کندوز -- کودکانی در ولایت کندوز که اعضای خانواده خود را در حملات طالبان از دست داده اند، هم از حکومت افغانستان و هم از جنگجویان می خواهند که آتش بس فوری را اعلام کنند.
بیش از ۱۰۰ کودک یتیم و فقیر طی یک گردهمایی به روز سه شنبه (۲۵ سنبله) در یک یتیم خانه کندوز از آغاز مذاکرات بین الافغانی صلح در دوحه مرکز قطر، استقبال کردند.
حکومت و طالبان در تلاش برای دستیابی به یک توافقنامه ای، که بتواند جنگ در افغانستان را پایان دهد، در مراحل ابتدایی جلسات قرار دارند.
در مراسم افتتاحیه به تاریخ ۲۲ سنبله، حکومت افغانستان و متحدین آن، به شمول ایالات متحده -- که در اوایل ماه حوت توافقنامه صلح اولیه را با طالبان انجام داد -- خواستار آتش بس شدند.
![کودکانی که اعضای خانواده های خود را به دلیل جنگ از دست داده اند، به تاریخ ۲۵ سنبله در شهر کندوز، ولایت کندوز گردهم می آیند تا از طالبان و حکومت افغانستان بخواهند که آتش بس اعلام کرده و خونریزی را متوقف کنند. [هدایت الله]](/cnmi_st/images/2020/09/17/26140-kunduz-739_416.webp)
کودکانی که اعضای خانواده های خود را به دلیل جنگ از دست داده اند، به تاریخ ۲۵ سنبله در شهر کندوز، ولایت کندوز گردهم می آیند تا از طالبان و حکومت افغانستان بخواهند که آتش بس اعلام کرده و خونریزی را متوقف کنند. [هدایت الله]
طالبان هنگام آمدن به میز مذاکره از آتش بس یادی نکردند.
کودکان در این گردهمایی اصرار داشتند که برای رسیدن به صلح آماده اند تا خون پدران و عزیزانشان را ببخشند.
عبدالشبیر حکیمی ۱۳ ساله گفت، «پدر من پنج سال پیش در قریه خواجه پسته در شهر کندوز طی یک درگیری با طالبان به شهادت رسید. وی یک پولیس بود.»
وی گفت، «اکنون، خانواده ما زندگی بسیار بدی را سپری می کند.»
وی افزود، «اگر طالبان با صلح و آتش بس موافقت کنند، کسانی از ما که عزیزان خود را از دست داده ایم آماده بخشیدن طالبان هستیم، اما اگر آنها خواست ما را رد کنند، ما هرگز آنها را نخواهیم بخشید.»
مطیع الله حکیمی یک پسر ۱۵ ساله گفت، «جنگ فقط ویرانی و فاجعه است. ما هرگز نمی خواهیم فرزندان دیگر مانند ما پدر خود را از دست بدهند.»
مطیع الله، که پدرش قبل از کشته شدن در اردوی ملی افغان در ولایت کندوز خدمت می کرد گفت، «ما می خواهیم در صلح زندگی کنیم.»
وی گفت، «اگر طالبان صلح کنند، ما آماده هستیم تا آنها را ببخشیم و از انتقام خودداری می کنیم.»
کوثر یک دختر ۱۳ ساله گفت، «ما نمی توانیم جنگ و صلح را همزمان بپذیریم. جنگ باید متوقف شود تا هیئت های هر دو طرف بتوانند به مذاکرات بپردازند.»
وی افزود، «ما دیگر نمی خواهیم اجساد مرده را در جاده ها ببینیم. آنها [طالبان] باید به ما اجازه دهند تا تحصیلات خود را دنبال کنیم تا بتوانیم به کشور و مردم خود خدمت کنیم.»
هدیه یک دختر ۱۱ ساله گفت، «حدود ۱۴۰ پسر و دختر در این یتیم خانه درس می خوانند و ما با یک صدا از طالبان می خواهیم که آتش بس را اعلام كنند و با حکومت صلح كنند.»
هدیه گفت، اگر افغانستان امنیت را به دست بیاورد، کودکان به آرزوهای خود خواهند رسید.
این درخواست کودکان برای آتش بس در حالی رخ داده است که طالبان حملات خود بالای پوسته نیروهای امنیتی در این ولایت را شدت داده اند.
در یک حادثه شام هنگام به تاریخ ۲۵ سنبله، یک حمله طالبان بالای یک پوسته در ولسوالی دشت ارچی، ولایت کندوز، ۸ منسوبین امنیتی را کشته و سه زخمی برجای گذاشت.
فرصتی برای صلح
مقامات و باشندگان کندوز از هر دو طرف خواستند تا به آتش بس و توافقنامه صلح برسند.
جمال الدین بهمنش، یک باشنده کندز گفت، هر دو طرف مذاکرات باید مراقب باشند تا این فرصت برای تأمین یک صلح پایدار را از دست ندهند.
بهمنش گفت، «اکنون زمان آن فرا رسیده است که طرفین مذاکرات صلح از این فرصت تاریخی استفاده کرده و به توافقنامه برسند.»
بهمنش افزود، «این یک فرصت عالی برای هر دو طرف است تا نیازهای کشور خود را درک کنند، چالش های فعلی را مورد بحث، تحلیل و تجزیه قرار دهند و به نتیجه ای برسند که برای همه قابل قبول باشد.»
بهمنش گفت، افغان ها نمی خواهند دستاوردهای خود در دو دهه گذشته را از دست بدهندیا در زیر حکومت طالبان زندگی کنند.
مریم عیدی زاده، یک باشنده شهر کندوز گفت، در حالی که مذاکرات صلح هنوز در جریان است و اقدامات مثبتی صورت گرفته است، طالبان باید آتش بس را بپذیرند، که این خواست همه افغان ها است.
وی گفت، «از یک طرف، طالبان مذاکرات صلح را با حکومت افغانستان آغاز کرده اند، اما از طرف دیگر، جنگ در برخی از ولایات به شمول کندز را افزایش داده اند که پیامدهای منفی برای مذاکرات صلح خواهد داشت.»
نجیب الله عمرخیل، معاون والی کندز در امور اقتصادی و اجتماعی گفت، مردم افغانستان رنج ها و مشکلات بسیاری را متحمل شده اند و دستیابی به نتیجه مثبت مذاکرات صلح به عنوان یگانه امید آنها باقی مانده است.
عمرخیل گفت، «مردم کندز از مذاکرات بین الافغانی صلح به شدت حمایت می كنند. ما امیدواریم که یک صلح پایدار به وجود آید تا بتوانیم پروژه های مهمی را برای بازسازی و انکشاف کشور خود و تقویت سیستم تعلیمی انجام دهیم.»
ذبیح الله مجیدی، معاون شورای مشورتی شاروالی کندز، موافقت کرد که این مذاکرات خوش بینی را برای صلح برانگیخته است.
وی گفت، «ما مذاکرات دوحه را یک گام مثبت می دانیم و این برای هر دو طرف فرصت خوبی است.»
مجیدی گفت، «مردم افغانستان از این روند توقعات زیادی دارند و آنها امیدوارند كه این مذاکرات خشونتی را پایان دهد كه در بسیاری از مناطق افغانستان جریان دارد.»
مجیدی گفت، افغان ها توقع یک آتش بس دارند زیرا حتی اگر مذاکرات طولانی شود، مشکلی ایجاد نخواهند کرد زیرا آنها باعث صلح در افغانستان خواهند شد.
وی افزود، «هر دو طرف باید مسؤلیت خود را در قبال مردم افغانستان انجام دهند؛ در غیر این صورت، آنها به خداوند (ج) پاسخگو خواهند بود.»
هر دو طرف در گیر جنگ باید اول از خدا بترسند و باز از این کودکان معصوم بشرمند و خواسته های شخصی شان را کنار گذاشته بخاطر ملت مظوم افغانستان صلح کنند. برای مردم افغانستان نظام ها فرق نمی کنند، برای اینها صلح و آرامش مهم است. اگر نظام چه جمهوری باشد و چه امارتی باشد برای اکثریت مطلق افغانها مهم نیست. بناءً هر دو تیم مذاکره کننده که اکنون در دوحه قطر به سر نظام گفتگو دارند، باید بدانند که مردم افغانستان نه نظام امارت میخواهند و نظام جمهوریت. این ها صلح میخواهد این ها نان میخواهد. بیش از نصف نفوس کل کشور زیر خط شدید فقر به سر می برند. حکومت آینده افغانستان از هر تیم که باشد باید بخاطر زدودن فقر و بیکاری زیاد تلاش کنند. زیرا فقر مردم را از دین منحرف می سازد و بخاطر بدست آوردن پول مردم به هر جرم و جنایت دست می زنند. و ارتکاب جنایت برای حکومت درد سر خواهد بود و زندان های کشور از مجرمین پر خواهد شد. بنابر این تیم های مذاکره کننده در قطر باید بخاطر نسل آینده و کودکان این کشور باهم صلح کنند.
پاسخ1 دیدگاه