امنیت

ابتکار مشترک آگاهی در مورد ماین های زمینی را در کندز افزایش می دهد

گزارش از محمد قاسم

صندوق اعانه کودکان ملل متحد (یونیسف) یک کمپاین آگاهی دهی دو هفته ای را در ولایت کندز افغانستان راه اندازی کرده است تا متعلمین را در مورد خطرات ماین ها و مهمات منفجر نشده آموزش دهد. [عبدالکریم دشتی/سلام تایمز]

کندز -- صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) یک کمپاین آگاهی دهی دو هفته ای را در مرکز و ولسوالی های ولایت کندز برای آموزش متعلمین در مورد خطرات ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده تمویل می کند.

بر اساس یک تحقیق پوهنتون براون در سال ۱۳۹۸، «اکثریت آلودگی ماین های زمینی در افغانستان از دهه ۱۳۶۰ هجری شمسی سرچشمه می گیرد، زمانی که شوروی به عنوان بخشی از یک استراتژی دفاعی ماین های زمینی را کار گذاشت.»

این کمپاین که توسط سازمان ابتکار اجتماعی جوانان میهن افغانستان (اچ وای اس آی او) به تاریخ ۱۵ حمل آغاز شده، تا روز پنجشنبه آینده (۳۱ حمل) ادامه خواهد داشت.

اکلیل جسور، رئیس اچ وای اس آی او در کندز گفت که در سال های اخیر، کودکان در میان درگیری ها و ناامنی های گسترده در کندز به طور مرتب در مسیر رفت آمد به مکتب با اشیاء ناشناخته مواجه شده اند و این انگیزه ای برای راه اندازی کمپاین آگاهی بود.

در این عکس اسکرین شات که به تاریخ ۱۸ حمل گرفته شده، یکی از اعضای سازمان ابتکار اجتماعی جوانان میهن افغانستان (اچ وای اس آی او) در مورد خطر ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده به متعلمین مکتب ابتدایه فاطمه الزهرا در شهر کندز معلومات ارائه می کند.

در این عکس اسکرین شات که به تاریخ ۱۸ حمل گرفته شده، یکی از اعضای سازمان ابتکار اجتماعی جوانان میهن افغانستان (اچ وای اس آی او) در مورد خطر ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده به متعلمین مکتب ابتدایه فاطمه الزهرا در شهر کندز معلومات ارائه می کند.

جسور گفت، «ما به طور رسمی کمپاین آگاهی دهی ۱۵روزه را در مرکز ولایت و ۹ ولسوالی ولایت راه اندازی کردیم.»

او گفت، «تیم‌های سیار ما به متعلمین در مورد خطرات ماین‌ها و بمب‌های انفجاری آموزش می‌دهند.»

وی به تاریخ ۱۸ حمل گفت، «در دو روز گذشته به بیش از ۲۰۰۰ متعلم دختر و پسر اطلاعات داده‌ایم تا بتوانند انواع ماین‌ها و اشیاء ناشناخته را شناسایی کنند و به آنها دست نزنند.»

جسور گفت، «این کمپاین نه تنها در مکاتب، بلکه در مراکز آموزشی، مساجد، مدارس دینی، یتیم خانه ها و مناطقی که بیجاشدگان داخلی در آن زندگی می کنند، اجرا می شود.»

اجرای این کمپاین از تلفات غیرنظامیان به ویژه در میان کودکان جلوگیری می کند.

جسور از کسانی که از این کمپاین آموخته اند خواست تا پیام های کمپاین را به دیگران برسانند و مسئولیت خود را در قبال همتایان خود انجام دهند.

دشمن پنهان

باشندگان کندز و متعلمین مکتب گفت که آموزش نسل آینده افغانستان می تواند به افزایش آگاهی خانواده ها و کاهش تلفات غیرنظامیان کمک کند.

عبدالکبیر عشرت، ۲۷ ساله، باشنده شهر کندز، گفت که کودکان و متعلمین هنوز هم قربانیان اصلی ماین ها و بمب های انفجاری به ویژه در ولسوالی ها هستند و افزود که مناطق دور افتاده به برنامه های آموزشی بیشتری نیاز دارند.

عشرت گفت، «خطر ماین های زمینی در کندز برای غیرنظامیان، به ویژه برای متعلمین بسیار جدی است، به همین دلیل است که سازمان های غیر دولتی ابتدا کودکان را برای برنامه های آگاهی رسانی هدف قرار دادند.»

او افزود، «کمپاین های آگاهی برای متعلمین از تلفات کودکان در انفجار ماین ها جلوگیری می کند... و از سوء استفاده گروه های تروریستی از کودکان جلوگیری می کند،»

تبسم حیدری، ۱۳ ساله، متعلم صنف پنجم لیسه دخترانه فاطمه زهرا در شهر کندز، گفت که از طریق برنامه های آموزشی یونیسف اطلاعات زیادی در مورد خطر ماین ها و بمب های انفجاری به دست آورده است.

وی گفت، «ما نباید به اشیاء ناشناخته دست بزنیم و باید با دیدن چنین اشیا فوراً به یکی از اعضای خانواده یا بزرگتر از ما که نزدیکمان است اطلاع دهیم.»

او به سلام تایمز گفت، «ما یاد گرفته‌ایم که به ماین یا شی فلزی ناشناخته‌ای که ممکن است در جاده یا یک منطقه متروکه می‌بینیم دست نزنیم، زیرا ممکن است جان انسان‌ها را به خطر بیندازند.»

تهمینه صدیقی، ۱۱ ساله، متعلم صنف چهارم لیسه دختران خواجه مشهد در شهر کندز گفت، «پس از دریافت آموزش های اولیه توسط تیم های یونیسف، یاد گرفتم که اگر با مواد منفجره و اشیاء ناشناخته مواجه شدم، نباید آنها را لمس کنم و از طریق بزرگان خود به نیروهای امنیتی اطلاع دهم.»

او گفت، «ما قبلاً چنین اشیایی را نمی شناختیم، اما اکنون می دانیم که چه نوع فلزاتی ماین و مواد منفجره هستند.»

او به سلام تایمز گفت، «آنها انواع مختلفی از ماین ها و اشیاء ناشناخته را از طریق پوستر معرفی کردند. اکنون، ما می توانیم هر نوع شی مشکوک را شناسایی کنیم.»

تلاش های جدی

اگرچه تلاش‌ها برای پاکسازی ماین‌های زمینی در ۱۵ سال گذشته در افغانستان صورت گرفته است، اما انفجار ماین‌ها و مواد منفجره هنوز جان بسیاری از افراد ملکی به‌ ویژه کودکان را در این کشور می‌گیرد.

مقامات در موسسه پاکسازی ماین در کندز می گویند که ماین ها و مواد منفجرناشده هنوز در بخش های آسیب پذیر این ولایت وجود دارد. کارکنان آن تلاش می کنند تا خطرات مرتبط با ماین های زمینی را کاهش دهند.

سیدآقا عتیق، رییس ادارهء پاکسازی ماین مناطق شمال شرق افغانستان گفت که در حال حاضر ۶۵ منطقه آلوده به ماین و مواد منفجره دیگر در ولایت کندز وجود دارد که در شعاع بیش از ۹ کیلومتر مربع در ۳۷ روستا و هفت ولسوالی به شمول مرکز این ولایت پخش شده است.

وی گفت، «در دو سال گذشته، صدها شیء منفجر نشده باقیمانده از جنگ به ما گزارش شده است... و از بین برده شده است.»

وی به تاریخ ۲۰ حمل گفت، «همچنین بیش از سه کیلومتر مربع از این منطقه در ولسوالی های خان آباد، دشت ارچی، امام صاحب، چهار دره و علی آباد و در مرکز این ولایت پاکسازی شده است.»

وی افزود، «از ۱۲ جدی سال ۱۳۹۹ تا ماه حوت سال ۱۴۰۱ در مجموع ۱۱۰ تلفات غیرنظامی به ما گزارش شده است -- ۷۱ مجروح و ۳۹ کشته شده اند. حدود ۷۰٪ آنها کودکان زیر ۱۸ سال هستند. از جمله ۴۰٪ آن به سبب انفجار ماین ها و ۶۰٪ آن به سبب انفجار مواد منفجر نشده تلف شده اند.»

او به سلام تایمز گفت، «ما هر روستا را در هر ولسوالی ولایت کندز بررسی کرده‌ایم. تیم‌های بررسی شامل تیم‌های خنثی‌سازی مواد منفجرنشده... تیم‌هایی که در مورد خطر ماین‌های زمینی و بمب‌های انفجاری اطلاعاتی را ارائه می‌کردند، و تیم‌هایی که معلومات را در مورد تلفات غیرنظامی جمع‌آوری می‌کردند، بودند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

7 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

اما من در مورد این ماینها چیزی نمی دانستم، آیا ماینها در افغانستان وجود دارد؟ من فکر می کنم از این ماینها پروژه ای ساخته شده است، زیرا این ماینها است که سازمان ها چهل سال است که مشغول رفع آن هستند و افتتاح نمی شوند. معلوم است که این شایعه است، اما نهادها برای خودشان شغل ایجاد کرده اند، نه ماینها وجود دارد و نه خطری! اما لازم است که خانواده های تازه بازگشته از این دشمن خطرناک آگاه باشند و ماهیت آن را بشناسند.

پاسخ

من بسیار افتخار می کنم که بخشی از این کمپاین هستم.

پاسخ

انتشار معلومات در مورد ماین ها و مهمات منفجر نشده ضروری است. سالانه هزاران افغان به ویژه کودکان در اثر انفجار این وسایل خطرناک کشته و یا معلول می شوند. هنوز معلومات کمی در مورد اینکه چه مقدار معلومات می تواند منتشر شود و به مردم ارائه شود، وجود دارد. من یک دوست داشتم. او هم سن من بود. او برای جمع آوری هیزم به صحرا رفته بود. در آنجا او به یک گلوله منفجر نشده برخورد کرد. بر اثر این انفجار، وی جابجا کشته شد. معلومات مربوط به ماین ها باید در کتاب های مکتب افغانستان گنجانده شود و به کودکان آموزش داده شود که به ابزارهای ناآشنا دست نزنند. همچنین زنان در خانه باید آموزش ببینند و در مورد خطرات ماین و مهمات منفجر نشده معلوماتی به آنها داده شود.

پاسخ

چند سال پیش گزارشی از بی بی سی را خواندم. در او گزارش آمده بود که زمانی که ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی افغانستان را ترک کرد، ماین های زیرزمینی زیادی در این کشور به عنوان میراثی برای افغان ها به جا گذاشت. بعداً او ماین ها پا، بازو و چشم هزاران افغان را گرفت و بسیاری از آنها را کشتند. این سلسله هنوز هم ادامه دارد... و متاسفانه ماین های خطرناک دوران شوروی تقریبا در یک چهارم افغانستان باقی مانده است. همچنین در این گزارش خواندم که برنامه ماین پاکی در افغانستان نزدیک به سی سال پیش پس از خروج نیروهای شوروی آغاز شد. بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط موسسات پاکسازی ماین، سربازان شوروی حدود ۷۰ نوع ماین را در مناطق مختلف کار گذاشته اند، زیرا برخی از ماین های خطرناک در زیر زمین باقی مانده اند. از آنجایی که افغان ها به نسوار علاقه دارند، [شوروی ها] ماین هایی شبیه قوتی نسوار درست کرده و در مناطق مختلف پخش کرده اند تا مردم با آن فریب بخورند و آن را بگیرند. عدم آشنایی مردم با این اقلام ناآشنا نیز باعث شد بسیاری از افغان ها چشم، پا و دست خود را از دست بدهند. هنوز گفته می شود که حتی پس از خروج نیروهای روسی از افغانستان، برخی سازمان ها مناطقی را بمباران کردند. به عنوان مثال، در مناطقی که جنگ بین طالبان و نیروهای جمهوری خواه در جریان بود، بمب های عظیمی کار گذاشته شد که ممکن است سال ها طول بکشد تا از بین برود. سازمان های پاکسازی ماین هنوز در افغانستان فعالیت می کنند. امید است که مناطقی که در دو دهه گذشته در آن جنگ بوده است را در اولویت قرار دهند. زمان روس ها را به حال خود بگذارید.

پاسخ

از دوران که شوروی ها بالای افغانستان حمله کرده بود در افغانستان بسیار ماین ها ناانفجارشده مانده است این ماین ها جان ها بسیار از هم وطنان مارا گرفته است. موسسه های ماین پاکی از سال های ۱۳۷۲شروع به کشیدن ماین ها ومواد نا انفجارشده را جمع آوری می کند ولی تا هنوز هم ختم نشده است علت اصلی این که چرا جمع اوری ماین ها در افغانستان ختم نمی شود به خاطر که هنوز هم در افغانستان جنگ آدامه دارد گروهای در گیردرجنک هنوزهم ماین هارا در زمین فرش می کند. از پروگرام که یونیسف در ولایت کندز شروع کرده است اگاهی از ماین در مکاتب و مسجد ویتیم خانه ها ما افغانها از این پروگرام سازمان ملل متحد به واسطه دفتر یونیسف ابراز خوشی مینمایم . اکثر کودکان پشت آهن و چیز های پلاستکی در کوچه ها می‌ گردن واین چیزهای آهنی را جمع اوری می کنند وسپس میفروشند کودکان غافل از این که این اهن های کهنه ماین یاهم مواد نا انفجار شده است از همین لحاظ جان کودکان را ماین در افغانستان زیاد میگرد این پروگرام یونیسف متواند که کودکان را از خطر ماین ها آگاه بسازد تا دیگر کودکان به همین اهن های کهنه دست نزنند .

پاسخ

این تلاش ها قابل تقدیر است اما مردم هدف باید بدانند که این آگاهی عمومی را باید به چه کسانی و چگونه داد. باشندگان شهرها و مردم مناطق مرکزی ولسوالی ها معمولا با مواد منفجره و مهمات منفجر نشده آشنا هستند. آنها همچنین از خطرات آن آگاه هستند زیرا در دو دهه گذشته کمپاین های آگاهی عمومی انجام شده است و ماین های کاشته شده توسط روس ها قبلاً برداشته شده و منفجر شده اند. اگر اکنون مواد منفجره وجود داشته باشد، در مناطقی خواهد بود که سربازان دوره جمهوری و طالبان جنگیده اند. به هر حال، این بحث جداگانه است که چه کسی در جنگ شرکت کرده است، اما همه چیز با تلفات افغان ها به پایان می رسد. به نظر من، این نوع کمپاین آگاهی عمومی در مورد پاکسازی ماین ها در مناطق روستایی و کوهستانی که نه بزرگان، نه جوانان و نه کودکان معلوماتی در مورد مواد منفجره ندارند، مؤثر خواهد بود. همچنین این اتفاق زمانی افتاد که بچه ها بمبی را پیدا کردند و به خانه آوردند. یکی از سرپرستان خانواده آن را نزد آهنگر می برد تا چیزی مفید در کشاورزی درست کند یا نیازهای روزانه را برآورده کند. بنابراین اگر به مردم مناطق کوهستانی و روستایی آگاهی داده شود، هزینه ها هدر نمی رود، بلکه کمک کننده خواهد بود.

پاسخ

از اداره یونسف باید در این راسته سپاس و تشکری صورت بگیرد زیرا پروژه پاکسازی ماین ها و اشنایی با مواد منفلق ناشده یک برنامه یی مفید برای مرم افغانستان و بالخصوص برای مرم کندوز میباشد استادان و معلمین که در این راسته برای رهنمایی گماشته شدند مکلف اند تا برای فهماندن مرم از تپ تلاش خویش دریغ ننماید و از یونسف میخواهم که این نوع پروگرام های مفید را در دیگر ولایت های اسیپ پذیر هم در راه باندازد

پاسخ