هرات -- بیش از ۲۰۰ باشنده هرات به شمول جوانان و زنان به تاریخ ۲۹ جوزا گردهم آمده تا در مقابل حمایت تسلیحاتی تهران و مسکو از طالبان، مظاهره کنند و از هر دو رژیم ها خواستند تا مخالفت شان را با پروسه صلح پایان بخشند.
تظاهر کننده گان در مقابل دفتر والی هرات در شهر هرات گرد هم آمدند تا این دو رژیم را حمایت کننده گان اصلی تروریستان در افغانستان معرفی نمایند.
سامحه احمدی، یک فعال مدنی و باشنده هرات گفت، «ایران فرقه ای از طالبان را حمایت میکند و آنها را با اسلحه تجهیز می کنند تا بیایند و در این کشور جنگ کنند. ما از ایران میخواهیم تا منحیث یک همسایه همکاری نمایند و از دشمنان ما با تهیه کردن اسلحه و پول کمک ننمایند.»
سامحه احمدی افزود، «ما صلح و امنیت میخواهیم، و ما آرزوی امنیت را در سر تا سر کشور میکنیم. ما همچنان از کشورهای همسایه توقع داریم که مانع صلح نشوند.»
شکریه احمدی، یک باشنده دیگر هرات گفت، این آشکار است که طالبان از کمک خارجی برخوردار هستند.
شکریه احمدی گفت، «بر اساس گزارش ها در رسانه ها و اسنادیکه از تروریستان بدست آمده اند، حمله کننده گان انتحاری از کشورهای همسایه مخصوصاً از ایران، به افغانستان می آیند.»
وی افزود، همچنان رژیم ایرانی ظاهراً برای خانواده های طالبان پناهگاه های مصؤن را در قلمرو آن کشور تهیه میکند.
شاهین احمدی، یک باشنده دیگر شهر هرات گفت، کسانیکه در مظاهره شرکت کرده اند، از کشورهای همسایه میخواهند تا دخالت های بیجایشان را در امنیت افغانستان توقف دهند.
وی گفت، «با این مظاهره ها، ما از ایران و روسیه میخواهیم تا تجهیزات و تمویل شان را به طالبان توقف دهند و با مردم افغانستان ایستاده شوند. ما از ین کشورها میخواهیم تا ارسال اسلحه جات به کشور ما را توقف بخشند، تا از کشته شدن جوانان ما هر روز جلوگیری به عمل آید.»
شاهین احمدی افزود، «اگر ایران و روسیه اجازه صلح کردن را به طالبان بدهند، آنها حتماً صلح خواهند کرد. اما، این کشورها با ادامه دادن جنگ در افغانستان، به دنبال منافع خودشان هستند، و طالبان دست نشانده های آنها می باشند.»
وی گفت، «ایران نباید مانع پیشرفت پروژه های اساسی انکشافی در زون غرب شوند. ما میخواهیم که بندهای برق و پروژه های بزرگ دیگر ما تکمیل شوند تا ما بتوانیم خودکفا شویم.»
غیر صلح، چاره دیگری نیست
بر اساس گفته های فعالان مدنی و مسؤلین محلی در هرات، بدون حمایت مالی و تسلیحاتی از مسکو و تهران، طالبان چاره جزٔ مذاکرات صلح نخواهند داشت چون با کاهش قدرت روبرو خواهند شد و یا خواهش برای جنگیدن با اردوی ملی افغان را نخواهند داشت.
سید اشرف سادات، یک فعال مدنی در ولایت هرات گفت، «در این مورد شکی نیست که کشورهای همسایه در افغانستان مداخله میکنند. کشورهای همسایه متأسفانه برای حملات بر منافع امریکا، اکثراً گروه های مسلح ضد دولت را با اسلحه و کمک مالی حمایت میکنند.»
سادات گفت، خانواده های اکثر فرماندهان طالبان که در مناطق غربی افغانستان فعالیت دارند، در ایران زیست دارند.
وی با اشاره به رژیم ایرانی گفت، «ما امیدواریم که حکومت افغانستان دوست و دشمن را واضحاً تفکیک نماید.»
جیلانی فرهاد، سخنگوی والی هرات قبول کرد که، بدون کمک خارجی، طالبان به طور کلی شکست میخوردند.
فرهاد گفت، «صلح در افغانستان، جوانب مختلفی دارد – یکی از آنها جنبهٔ داخلی دارد و دیگری جنبهٔ خارجی. اگر حمایت خارجی وجود نداشته باشد، صلح در افغانستان مطمئناً خواهد آمد.»
فرهاد گفت، طالبان بدون تجهیز و تمویل خارجی، نمیتوانند به فعالیت هایشان ادامه دهند.
وی افزود، «طالبان بدون کمک منابع خارجی، هیچگاه نمیتواستند در مقابل نیروهای امنیتی ما بایستند، و برای آنها نا ممکن بود که حملات پیچیده و قدرتمند را انجام دهند.»
فرهاد گفت، «حکومت افغانستان همیشه روابط بنا بر احترام متقابل را با کشورهای همسایه داشته است، و هیچگاه منافع ملی این کشورها را نقض نکرده است. ما نیز از این کشورها میخواهیم که با ما همکارانه و احترامانه رفتار نمایند.»
یک بازی خطرناک
تحلیلگران امور نظامی می گویند، کرملین و تهران با حمایت کردن از طالبان و گروه های تروریستی دیگر، یک بازی ائ خطرناکی را بازی میکنند، که میتواند با دخیل ساختن کشورهای دیگر منطقه در این جنگ، یک بحران جدیدی را به وجود بیاورد.
غلام حسن مجروح، یک تحلیلگر نظامی در شهر هرات گفت، به عوض تمویل کردن طالبان، این رژیم ها، با ضمیمهٔ حکومت های دیگر در منطقه، باید برای توسعه صلح و آرامش منطقوی تلاش ورزند.
وی گفت، «بازی ائ که ایرانی ها و روسها در افغانستان شروع کرده اند، هیچ برندهٔ ندارد.»
مجروح گفت، «طالبان یک گروه منزوی میباشد، و هر کسیکه آنها و گروه های تروریستی دیگر را حمایت می کنند نیز در جهان منزوی خواهد شد. روسیه و ایران باید بدانند که با حمایت کردن از طالبان، سودی نخواهند برد.»
مجروح گفت، «کشورهائیکه از طالبان حمایت می کنند، شریک جرایم این گروه میباشند. سازمان های بین المللی باید آنها را از حمایت کردن گروه های تروریستی بازدارند، و آنها از این به بعد نباید در کشتن مردم بی گناه، سهیم شوند.»