کنر -- کارکنان صحی و مقامات حکومتی تلاش دارند سطح بالای مرگ و میر مادران و اطفال خوردسال را کاهش دهند.
بر اساس سروی صحت و احصایهء افغانستان در سال ۲۰۱۵، این کشور با سطح مرگ و میر سالانهء ۱۲۹۱ مرگ مادر در هر ۱۰۰ هزار فقره زنده زایی و ۵۵ مورد مرگ اطفال کمتر از پنج سال در هر ۱۰۰۰ مورد زنده زایی یکی از بلندترین سطوح مرگ و میر در جهان را داشت.
این سروی که توسط ریاست احصاییهء مرکزی افغانستان، وزارت صحت عامه، و آژانس انکشاف بین المللی ایالات متحده انجام شد نشان می دهد که بلند رفتن دسترسی به خدمات صحی این آمار دهشتناک را بهبود داده می تواند.
آموزش نرسان و قابله ها
یک پروگرام آموزشی در ولایت کنر در نظر دارد تا با بلند افزایش تعداد نرسان و قابله های زن همین کار را انجام دهد.
هدف این پروگرام آموزشی دو ساله که توسط وزارت صحت عامه تمویل و با کمک تخنیکی سازمان فرانسوی کمک های بین المللی صحی اجرا شده است، رسیدگی به فقدان خدمات صحی برای زنان در تمام ولسوالی های این ولایت می باشد.
وحید الله کلیمزی، والی کنر به تاریخ ۲۶ عقرب در مراسم افتتاحیه صنف های جدید برای ۲۴ متعلم قابله گی و ۲۴ متعلم نرسنگ در شهر اسدآباد گفت که قبل از این مراکز صحی در این ولایت نرسان و قابله ها را از پاکستان استخدام می کردند تا تقاضای موجود را برآورده نمایند.
وی گفت: «انشاءالله با فراغت اینها [نرسان و قابله ها] معضل مراکز صحی حل خواهد شد.»
وی گفت: «افغانستان مصروف پیشرفت است و ما در مراکز صحی بسیار از قریه ها و محلات نرسان و قابله های خانم داریم.» وی افزود که دولت همچنان کوشش ها را بر افتتاح مراکز صحی زیادتر در ساحات دوردست متمرکز می کند.
داکتر عزیزالرحمان صافی، رییس صحت عامه ولایت کنر گفت که ۳۰ نرس و قابله در سال ۲۰۱۱ از دورهء اول انستیتوت تعلیم نرسنگ و قابلگی فارغ التحصیل شدند و ۹۰ نفر دیگر نیز سال ۲۰۱۳ از دورهء دوم فارغ شده اند.
او به سلام تایمز گفت: «بنابراین، [فقدان] نرسان و قابله ها تا حدودی حل شده است.» صنف های جدید «سبب می شود [در] همهء تأسیسات صحی ما نرسان و قابله ها حضور داشته باشند.»
حل معضل کمبود کارکنان محلی
با آنکه تعداد کارکنان صحی خانم در ولایت کنر وظیفه دارند، موجودیت آنها در سطح این ولایت اصلاً متوازن نمی باشد.
صافی گفت که این ولایت ۶۱ مرکز صحی دارد، به شمول ۹ مرکز کلان که در آن داکتران خانم وظیفه دارند. وی افزود که ادارهء صحت عامه کوشش دارد تا داکتران زن زیادتر را جهت خدمت در مراکز صحی خوردتر این ولایت استخدام نماید.
او گفت: «ما در کنر تعداد مراکز صحی داریم، اما آنها نرس و قابله ندارند.» وی اظهار داشت که جهت حل این معضل کمبود انستیتوت تعلیم نرسنگ و قابلگی چوکی های را جهت زنان ساحات که مراکز صحی آنها فاقد نرس و قابله می باشند، تخصیص داده است.
وی گفت که متعلمین حاضر در این پروگرام «متعهد شده اند در ساحات خودشان فعالیت کنند تا به مردم عامه خدمت نمایند.»
سیما ۲۸ ساله که باشنده ولسوالی مانوگی ولایت کنر و اشتراک کننده در این پروگرام است، گفت که از خدمت کردن به محل اش خوشحال می باشد.
او به سلام تایمز گفت: «ما در قریه مان یک کلینیک داریم، مگر در آن کلینیک نرس یا قابله نیست ... پس از این خاطر است که من می خواهم بعد از تکمیل این تعلیمات دو ساله به زنان قریه ام خدمت کنم.»
شگوفه، باشندهء ولسوالی وته پور، دلیل شخصی خودش برای شرکت در این آموزش را بیان نمود.
او به سلام تایمز گفت: «خاله من وقت زایمان طفل نوزادش مریض شد، کلینیک صحی ولسوالی ما بسیار دور بود و مرکز صحی قریه هم نرس یا قابله خانم نداشت.»
او گفت: «قبل از آنکه ما او را به کلینیک مرکزی برسانیم خاله ام و طفلش هر دو مرده بودند. از همین خاطر است که من می خواهم به مادران و خواهران ام [در منطقه] خدمت کنم.»