یک گروه طالبان به انجام دادن یک سلسله ترورهای هدفمند اعتراف کرد

کابل -- نیروهای افغان اعترافات یک گروه ده نفری طالبان را که مسؤل ترور یما سیاوش ژورنالست سابق تلویزیون و همچنان حملات هدفمند دیگر بوده است، به دست آورده اند.

اعضای این گروه در اعترافات اولیه خود که به تاریخ ۱۸ حمل علنی شدند، گفتند که اعضای کلیدی گروه طالبان آنها را برای قتل کردن سیاوش که قبلاً برای یک شبکه محلی در کابل کار کرده بود، مؤظف کردند.

طارق آرین سخنگوی وزارت امور داخله در یک کنفرانس خبری به تاریخ ۱۹حمل در کابل گفت که پولیس کابل اعضای این گروه را در همکاری با نیروهای ریاست امنیت ملی و اردوی ملی افغان بازداشت کرده اند.

وی گفت، این بازداشت ها در جریان عملیات های خاصی صورت گرفته است که در ولایت لغمان، ولسوالی برکی برک ولایت لوگر، حوزه ۵ پولیس در شهر کابل، و ولسوالی های پغمان و بگرامی ولایت کابل انجام شدند.

آرین گفت، «اعضای این گروه به ترور کردن یما سیاوش، محمدزی کوچی فرمانده حوزه ۵ پولیس کابل، سارنوالان و قاضیان و همچنان به دست داشتن در چندین حمله تروریستی اعتراف کردند.»

وی گفت، پولیس کابل در پاسخ به گزارش های استخباراتی، دو عضو این گروه به نام های ناصر و عوض را در حالی دستگیر کردند که بمب ها را جابجا می کردند.

وی افزود، آنها ۹ حلقه ماین را در خانه ناصر پيدا کردند.

آرین گفت، اعضای این گروه به وظایف خاصی مانند برنامه ریزی، انتقال مواد منفجره و شناسایی اهداف گماشته شده بودند، که برای هر یکی از این وظایف دو عضو این گروه گماشته می شوند.

آنها اعتراف کردند که اعضای گروه طالبان هستند و ترورهای هدفمند را برنامه ریزی کرده و انجام می دادند.

رهبر این گروه اعتراف کرد

قاری عبدالصبور رهبر این گروه در ويديویی که وزارت امور داخله به اشتراک گذاشته است اعتراف می کند که گروه وی مسؤل پنج ترور و ده ها انفجار بوده است.

صبور گفت، من مسؤل انفجارها و ترورها در شهر کابل بودم. من توسط قاری معاذ و قاری صبغت که همچنان فرمانده طالبان در منطقه زرغون شهر در ولایت لوگر است، مؤظف شده بودم.»

صبور گفت، «ما به شمول کشتن یما سیاوش و فرمانده پولیس حوزه ۵ و منفجر کردن دو موتر فورد رنجر، ۳۰ الی ۴۰ انفجار و ۵ ترور را در شهر کابل انجام دادیم.»

وی گفت، قاری معاذ مواد منفجره را در موتر خود به کابل منتقل کرد.

قاری عبدالرحمان عضو این گروه که در يک مسجد امام و در يک مدرسه استاد است، گفت که وی جوانان را به رهبر این گروه معرفی می کرد تا آنها بتوانند در انجام دادن قتل ها و انفجارهای هدفمند اشتراک کنند.

رحمان گفت، «من محمد بشیر، نوریالی، عوض خان، حکمت الله، محمود و محمد ناصر را به قاری عبدالصبور معرفی کردم تا ترورها و انفجارها را تحت رهبری وی انجام دهند.»

وی گفت، «آنها بمب ها را به مدرسه می آوردند و من آنها را نگهداری می کردم. آنها دو بمب چسپکی را آورده بودند که یکی از آنها در مقابل شهرک میرویس، و دیگری در استانکزی مینه منفجر شدند.»

جوانان گمراه شده

بشیر یک عضو این گروه طالبان اعتراف کرد، «قاری عبدالرحمان یک و نیم سال پیش مرا به قاری صبور و سایر اعضای این گروه معرفی کرد.»

او گفت، «من چهار حلقه بمب را به دستور قاری صبور، یکی را در سرک ۲ در کابل، یکی در یک فورد رنجر اردوی ملی افغان منفجر کردم و من خان پاچا را هدف قرار دادم.»

بشیر گفت، «قاری صبور یک بمب چسپکی را به من داد که من آنرا در دوکان خود نگهداری می کردم. وی به من دستور داده بود که وقتی یک وسیله نقلیه نظامی را ببینم آن را منفجر کنم.»

حکمت الله یکی دیگر از اعضای این گروه اعتراف کرد، «من یک و نیم سال پیش به طالبان پیوستم. من در چهار انفجار دست داشتم که یکی از آنها بالای یک موتر حامل یک سارنوال و دیگری بالای یک موتر دولتی بود.»

محمود یکی دیگری از اعضای این گروه گفت، «یک سال می شود که به طالبان پیوسته ام. قاری عبدالرحمان دو بیلر کوچک از مواد منفجره و یک بمب چسپکی را آورد که ما چهار نفر در انفجارها از آن استفاده کردیم.»

محمود گفت، قاری صبور یک روز به ما گفت که ما بی فایده هستیم. بنابراین من موتر یما سیاوش و دو وسیله نقلیه نظامی را منفجر کردم.»

ترورهای هدفمند

سالم پیگیر یک تحلیلگر امور سیاسی مستقر در کابل گفت، ژورنالستان، فعالان مدنی و افغان های تحصیل کرده با تغیر دادن ذهنیت مردم، در تبدیل کردن یک جامعه به جامعه انکشاف یافته و مترقی، نقش مهمی را ایفا می کنند.

وی گفت، اما در یک جامعه انکشاف یافته جایی که آزادی بیان، رسانه ها، فعالان مدنی، تعلیم و تربیه، مکاتب، پوهنتون ها و حقوق زنان وجود دارند، طالبان و سایر گروه های افراطی نمی توانند به اهداف خود برسند.

پیگیر افزود، بنابراین آنها ژورنالستان، فعالان جامعه مدنی، نهادهای تعلیمی، فعالان زن، قاضیان و سارنوالان را از بین می برند.

محمد آصف احمدزی یک فعال مدنی در کابل گفت، «طالبان عقاید افراطی ای دارند که با دستاوردهای ۲۰ سال گذشته در تضاد هستند.»

وی گفت، آنها دستاوردهایی مانند رسانه ها، آزادی بیان، حقوق مدنی و سیاسی و جامعه انکشاف یافته را به طور کلی برای نفوذ و فعالیت های نظامی و سیاسی خود در آینده، به عنوان موانعی می بینند.

احمدزی افزود، «بنابراین، آنها تلاش نهایی خود را می کنند... تا اینها را از بین ببرند و یا حداقل تضعیف کنند.»