هرات -- مقامات محلی می گویند، طالبان محاصره خود را بالای مرکز ولسوالی جوند شدیدتر ساخته اند، از ورود غذا و ادویه جات جلوگیری کرده و به یک کاروان کمک رسانی آتش زدند.
این اقدامات طالبان، به طور ویژه اقدامات نمایان مانند آخرین انسداد آنها که با ماه مبارک رمضان مصادف می شود، باشندگان محلی را تا مرز گرسنگی رسانیده است، با اینکه بعضی ها گزارش داده اند که جز خوردن علف چاره دیگری نداشتند.
در یک ویدیویی که در رسانه های اجتماعی مشهور شد، جنگجویان طالب دیده می شوند که کاروان مواد غذایی را که قرار بود از قلعه نو مرکز ولایت بادغیس به ولسوالی جوند برود، ضبط کرده و به آن آتش می زنند.
شمس الدین شمس والی بادغیس گفت، این ویدیو در ماه جدی سال گذشته در قریه چهارگاو ثبت شده بود.
یک تصویر ویدیویی نشان می دهد که طالبان یک کاروان غذایی را می سوزانند که برای باشندگان ولسوالی جوند ولایت بادغیس ارسال می شد.
باشندگان ولسوالی جوند طالبان را متهم کردند که تلاش می کنند روستائیان را از دست گرسنگی برای تسلیم شدن به جنگجویان مجبور سازند.
تحت محاصره
رمضان یک باشنده محلی گفت، طالبان تمام سرک های منتهی به ولسوالی جوند را بسته اند و به کسی اجازه ورود یا خروج از مرکز این ولسوالی را نمی دهند.
وی گفت، «وقتی مردم محلی تلاش کنند تا مواد غذایی خود را از قلعه نو به ولسوالی جوند توسط الاغ ها انتقال دهند، طالبان همه چیز را از آنها می گیرند و آن را می سوزانند.»
رمضان گفت، در یک حادثه ایکه به ویژه تحقیرآمیز بود، طالبان یک فروشنده را مجبور ساختند که بر خر خود سرچپه سوار شود در حالیکه آنها وی را در اطراف این ولسوالی گشت می زدند.
خداداد یکی دیگر از باشندگان محلی گفت، «طالبان مردم قریه جات را به زندگی کردن نمی گذارند و آنها را مجبور می سازند تا از محاصره آنها اطاعت کنند.»
وی گفت، «باشندگان مرکز ولسوالی جوند نمی توانند به قلعه نو یا مناطق دیگر بروند. زندگی ما به طور کامل به کمک رسانی هوایی توسط حکومت وابسته است.»
خداداد با افزودن اینکه «بعضی از مریضان به دلیل ظلم طالبان جان خود را از دست داده اند» گفت، طالبان حتی به بیماران اجازه نمی دهند که برای تداوی به شهر قلعه نو بروند.
عبدالله فضلی معاون والی بادغیس گفت، طالبان ولسوالی جوند را به خاطری محاصره کرده اند که باشندگان محلی از حکومت و نیروهای دفاعی و امنیتی ملی افغان حمایت می کنند.
وی گفت، آنها تلاش می کنند تا باشندگان محلی را مجبور سازند که بجای نیروهای دولتی از طالبان حمایت کنند، اما «حمایت مردم از حکومت، تمام تلاش های طالبان برای تصرف کردن مرکز ولسوالی را خنثی کرده است».
کمک حیاتی حکومت
شمس گفت، تمام سرک های منتهی به ولسوالی جوند برای سه سال گذشته توسط طالبان بسته بوده اند و این گروه در بسیاری از سرک ها ماین های زمینی را جابجا کرده است.
برای دوره زدن از محاصره طالبان، چرخبال های اردوی ملی افغان تدارکات لازمی را به باشندگان منطقه منتقل می کنند که آخرین آنها از قلعه نو به مرکز ولسوالی جوند به تاریخ ۲۵ حمل شامل ۹۲ تن مواد غذایی و ۲ تن ادویه بوده است.
شمس با افزودن اینکه نیروهای افغان برای شکستن محاصره طالبان و بازکردن تمام سرک های عمومی تلاش می کنند گفت، «ما به کمک کردن با باشندگان ولسوالی جوند از طریق هوا ادامه خواهیم داد».
عبدالبصیر عثمانی یک عضو ولسی جرگه از ولایت بادغیس گفت، «طالبان به دنبال گرسنگی روستائیان محلی هستند زیرا باشندگان ولسوالی جوند در طول سال های گذشته از نیروهای امنیتی ملی حمایت کرده و همچنان در انتخابات اشتراک کرده اند».
وی با خاطرنشان کردن اینکه کمک حکومت جان بسیاری از خانواده ها را نجات داده است گفت، اگرچه طالبان مردم محلی را تحت فشار قرار می دهند تا از حکومت فاصله بگیرند، اما باشندگان تسلیم نمی شوند و دیدگاه های خود را تغیر نخواهند داد.
زنان و کودکان گرسنه
مولوی عبدالهادی حکیمی یک عالم دینی در ولسوالی جوند گفت، زنان و کودکان شب ها را به دلیل محاصره طالبان، در حالت گرسنگی می گذرانند.
وی با اینکه اقدامات آنها را «خلاف اصول اسلامی و ارزش های انسانی» توصیف کرد گفت، طالبان ولسوالی جوند را محاصره کرده اند تا روستائیان را از نظر روحی و جسمی شکنجه کنند.
شاه محمود یک باشنده این ولسوالی گفت، طالبان به باشندگان اجازه نداده اند که برای کار کردن از منطقه خارج شوند، که این امر بعضی مردم را بدون هیچ طریق برای تغذیه خانواده هایشان رها کرده است.
وی گفت، «ما چند روز پیش آرد گندم، برنج و حتی نان را خلاص کردیم.»
وی افزود، «ما در مورد اینکه برای روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان چیزی نداشتیم بسیار نگران بودیم. بنابر این کمک های غذایی حکومت بسیار ضروری و سر وقت بوده است.»
محمود گفت، «با کمک های اخیر حکومت ما در ماه های آینده تدارکات غذایی کافی خواهیم داشت.»
شیراحمد یک باشنده ولسوالی جوند گفت، «ما از نیروهای امنیتی خود سپاسگزاریم که خانواده های ما را از گرسنگی نجات دادند.»
وی گفت، «اگر حمایت حکومت نباشد طالبان ما را خواهند کشت. طالبان به طور مکرر تلاش کرده اند که بالای خانه های مردم ملکی در مرکز ولسوالی جوند حمله کنند؛ با این حال، آنها از دست نیروهای امنیتی ملی ما و باشندگان شکست خوردند.»
شیراحمد گفت، «مهم نیست که طالبان چقدر فشار بالای ما وارد می کنند، ما به ایستادن در کنار نیروهای امنیتی ملی خود ادامه خواهیم داد.»
در جنگ بیست ساله مردم غریب و فقیر افغانستان در به در شدند. یا حکومت طالبان را شکست دهند و همه ساحات را از طالبان بگیرد و امنیت سراسری را در کشور تامین نماید و یا بگذارد که طالبان بیاید. زیرا مردم از جنگ خیلی خسته شده اند. اگر این جنگ برای یک دهه ای دیگر ادامه یابد مردم این کشور شاید از گرسنگی بمیرند. روزانه از اثر جنگ و بیکاری فقر بیشتر می شود. زمانیکه فقر بیشتر شد باز می بینی که سرقت و دزدی افزایش می یابد. شما شاهد هستید که به خاطر یک مبایل دزدان جان های مردم بی گناه را گرفتند. اگر فقر نباشد و مردم گرسنه نباشند و سیر باشند هیچ گاه آنها کسی را به خاطر چند پول ناچیز به قتل نمی رسانند. پس وقتیکه وضعیت این گونه است ممکن تعداد زیاد از خانواده های مستمند افغانستان را رها کنند و به کشور های همسایه پناهنده شوند. زیرا اینجا زنده مردم در خطر است. از یک طرف طالب وحکومت می کوشند و از طرف دیگر دزد.
پاسخ1 دیدگاه