پاسخ نامؤفق طالبان به ویروس کرونا منجر به شیوع این ویروس در پایگاه های نظامی آنها شد

كندوز -- زمانی كه این ویروس برای اولين بار به افغانستان رسيد، طالبان با آمادگی خود برای مجادله با ویروس مرگبار کرونا لاف می زدند، اما اكنون این شورشيان در جلوگیری از گسترش آن در پایگاه های خود دست و پا شده اند.

ماه ها است که حبیب الرحمن، باشنده یک منطقه تحت کنترل طالبان در جنوب کشور، نتوانسته است آزمایش کند که آیا سرفه مداوم وی به دلیل این ویروس است یا خیر.

رحمن ۳۲ ساله، یک صاحب یک فروشگاه مواد غذایی در ولایت هلمند است گفت، «من سرفه، تب و درد قفس سینه دارم.»

وی گفت، «در اینجا نه کدام مركزی برای تشخیص یا معالجه بیماران ویروس کرونا وجود دارد و نه هم تلاش برای ایجاد آگاهی از این بیماری صورت گرفته است.»

بر اساس آمار رسمی، افغانستان بیش از ۱۸۰۰۰ مورد تائید شده، به شمول هزاران نفر در مناطق تحت کنترل طالبان دارد.

احمد سعیدی، یک تحلیلگر مستقل گفت، کمبود کلی کیت های آزمایشی،تجهیزات طبی و یک سیستم صحی رو به زوال در گسترش این بیماری مشکلات را پیچیده تر می سازد.

سالهای جنگ، افغانستان را با سکتور صحی فروریخته روبرو ساخته است، که مجادله حکومت علیه کووید-۱۹ را با موانع روبرو می سازد.

طالبان در یک تلاش برای تقویت روایت خود مبنی بر اینکه آنها می توانند افغانستان را نسبت به اداره مبارزه کننده فعلی بهتر اداره کنند، در ماه حمل یک کمپاین مجادله با این ویروس را آغاز کردند.

آنها تصاویری را بطور آنلاین منتشر کردند که نشان می داد شورشیان ماسک و صابون را -- البته بدون هیچ گونه فاصله گیری اجتماعی، به مردم روستایی توزیع می کردند.

در یک تصویر دیده می شود که، جنگجویان ماسک پوشیده که لباس های محافظ سفید را پوشیده، حرارت بدن باشنده گان را بررسی می کنند و در مورد حفظ الصحه شخصی توضیحات می دهند، در حالیکه یک تفنگ روی یک میز نزدیک دیده می شود.

ناباوری در مورد ویروس

این ویروس پس از بازگشت مهاجرین مبتلا از همسایه ایران، کشوری که در سطح منطقه بیشترین آسیب را دیده بود، وارد افغانستان شد و طالبان به صدها نفر از افراد بازگشته دستور قرنطین را داد.

در بعضی از مناطق که آنها کنترل می کردند، این شورشیان به مقامات صحی حکومت اجازه می دادند که گسترش این ویروس را نظارت کنند – این برای یک گروهی که به دلیل کشتن ده ها کارمند صحی در طول سالها مقصر بوده است، یک چیز نادر بود.

اما در هفته های اخیر، باشنده گان ولایت هایی مانند کندوز، هلمند، ارزگان و کندهار -- جاهایی که طالبان مناطق بیشتری را تحت کنترل خود دارند -- شکایت می کنند که آنها به حال خودشان رها شده اند.

در کندوز، جایی که این جنگجویان قبل از یک آتش بس کوتاه در سراسر کشور، در ماه گذشته یک جنگ شبانه شدید را جنگیدند، این شورشیان مانع داکتران شدند.

صبغت الله، یک داکتر از یک ولسوالی نزدیک كه نگران عدم آگاهی باشنده گان در مورد حفظ الصحه شخصی است گفت، «آنها گفتند كه آنها این ویروس را به تنهایی کنترل خواهند کرد.»

حاجی قدرت الله، یک باشنده هلمند گفت که وی اخیراً گروهی از جنگجویان طالب را دید که یک ویدیوی تبلیغاتی را در یک کلینیک محلی فلمبرداری می کردند، اما آنها هرگز برنگشتند.

وی گفت، «من هیچ كسی را در اینجا ندیده ام که برای آگاهی دهی در مورد این ویروس كاری را انجام دهد.»

فرماندهان طالبان اصرار دارند که آنها در مجادله با این ویروس کمک می کنند.

حافظ محمد، یک فرمانده طالب با اشاره به مرکز ولایت ارزگان گفت، «افرادی که از تب بالا، سرفه و درد بدن رنج می برند ... به ترین کوت منتقل می شوند.»

حتی در زمان حکومت طالبان در اواخر دهه ۱۳۷۰، به دلیل زیربنا های ضعیف، كمكهای ناچیز بین المللی و کارمندان صحی با معاش ناچیز، سکتور صحی افغانستان ناقص بود.

بر اساس گزارش رسانه های بین المللی، این بیماری در خود طالبان نیز گسترش یافته است، که به گمان اغلب بسیاری از مقامات بلند این جنگجویان، به کووید-۱۹ مبتلا هستند. این گروه از اینکه کسی از رهبران ارشد آنها بیمار هستند، انکار کرد.

'خلاف ورزی برعلیه دین'

ملا هبت الله آخوندزاده رهبر ارشد طالبان، در پيام سالانه خود به مناسبت رخصتی های عيد، از مردم خواست كه برای این بیماری به دنبال کمک طبی شوند.

وی اصرار کرد، اما این ویروس به دلیل «خلاف ورزی بشریت علیه دین الله (ج)» به وجود آمده است.

هبت الله گفت، برای متوقف کردن این ويروس، افغان ها بايد «از الله (ج) طلب بخشش كنند و از نقض کردن دستورات الله (ج) دست بردارند».

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت، این جنگجویان راهنماهایی را با وضاحت اینکه چگونه از مبتلا شدن جلوگیری کنند، توزیع کرده اند.

مجاهد به ای اف پی گفت، «تیم های سیار ما با استفاده از موتورسیکل ها، افراد دارای علائم را به شفاخانه ها می برند.»

به گفته ناظرین آگاه، این شورشیان با یک کار رو به بلندی مواجه هستند.

حامد احمدی، یک مقام صحی گفت، «هیچ آمبولانس یا تیم مسلکی ای وجود ندارد که بتواند نمونه های آنها را بگیرند و یا این بیماران مشکوک را تداوی کند.»

در همین حال، باشنده گان می گویند که در مورد اینکه چه کاری باید انجام دهند، معلومات ناچیزی دارند.

حاجی عبدالباری در هلمند گفت، «بسیاری از مردم از علائم مانند زکام شکایت دارند... ما نمی که دانیم چرا.»

وی گفت، «هیچ کس درمورد علائم [ویروس کرونا] به ما چیزی نگفته است. ما درمورد آن چیزی نمی دانیم.»