱۳۹۳ در ولایت غور دیده می شود. [خبرگزاری فرانسه]

در این تصویر اجساد غیرنظامیان افغان که موتر شان توسط شورشیان طالبان متوقف شده و به قتل رسیده اند، بتاریخ ۳ اسد ۱۳۹۳ در ولایت غور دیده می شود. [خبرگزاری فرانسه]

سیف الدین گفت که آن باشنده گان «سخت تلاش کردند و تلویزیون خریداری کردند تا قادر باشند از پلان های دولت آگاهی خوب داشته باشند.»

غلام حضرت، یک باشنده ولایت غور، به سلام تایمز گفت: «باشنده گان مواشی شان را به فروش رساندند و تلویزیون و ماهواره خریدند تا [در تلوزیون] رییس جمهور و وکیل پارلمان شان را ببینند.»

حضرت گفت: «خواست ما از دولت این است که یک عملیات را به راه بیندازد تا طالبان به دور زده شوند.» وی افزود: «ما همیشه در کنار نیروهای امنیتی خود بوده ایم و در آینده نیز همین کار را خواهیم کرد.»

عبدالغفور، یک باشنده دیگر ولایت غور، گفت: «طالبان بدون اجازه به خانه های مردم میایند و خانه ها را تلاشی می کنند. مردم خوش دارند که همه روزه خبرها را بییند و از وضعیت باخبر شوند اما طالبان مانع می شوند.»

غفور به سلام تایمز گفت: «طالبان برای ما می گویند که باید ریش بمانیم و حق نداریم ریش های مان را بتراشیم.»

وی گفت: «باشنده گان، قوانین و مقررات طالبان را خوش ندارند؛ چرا که ما را به تاریکی می برند. ما از حکومت می خواهیم که مارا نجات دهد.»

پنهان کردن جنایت های شان از دید مردم

جنگجویان طالبان تلاش می کنند جریان دوامدار جنایات شان را پنهان کنند و به همین دلیل مردم افغانستان را از رسانه ها دور نگاه داشته و دسترسی آنها به اطلاعات را محدود می کنند.

حمیدالله متحد، یک عضو شورای ولایتی ولایت غور، به سلام تایمز گفت: «ما بارها نگرانی خود را با ادارات امنیتی شریک ساختیم که حضور جنگجویان طالبان در ولسوالی دولتیار برای مردم بسیار خطرناک است.»

او گفت: «طالبان تمام انواع جنایت و اقدامات تروریستی را در ولایت غورخلق کرده اند.» وی افزود که بخاطری است که «طالبان تلویزیون ها را جمع آوری کردند و در حضور مردم حریق کردند.»

او گفت: «به دلیل ظلم و ستم طالبان مردم از دسترسی به خبرها و حوادث روزانه محروم شده اند.» وی اشاره کرد: «طالبان می خواهند آنها را از جنایت های طالبان بی خبر و بی اطلاع نگهدارند.»

عبدالصمد احمدی، یک فعال مدنی در ولایت غور، گفت که طالبان می خواهند که مردم ولایت غور را از برنامه های حکومت دور نگه بدارند تا به این ترتیب آنها بی خبر بمانند.

او به سلام تایمز گفت: «جنگجویان همه روزه در سراسر افغانستان دست به کشتار مردم بیگناه و جنایت های نا بخشودنی می زنند.»‌

او تاکید کرد: «مردم از قوانین سخت و وحشی گری های طالبان به تنگ آمده اند، اما مجبور استند که صبر کنند چون اگر صدا بلند کنند، آنها ممکن است که توسط طالبان کشته می شوند.»‌

محمد گل پویا، یک فعال مدنی در ولایت غور، گفت: «این عمل طالبان بیان کننده این است که مخالف آزادی بیان استند و نمی خواهند که مردم از برنامه های خرابکارانه آنان،‌ انتحار و انفجار آنان که در نقاط مختلف افغانستان انجام می دهند با خبر شوند.»

پویا اظهار داشت: «طالبان در کنار این که از افراد محلی عشر و ذکات جمع آوری می کنند، حق آزادی و آزادی بیان را گرفته اند.»‌

فضل الحق احسان، رییس شورای ولایتی غور، به سلام تایمز گفت: «مردم نمی خواهند حتی یک روز چهره خشن طالبان را ببینند. طالبان جز تباهی و کشتار ثمره دیگری ندارند.»

او گفت که باشنده های محلی از وحشت آفرینی این گروه جنگجو به تنگ آمده اند و آرزوی نابودی شان را دارند.

پویا، یک فعال مدنی در غور گفت: «مردم از طالبان نفرت دارند و نمی خواهند بیشتر از این مورد آزار و اذیت این گروه قرار بگیرند.»

او گفت: «نفرت مردم از طالبان باعث سرخوردگی و ناامیدی این گروه ستیزه جویان شده است.» او اشاره کرد که «به همین علت، این جنگجویان شروع به آزار و اذیت مردم کرده اند و تلاش دارند تا مردم را به پیروی از قوانین غیر انسانی شان مجبور سازند.»

سرکوب حکومت

جنگجویان طالبان توانایی رویارویی با نیروهای امنیتی افغان را ندارند و رسیدن نظامیان به مناطق ناامن، طالبان مجبور به فرار به ولسوالی های دوردست و قریه های ولایت غور می شوند.

جنرال شاه آغا شتاب، قوماندان امنیه ولایت غور، به سلام تایمز گفت: «دشمنان مردم افغانستان در مناطق دوردست ولسوالی دولتیار یک تعداد تلویزیون ها را به آتش کشیدند. آنان [طالبان] باید بفهمند که افغان ها در برابر دشمنان خود ایستاده استند.»

شتاب گفت: «نظر طالبان این است که باید مردم از رسانه ها و اخبار دور باشند و جنایت هایی که آنها [طالبان] برای مردم افغانستان می کنند مردم خبر نشوند.»

او تاکید کرد: «جنگجویان طالبان کور خواندند و نیروهای امنیتی مستحکم در برابر آنان ایستادگی می کنند و آنها را به زودترین فرصت نابود می کنند.»

او به مردم ولایت غور اطمینان داده و گفت: «من به هم وطنان وعده می سپارم که ما در برابر دشمن آماده استیم و شما در هر شرایطی خاطر جمع باشید.»

عبدالحی خطیبی، سخنگوی والی غور، به سلام تایمز گفت: «ما شکایت های را بخاطر سوختاندن تلویزیون ها از سوی طالبان در ولسوالی دولتیار دریافت کرده ایم. نیروهای امنیتی ما به جنگجویان طالبان اجازه نخواهند داد که باشنده گان محلی را آزار دهند یا هم زندگی عادی آنان را مختل سازند.»

خطیبی گفت: «طالبان دیگر توان جنگ با نیروهای امنیتی را ندارند و مردم ملکی نیز از این گروه جنایت کار حمایت نمی کنند. به همین خاطر این جنگجویان تلاش می کنند که با آزار دادن مردم پلان های شوم شان را پیش ببرند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

0 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500