کابل -- شهروندان افغان قرار است در یک لویه جرگه مشورتی با حکومت این کشور مشوره کنند و دیدگاه های شان را در مورد خاتمه جنگ ۱۷ ساله و تضمین صلح دوام دار ارائه دهند.
رئیس جمهور اشرف غنی در یک حکم بروز دوشنبه (۲۰ حوت) محمد عمر داودزی، نماینده خاص خود در امور منطقوی در زمینه اجماع بر سر صلح و رئیس منشی خانه شورای عالی صلح، را به ریاست یک کمیسیون مسؤول برگزاری این جرگه مشورتی منصوب کرد.
بنا بر این حکم، جرگه متذکره که نخست قرار بود از ۲۶ تا ۱۹ حوت در کابل برگزار شود، تا تاریخ ۷ ثور به تعویق افتاد.
احسان طاهری، سخنگوی شورای عالی صلح، به سلام تایمز گفت: «هدف اصلی شورای مشورتی لویه جرگه برای صلح ایجاد یک اجماع و درک ملی و مشارکت دادن افغان ها در روند صلح است تا حکومت مذاکرات صلح را بر اساس مشوره و تصمیمات عامه اجرا کند.»
وی گفت که اشتراک کننده گان در این جرگه به تعیین حدود این هیات مبنی بر این که چه کسی به نماینده گی از حکومت با طالبان مذاکره خواهد کرد، کمک خواهند کرد. وی افزود که حکومت سپس بر اساس این اختیارات با طالبان وارد مذاکره خواهد شد.
طاهری گفت: «این جرگه با جرگه های قبلی متفاوت است. حکومت اشتراک کننده گان در این جرگه را انتخاب نمی کند، مگر باشنده های هر ولسوالی نماینده های شان را از طریق یک پروسه مشابه انتخابات به جرگه صلح می فرستند تا آنان بتوانند بیانگر تقاضاها و دیدگاه های جرگه باشند.»
او گفت: «در کابل فعالان جامعه مدنی، وکلا، زنان، ژورنالیستان، و ورزشکاران نیز نماینده گان شان را انتخاب خواهند کرد تا در جرگه اشتراک کنند.»
وی افزود که بالغ بر ۲۰۰۰ افغان از سراسر کشور در این جرگه اشتراک خواهند کرد و «به حکومت درباره انجام مذاکرات صلح با طالبان مشوره و توصیه خواهند کرد.»
طاهری گفت که زمان اندک برای آماده سازی ها، بارنده گی ها و سیل ها در برخی ولایت ها و به طور کلی شرایط بد جوی موجب تاخیر در برگزاری این جرگه شده است.
طاهری اشاره کرد: «برای نخستین بار در تاریخ افغانستان زنان بیش از ۳۰ فیصد یک لویه جرگه مشورتی را تشکیل می دهند.»
شریفه آرین ۲۱ ساله، باشنده کابل و دانشجوی یک دانشگاه خصوصی، به سلام تایمز گفت: «اشتراک زنان در جرگه صلح اهمیت آنان در پروسه صلح را نشان می دهد» و اشتراک آنها «از هر گونه توافق محلی در مذاکرات صلح با طالبان که با هدف نادیده گرفتن حقوق و دستاوردهای زنان می شود، جلوگیری خواهد کرد.»
یک صدای متحد
افغان ها و حکومت این کشور امید دارند که این جرگه به مذاکره کننده ها کمک کند تا با صدایی متحد از جانب جامعه سخن گفته و دستاوردی داشته باشند تا بتواند راهی را برای پایان درگیری ایجاد نماید.
موسی فریور، استاد دانشگاه کابل، به سلام تایمز گفت: «لویه جرگه یک پیشینه تاریخی در افغانستان دارد. افغان ها اختلافات و مسائل داخلی شان را از طریق جرگه ها حل و فصل می کنند.»
وی گفت: «این امید وجود دارد که جرگه مشورتی ملی صلح قادر به تضمین صلح و پایان بخشیدن به جنگ در کشورمان باشد.»
فریور افزود: «همه افغان ها بشمول حکومت، احزاب سیاسی، زنان، فعالان جامعه مدنی، و جوانان یکصدا خواهان صلح استند.»
او گفت: «او گفت به همین خاطر است که ما برگزاری جرگه صلح مشورتی استقبال می کنیم. ما امیدواریم که این جرگه بتواند برای دستیابی به یک نقشه راه جهت مذاکرات صلح تصمیم گیری کند و یک راه حل سیاسی منطقی که همه طرف های درگیری به آن احترام بگذارند را پیشنهاد کند.»
باشنده های افغان از طالبان خواسته اند به اراده و خواست کشور که از طریق لویه جرگه ابراز شده، احترام بگذارند.
مزمل حبیبی ۲۴ ساله، که باشنده کابل و دانشجوی داروسازی یکی از دانشگاه های خصوصی کابل است، به سلام تایمز گفت: «مردم ما واقعا از جنگ، حملات انتحاری، و انفجارها خسته شده اند و ما از هر گونه جرگه یا گفتمان که به صلح و ثبات منتهی شده بتواند و نیز از هر گونه خاتمه جنگ حمایت می کنیم.»
«من همچنین از طالبان می خواهم در لویه جرگه صلح اشتراک کرده و چهره با چهره با نمایندگان حکومت و مردم صحبت کنند تا ما به یک راه حل برای خاتمه این جنگ جنگیدن ساله در کشور برسیم.»
«یک گام مثبت جهت اطمینان یافتن از صلح»
مقدم امین، یک تحلیلگر سیاسی باشنده کابل، گفت که جرگه می تواند «دری را به سوی مذاکرات بین الافغانی باز کند.»
امین به سلام تایمز گفت: «می گویند نماینده گان حکومت و مردم در جرگه صلح اشتراک می کنند.»
وی گفت: «به باور من نه حکومت و نه هم کدام گروه دیگر خواسته های اش را بر اشتراک کننده گان در این جرگه تحمیل کرده نمی تواند.» او گفت: «در وضعیت کنونی جرگه صلح بهترین انتخاب برای درهم شکستن این بمبست و خاتمه دادن به بحران افغانستان است و من لویه جرگه را یک گام مثبت برای تضمین به صلح می دانم.»
سید صفی الله هاشمی، نماینده ولایت سمنگان در مشرانوجرگه، با این دیدگاه موافق است.
او به سلام تایمز گفت: «این جرگه نگران نحوه انجام مذاکرات با طالبان است و از این رو می تواند فرصتی تاریخی برای هر دو، مردم و طالبان، باشد.»
هاشمی گفت: «افغان هایی که در این جرگه اشتراک می کنند، خطوط قرمز را برای طالبان، حکومت، و جامعه جهانی شفاف ترسیم می کنند. آنها مطمئن خواهند شد که هیچ گروه این خطوط را رد کرده نمی تواند.؛ خطوطی که دستاوردهای ۲۰ سال گذشته است.»