سیاست

افغان ها تشکیل حکومت مؤقت طالبان را محکوم کردند

گزارش از خسرو

جنگجویان طالب به تاریخ ۱۸ سنبله در امتداد یک جاده در کابل نگهبانی می کنند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

جنگجویان طالب به تاریخ ۱۸ سنبله در امتداد یک جاده در کابل نگهبانی می کنند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

کابل -- پس از آنکه طالبان به روز سه شنبه (۱۶ سنبله) علی رغم وعده های یک حکومت نماینده همه و متنوع اعضای حکومت مؤقت خود را اعلام کردند که مقامات بلند رتبه آنها رهبران تندرو طالبان اند و زنان، متخصصین و اقلیت های قومی در کابینه آنها وجود ندارند، افغان ها با یک طوفان انتقاد واکنش نشان دادند.

افغان های مبارز دست به راهپیمایی ها زده، از طریق رسانه های اجتماعی اعتراض کرده و از طریق مصاحبه ها با رسانه ها نارضایتی خود را ابراز کردند.

زنان افغان به ویژه ناراحتی و عصبانیت خود را ابراز کردند.

معصومه یک فعال حقوق زنان در کابل گفت، «زنان نصفی از نفوس افغانستان را تشکیل می دهند، اما طالبان هیچ یک از آنها را در کابینه خود شامل نکرده اند.»

وی با افزودن اینکه چنین نظامی پایدار نخواهد بود گفت، «عدم حضور زنان در کابینه طالبان به معنای نادیده گرفتن نصفی از نفوس افغانستان است».

مریم یک محصل پوهنتون که در یک راهپیمایی علیه اعلام کابینه طالبان اشتراک کرده بود گفت، «زنان افغان در ۲۰ سال گذشته برای به دست آوردن دیموکراسی بسیار مبارزه کرده اند، اما طالبان از زمانیکه قدرت را به دست آورده اند، همه چیز را خراب کرده اند.»

مریم در اشاره به حذف شدن وزارت امور زنان گفت، «این نشان می دهد که طالبان قصد دارند یک نظام دیکتاتوری را تأسیس کند که زنان در آن سهمی نداشته باشند.»

وی گفت، طالبان می خواهند که با نادیده گرفتن قسمت بزرگتری از نفوس افغانستان به ویژه زنان، قدرت را در انحصار خود قرار دهند.

وی گفت، «ما از جامعه بین المللی می خواهیم که افغانستان را فراموش نکنند و اجازه ندهند که یک گروه افراطی مردم ما را شکنجه کند.»

وعده خلافی های طالبان

اسحاق اتمر، یک تحلیلگر امور سیاسی افغان در آلمان گفت که طالبان وعده ایجاد یک دولت فراگیر را داده بود، اما تمام اعضای کابینه موقت طالبان هستند.

وی به روز چهارشنبه گفت، «پس از آنکه آنها دیروز اعلامیه خود را نشر کردند، همه مردم شگفت زده شدند.»

وی گفت، «این دقیقاً برخلاف چیزی است که آنها به مردم افغانستان و جامعه بین المللی اطمینان می دادند.»

سید حکیم کمال یکی دیگر از تحلیلگران امور سیاسی در آلمان گفت، کابینه طالبان نه همه شمول است و نه متخصصین دارد و این امر می تواند آینده افغانستان را در خطر بیندازد.

وی گفت، این کابینه همه شمول نیست.

وی افزود، برعکس، قدرت، تعین ارزش های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، پیش بردن ادارات و امور کشور و مهمتر از همه، تصمیم گیری سیاسی، همه چیز به دست یک گروه مشخص افتادند.

کمال گفت، طالبان تعداد زیادی از متخصصین مسلکی، به ویژه کسانی که دارای تجربه و توانایی قانونگذاری هستند را به حاشیه کشیدند.

وی با افزودن اینکه هیچکدام از آنها از واقعیت های جهانی امروز، جامعه شناسی، فلسفه، علوم سیاسی یا روانشناسی چیزی نمی دانند گفت، گروهی که در رأس قدرت هستند همه ملاها و روحانیون هستند و بسیاری از آنها دارای سابقه افراطی هستند.

کمال با ابراز نگرانی در مورد نامشروع بودن این کابینه، از عواقبی مانند بی نظمی اجتماعی، آشوب و فقر هشدار داد.

چالش های رو به افزایش

علی احمد احمدی یک باشنده کابل گفت، افغان ها تحت حاکمیت طالبان با چالش های بزرگی روبرو خواهند شد.

وی گفت، احتمال این کم است که طالبان در سطح بین المللی به رسمیت شناخته شوند، و این کار باعث منزوی شدن افغانستان خواهد شد و این می تواند به طور بالقوه بالای زندگی بسیاری از مردم عادی افغانستان تأثیر بگذارد.

احمدی گفت، این کشور به شمول معاش های پرداخت نشده کارمندان دولتی، بسته شدن سکتور بانکی و فرار مغزها پس از سقوط کابل، از قبل با مشکلات زیادی روبرو است.

وی افزود، این حکومت جدید یک چالش بزرگ دیگری را ایجاد می کند که در ماه های آینده بیشتر احساس خواهد شد.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

10 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

دارهٔ سرپرست طالبان از افغانستان نمایندگی نمی‌کند،‌ فقط از طالبان تشکیل شده است، به عبارهٔ دیگر از روحانیون و جنگجویان سنی این گروه تشکیل شده است. زنان در آن حضور ندارند.

پاسخ

این به هیچ وجه یک حکومت همه شمول نیست، زیرا عمدتا از طالبان تشکیل شده است. زنان در آن حضور ندارند.

پاسخ

حکومت طالبان اساسا در سطح افغانستان همه شمول نیست. ولی در سطح طالبان در بین شبکهٔ حقانی و شورای کویته همه شمول به معنای این است که برای شبکهٔ حقانی سه و یا چهار وزارت داده شده است.

پاسخ

در فهرست اعلام شده از سوی گروه طالبان نام هیچ زنی دیده نمی ‌شود و یکی دیگر از شرایط کشور های غربی برای به رسمیت شناختن حکومت طالبان، رعایت حقوق زنان و نقش دادن به آنها در مقام‌ های دولتی بوده است.

پاسخ

اگر طالبان حکومت همه شمول را تکشیل ندهند، جامعه جهانی آن را به رسمیت نمی شناسد. عدم شناسای رسمی حکومت طالبان تعاملات دیپلماتیک و بین المللی افغانستان با جهان را پرچالش و فلج خواهد کرد. از سویی هم تنها طالبان را حاکم مطلق قرار دادن فرصت یک اشتی ملی و اعتماد سازی را که نیاز مبرم است ذایل می کند و طالبان را از شانسی که برای یک برامد سیاسی می توانند در کنار سایر نیروهای سیاسی داشته باشند کم بهره می سازد.

پاسخ

این کابینه سرپرست طالبان یک پل عبوری به سوی ایجاد حکومت دیگر است، اما بعید به نظر می رسد که کسی از دولت سابق وارد این نظام شود و این ممکن است آن چیزی هم باشد که بسیاری از مردم نیز طرفدار آن هستند که دست افراد فاسد و بدنام از حکومت کوتاه شود.

پاسخ

کسانی ‌که باور و اندیشه ‌شان با طالبان مشابه باشد، می ‌توانند در حکومت در رده‌ های مختلف کار کنند. طالبان به یک قوم خاص مرتبط نیستند و از همه اقوام نماینده‌ گی می ‌کنند.

پاسخ

سیاست تک ‌قومی و انحصارگرایی محکوم به شکست است.

پاسخ

کابینه اعلام شده یک اداره سرپرست است و برای رسیدگی به نیازهای فوری حکومتداری تشکیل شده است.

پاسخ

افغان ها باید در مورد کابینه اعلام شده امارت اسلامی تشویش نداشته باشند زیرا این یک حکومت سرپرست است و به زودی یک حکومت همه شمول اعلام می شود. این یک امر عادی است زمانیکه یک نظام در جنگ سرنگون می شود و گروه فاتح قدرت را در دست می گیرد تا یک زمانی حکومت جدید را همان گروه فاتح به پیش می برد. من امیدوار هستم که هبران طالبان زود یک حکومت همه شمول که در آن همه اقلیت ها و مذاهب نقش داشته باشد تشکیل دهند. اما من طرفدار حکومت ایتلافی که از چند حزب تشکیل شده باشد نیستم چون در افغانستان حکومت های ایتلافی در طول تاریخ نتیجه نداده بلکه باعث سقوط شان شده است. طالبان باید افراد با استعداد را از اقوم مختلف را در حکومت خود سهم دهند ولی افراد متذکره نباید وابسته به احزاب باشد. حکومت باید تک حزبی باشد. در هر حزب اقوام مختلف وجود دارد و اگر یک حزب متشکل از یک قوم باشد آن حزب غیر قانونی و خلاف قوانین نافذه کشور است. حکومت تک حزبی به این خاطر بهتر است که همه اقوام که در آن حزب حضور دارند و یا عضویت آن حزب را دارند هم مفکوره هستند و یک نظر دارند. اما حکومت های که از چند حزب و جریان تشکیل یافته باد در آن توافق نظر وجود نمی داشته باشد و در بین شان اختلاف موجود می باشد. مثل در حکومت قبلی صلاح الدین ربانی وزیر خارجه بود ولی با رئس جمهور اشرف غنی توافق نظر نداشت و از فرمان وی اطاعت نمی کرد.

پاسخ