حقوق زنان

ایستاده گی زن مبتکر افغان در برابر نماینده گان طالبان بخاطر دفاع از حقوق زنان

سلام تایمز و خبرگزاری فرانسه

فوزیه کوفی بخاطر دیدار با طالبان متردد بود کسانی که شوهرش را به زندان انداخته بودند، او را به خاطر استفاده از رنگ ناخُن تهدید به سنگسار کرده بودند و زمانیکه او به حی یک نماینده شناخته شده ولسی جرگه انتخاب شد، تلاش کردند تا او را ترور کنند. [راطب نوری/ تلوزیون خبرگزاری فرانسه/ خبرگزاری فرانسه]

کابل - فوزیه کوفی بخاطر دیدار با طالبان متردد بود کسانی که شوهرش را به زندان انداخته بودند، او را به خاطر استفاده از رنگ ناخُن تهدید به سنگسار کرده بودند و زمانیکه او به حی یک نماینده شناخته شده ولسی جرگه انتخاب شد، تلاش کردند تا او را ترور کنند.

با اینهم، این سیاستمدار مبتکر که مادر دو دختر است در جریان نشست طالبان در ماه گذشته در مسکو در برابر طالبان ایستاده گی کرد و بی تردید اعلام کرد که نوع حکومتی آنها که بدبختی و تعصب در برابر زن است، هرگز دوباره در افغانستان ریشه نخواهد گرفت.

کوفی پس از آنکه کمیسیون مستقل انتخابات آرای انتخابات ماه عقرب گذشته را اعلان کند،‌ ولسی جرگه را ترک خواهد کرد. او برای انتخاب دوباره رقابت نکرده است.

برخی از رقبای اصلی سیاسی رئیس جمهور اشرف غنی در نشست دو روزهء مسکو حضور یافتند، نشستی که توسط افغان ها به دلیل این که روسیه نیت خالصانه ای برای آوردن صلح به افغانستان ندارد، محکوم شد.

بتارخ ۲۹ دلو، فوزیه کوفی، یکی از اعضای ولسی جرگه از ولایت بدخشان، در خانه اش در کابل مصاحبه ای را با خبرگزاری فرانسه انجام می دهد. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

بتارخ ۲۹ دلو، فوزیه کوفی، یکی از اعضای ولسی جرگه از ولایت بدخشان، در خانه اش در کابل مصاحبه ای را با خبرگزاری فرانسه انجام می دهد. [وکیل کوهسار/ خبرگزاری فرانسه]

فوزیه کوفی بتاریخ ۱۰ جدی، در یک جلسه پارلمان در کابل سخنرانی می کند. [فوزیه کوفی/ تویتر]

فوزیه کوفی بتاریخ ۱۰ جدی، در یک جلسه پارلمان در کابل سخنرانی می کند. [فوزیه کوفی/ تویتر]

با آنهم، این نشست به کوفی فُرصت داد تا با مخالفان اش روبرو شود.

او در یک مصاحبه در کابل به خبرگزاری فرانسه گفت: «آن چیزی نبود که من میخواستم انجامش بدهم اما این کار را به خاطر زنان افغانستان انجام دادم. من احساس نیرومندی کردم. این اتاق پر از افرادی بود که همه مرد ها بودند. برای من، مهم بود که خودم را به پیش چشمان شان بیاورم و پیام ام را برای آنها روشن و واضح کنم.»

بسیاری از زنان به خصوص از بابت اینکه زیر حکومت طالبان مجبور شوند در زیر چادری و پشت دیوارها بدون دسترسی به تحصیل و یا مشاغل بمانند، در هراس اند.

یک عمر مبارزه

درین گفتگوها در حالیکه ملاها در سکوت نشسته بودند، خانم کوفی از حقوق دخترانش برای موفق شدن در یک افغانستان مُدرن و به دور از محدودیت های شدید دفاع کرد.

۴۸ نماینده دیگر حاضر در این نشست همه مرد بودند. سیاستمداران افغان و مقامات طالبان با ریش ها دراز -- هیچ کدام از اینها تجربهء این را نداشتند تا توسط یک زن این گونه قاطعانه مورد خطاب قرار گیرند.

خانم کوفی در حالیکه سخنرانی جسورانه خود در برابر هیأت نماینده گان را به یاد می آورد، گفت: «شما نمیتوانید او را در خانه اش محبوس و محروم اش کنید تا آنها دنیا را از طریق سوراخ های کوچکی چادری های شان ببینند: همان کاری را که با من کردید.»

او گفت: «وی حالا ارتباطات بیشتری دارد. او به زمان شما باز نخواهد گشت.»

یکی از همراهان کوفی در پرواز به مسکو، معاون سابق امربالمعروف و نهی از منکر طالبان بود که با موتر های سفید در سرک ها می گشتند و زنان را به اتهام ارتکاب اعمال ضد اسلامی شلاق می زدند.

این بانوی بیوه ۴۴ ساله گفت: «من به خاطر می آورم که وقتی ما صدای موتر هایلکس را می شنیدیم و وحشتزده می شدیم. صدای اش هنوز در گوش من است.»

او افزود: «من سعی کردم با او مهربان، خوش برخورد و صمیمی باشم. من کوشش نکردم تا موهایم را بپوشانم و یا چیز دیگری. با او فقط شوخی می کردم و به آنها می گفتم: شما شاید از ظاهر من خوش تان نیاید، ولی من که همینم استم.»

او که در اقلیت مطلق قرار داشت مجبور بود تا برای اشتراک در بحث های کوچک گروهی تلاش کند. در کنفرانس مطبوعاتی رسمی او در اخیر صف بود، و به هیچ وجه فُرصتی به او برای صحبت کردن داد شد، در حالی که مردان در ردیف های جلوتر با رسانه های خارجی صحبت می کردند.

این چیزی تازه ای برای یک قانونگذار زن نبود آنهم زنی که در کشوری که غالبا خطرناک ترین کشور بر روی زمین برای زن بودن و یا یک سیاستمدار بودن است، زندگی میکند. او هر دو، یک زن و یک سیاستمدار است.

'من چرا باید التماس کنم؟'

کوفی که به عنوان يک فرزند دختر ناخواسته متولد شده بود توسط مادر خسته اش که یکی از هفت همسر در خانواده ۲۳ فرزندی بود، در آفتاب رها شد تا بمیرد.

او تقریباً یک روز بر روی زمین گریه کرد و زیر آفتاب سوخت تا دل مادرش به رحم آمد و دوباره او را در آغوش گرفت.

از همان لحظه او تحت عشق و حمایت مادرش قرار گرفت و اولین دختر در فامیل اش شد که به تحصیلات عالی خود دوام داد. با این حال، در سال ۱۹۹۶ یعنی هنگامی که طالبان در کابل به قدرت رسیدند، او مجبور شد تا پوهنتون طب را ترک کند.

پیش از داخل شدن به جهان سیاست در سال ۲۰۰۵ و رسیدن به کُرسی معاونیت ولسی جرگه، خانم کوفی پس از حملهء ایالات متحده بر افغانستان در سال ۲۰۰۱ برای صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (یونیسف) کار میکرد.

او زنده گی سیاسی خود را در حالی سپری کرده است که مدام با نماینده گان مرد مجلس که تلاش می کنند حقوق زنان را نادیده گرفته و به بی نظمی عادت کرده اند، در نزاع و بحث بوده است.

سوءقصدهایی که بجان او صورت گرفته یکی در سال ۲۰۱۰ بود - زمانی که مردان مسلح در نزدیکی توره بوره بسمت کاروان او فیر کردند و یکی از محافظان او را مجروح کردند.

کمیسیون مستقل انتخابات در سال گذشته پس از دریافت شکایت در مورد ارتباط او با گروه های مسلح غیرقانونی او را از شرکت در انتخابات منع کرد. او همه اتهامات علیه خودش را رد کرده است.

ماه اسد گذشته، نیروهای خاص افغانستان، نادر شاه کوفی یک جنگ سالار بدخشان و برادر کوفی را دستگیر کردند.

او گفت: «مبارزه من یک مبارزه بسیار دلپذیر نیست. این چیزی نیست که مردم به ویژه سیاستمداران افغانستان از آن خوشش شان بیاید. من آن را به عنوان یک نشانهء مثبت می بینم. شاید من خیلی تنفرانگیز باشم چرا که من بسیاری از مردم را ناراحت می کنم که مشکلی هم ندارد. شما نمیتوانید همه را خوشحال کنید.»

کوفی گفت که یکی از مسایلی که او در مسکو نتوانست بپذیرد امتناع طالبان از پذیرفتن یک رئیس جمهور زن در افغانستان است.

او گفت: «چرا من برای گرفتن چیزی که حق من است، باید به آنها التماس کنم؟ این حق است که در قانون اساسی ما آمده است. من بدون توجه به جنسیت ام، خودم را مستحق هر گونه مقامی می دانم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

1 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

این مقاله خوب است و بله من آن را پسند کردم. مگر شما با پشتون های افغانستان خوب رفتار نمی کنید. شما همیشه داستان های زنان غیرپشتون را بحیث زنان نمونه بازگو می کنیم. آن هم وقتی که زنان پشتون با محدودیت های شدید فامیلی و اجتماعی رو به رو استند. شاید بهتر آن باشد که شما رنج زنان پشتون و مردم محروم جامعه را نیز در گزارش های تان بازنشر کنید. با تشکر.

پاسخ