رسانه های افغان بر ادامهٔ کار شان در حالی عهد بستند که طالبان به خاطر تبلیغات ضد جنگجویان به رسانه ها هشدار حملات را دادند

کابل -- یک اعلان رادیوئی و تلویزیونی که «طالبان را محکوم می کنند» و مردم ملکی را تشویق می کنند تا در مورد فعالیت های مشکوک به اداره های امنیتی در کابل گزارش دهند، ثابت می کند که خطر بزرگی برای جنگجویان می باشد.

طالبان به روز دوشنبه (۳ سرطان)، به رسانه های افغان هشدار دادند تا پخش کردن یک اعلانی را که «طالبان را تقبیح کرده و مردم را علیه آنها تحریک می کنند»، در ظرف یک هفته توقف دهند.

طالبان در یک اعلامیه گفته اند، «اگر تمام رادیو های محلی و ملی، چینل های تلویزیون و رسانه های دیگر این نوع فعالیت ها را در ظرف یک هفته متوقف نسازند، مجاهدین امارت اسلامی این رسانه ها را منحیث چینل های رسانه ائ نه بلکه مراکز نیرو بخشیدن استخبارات دشمن در نظر خواهد گرفت.»

اعلامیه گفته است، «آنها برای مجاهدین در پایتخت، ولایات، شهرها و ساحات دهاتی، به اهداف نظامی تبدیل خواهند شد، و هیچ یک از دفاتر، ژورنالیست، کارمند و پرسونل آنها مصؤنیتی نخواهند داشت.»

قصر ریاست جمهوری افغان (ارگ) به روز سه شنبه (۴ سرطان)، تعهد سپرد تا از خبرنگاران در مقابل هشدارهای تازهٔ طالبان محافظت کند.

ارگ گفته است، «حکومت در داخل دولت و کمیتهٔ مشترک رسانه ها، بنا بر اصول محافظت از ژورنالیستان، تمام تلاش های خود را به خرج داده است تا برای خبرنگاران، دفاتر سازمان های رسانه ائ و فعالیت های مطبوعاتی آنها، امنیت را تأمین نماید، و حکومت به این تعهد ادامه خواهد داد.»

ارگ افزوده است، «حمله کردن و هشدار دادن به آزادی بیان و آزادی مطبوعات در هر نوع یا شکل که باشند، اعمال ناپسند و خلاف ارزش های اسلامی می باشند.»

حمله بر آزادی های بیان و مطبوعات

وکیلان مدافع حقوق رسانه ها می گویند، حملات طالبان بر سازمان های رسانه ائ و تلاش های طالبان برای محدود کردن آزادی بیان هیچ توجیه حقوقی ندارند. رسانه های افغان به طور مستقل و تا حدی برابر با قوانین این کشور اداره میشوند.

مجیب خلوتگر، رئیس نی، یک سازمان غیردولتی ائ که از آزادی رسانه ها در افغانستان حمایت می کند، گفت، «اعلامیه طالبان که به سازمان های رسانه ائ و کارمندان آنها هشدار داده است، ما را راجع به آزادی بیان و آزادی مطبوعات نگران کرده است.»

وی گفت، «هشدار و خطر طالبان به رسانه ها یک حمله بر آزادی بیان می باشند و این بطور مطلق برای ادارات مصؤنیت رسانه ها قابل قبول نمی باشد. هشدار دادن طالبان به رسانه ها و رفتار با آنها منحیث اهداف نظامی یک جنایت ضد بشریت پنداشته میشود، که بر خلاف قانون نافذه کشور، قانون بشری بین المللی، قوانین جنگ، و عقاید اسلامی ما است.»

خلوتگر گفت، «طالبان هیچ توجیه حقوقی یا مذهبی ائ برای موقف گرفتن در مقابل رسانه ها ندارند. ما از آنها خواستیم تا از این اعلامیه و موقف فعلی در مقابل رسانه ها، عقب بروند.»

وی گفت، «شکایت از رسانه ها با زورگوئی یک عمل تروریستی میباشد – نه یک عمل اسلامی و حقوقی.»

خلوتگر گفت، «طی پنج سال گذشته، تقریباً ۶۰٪ خبرنگاران توسط طالبان یا به طور مستقیم کشته شده اند، و یا در نتیجهٔ حملات تروریستی ائ که طالبان مرتکب شده اند. تنها در کابل، ۱۰۵ خبرنگار و کارمندان رسانه ها طی ۱۸ سال گذشته کشته شده اند، که بیش ۷۰٪ آنها به طور مستقیم یا غیرمستقیم توسط گروه های تروریستی مورد هدف قرار گرفته اند.»

رسانه های مستقل سانسور نخواهند شد

حارث جمالزاده، یک استاد پوهنتون و فعال مدنی در کابل گفت، «اعلامیه اخیر طالبان نقض آشکاری آزادی های بیان و مطبوعات میباشد. طالبان میخواهند تا بر رسانه ها و خبرنگاران فشار وارد کنند تا گزارش هایشان را در مورد فعالیت های تخریبی و تروریستی طالبان، سانسور نمایند.»

وی گفت، «سازمان های رسانه ائ مطابق قوانین این کشور اداره میشوند. محتویات پخش شده و یا نشر شده توسط رسانه ها مشروع میباشند و بنا بر منافع و ضروریات جامعه تهیه شده اند.»

خبرنگاران میگویند که در مقابل فشار طالبان مقاومت می کنند و اینها به جنگجویان اجازه نخواهند داد تا ساحهء کار رسانه ها را محدود بسازند.

فضل ربی قیس، خبرنگار یک شبکه تلویزیونی در کابل گفت، «رسانه ها و خبرنگاران همیشه به قوانین کشور و اصول اخلاقی ژورنالیزم در وقت تهیه کردن محتویات برای نشر کردن و پخش کردن، احترام گذاشته اند. و حتی اینها گزارش های طالبان را نیز بی طرفانه پخش نموده اند. هشدارهای طالبان در مقابل رسانه ها و خبرنگاران حملهٔ بر آزادی بیان و نقض قانون میباشند. آنها در برابر رسانه های کشور دشمنی را اظهار می کنند.»

وی گفت، «امروز، طالبان خواستند که اعلانات تجارتی را متوقف سازند؛ فردا آنها خواهند خواست تا خبرها در مقابل طالبان هیچ چیزی را نگویند. این گروه میخواهد تا با دلایل مختلف بر رسانه ها و خبرنگاران محدودیت ها را وضع کنند، آما ما هیچگاه به فشارها و هشدارهای طالبان تسلیم نخواهیم شد و به آنها اجازه نخواهیم داد که بالای ما قیودات را وضع کنند.»

نقش مردم ملکی در کاهش فعالیت های تروریستی

هدایت الله عظیمی، ۲۳ ساله، یک باشندهٔ کابل و فعال رسانه های اجتماعی گفت، «رسانه های کشور در پخش کردن معلومات مستقل میباشند، و اکثر اوقات آواز مردم را به حکومت، جامعه بین المللی و طالبان میرسانند. طالبان هیچ حقی ندارند که رسانه ها را مقید بسازند و یا بر کارمندان اینها حمله کنند.»

وی گفت، «این بار اول نیست که طالبان به رسانه ها و خبرنگاران هشدار به مرگ داده اند. ما از حکومت میخواهیم که از رسانه ها و خبرنگاران محافظت کند.»

جنرال مصطفی نورستانی، فرمانده ریاست ۱۱۹ پولیس گفت، «همکاری مردم ملکی با نیروهای امنیتی بسیار مفید است چون این کار با ما کمک می کند تا حملات تروریستی را خنثی کنیم و تروریست ها را گرفتار کنیم.»

وی گفت، «ما توانسته ایم تا اکنون ۳۹۹ بمب را که طالبان در سال گذشته جابجا کرده بوده اند خنثی نمائیم و زندگی هزارها هموطن مانرا نجات دهیم. ما این هدف را به علتی که مردم ملکی معلومات را با مرکز ۱۱۹ پولیس شریک ساختند، بدست آورده ایم.»

نورستانی گفت، «مردم ملکی در خنثی سازی و کاهش حملات تروریستی نقش عمده ائ داشته اند، و ما توانسته ایم که واسکت های انتحاری، اسلحه، مهمات و عراده جات طالبان که مملو از مواد انفجاریه بودند، به کمک مردم ملکی و ادارات امنیتی دیگر، ضبط نمائیم.»