عملیات تحت حمایت روسیه در سوریه تقریباً یک میلیون نفر را بی خانمان و بیچاره ساخت

دمشق -- مصطفی و اینس با والدین خود کمک می کردند تا برای فرار از حمله نیروهای سوری تحت حمایت روسیه دوباره موتر را بارگیری کنند، که بمباران به این منطقه صورت گرفت و در جاده ترس را پخش کرد.

این پسر ۱۲ ساله ترسیده و به موتری که با فرش و توشک بار شده بود پرید، و خواهر ۱۰ ساله اش، که چهره اش از ترس افسرده شده بود، وی را دنبال می کرد.

این صحنه برای باشنده گان شمال غرب سوریه معمول گشته است، جایی که سربازان دولتی تحت حمایت روسیه در حال انجام یک عملیات ویرانگر برای بیرون راندن شورشیان از آخرین سنگر آنها بودند.

حکومت و متحد آن روسیه از ماه قوس دستاوردهای بزرگی کسب کرده اند و باعث شده ۹۰۰ هزار سوری را از خانه ها و پناهگاه های خود در زمستان سخت مجبور به فرار کنند که این بیجاشدن بیشترین آواره گان مردم ملکی در جریان این جنگ تقریباً ۹ ساله می باشد.

دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (یونوچا) تخمین می زند که ۶۰٪ از این تعداد زن و کودک هستند.

همچنان شواهد در حال افزایش وجود دارد که هواپیماهای جنگی روسیه عمداً شفاخانه ها را در سوریه بمباران می کنند تا مخالفین سوری را تضعیف کند.

عملیات های مرگبار کرملین با هدف گسترش اشغال قلمروی این کشور در سوریه با مقاومت شدید و عصبانیت از مردم محلی روبرو شده است.

در یکی از شدیدترین نشانه های ناآرامی فزاینده، یک ویدیو که در اواخر ماه عقرب در رسانه های اجتماعی منتشر شد، مردم سوریه را در حال انداختن بم های پترولی و سنگ ها بالای وسایل نقلیه نظامی روسی در حال گشت زنی در مناطقی نشان می داد که کرملین سعی داشت آن را اشغال کند.‌

ابو محمد، پدر این بچه ها گفت، «اکنون زندگی ما همینطور ادامه دارد – با بمب ها و ترس.»

شهر دارة عزة در غرب حلب شهر دوم سوریه، و نزدیک مرز با ترکیه قرار دارد که محکم بسته است.

فقط یک ماه پیش در مرحله قبلی این عملیات که وی مجبور شد در این سرک سفر کند، در این منطقه تپه ای که هنوز تحت کنترل شورشیان بود، جایگزین شد.

این مرد در سالهای ۵۰ عمرش، اصلاً از جنوب ولایت ادلب است که نیروهای دولتی هفته ها قبل در آغاز فشار خود بر شمال، پس تصرف کردند.

ابو محمد گفت، «ما برای فرزندان خود ترسیده ایم؛ این چیزی است که هر دفعه ما را مجبور به ترک می کند.»

شرایط بدترشدنی

برای زندگی کردن در دارة عزة، خانواده وی مجبور شد كارگاه یا ورکشاپ یک اطاقه ای را کرایه كند که دیوارهای آن سیاه شده بود و فقط با یک صفحه پلاستیکی پاره شده از احاطه کانکریتی جدا شده بود.

ابو محمد گفت، «این چیزی است که ما می توانستیم از عهده آن برآییم.»

وی گفت، خانواده وی با سرفه کردن و عطسه زدن زمستان را گذراند.

در برخی از مناطق کوهستانی ادلب و ولایت همجوار حلب، درجه حرارت تا منفی ۷ درجه سانتیگراد کاهش یافته و چند کودک بر اثر قرار گرفتن در سرما مرده اند.

تخمیناً سه میلیون سوری، که نصف از آنها کودکان هستند، در یک محوطه در حال کوچک شدن قرار می گیرند، در حالی که سازمانهای کمک رسانی از یک وضعیت اضطراری بشری بی سابقه هشدار می دهند.

پدر گفت، «اوضاع بدتر می شود. ترس در حال افزایش است؛ ما نمی توانیم کودکان را هنگام شنیدن صدای جت یا بمب، آرام کنیم.»

انیس که یک جاکت زمستانی سیاه و یک کلاه پشمی سبز را پوشیده است، معذب ترین کودک از جمع چهار فرزند ابو محمد است.

پدرش گفت، «وی با شروع بمباران کاملاً بی حرکت می شود.»

وی گفت، «من گوش هایش را می پوشانم و به وی می گویم، 'نترس؛ خیلی دور است. حملاتی صورت نخواهد گرفت'. اما باز هم وی فریاد می زند و گریه می کند.»

شبها با سرش زیر بالش می خوابد تا هواپیماهای جنگی از بالای سر نشنوند.

روسیه درخواست آتش بس را رد می کند

حتی وقتی موترلاری آماده حرکت شد، ابومحمد مطمئن نبود که در آینده خانواده وی در کجا خواهد خوابید.

وی گفت، «ما ممکن است شب را با پسر کاکای خود بگذرانیم که هنگام فرار یک خیمه را با خود گرفت.»

ابو محمد گفت که آنها به سمت اعزاز، شهری که از نظر امنیت مصؤنتر پنداشته می شود زیرا در مرز با ترکیه قرار دارد، حرکت می کنند.

موترلاری به قدری بارگزاری شده است که برخی از آنها باید برای نگهداشتن تعادل در بالای ستون توشک های موجود در قسمت پشت بنشینند.

یک اجاق گازی، یک ماشین خیاطی و برخی ظرف های آشپزی هنگام ترک کردن عقب ماندند.

یک ویدیوی احساساتی از پدری که به دختر سه ساله خود آموزش می داد تا حملات هوایی و گلوله باران را به عنوان بازی فکر کند، طی این هفته در رسانه های اجتماعی به طور گسترده پخش شد و توجه بیشتری را به مشکلات کودکان در درگیری جلب کرد.

بر اساس گزارش موسسه سیف دي چلدرن، دست کم هفت کودک از ماه قوس بر اثر سرما و یا شرایط بد زندگی در کمپ های بیجاشده گان جان باخته اند.

بیشتر نزدیک به یک میلیون سوری بیجا شده توسط عملیات بر ادلب، زنان و کودکانی هستند که برای گرم نگه داشتن آنها مجبورند فرنیچر یا هر چیزیکه در دسترس باشد بسوزانند.

سازمان ملل خواستار آتش بس شد برای کمک کردن به مبارزه با آنچه هشدار داده شده است که می تواند به بدترین فاجعه انسانی جنگ تبدیل شود.

اما روز چهارشنبه (۳۰ دلو)، روسیه، یک متحد رژیم سوریه، بدون تعجب قطعنامه آتش بس را در شورای امنیت سازمان ملل رد كرد.

۱۷۰ هزار نفر در فضای باز زندگی می کنند

سازمان ملل متحد روز پنجشنبه (۱ حوت) گفت، حدود ۱۷۰ هزار الی ۹۰۰ هزار فرد ملکی مجبوراً از خانه های خود در یک موج بزرگ بیجاشدن در شمال غرب سوریه در فضای باز زندگی می کنند.

پس از وقوع جنگ داخلی در سوریه در حدود ۹ سال پیش، بزرگترین بیجاشدن در این زمستان سخت صورت گرفت، که درجه های حرارت اکثراً زیر صفر درجه سانتیگراد کاهش می یابد و برف برخی مناطق را تحت پوشش خود قرار می دهد.

سازمان ملل گفت، «شرایط سخت زمستانی، رنج این افراد آسیب پذیر را که برای فرار از خشونت از خانه های خود گریخته اند، بیشتر می کند، بیشتر آنها در طی ۹ سال درگیری چندین بار بیجا شده اند.»

دفترهماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (یونوچا) در آخرین گزارش خود گفت، حدود ۲۰٪ از کسانیکه تازه بیجا شده اند، به سختی می خوابند.

بر اساس این گزارش، «تقریباً ۱۷۰ هزار نفر از این بیجاشده گان تازه، احتمالاً در ساختمان های باز یا ناتمام زندگی می كنند.»

سازمان ملل متحد افزود، کمپ هایی که بعضی از بقیه را در آن پناه می دهند، بیش از حد پراکنده است و بسیاری از خانواده ها بر زمین خیمه می زنند که دسترسی به خدمات اساسی مانند تشناب ها ندارند.

مارک لوکاک، هماهنگ کننده ارشد بشردوستانه سازمان ملل گفت، آتش بس لازم است تا از ظهور فاجعه انسانی در مقیاسی که هنوز در جنگ سوریه دیده نشده است، جلوگیری شود.