با بسته شدن سالون های زیبایی دل های زنان افغان شکسته شدند

کابل -- شیرین هفته‌ ها پیش آرایش عروسی خود را رزرو کرد، اما به جای استراحت در حالی که آرایشگران او را آرایش می‌ کردند، همه در سالون کابل آماده بر این بودند تا در صورت ظاهر شدن پولیس، عروس را پنهان کنند.

شیرین آخرین مشتری یک سالون در کابل بود، یکی از هزاران سالونی که به روز سه شنبه (۳ اسد) به دستور مقامات در سراسر کشور بسته شد.

عزیزه صاحب سالون گفت، «من کسی را وظیفه داده ام که در بیرون نگهبانی کند... اگر اتفاقی بیفتد، او را در تشناب یا گدام جابجا می سازیم و خود را مشغول جمع کردن وسایل می کنیم،»

او گفت، «حتی اگر مرا زندانی هم کنند، من آرایش او را انجام می دهم، چونکه من برای او وعده داده ام.»

در حالی که برخی از آرایشگران در اطراف شیرین بال می‌زدند، برخی دیگر مشغول جمع‌آوری لوازم آرایش بودند.

مانند ده‌ها هزار کارمند دیگر سالون های زیبایی، آنها از یکی از آخرین حوزه‌های کاری که اکنون برای زنان باز است، رانده شده‌اند.

ممنوعیت بر سالون‌های زیبایی آخرین ضربه نه تنها به توانایی‌های درآمدی زنان، که صاحبان سالون‌ها و کارگران تنها منبع درآمد خانواده‌شان هستند، بلکه به زندگی اجتماعی آنها نیز ضربه وارد کرده است.

یکی از مشتریان به نام بهاره که ۲۱ سال دارد، گفت، «وقتی شنیدیم سالون‌ها در حال بسته شدن هستند، قلب های مان شکست، زیرا آنها جاهای بودند که نه تنها خود در آن آراسته می کردیم، بلکه جایی بود که ما می‌توانسیم در آنجا دوستانی را ببینیم و دوستان جدیدی پیدا کنیم، درد دل کنیم و غم‌ هایمان را کم کنیم.»

وی گفت، «زنان اجازه ورود به جاهای تفریحی را ندارند، پس چه کنیم؟ کجا برویم و از تفریح خود لذت ببریم؟ در کجا جمع شویم تا همدیگر را ملاقات کنیم؟»

دختران و زنان از حضور در مکتب و پوهنتون منع شده‌اند، آنها را از بازدید از پارک‌ها، نمایشگاه‌های تفریحی و ورزشگاه‌ها منع کرده‌اند و مجبور هستند در محضر عام خود را بپوشانند.

زنان همچنین عمدتاً از کار برای سازمان ملل متحد یا سازمان‌های غیرحکومتی منع شده‌اند و هزاران نفر از مشاغل دولتی اخراج شده‌اند یا برای ماندن در خانه معاش دریافت می‌کنند.

همه درها بسته شدند

کامله یک سال پیش زمانی که شغل رسانه ای خود را از دست داد و دیگر قادر به ادامه تحصیل نبود، در یک سالون زیبایی شروع به کار کرد. این زن ۱۹ ساله به عنوان تنها نان آور خانواده ۵ نفره خود نمی داند که بدون معاش سالون زیبایی خود چه خواهد کرد.

او این هفته با بافتن موهای دراز سیاه یکی از آخرین مشتریان سالونن زیبایی به خبرگزاری فرانسه گفت، «بستن سالون های زیبایی به این معنی است که همه درها به روی من بسته است، یعنی که من نمی توانم به عنوان یک زن در افغانستان کار و زندگی کنم،»

او گفت، «شاید فردا مقامات بگویند که زنان اجازه نفس کشیدن ندارند.»

منیژه، ۲۸ ساله، از سال ۱۳۹۷ به اینسو، وقت و پول خود را صرف رشد سالون خود کرد و حدود ۲۰۰ زن را برای کار در این ساحه و همچنین برای «خودکفایی» آموزش داد.

اکنون ۲۵ کارمند فعلی او، که همه بدست آورده گان عاید اصلی خانواده هایشان هستند، به نقطه اول بازگشته اند و منیژه به چشم باز می بیند که تلاش های او به هدر می رود.

او به خبرگزاری فرانسه گفت، «من خیلی سخت کار کردم و اکنون دستاوردم به هیچ رسیده است،»

او گفت، «من در کشور ماندم و به دولت مالیات پرداختم و اکنون سالون زیبایی ما را تعطیل می کند. این مایه شرمساری است؛ این ضربه بزرگی به اقتصاد کشور و به ما است.»

در هفته‌های قبل از اجرای این ممنوعیت، زنان برای رنگ کردن موها و چیدن ابروهای خود به سالون‌ها هجوم بردند. این آخرین فرصت بود که آنها برای خود کاری کردند.

وزارت امر بالمعروف و نهی عن المنکر ادعا می کند که مبالغ گزافی که صرف آرایش می‌شود، برای خانواده‌های فقیر سختی ایجاد می‌کند و برخی از امور مانند درازکردن مژه و بافتن مو غیر اسلامی است.

اما آرایشگر نجلا به این باور است که این یک زندگی خوب و طبق اخلاق است.

او که یک یتیم است و از خواهران و برادران خود مراقبت می کند، گفت، «کارم خوب بود، می توانستم پولی را پیدا کنم و به خانه ببرم. نمی فهمم حالا چه کار کنم؟»

او گفت، «آنها اصلا از ما چه می خواهند؟ آنها همه جا را به روی زنان بسته اند. شاید یک روز فقط بگویند، هر وقت دختری به دنیا آمد، او را زنده به گور کنید.»