![در این تصویر بدون تاریخ دیده می شود که، تعدادی از زندانیان طالب یک زندان کابل را ترک می کنند. [شورای امنیت ملی افغان]](/cnmi_st/images/2020/05/08/23965-exztk_awkaeqtqf-739_416.webp)
کابل -- یک مقام به روز پنجشنبه (۱۸ ثور) گفت، حکومت افغان از زمان امضای توافقنامه صلح ایالات متحده با طالبان با هدف پایان دادن به جنگ افغانستان تاکنون، بیش از ۹۰۰ جنگجوی طالبان را آزاد کرده است.
این آزادی بخشی از برنامه تبادل زندانیان است که در توافقنامه مؤرخ ۱۰ ماه دلو میان آمریکا و طالبان بر آن توافق شده، و در نتیجه آن طالبان ده ها تن از منسوبین امنیتی افغانستان را آزاد کرده است.
جاوید فیصل، سخنگوی شورای امنیت ملی افغان به ای اف پی گفت، «تاکنون ۹۳۳ نفر اسیران طالب از زندان های افغانستان آزاد شده اند.»
محمد حکیم، یک زندانی طالب از ولایت غزنی، در ویدیویی که توسط شورای امنیت ملی افغان منتشر شد گفت، «من دیگر با حکومت نمی جنگم. ما از سربازان افغان بسیار خوشحالیم زیرا آنها در زندان با ما بسیار خوب رفتار کرده اند. ما از آنچه در گذشته انجام داده ایم پشیمان هستیم.»
ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان گفت، در عوض، طالبان ۱۳۲ منسوبین امنیتی اسیر شده را آزاد کرده اند.
بعداً به روز جمعه (۱۹ ثور)، سهیل شاهین سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در دوحه، از آزادی ۴۸ سرباز افغان دیگر خبر داد.
شاهین در یک پست توییتر گفت، «این روند در آینده نیز ادامه خواهد یافت.»
زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه ایالات متحده برای افغانستان که مذاکرات توافقنامه ایالات متحده و طالبان را انجام داد، این تبادله زندانیان را یک «گام مهم» در جهت کاهش خشونت در کشور جنگ زده می داند.
در این توافقنامه تصریح شده بود که حکومت افغان ۵۰۰۰ زندانی طالبان را آزاد خواهد کرد، در حالی که شورشیان ۱۰۰۰ نفر از پرسونل امنیتی افغان را آزاد خواهند کرد.
قرار بود این تبادله تا ۲۰ حوت اتفاق بیفتد اما با موانع بسیاری روبرو شده است، با اینکه حکومت افغان ادعا می کند که طالبان می خواستند ۱۵ تن از «فرماندهان برتر» آنها آزاد شوند.
مقامات گفتند، تاكنون کسانیکه از سوی حکومت افغان آزاد شده اند، زندانیان كم خطر طالبان هستند كه قول داده اند از جنگ خودداری كنند.
در حقیقت هیچ تفاوتی بین زندانیان کوچک و بزرگ وجود ندارد. وقت در مورد جنایت و خیانت صحبت شود، حکومت کنونی دارای بزرگترین جنایتکاران، خاینین، ناقضین حقوق بشر و قاچاقبران هروئین و همچنین اعضای مافیای غصب زمین می باشد. این کدام ادعای بی اساس نیست. سیاف، گل آقا شیرزی، عبدالله، عطا محمد نور، ظاهر قدیر، همایون، قانونی، صالح، و جاسوسان شیعه كه توسط ایران آموزش دیده اند، مانند محقق، کریم خلیلی، اکبری و سایر آیت الله ها مثال های خوبی هستند. این افراد یا خود شان جنایتکار هستند یا جنایتکاران را نگه داشته اند و آنها این جنایتکاران را مانند سگها بجنگ می اندازند. آنها این جنایتکاران را وامیدارند تا سالروزهای درگذشت جنگسالاران سابق مانند عبدالعلی مزاری، احمد شاه مسعود، برهان الدین ربانی، قسیم فهیم را تجلیل کنند و میلیون ها دالر از بودجه دولت را بالای آن به مصرف برسانند. من به نكته اصلی باز خواهم گشت، هنگامی كه صلح برقرار شود، براساس توافقنامه ای امریكایی ها، حکومت باید ۵۰۰۰ زندانی را آزاد كند، و طالبان باید ۱۰۰۰ زندانی را آزاد كنند، و سپس برای برگزاری گفتگوهای صلح با هم بنشینند، اما در واقع این به دور از واقعیت بنظر می رسد زیرا منافع هر دو طرف در ادامه جنگ نهفته است.
پاسخ2 دیدگاه
حکومت بالاخر زندانیان طالب را رها ساخت و رها می سازد. حکومت همین کار را از اوایل می کرد بهتر می بود زیرا حملات طالبان تشدید نمی یافت و صد ها اردو، پولیس و مردم ملکی کشته نمی شد. پس از امضای توافقنامه صلح رهبران حکومت گفت که ما زندانیان طالب را رها نمی سازیم و اکنون این ها زندانیان طالب را رها می سازند. بهتر این می بود که حکومت به یکباره گی همه ۵۰۰۰ طالب که طالبان خواستار رهایی آنها بودند، رها می ساخت. این کار از یک سو باعت باز شدن درب گفتگو های بین الافغانی می گردید و از سوی دیگر حملات طالبان کاهش می یافتند. مردم افغانستان خواهان صلح زود هنگام در سراسر کشور هستند. بدون صلح با طالبان، در افغانستان امنیت نمی آید. امروز باشد یا فردا حکومت و سیاسیون افغانستان مجبور هستند که خواسته های طالبان را بپذیرند. در غیر آن اینها نمیتوانند که طالبان را نابود کنند زیرا امریکا و چهل کشور ناتو نتوانیستند که طالبان را در ۱۸ سال نابود کنند، چه گونه این حکومت میتواند که طالبان را محو نماید. بناءً صلح با طالبان باید صورت بگیرد. بدون صلح هیچ چاره ای وجود ندارد.
پاسخ2 دیدگاه