امنیت

مرگ‌ های اخیر کودکان بر اثر ماین ‌های زمینی نگرانی ها در مورد خطرات دوامدار را برانگیخته است

گزارش از عمران

با کشته شدن شش کودک بر اثر مهمات منفجر نشده و ماین های زمینی در هفته های اخیر، نگرانی ها در مورد خطرات دوامدار این بقایای جنگ، در سراسر افغانستان افزایش یافته اند. [عمر/سلام تایمز]

هرات -- با کشته شدن شش کودک بر اثر مهمات منفجر نشده و ماین های زمینی طی هفته های اخیر، نگرانی ها در سراسر افغانستان راجع به خطرات دوامدار این بقایای جنگ افزایش یافته است.

چهار کودک (سه برادر و یک دختر کاکایشان) به تاریخ ۲حوت بر اثر انفجار یک ماین زمینی در منطقه رهایشی شهر هرات کشته و یک کودک دیگر زخمی شد.

این کودکان از ۳ الی ۱۲سال عمر داشتند.

آنها برای جمع آوری کثافات بیرون رفته بودند و تصادفاً یک ماین را با خودشان به خانه آوردند. این ماین زمانی در داخل خانه آنها منفجر شد که یکی از این کودکان سطح آن را پاک می کرد.

محمد آصف ۸ ساله به تاریخ ۴ حوت دو روز پس از آنکه یکی از پاهای خود در انفجار ماین در خانه اش از دست داد، در شفاخانه حوزوی هرات تداوی می شود. [عمر/سلام تایمز]

محمد آصف ۸ ساله به تاریخ ۴ حوت دو روز پس از آنکه یکی از پاهای خود در انفجار ماین در خانه اش از دست داد، در شفاخانه حوزوی هرات تداوی می شود. [عمر/سلام تایمز]

فقط چند روز بعد، به تاریخ ۸ حوت بر اثر انفجار یک گلوله هاوان در ولسوالی خان آباد ولایت کندز، دو کودک کشته و دو تن دیگر زخمی شدند.

این انفجار زمانی رخ داد که کودکان با این وسیله انفجاری بازی می کردند.

نایب قادری پدر سه پسر کشته شده در شهر هرات، گفت که اگر حکومت مناطق رهایشی را از مواد منفجره و ماین های زمینی پاکسازی کرده بود، پسرانش هنوز زنده می بودند.

وی گفت، «من یک کارگر هستم و فرزندانم را با محبت و سختی بزرگ کردم. من روزانه برای ۵۰ افغانی (۰.۵۵ دالر) کار می کردم و می توانستم برای فرزندانم امرار معاش کسب کنم. اکنون، به دلیل ناکامی حکومت سه پسرم را در یک لحظه از دست داده ام.»

وی گفت، «زمانی که آنها اجساد پسرانم را به شفاخانه بردند، من ۲۰ افغانی [۰.۲۲ دالر] نداشتم تا یک تکسی را گرفته و آنها را به خانه بیاورم. مردم شفاخانه پول را جمع آوری کردند تا که من توانستم اجساد آنها را به خانه بیاورم.»

مریم عمه این چهار کودک کشته شده در هرات تأکید کرد که حکومت باید مواد منفجره باقی مانده از جنگ را پاکسازی می کرد.

وی گفت، «مقامات حتی پس از این حادثه هیچ کمکی نکردند. ما مجبور شدیم که اجساد کودکان را در یک ریکشا به شفاخانه ببریم. وقتی ما به شفاخانه رسیدیم، فقط یک نفر زنده بود.»

نازنین مادر این سه پسر کشته شده گفت، «فرزندانم برای جمع آوری کثافات بیرون رفته و ماین را با خودشان آورده بودند. ما نمی دانستیم که این یک وسیله انفجاری است و ممکن منفجر شود.»

وی افزود، «فرزندانم ظروف پلاستیکی را جمع‌ آوری کرده و برای امرار معاش آنها را می‌ فروختند، تا با فقر مبارزه کنند و بر چالش‌ های اقتصادی غلبه کنند، اما من سه تن از آنها را از دست دادم.»

خطر دوامدار ماین های زمینی

به گفته ادارات محلی ماین پاکی در این منطقه، بیش از ۵۰ کیلومتر مربع از زمین در حوزه غرب افغانستان، به شمول ۱۵ کیلومتر مربع در ولایت هرات، با ماین ها و مهمات انفجاری ملوث است.

عبدالجلیل صادق یک هماهنگ کننده در یک اداره ماین پاکی در حوزه غرب گفت، ماهانه به طور اوسط بر اثر انفجارهای ناشی از ماین های زمینی منفجر نشده، ۸ الی ۱۰ فرد ملکی در این منطقه کشته می شوند.

وی گفت، «عملیات پاکسازی ماین های زمینی اخیراً به حالت تعلیق درآمده است و این امر خطر قریب الوقوع مهمات منفجر نشده را افزایش داده است. تعدادی از کشورهای اهداکننده به فراهم نمودن کمک مالی تعهد کرده اند. زمانی که بودجه در دسترس ما قرار بگیرد، ما عملیات ماین پاکی را از سر خواهیم گرفت.»

وی گفت، «در برخی از مناطق رهایشی، خطر ناشی از ماین های زمینی و سایر وسایل منفجر نشده بسیار زیاد است. این خطر زندگی باشندگان محلی به ویژه کودکانی را تهدید می کند که از تاثیرات مخرب این وسایل بی خبر هستند.»

افغانستان همواره به عنوان یکی از کشورهایی درجه بندی می شود که به دلیل درگیری دراز مدت که تقریباً چهار دهه طول کشیده است، بیشترین آسیب ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده را متحمل شده است.

در جریان جنگ ۲۰ سال گذشته، استفاده بیش از حد از ماین های کنار سرک اکثریت سرک ها را خطرناک ساخته است.

تحلیلگران می گویند، کشف کردن و خنثی ساختن تمام این ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده کار آسانی نیست و چندین سال طول خواهد کشید.

محمد نعیم غیور یک تحلیلگر امور نظامی در شهر هرات گفت، «عملیات ماین پاکی به منابع و کارمندان حرفه ای نیاز دارد که متاسفانه در حال حاضر وجود ندارند. با توجه به شرایط فعلی، بسیج کردن ظرفیت و منابع لازم آسان نیست.»

ضرورت به حمایت بین المللی

غیور گفت، «پاکسازی قلمرو افغانستان از ماین‌ های زمینی و مهمات منفجر نشده، تا زمانی ممکن نخواهد بود که جامعه بین المللی در کنار افغان ‌ها بایستد و حمایت کافی را فراهم کند.»

سید اشرف سادات یک فعال جامعه مدنی در هرات گفت، اگر ماین ها برای مردم ملکی در مرکز شهر هرات چنین خطری ایجاد می کنند، وضعیت در ولسوالی ها و قریه های دورافتاده ممکن بسیار خطرناک تر باشد.

وی گفت، «در ۲۰ سال گذشته ماین ها در همه جا جابجا شده اند و اکثریت این ماین های منفجر نشده، هنوز در زیر زمین دفن هستند. هر کسی که روی این ماین ها پا بگذارد، کشته خواهد شد.»

سادات افزود، «ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده تهدیدهای واقعی هستند که باید تحت یک برنامه قوی و هماهنگ شده، خنثی شوند. اگر مقامات به نادیده گرفتن این خطرات احتمالی ادامه دهند، زندگی بسیاری از افغان های بی گناه در خطر خواهد بود.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

4 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

د عامه پوهاوي ټیم

پاسخ

افغانستان اکنون نسبتاً امن است. مردم یک کمی مطمئن هستند. سفرهای سیاحتی به افغانستان نیز افزایش یافته اند. بنابراین، مقامات مسؤل و ادارات ماین پاکی باید اقدام کنند و این بارغم و اندوه را از بین ببرند تا مردم دیگر از آن متضرر نشوند. افغان ها در چهل سال گذشته ناراحتی های زیادی را مشاهده کرده اند. آنها دیگر نباید در جنگ درگیر شوند. آنها حق دارند که زندگی کنند و تعلیم و تحصیلات عالی کنند، وطن خود را بسازند، گردشگران برای تفریح به کشورشان می آیند نه برای جنگ. افغان ها مردم بدی نیستند اما متأسفانه جنگ بالای آنها تحمیل شده است. همین کافی است که دیگر هیچ بمبی در خاک افغانستان منفجر نمی شود. هیچ تیراندازی ای صورت نمی گیرد. مردم نباید تحت بهانه های همواره-درحال تغیر بمباران شوند. حق زندگی کردن باید از آنها سلب نشود. ما همچنان امیدوار هستیم که ادارات و مسؤلین ماین پاکی توجه کنند تا مردم بی گناه بیشتری قربانی این ماین های منفجرنشده نشوند.

پاسخ

جهان نباید بخاطر جنگ اوکراین افغانستان را فراموش کند. جامعه بین المللی باید در این شرایط سخت به کمک های سیاسی، اقتصادی و غیره به افغانستان ادامه دهد. از زمانیکه روسیه بالای اوکراین حمله کرده است، جامعه بین المللی و ایالات متحده افغانستان را فراموش کرده اند. برای جلوگیری از یک فاجعه بشری، افغان ها در این شرایط سخت نباید تنها گذاشته شوند. اکنون افغان ها در یک وضعیت وحشتناکی قرار دارند. اداره بازرسی ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان (سیگار) امروز گفت که این کشور از مدت طولانی بدینسو با کمبود متخصصین صحی آموزش دیده روبرو بوده است. به گفته این اداره، در سال ۱۳۹۷ برای هر ۱۰۰۰۰ نفر ۲۳ نفر داکتران و نرسان وجود داشتند که می توانستند فقط ضرورت ۴.۶٪ از نفوس را رفع کند. اما با سقوط شدن حکومت گذشته، پرداخت نشدن معاشات کارمندان صحی و عدم اعتماد به وضعیت امنیتی شاید این تعداد را افزایش داده باشد. این مشکل نه تنها در سکتورصحت افغانستان است، بلکه در سکتورهای معارف، اقتصاد، امنیت و هر سکتور دیگر مشکلات متعددی وجود دارند که با حمایت جامعه بین المللی حل شده می توانند.

پاسخ

جهان آنقدر ثروتمند است که برای جنگ پول و سلاح دارد، اما در عین زمان آنقدر فقیر است که نمی تواند فقر را در سراسر جهان کنترل کند. جواد زدران

پاسخ